Bloggang.com : Thairabian : ณ มุมหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ที่ทำให้ฉันฉุกคิดได้ว่าชีวิตเหียกๆ ของเมียฝรั่งกิ๊กก๊อกไร้สาระอย่างชั้นอาจเจอที่ควรคู่กับสันดานตัวเองแล้วก็ได้...

ณ มุมหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ที่ทำให้ฉันฉุกคิดได้ว่าชีวิตเหียกๆ ของเมียฝรั่งกิ๊กก๊อกไร้สาระอย่างชั้นอาจเจอที่ควรคู่กับสันดานตัวเองแล้วก็ได้...

......ภาพนี้แหละค่ะเล่นเอาเดี๊ยนยิ้มพร้อมความรู้สึกฝืดๆ ในลำคอเพราะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ออกอาการอ่อนแอตอนยืนถ่ายภาพนี้...... เดี๋ยวคนแถวนั้นเข้าใจว่าอีหมวยห่านจิกนี่มันเป็นเหี้ยอะไรของมันฟระถึงได้มายืนดราม่าบีบน้ำตากลางเมือง......ภาพของอาม่าที่ยื่น "ดอกจำปีดอกไม้ประจำเมืองเซี่ยงไฮ้" ให้เดี๊ยนด้วยรอยยิ้มเปื้อนเหงื่อบางๆ ของแก.......มันทำให้เดี๊ยนคิดถึงยายที่เสียไปมากถึงมากที่สุด.......รอยยิ้มเมื่อได้เงินค่าดอกจำปีไม่กี่บาทจากลูกค้าบ้าๆ อย่างเดีี๊ยนในวันนี้ของอาม่า.......มันทำให้ตัวเดีี๊ยนรู้สึกว่าเอาน่ะอย่างน้อยก็มีสิ่งดีๆ ณ มุมๆ หนึ่งในเมืองกว้างใหญ่ดูไร้จุดหมายนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับวันร้ายๆ ที่ผ่านมาของชั้น.....ชั้นเดินจากมาด้วยรอยยิ้มที่แกมความหวังและกำลังใจอีกรอบหลังจากผ่านสัปดาห์ที่ท้อแท้หดหู่มานาน.....และแล้ว.......กรูก็หลงทางและเดินวกไปวนมาจนแคมปลิ้นอีกครั้งค่ะคุณผู้ชม.....แสรดดดด

.....สัปดาห์ที่ผ่านมายอมรับเลยว่าเจอเรื่องร้ายๆ ไม่ประทับใจมากมาย ณ ที่ใหม่แห่งนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันไม่ดีไปซะหมดหรอกค่ะเพียงแต่คงต้องใช้เวลาปรับตัวปรับใจหน่อยเท่านั้นเอง.....ต้องใช้ชีวิตเหงาๆ กินข้าวและเดินทางคนเดียวในเซี่ยงไฮ้เพราะคนข้างๆ ต้องทำงานหนักเลยไม่อยากกวนใจหรือแสดงอาการให้คนที่ทุ่มเทกับงานต้องมาเป็นห่วงเมียหัวเถิกบ้าๆ ป่วงๆ อย่างเดี๊ยน.....ได้แต่ฝืนยิ้มเริงร่าแกล้งเอ็นจอยกับชีวิตด๋อยๆ ของตัวเองไปวันๆ ทั้งที่เรื่องราวต่างๆ มุมมืดในชีวิตก็ถาโถมเข้ามากระหน่ำจนเดีี๊ยนต้องกลับมาตั้งสติตรึกตรองใช้เวลาอยู่กับตัวเองอีกครั้งเหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งเอาการสำหรับชีวิตเมียฝรั่งหน้าด้านอย่างเดี๊ยน.......เฮ้อ....ท่านเง็กเซียนขาตอนเดี๊ยนเป็นนางฟ้านางสนองบาทาท่านเนี่ยเดี๊ยนตะกละไปแอบกิน "เสี่ยวหลงเป่า" ท่านหรือไงเจ้าคะ!! ท่านถึงให้โชคชะตากลั่นแกล้งเดีี๊ยนสาหัสแบบนี้ ฮือๆ!!........และที่สำคัญเดีี๊ยนได้รับข่าวจากทางบ้านเรื่องส่วนตัวที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เป็นข่าวที่ไม่สามารถพูดอะไรมากได้ในบล็อกนี้......... แถมยังมีหลายเรื่องทั้งจากเมืองไทยและเซี่ยงไฮ้ที่ทำให้หัวใจอ่อนล้า แอบนอนน้ำตาตก.....แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นเลยมีกะจิตกะใจมาเซย์ไฮอัพบล็อกค่ะ

......ในตอนนั้นมันเกิดความเครียดจากหลายๆ อย่างและหลายเรื่องสุมกันประดังประเดเข้ามาสะสมลงกระเพาะอย่างหนักกินอะไรไม่ลง บางครั้งพอกินเข้าไปก็เหมือนอาหารมันใส่สารหนู อ้วกออกมาเกือบหมด.......พออาการดีขึ้นเริ่มทานอะไรได้ก็กลายมาเป็นภูมิแพ้โรคตอแหลมากำเริบ หายใจลำบากก่อนนอนทุกคืน......แถมมีอาการปวดท้องเมนส์ทั้งที่ครึ่งชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยปวดท้องเวลามีประจำเดือนซักครั้งแถมยังต้องออกไปธุระจัดการเรื่องที่พักในรอบสุดท้ายแต่ก็เกือบกระอักประจำเดือนตายเมื่อโดนชะนีแขกภารตะและจีนจะมาแย่งคิวแท็กซี่แถมไอ้ตี๋เห้ช้างยิ้ม(ศัตรูเก่าตั้งแต่เข้ามาพักที่โรงแรมนี้) มันได้โอกาสเข้าข้างอีหมวยและอีแขกหน้าแตร๊ดจระเข้นั่นอีก......ผลหรือคะตายค่ะมันตายกันเป็นเบือเมื่อโดนเมียฝรั่งจากไทยกลายร่างเป็น "เมียฝรั่งเรนเจอร์"!!......อีจีนถอยกรูดไปเข้าคิวอย่างว่องยังกะโดนโดดสองขาหน้าถีบยอดอกกลับแถว......อีแขกอินตระเดียตาเหลือกลนลานเกือบร้องให้เพราะอับอายที่โดนอีไทยกรี๊ดใส่และประจานหน้าโรงแรมจนผัวมาลากออกจากแท็กซี่แทบไม่ทัน..........และไอ้ตี๋เห้ช้างยิ้มคนนั้นโดนผู้จัดการเรียกไปตักเตือนเพราะเดี๊ยนไม่ยอมเด็ดขาดอาะวาดเอาคืนมั่งหลังจากโดนมันปฏิบัติเหมือนเป็นผู้หญิงหากินที่มาพักกับแขกฝรั่งตั้งแต่วันแรกที่เช็คอิน......พูดจีนไม่ได้ก็โดนมันแอบนินทารุมประณามลับหลังหาว่าเป็น kari แฝงมาหากินกับแขกฝรั่งเนื่องในงานเอ็กซ์โป.....เดี๊ยน รู้ได้ไงน่ะเหรอคะแหมคนรักและสงสารเดี๊ยนน่ะมันก็มี........kari ที่ไปปี้บิดาเมิงเหรอคะไอ้ตี๋หอกหัก!! ไอ้ยักษ์หน้าหมูสมองหมาปัญญาควาย!!.........จะเอาอะไรนักหนากับเมียฝรั่งกร้านโลกนักละว้าไอ้หน้าฮิ....ไม่ใช่เทพธิดาหรือภริยานายกหรือแม่ยกเมีย CEO ก็แค่เมียฝรั่งพนักงานบริษัทกิ๊กก๊อกธรรมดาหาเช้ากอนค่ำ....ไม่ได้มีราศรีผู้ดีที่ไหน!!.....มันนินทาเดีี๊ยนว่ามันแอบเห็นเดีี๊ยนให้ทิปพนักงานร้านอาหาร แม่บ้าน และพนักงานซักรีดเยอะๆ เหมือนพวกผู้หญิงอย่างว่าทำเอาหน้าหรือให้คนช่วยปิดหูปิดตาปิดความลับ.......ดู๊ดูนะคะมันคิดได้ไงคะกรูล่ะทึ่งในความคิดที่สกปรกได้พอๆ กับชั้นไขมันบนร่างกายและหนังหน้ามันจริงๆ ไอ้ตี๋ติ่งฝรั่ง....มึงนี่โง่บัดซบดักดานระดับสามโลกจริง จริ๊ง สาดดดด!!

......

.....ก็เข้าใจอ่ะนะว่าที่เซี่ยงไฮ้นี่เรื่องทิปที่นี่เค้าไม่ค่อยให้กันและพนักงานส่วนมากไม่รับทิปแต่ถ้าเราหยิบยื่นให้เพราะประทับใจในการบริการพนักงานเค้าก็ยินดีไม่มีปฏิเสธ.......เดี๊ยนเคยลำบากมาเดี๊ยนรู้ว่า "ค่าทิปคือน้ำทิพย์" ชะโลมใจของคนที่ทำงานใช้แรงงานและบริการต่างๆ ......ไม่ได้ให้ทิปเพราะต้องการจะปิดปาก ปกปิดฐานะหรือว่าอวดร่ำอวดรวยหรือฉีกหน้ามึงเลยค่ะไอ้หมูหน้าหัก ......นี่คือมารยาททางสังคมอะราวเดอะเวิร์ลที่กรูน่ะได้รับการอบรมสั่งสอนมาว่ะค่ะ.....มึงจะคิดเหี้ยอะไรไม่สำคัญแต่ ณ เวลานั้นกรูได้แต่ทึ่งในความลีบของก้านสมองมึงจริงๆ .....นี่แหละนะเพราะสังคมนี้มีคนแบบมึงอยู่ไงคะถึงทำให้คนดีบริสุทธิ์ใจเค้าเสื่อมเสีย......เพราะคนที่ไม่ทำเหี้ยอะไรอย่างมึงไงคะไอ้หน้าปลวกไม่ผ่านการสเตอริไลซ์พวกมือก็ไม่พายยังเสือกเอาตรีนเน่าๆ เปื่อยๆ ไปราน้ำให้คนคิดดีทำดีเค้าพาลจะติดเชื้อชั่วเข้าไปด้วย..... ชอบจั๊งคิดเล็กคิดน้อย ตัดสินคนอื่นตามใจตามความรู้สึกตัวเองไปทั่วโดยไม่มองถึงหลักความเป็นจริงบางประการซะบ้าง.... เอาแต่มาตรฐานตัวเงินตัวทองในสมองตัวเองมาเป็นเกณฑ์วัดระดับคุณค่าของคน.......กลัวแต่คนอื่นที่เค้าทำดีและทำสิ่งที่น่าได้รับผลตอบแทนที่ดีเค้าจะอยู่ดีมีความสุขมากกว่ามึงล่ะสิ.......ชอบเอาแต่ง่ามตรีนและกลิ่นปากตัวเองคิดแทนสมองชาวบ้านคนอื่นๆ เค้าซะจริง จริ๊งนะสาดดดดคะ..... มิน่าล่ะความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่มันถึงได้เริ่มหายไปจากสังคมเพราะคนจำพวกมีความสุขกับความคิดโสมมแดรก "อาจมเป็นอาจิณ" อย่างมึงนี่แหล่ะค่ะ ไอ้ตี๋ดอกเลาเอ๊ย!! ....หัดมองอะไรที่มันกว้างเหมือนคนมีการศึกษาที่หน่อย หัดเปิดใจ เปิดหูเปิดตาบ้าง!! .........ไม่ใช่คลานแต่ดมน้ำลายตัวเองไปวันๆ ไอ้ตี๋ขี้เรื้อนจัณฑาลเอ๊ย!!.....วันอื่นน่ะรังแกกรูได้แต่ไม่ใช่วันที่กรูใช้ "โมเดส" มึงคงเข้าใจนะคะ!!

.....อีกคำพูดหนึ่งที่เดีี๊ยนได้ยินคนพูดกันเกี่ยวกับคนจีน (ที่อยู่เมืองจีน)บ่อยๆ มักจะบอกว่า......คนจีนส่วนมากน่ะพูดเสียงดังและดูเหมือนไร้มารยาท.......คิดไปคิดมาเออนะคำพูดนี้เหมือนกำลังพูดถึงตัวตนจริงๆ ส่วนหนึ่งของเดีี๊ยนเลยทีเดียวว้อย......มันอาจจะดุเป็นคำกล่าวหาที่ดูเหมือนเป็นคำตัดสินหรือคำพิพากษาคนจีนส่วนใหญ่ไปซะหมดโดยที่เค้าไม่ได้มีโอกาสโต้แย้ง.....แต่ก็แหงล่ะคำพูดนั้นอาจจะมีมูลความจริงอยู่แน่นอนไม่ใช่ว่าเดีี๊ยนจะไม่เห็นด้วยหรือด่วนตัดสินเพราะคนแบบนั้นมันมีอยู่จริงๆ พบเห็นได้เกือบทุกวันนั่นแหละค่ะ.....แต่ในความที่ดูไร้มารยาทและเสียงดังเอะอะโวยวายดูไม่มีคุณสมบัติผู้ดีนั้นบางทีจริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้ไม่มีพิษมีภัยอะไรร้ายแรงมากมายเมื่อได้มาสัมผัสตัวตนจริงๆ ของคนที่นี่ส่วนใหญ่ที่เค้าดีๆ กันนะคะ..... ยกเว้นกรณีพวกสถุนโสมมจริงๆ ก็แล้วกันตามประสาธรรมดาของโลก...... ทุกๆ ที่มันก็มีทั้งคนดีและชั่วปะปนกันไป..... ซึ่งหากมองให้ลึกจริงๆ มันคงเป็นนิสัยประจำชาติบางส่วนของคนบ้านเมืองเค้าแต่ไหนแต่ไรมาแล้วกระมังเหมือนกับบ้านเราที่เป็นสยามเมืองยิ้มนั่นแหละนะคะ .....ส่วนตัวเดี๊ยนน่ะก็พอรับได้บ้างและยังรับไม่ได้บ้างในบางส่วนเหมือนคนต่างชาติทั่วไปที่มาอาศัยอยู่ใหม่ๆ ยังไม่คุ้นเคยกับวัฒนธรรมและความเป็นอยู่ของคนที่นี่สักเท่าไหร่แหละค่ะ......ทำใจอ่ะนะในแต่ละชาติและสังคมมันก็มีทั้งคนดีมีมารยาทหรือคนไม่ดีไม่มีมารยาทที่ยากจะทำใจรับหรือให้อภัยได้ปะปนกันไปเสมอๆ ...... มันทำให้ดั๊นได้ฉุกคิดว่าจริงๆ แล้วชั้นน่าจะอยู่ในสถานที่ๆ เหมาะสมกับสันดานชั้นเหมือนผีเน่ากับโลงผุซะจริงๆ

........เพราะตัวตนและสันดานเดี๊ยนน่ะเป็นคนพูดจาเสียงดังปากร้าย เอะอะ โวยวาย ไร้สาระ บ้าๆ บอๆ มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วไงคะ ลืมพกคำว่ากุลสตรีไทยมาตั้งแต่เกิด ตั้งแต่รูหอยเท่าปากเปรตจนปัจจุบันรูหอยแทบจะใหญ่กว่าหัวสามีฝรั่งพระเอกหนัง "กังฟูแพนด้า" แล้วล่ะค่ะ......ไม่ได้ตะแลแวแว้ด แรดระเบิดระเบ้อเสียงดังวี้ดว้ายไร้สาระเพราะต้องการเรียกร้องความสนใจ หรือเพราะได้มีสามีฝรั่งแต่อย่างใด!!..... แต่สันดานไพร่แบบนี้คงฝังรากมาตั้งแต่เกิด.....และนั้นก็คือเหตุผลหนึ่งที่เดีี๊ยนไม่ค่อยกล้าที่จะเจอใครมากมายจากการออนไลน์หรือเล่นบล็อก.....ไม่ได้หยิ่งจองหองพองขนหรือถือตัว....แต่เพราะเดีี๊ยนกลัวที่คนเหล่านั้นเมื่อได้เจอตัวจริงของเดีี๊ยนแล้วเค้าจะไม่เข้าใจ...... กลัวเค้ารับไม่ได้....... กลัวเค้าอับอายเพราะความติสต์แตกและหลุดโลกบ้าๆ บอๆ ไร้สาระ กระโชกโอกฮากเป็นบ้าเป็นหลังของดั๊นนั่นเองแหละค่ะ......เพราะฉะนั้นในมุมหนึ่งของเมืองจีนจึงทำให้ชั้นรู้สึกว่า.......นอกจากเหง้าหน้าผากที่เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยเหมือนกับบรรพชนเค้าแล้วเนี่ย.....นิสัยสันดานบางส่วนยังเหมือนกันแทบแยกไม่ออกจริงๆ ช่างเป็นที่ๆ เหมาะสมกับคนไม่มีคุณสมบัติผู้ดี ดูเหมือนไม่มีสัมมาคารวะ และไม่มีความเรียบร้อยเป็นกุลสตรี พูดไม่มีความไพเราะเสนาะหู อย่างตัวฉันนี่เหลือเกินค่ะ.....ที่พูดมาก็ไม่ได้หมายความว่าชอบที่นี่มากกว่าเมืองไทยแต่ประการใดเพียงแต่รู้สึกว่าบางส่วนบางมุมมันเข้ากับสันดานเดีี๊ยนได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยและรู้สึกว่านิสัยเดี๊ยนที่กล่าวมานั้นมันเข้ากับที่นี่ได้ดีโดยไม่ต้องกังขาให้ว้าวุ่นดังไฟสุมทรวงเท่านั้นเองค่ะ

....เฮ้อนึกถึงบทกวีของ "William Blake" บทหนึ่งจากหนังสือเรื่อง "The Lost Symbol" ของ "Dan Brown " เจ้าของผลงานเลื่องชื่อ "รหัสลับดาวินชี่" จังเลยค่ะ....William Blake เค้ากล่าวในบทกวีที่แดน บราวน์เอามาประกอบในเนื้อเรื่องในหนังสือส่วนหนึ่งไว้ว่า.....

...."เธออ่านพระคัมภีร์ทั้งคืนทั้งวัน
เธอเห็นเป็นสีดำ ฉันเห็นเป็นสีขาว".....

***บทกวีนี้สื่อเป็นนัยๆ ได้ความหมายในหลายๆ อย่างหรือคุณว่าไงคะคุณผู้ชม***

Create Date : 31 พฤษภาคม 2553

Last Update : 31 พฤษภาคม 2553 20:01:03 น.

82 comments

Counter : 813 Pageviews.

ยินดีต้อนรับสู่เมืองจีนจ้า

ตอนนี้อะไร ๆ ก็ยังใหม่ ๆ ก็ต้องทำใจกันหน่อยละน้อ อีกหน่อยก็คงจะชิน

เรื่องทิป อันนี้เราก็ต้องทำใจกันนิดนึง ถึงแม้ว่ามันจะขัด ๆ กับใจเราที่อยากจะทิปให้เค้า แต่พอทิปให้เค้าแล้ว ก็ต้องทำใจยอมรับละ คนมันคิดไม่เหมือนกัน ก็คิดสะว่าคนเค้าไม่เคยเจอโลกภายนอกเหมือนเรา ๆ มาก่อน เค้าก็คิดได้แค่นั้น ตอนมาอยู่ใหม่ ๆ ก็งงกับธรรมเนียมไม่รับทิปของเค้าเหมือนกัน แต่ตอนนี้ชินแล้วจ้า

่่อยู่ ๆ ไป เดี๋ยวก็คงพอพูดภาษาจีนได้เองแหละ ตอนนี้เริ่มแรกก็ต้องทำใจกันหน่อยจ้า สู้ ๆ น้อ

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:39:15 น.

ตอนแรกนะพลกะว่าจะสอนให้พูดภาษาจีนนิดหน่อย เวลาเจอคนจีนแซงคิว แต่เรื่องมันเป็นงี้ คนปักกิ่ง กับ คนเซี่ยงไฮ้เนี่ย เค้าพูดกันคนละสำเนียง คนจีนบอกเองเลยนะ ว่าคนละสำเนียงขนาดที่ฟังกันไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว พลเลยไม่ได้บอกไ้ว้เลยจ้า

เรื่องภาษาอังกฤษ ใครบอกอะว่าแถวปักกิ่งเค้าถนัดภาษาอังกฤษ อ๊ายยยยยยยยย ไม่จริง ถ้าตามโรงแรมใหญ่ ๆ นะ พนักงานก็พูดได้อยู่ แต่จะให้พูดกันดาษดื่นนะ อย่าไปหวัง เคยไปภัตตาคารหรูเลยนะ แต่พนักงานไม่พูดภาษาอังกฤษจ้า คนจีนที่พูดอังกฤษได้ ก็พอมีอยู่ แต่ยังมีไม่ค่อยเยอะ แต่พลว่าอีกละ คนเซี่ยงไฮ้ ท่าจะพูดอังกฤษได้มากกว่าคนแถวปักกิ่งนะ

เอ้า โยนกันไปโยนกันมานี่แหละ

มีไรถ้าพลพอให้คำปรึกษาได้ พลก็เต็มใจช่วยเต็มที่เลยนา ไม่ต้องเกรงใจจ้า แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มากแค่ไหนเด้อ

ปอลอ เรื่องทิป เราควรทำตาม ๆ เค้าไป ไม่งั้นบางคนเค้าจะหาว่าเรา สปอยพนักงาน เดี๋ยวพนักงานเกิดติดใจ ไปหวังไปรอจากแขกคนอื่นจะไม่ดี แรก ๆ อาจจะรู้สึกแปลก ๆ แต่อีกหน่อยก็ชินเองจ้า

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:10:31 น.

อ่านถึงตอนที่กำลังบ่นๆเรื่องปัญหาสุขภาพ ทั้งอวกทั้งอารมร์บ่จอย แหมๆๆ นึกว่าจะได้ไชโยโห่ฮิ้วกับคนจะมีข่าวดีเสียอีก ธ่อ ที่ไหนได้คนเครียดและโรคภูมิแพ้กำเริบหรอกหรือ

น่าเจ็บใจพวกช่างนินทาเกเลจริงๆ อ่านๆคุณตุ๊กตาด่าๆไปคงจะสาสมใจทีเดียว แต่ไม่เจอเองไม่รู็้หรอกนะคะ ว่าน่าเจ็บใจแค่ไหน คนเราดูกันก็สรุปกันไปง่ายๆ ดูถูกกันแบบนี้น่ากระโดดเหยียบยอดอกมานอย่างว่าจริงๆ ย๊ากๆๆๆ

แฟนยุ่งงาน อยู่ที่นั่นเหงาๆ อัพบล็อกแก้เหงามาให้อ่านบ่อยๆก็ได้น๊า อย่าลืม มีคนคิดถึงทางนี้อยู่เยอะแยะจ้า จุ๊บๆๆ

โดย: anigia

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:17:15 น.

^
^

กร๊ากกก มาอย่างว่องเลยนะพล ขอบคุณมากจ้า จุ๊บๆ คริๆ เดี๋ยวเรื่องทิปเราจะตามๆ น้ำไปนะแต่จะแอ๊บบ้างบางเวลา คริๆ

...แต่ภาษาอังกฤษที่เซี่ยงไฮ้ห่วย 100 เปอร์เซ้นต์ คอนเฟิร์ม กร๊ากกก

ขอบคุณกำลังใจจากแม่แอ๋น anigia ด้วยนะคะ จุ๊บๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:21:15 น.

ว๊ายอิพลมาเจิมสองเม้นท์รวดเลย ยังไม่ได้อ่าน แต่อยากเม้นท์ก่อนยัยอังกิด ฮ่าๆๆ

ไม่แน่วันนี้มานอาจไม่ว่างเห็นว่า คู่ชกรุ่นใหญ่กลับจากลั๊ลล๊า

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:39:14 น.

วี่อยู่จีนเหมือนกัน
แต่อยู่หังโจวค่ะ

คนจีนพูดดังมาก

ที่สำคัญ พวกเค้าชอบใส่เสื้อผ้าซ้ำๆ กันหลายวันเนอะ

โดย: kiwi (la_ongrat

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:44:45 น.

ตอนมาแรกๆ ก็ตกใจเหมือนกันค่ะ ยิ่งตามถนนน่ากลัวค่ะ
ขับรถนี่ใช้แตรกันแบบว่าเล่น ไม่รู้จะบีบกันทำไมนักหนา

เรื่องเสียงดังบางทีก็ตกใจค่ะ กลัวเค้ามีเรื่องกันแล้ว
เราวิ่งหนีไม่ทัน ฮ่าๆ เรื่องคิวตามซุปเปอร์โดนแซงประจำ

นี่ดีนะคะ เจ๊ตาแผลงฤทธิ์ให้รู้ซะมัง ไผเป็นไผ อิอิ

โดย: moccachan

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:50:53 น.

เห็นด้วยกับแม่แอ๋น

คนเราตัดสินกันที่ภายนอกไม่ได้ คนประเภทน้ำนิ่งใหลลึก พูดทีเย็นไปถึงขนหอยเลย คนแบบนี้น่ากลัวยิ่งกว่าประเภทโหวกเหวกโวยวายซะอีก

มิฉะนั้นเป็นตัวของตัวเองน่ะดีแล้ว ใครรับได้ก็รับไป ใครรับไม่ได้ก็หุบหอยถอยออกไป อย่าได้ไปแคร์

คนเรานาๆๆจิตตังค่ะ

ถ้าอยู่ไกล้ๆๆ จะเอาบ่าไปให้เจ๊ซบและซับน้ำตา สู้ๆๆ เข้มแข็งนะคะ

เป็นกำลังใจให้เจ๊เสมอค่ะ

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:18:05 น.

^
^
กำลังใจและความเข้าใจที่ให้กัน ณ เวลานี้แค่นี้เจ้ก็ซึ้งจนติดแบดแล้วจ้าหนูมล....แต่ไอ้ที่ว่าพูดทีเย็นไปถึงขนหอยเนี่ยมันเหมือนขนแขนสแตนอัพ หรือหะมอยลุกซู่หรือเปล่าเคอะ กร๊ากกก แซวๆๆ รักน้า จุีบๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:26:04 น.

^
^
^

ถูกต้องเลยพี่มล งานบ้านเยอะมากกกกกกกกกกก นี่ก็ทิ้งไว้เแล้วมาหาอีเจ้ก่อน วันนี้หนูตายแน่....

มีอะไรรึเปล่าพี่ตุ๊กตา ที่เครียดกับเรื่องทางบ้าน หนูเป็นกำลังใจให้นะ เด๋วมันก็ผ่านพ้นไปได้
ดูหนูสิ ก็เครียดกับหม่อมแม่จนเป็นกิจวัตรแล้ว ไปเที่ยวยังโทรมาหาหนูด้วยนะ สงสัยคิดถึง ไม่รู้จะเกรียนกับใคร เด๋วเย็นก็กลับมาแระ

เค้าถึงว่าคน ค๊น คนไงเจ้ คนบางคนมองคนแค่เปลือกนอก การให้ทิปเป็นเรื่องปกติ
เพราะหนูทำงานโรงแรมไง ก็เข้าใจว่าทิปเป็นขวัญและกำลังใจให้คนบริการ
เวลาไปพักที่ไหน คนเอากระเป๋ามาส่ง หนูก็ให้ 100 เป็นปกติ ไม่ได้หน้าใหญ่ แต่เป็นมารยาท

หนูบอกตรงๆ คุยกันมาขนาดเนี๊ย หนูก็รู้ว่าเจ้เป็นไง ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องเป็นซูสีไทเฮา
ทำตัวไฮโซ มาแบบเรียบร้อย วางตัว เพราะไม่งั้นหนูคงรับไม่ได้ และคิดว่าเจ้เสแสร้ง
ดังนั้นก็ไม่ต้องกลัวเลย ว่าหนูจะผิดหวัง เพราะไม่เคยคาดหวังอะไรกับอีเจ้ ฮ่าๆๆๆ

โดย: Pound_sterling

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:35:03 น.

คุณตุ๊กตา คิดถึงจร้า
ช่วงนี้ไปติดเฟซ อย่างบร้าเลย
แต่ยังไม่ลืมกันจร้า อ่านแรก ๆ แล้ว
รู้สึกสงสารคุณตุ๊กตาจังเลย
อยู่คนเดียว คงเหงา
ช่วงปรับตัวกับที่ใหม่หรือเปล่าจ๊ะ
ยังไงก้อเป็นกำลังใจ และเป็นเพื่อนที่ดีจร้า
ถึงแม้จะไม่เคยเห็นหน้า ค่าตากันจริง ๆ ซักที
แต่ความรู้สึก วันนี้อยากบอกว่า คิดถึงจริง ๆ
มิได้เสแสร้งเลย จร้า

โดย: นก (Kukas

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:43:28 น.

ส่วนเรื่องคนจีน เค้าก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร คนดีๆก็มีถมเถ อย่างคนที่หนูรู้จักนะ
พ่อแม่มาจากเซี่ยงไฮ้เลย แต่เจ้าตัวเค้ามาเกิดและเติบโตที่เมืองไทย ถือสัญชาติไทย
ก็มีธุระกิจใหญ่โต ก็ไม่เห็นจะขากถุยๆตรงไหน ออกจะดูดีมีชาติตระกูล

ที่จีนมีไรหรอคะเจ้ เห็นพี่แมสเสจมาว่าอยู่งานเอ็กซ์โปที่เซี่ยงไฮ้...
แล้วต่อมาก็บอกข้ามสะพานยาวมากกกก จากเซี่ยงไฮ้ไป Hangzhou
แล้วก็จะเข้าพักที่Ningbo 1 คืน ก่อนกลับเมืองไทย แล้วมันคือเห้ไรวะคะ
หนูไม่รู้จักซักกะอย่าง จะไปถามฟิลิปก็กลัวโดนมันถีบ ว่าใครส่งมา

โดย: Pound_sterling

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:45:39 น.

^
^
เอ่อสรุปว่าอีเจ้จะซึ้งใจหรือข้องใจว่านังเด็กตรางูเนี่ยมานหลอกด่ากรูหรือเปล่าฟระ กร๊ากกก ตูอุตส่าห์จะแอ๊บเป็นซูสีไทเฮาเป็นดาวมังกรหยกไม่ได้แล้วสิเนี่ย แว้กๆ เซเล็บจากราชนิกูลอีสานเดอกูตูร์อย่างข้าน้อยต้องคารวะพันจอก คริๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:45:59 น.

อ้าว หรออออออ เพิ่งรู้ก็เจ้บอกนั่นหล่ะ จะไปรู้ได้ไงอ่ะ ไม่ได้มีผัวเป็นจีนนิ

เจ้ไปออนเอ็มเลย ด่วน หนูจะคุยแว๊บๆ เพราะงานบ้านยังไม่เสร็จ ไปได้ไม่ถึงครึ่งเลย
แต่หนูอยากเม้าท์ และกินข้าวกลางวันไปด้วย

โดย: Pound_sterling

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:01:39 น.

โดย: ดอกหญ้าในHouston

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:51:09 น.

พูดถึงมารยาทของคนจีนเนี่ย ท่าจะจริงเรื่องไม่ค่อยมีมารยาทเคยเห็นหลายครั้งอยู่เหมือนกัน เมื่อวานจะเดินออกไปกินข้าวกับสมี ไปเจอจีนกรุ๊ปหนึ่งแม่มคุยกันชี้โบ๊ชี้เบ๊สาดน้ำลายใส่กันอยู่ฟุ๊ดบาท จะหลีกเราก็ไม่หลีก สาดดดดจริง

แล้วไอ้ตี๋หน้าเฮ้น่ะมันมาอะไรกันกับตุ๊กตานักหนา หรือว่ามันเป็นตุ๊ด

มันน่าโมโหแทนจริงๆอ่ะ ดีแล้วล่ะที่ตุ๊กตาเล่นมันบ้างทีหลังมันจะได้ไม่มาวุ่นวายอีก

โดย: sarah@kw

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:03:19 น.

เจ้าพี่คะ นู๋รินขอนำเสนอ ภาษาจีนวันละคำ และวันนี้ขอมอบให้ไอตี๋เหรี้ยยนั่นค่ะ "ดิ๋ว หนี เหลา มู่"เจอแบบนี้อีก ฝากด่าทีค่ะ แสรดดดดดด อ่านแร้วของขึ้นโมโหแทนมาทำพี่สาวเดี๊ยนได้ยังไง

เอ่อ ว่าแต่ด่าเสด ต้องไวนะเจ้าพี่ ฮ่าๆๆๆsrc=https://www.bloggang.com/emo/emo16.gif> ส่วนอินเดี้ยนนั่น ชาตินี้มันเป็นเวจแต่เดก มันเลยขาดโปรตีน โอเมก้าและสารอาหารไปเลี้ยงสมอง อยู่ที่ไหนประเทศไหนก็สั่นหัวแด๊กๆตลอด .. โมโหแทนอ่า

พี่ตุ๊กตา สู้ๆนะ นู๋รินเป็นกำลังใจให้พี่เสมอน้า ช่วงแรกอะไรๆก็ไม่เป็นใจไปหมดเลย อีกอึดใจนึง ทุกอย่างเข้าพี่ ลงตัว นู๋เชื่อค่า ว่าอีกไม่นาน เจ้าพี่นู๋เก่งอยู่แล้นนน
นู๋พยายามสวอปไฟลท์นะคะ เดือนนี้มีไม่มีจีนเลยค่ะพี่ อยากเจอพี่มากมายเลย รักพี่มากๆและคิดถึงพี่มากมายเลยนะคะ .. ดูแลตัวเองดีดีนะพี่ นู๋เป็นห่วงจังค่า

โดย: xiao ye zi

วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:19:57 น.

เฮ้อ!!!!เจ๊...ทนๆหน่อยนะแล้วจะชินไปเอง แต่ระวังอย่าให้เฮียเทเลทับปี้ ของผมไปหลงพวก หมวยลำเค็ญเข้าล่ะ
วินดี้ มั๊งกี้ เป็นห่วง นะคร้าบบบบบ.

โดย: ลิงลม (ลิงลม สามยอด

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:0:17:13 น.

พี่ตุ๊กตา
เห็นรูปแรก คิดว่ายายแกมาถือกบเหรอ เหอๆๆ มองไม่เห็นดอกไม้ยายใส่เสื้อลายเขียวไปหมด ดันไปมองหัวไหลแก...เอากะเค้าจิ ตาลาายขนาด

หนูก็ฝันเห็นย่าบ่อยเหมือนกัน ก่อนนอนพยายามนึกถึงย่า เพื่อที่จะได้ฝันถึง อาทิตย์ก่อนฝันว่าได้ประคองย่าเดิน... ได้แค่นี้ก็ดีใจแล้ว

เรื่องการปรับตัว หนูเชื่อนะว่า ไม่นานเด๋วเจ๊ก็ทำได้ ส่วนเรื่องคนที่มาหาเรื่องเจอ.. แนะนำให้วีนโลด น่าเกลียดจริงๆ คิดได้แค่นั้นเองเหรอ.. หนูว่าเค้าคงมีความหลังฝังใจกะเรื่องนั้นอ่ะ พอเห็นใครเดินกะฝรั่งเลยคิดว่าเป็น แบบนั้นหมด..

เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่ต้องเครียด..มีคนเครียดกว่าเราตั้งเยอะ..อย่างน้อยหนูคนนึงละที่เครียดเป็นเพื่อน

โดย: P&Mtogether

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:1:06:45 น.

เนตเดี้ยงช่วงบ่ายเลยมาไม่ทันค่ะพี่มาดาม เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ามาอ่านต่อนะคะ จุ๊บๆๆ

โดย: LoveParadise

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:1:49:56 น.

เม้นท์ไว้ก่อน..เดี่ยวพรุ่งนี้พี่จิ๊บกลับมาอ่านต่อค่ะ...วันนี้ดึกแล้ว..ขอตัวไปนอนก่อนค่ะ...
ช่วงนี้..ยังยุ่งๆๆ อยุ่เหมือนเดิมหรือเปล่าค่ะ น้องตุ๊กตา..
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ..คิดถึงค่ะ..

ปล..อยากกินมะม่วงกวนแก้เซ็ง..ส่งที่อยุ่มาซิค่ะ..เดี่ยวส่งไปให้ชิมถึง เซี้ยงไฮ้เลยคร่าาาา..อิอิ

โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:3:02:39 น.

สู้ๆๆ นะคะ พี่ตุ๊กตา อ่านแล้วกิ๊ฟเศร้านะคะ วันนี้..เมืองจีนเนี่ยมันหลากหลายจริงๆนะคะ

โดย: grippini

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:4:03:31 น.

ดิ๋ว = F*@$

หนี เหลา มู่ = ท่านแม่คุณค่า กร๊ากกกกกกกกกกก

ให้ไวนะเจ้าพรี่ 55555555555

คิดถึงมากๆเลยนะคะ จุ๊บๆ เดือนนี้ตารางห่วยมากกกค่ะ
นู๋รินขอไฟลท์นีซ จะไปหาผู้ชาย ปรากฏสิ้นเดือนตารางออกมาเป็น บอมเบย์ แมนเชสเตอร์โหดโอ๊ด นิวยอร์ค และ อินเดี้ยนที่ส่ายหัวกันตั้งแต่ขึ้นเครื่องยันลงค่า งื้อออ

แลกยากจัง ถ้าเดือนนี้ไม่ได้ไป เดือนหน้าจะรีบไปหาน้าเจ้าพรี่ สู้ๆก่อนนะคะ .. ไว้นู๋รินไปสมทบเมื่อไหร่จะจัดการพวกเหล่าอธรรมพวกนี้ให้ไม่ต้องไปเกิดเรย แม่มมมมมม พวกนี้ ไม่ไหวเลยยยยยย แล้นเวลานั้นสองเราจะสอยเท้าหนีไปด้วยกันค่า ^^ 55555 รักพี่ค่าพี่ตุ๊กตา ขอคุณพระคุ้มครองพี่กะอาเฮียนะคะ

โดย: rin IP: 92.98.101.169, 86.96.228.84 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:4:20:45 น.

Hello tua jeh 556. I never been to china or any where near by but i been living in china town yao wa rat since 10 years old, they are very loud when they were talking to each other they to shout across the road or anythings, i lived there quite long and can speak some chiness just some tae jiw, kwang tung i tought chiness mandarin are thier main langguage???

You and me might have somethings in comment as i a louder person, like to joke and laugh and i like to wear somethings more comfy so someone might think i am have no respect to thier age and more, my attitude is i am who i am, i am what i am, i am koi and i thought the same as you that i want to meet everyone as friends or a friend but ii dont want them to meet me be cause of the way i am many people they dont expected and then they couldnt accepted as well.

Sorry i didnt try to be posh to type english i known my english is crap but i havent got internet yet so i just use internet via my mobile.

Hope you and your family are well and get on well with your new place asap.

Always miss you. Koi

โดย: Just a life

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:6:57:15 น.

สู้ๆๆน่ะคุณน้อง อ่านแล้วก็เห็นใจจริงๆ น่ะ เพราะการย้ายไปในแต่ละที่แต่ละประเทศ และต้องปรับตัวกันใหม่นี่ มันเป็นเรื่องยากจริงๆ เข้าใจๆๆอย่างแรงค่า

แต่ไงก็ขอให้ปรับตัวให้ได้ไวๆเนอะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราค่ะตุ๊กตา ทำใจให้สบายน่ะ เรามีสามีที่รักเรา และเราก็รากเค้าแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องไปใส่ใจคนอื่นค่า

เครียดก็มาด่ามานให้พวกเราฟังนี่แระดีแล้ว อิอิ แต่ไอ้ตี๋หน้าหมูมานก็สมควรโดนจิงๆน่ะ โสมนะหน้ามานแล้วล่ะ มันคงทำงี้จนติดเป็นสันดอนของมันอ่ะนะ คิดว่าลูกค้าไม่รู้เรื่อง เลวชาติจริงๆ

ปล. ตัว..ใช้โมเดสเหรอ อิอิ อิปี้ใช้โกเต็กอ่ะ กร๊ากๆๆ

โดย: MommyKitchen

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:7:11:17 น.

โอ้โห ย้ายก้นงามๆมาเมืองจีนแล้วหรือนี่พี่ตุ๊กตา....
แต่นัทยังอ่านไม่จบเลยจ้า..ขอแปะไว้ก่อนเน้อไปทำงานบ้านก่อนจ้า....
ปล...ไม่ได้มาหนานมากกกกกกกกกกกกกกกกก
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จ๊วบบบบบบบบบบบบบ

โดย: natto (natto-kita

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:9:02:33 น.

5555555 พี่ตุ๊กตา 55555
เค็งชอบประโยค " นี่แหละนะเพราะสังคมนี้มีคนแบบมึงอยู่ไงคะถึงทำให้คนดีบริสุทธิ์ใจเค้าเสื่อมเสีย......เพราะคนที่ไม่ทำเหี้ยอะไรอย่างมึงไงคะไอ้หน้าปลวกไม่ผ่านการ
สเตอริไลซ์พวกมือก็ไม่พายยังเสือกเอาตรีนเน่าๆ เปื่อยๆ ไปราน้ำให้คนคิดดีทำดีเค้าพาลจะติดเชื้อชั่วเข้าไปด้วย..... ชอบจั๊งคิดเล็กคิดน้อย ตัดสินคนอื่นตามใจตามความรู้สึกตัวเองไปทั่วโดยไม่มองถึงหลักความเป็นจริงบางประการซะบ้าง.... เอาแต่มาตรฐานตัวเงินตัวทองในสมองตัวเองมาเป็นเกณฑ์วัดระดับคุณค่าของคน.......กลัวแต่คนอื่นที่เค้าทำดีและทำสิ่งที่น่าได้รับผลตอบแทนที่ดีเค้าจะอยู่ดีมีความสุขมากกว่ามึงล่ะสิ.......ชอบเอาแต่ง่ามตรีนและกลิ่นปากตัวเองคิดแทนสมองชาวบ้านคนอื่นๆ เค้าซะจริง จริ๊งนะสาดดดดคะ..... มิน่าล่ะความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่มันถึงได้เริ่มหายไปจากสังคมเพราะคนจำพวกมีความสุขกับความคิดโสมมแดรก "อาจมเป็นอาจิณ" อย่างมึงนี่แหล่ะค่ะ ไอ้ตี๋ดอกเลาเอ๊ย!! ....หัดมองอะไรที่มันกว้างเหมือนคนมีการศึกษาที่หน่อย หัดเปิดใจ เปิดหูเปิดตาบ้าง!! .........ไม่ใช่คลานแต่ดมน้ำลายตัวเองไปวันๆ "

มันเป็นจริงอย่างแรงงงงงง
พี่คุ๊กตา มีเพิ่อนบ้างยัง จะได้ไม่เหงา

เทคแคร์นะจ๊ะ จุ๊บ จุ๊บ
รักษาสุขภาพนะจ๊ะ
ปอลอ ถ้าปลาแวะมาหาพี่ตุ๊กตา บอกเค็งคิดถึง และเป็นห่วงน่ะ

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:9:06:21 น.

อ้าวตายแล้วพี่ตุ๊กตา
เขาบอกว่าคอมเม้นท์เค็งไม่สุภาพอะ

ทำงัยดีอ่ะ

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:9:07:40 น.

พี่ตุ๊กตา
กู้คืนยังงัย
เค็งมีของคุณพีชอันนึง
เค็งยังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ

เค็งไปรับลูกชายกลับจากรร.ก่อนน่ะ
อ้อ รูปอาม่าได้อารมณืให้เย็น ๆ ไม่เครียดดีน่ะ

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:9:25:43 น.

กำลังนั่งอัพบล๊อกอยู่ ไม่รู้จะเสร็จมั้ย

วันนี้เย็นๆๆจะไปพัดยา ท่านขุนไปประชุมจ๊ะ ส่วนเมียก็ไปกินจ๊ะ แถมไปเป็นก้างพวก ฮิ ฮิ ด้วย

เจ๊เก็บแรงไว้รบรอบต่อไป อย่าใช้ถี่สิ เดี๋ยวข้าศึกรู้ตัว

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:10:12:09 น.

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:10:12:12 น.

หวัดดีค่ะพี่ตุ๊กตา เรื่องเดินดูของที่นกฝากดูน่ะไม่มีไม่เป็นไรค่ะเพราะขนาดที่ญี่ปุ่นยังขาดตลาดเลยค่ะแต่นกให้เพื่อนชาวญี่ปุ่นสั่งซื้อให้แระคงต้องรอประมาณ3-4อาทิตย์น่ะค่ะของถึงจะมาถึงฟินน์

ช่วงนี้คงเป็นช่วงปรับตัวน่ะค่ะพี่มาดาม เลยยังดูยุ่งเหยิงสับสนไปหมดทั้งผู้คนและภาษา สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนนกมาอยู่ตปท.แรกๆสับสนมากเพราะเหงาไม่มีเพื่อนเลยจากที่อยู่เมืองไทยมีเพื่อนฝูงรายล้อมตอนนี้เหรอ ไปใหนมาใหนเองได้แระไม่ง้อสามีด้วยนะ อิอิ

เรื่องนิสัยคนจีนก็คงจะมีส่วนจริงบ้างแต่นกมีเพื่อนคนจีนคนนึงชีน่ารักมากๆเลยอ่ะค่ะ คิดว่าทุกคนต้องแตกต่างกันบ้างเนอะ

เรื่องพนักงานรร.บริการแย่ๆเนี่ยนกเคยเจอตอนกลับเมืองไทย แต่ก็ไม่มากเพราะนกจะจิกตามองหน้าด่าแม่เลย ไม่ช่ายๆ

พูดถึงภูมิแพ้นี่นกจะบ้าตายจริงๆตอนนี้ทุกเช้าจะต้องจามก่อนเลยทิชชู่เตรียมไว้ทุกวันไม่รู้นํ้ามูกมาจากใหน เซ็งมากๆ แต่อาการคันเริ่มจางหายไปบ้างแล้วค่ะ รักษาสุขภาพนะพี่

โดย: LoveParadise

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:12:49:00 น.

ยินดีด้วยที่มีอนาจักรเป็นของตัวเอง ทีนี้ก็เหลือของที่จะส่งมา คราวนี้เจ๊คงจะยุ่งเรื่องการจัด ตบแต่งบ้าน

ตำส้มน่ะว่าจะลุกหนีแล้ว แต่กลัวสากจะตามมา เสียอารมณ์ ยังมีหน้ามาถามอีก ว่าอร่อยมั้ย ห่าจิ๊กตรูเผ็ดพริก จนลิ้นไม่รู้รสเลย กลับมาบ้านต้องกระแทกด้วยอีโน เลอออกมาเป็นกลิ่นพริกเลย

เมื่อกี้ถามท่านขุนว่า ตกลงเราไปพัดยากี่โมง แกบอกอะไร เธอจะไปด้วยไง๊ เมื่อวานถามว่าจะไปด้วยกันมั้ย เธอบอกว่าไม่ไป ตอนนี้มาเปลี่ยนใจ และฉันก็คอนเฟิร์มไปแล้วว่าไปคนเดียว จะไปด้วยกันก็ได้ แต่ไม่ได้แดร๊กข้าว ออ...ไม่เป็นไร เพราะเมื่อวานมลก็ตอบไม่เคลีย แต่ก็จะไป ตรูไม่ได้กินข้าว งั้นก็ไปนั่งอ้าขา หาผัวแถวนั้นก็ได้

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:15:04:48 น.

แอบเห็นแวบ ๆ บ้านพี่มลว่าเข้าบ้านใหม่แล้ว ยินดีด้วยจ้า

เรื่องอยากได้ไรจากเมืองไทย ขอบคุณหลาย ๆ จ้าสำหรับน้ำใจที่มีให้กับกระเหรี่ยงหน้าดำอย่างพล อย่าลำบากเลยพี่ เพราะปลาย ๆ กรกฏา พลก็จะกลับเมืองไทยเหมือนกัน ปิดเทอมหน้าร้อน เดี๋ยวอยากได้อะไร จะหิ้วกลับมาเองจ้า

พี่กลับเมืองไทยจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องซื้อหาของที่พลฝากซื้อ

อยู่ไปนาน ๆ เดี๋ยวเรามาเม้าท์กันเรื่องหาซื้อของกินของใช้ไทย ๆ กันนะพี่ ว่าเซี่ยงไฮ้จะลำบากเหมือนแถวปักกิ่งไหม พลนะติดอาหารไทย เลยลำบากนิดนึง มีอยู่ช่วงอยากกินชะอมมากกกกกกกกกกก หาไม่ได้เลย อกจะแตกตาย

เวลาไปซื้อของนะ อย่าให้คนจีนเค้าโก่งราคาง่าย ๆ นะพี่ มันบอกมาเท่าไร ต่อไปเยอะ ๆ เลยนะ สักครึ่งนึง หรือ สามในสี่ไปเลย พวกนี้เห็นเราเป็นต่างชาติ พูดภาษาจีนไม่ได้นะ มักจะโก่ง และโกงราคา พลเคยโดนมาแล้ว เ็จ็บใจอย่างห๊าาาาา

ปอลอ เรียกพี่ ๆ แต่ไม่รู้ว่าใครพี่ใครน้องเลย เอาเป็นว่าพี่เป็นพี่ละกันน้อ พลเป็นน้องต่อไป หรือจะเอาไงดีอะเจ๊

โดย: พล (aoigata

) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:15:24:35 น.

ฮาา พี่ตุ๊กตาต้องเข้าใจนิดนุง หนูแก่ขึ้นอีกปี สายตาฟ่าฟาง ฮาาา ก็ยายแกยื่นมือออกมา หนูดันไปมองหัวไหล่ข้างที่แกยื่นมาอ่ะดิ เขียวๆ ว่าแต่ยาแกก็เปรี้ยวนะ ใส่ลายช่วงหน้าร้อน อินมากๆๆ

โดย: P&Mtogether

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:16:11:13 น.

เปรี้ยวมากกกกกกกกกกกกกกก เม้นท์แต่ละคน เจ้ขรา ว่างๆ โทรหาหน่อยดิ่ คิดฮอด...

ม่ะวานหม่อมแม่กลับมา บอกว่าบ้านสะอาดเป็นระเบียบมากกกก (หลังจากหนูทำความสะอาดเกือบตาย) ^^"

พอหันมาเจอหนูปุ๊บ ทักทันทีว่าผอมลง แถมมีของฝากมาให้ด้วยนะ ฮ่าๆๆๆๆ

โดย: Pound_sterling

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:17:52:20 น.

เออ ที่ให้เจ้โทรหาน่ะ ใช่ว่าหนูงก เพราะเจ้คงรู้นะคะ ปกติเจ้อยู่ไทย หนูก็โทรหาได้ตลอด
(อันนี้บอกไว้ก่อน เผื่อใครคิดว่าหนูงก) แต่เป็นเพราะ ตอนนี้ หนูไม่รู้เบอร์ติดต่อใหม่เจ้

มิตรภาพต้องจริงใจ จริงจัง และไม่เอาเปรียบกันค่ะ ดีๆต่อกันไว้ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้
หนูอาจไม่ได้ร่ำรวย แต่สิ่งที่มีคือมิตรภาพดีๆ ที่จะมอบให้กับคนที่หนูชอบพอ และเค้าก็ดีกับหนู

ดีมาดีตอบ ร้ายมา ร้ายกลับ เพราะหนูไม่ใช่นางเอกคร่า

โดย: Pound_sterling

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:18:02:17 น.

ฮัลหรู วางหูจากอีเจ้ หนู ( ขาเจือก) รีบมาเข้าบล็อคอย่างว่อง

เรื่องถีบ ( ทิป) หนูเห็นด้วยอย่างยิ่งว่ามันเป็นน้ำทิพย์ของคนทำงานบริการ ตอนหนูเป็น นัง จีอาร์โอ ต๊อกต๋อย เคยมีคนรัสเซียมั๊ง ให้หนูมาห้าบาท หนูนึกในใจ แมร่ง กรูคืนสิบบาทเลย แต่มาคิดอีกที แม้จะห้าบาท แต่มันก็เป็นการแสดงความทราบซึ้งใจนะ อย่าดูถูกน้ำใจของคนอื่น เห็นด้วยกับพี่ปอนด์ คนทำงานโรงแรม เงินเดือนจิ๊ดเดียว ก็หวังที่เซอร์วิส ชาร์ท กับติ๊บนี่แหละ ( หนูโชคดีหน่อย ทำงานโรงแรมอเมกัน มะกันก็ดีอย่าง มีวัฒนธรรมติ๊บ แต่ก็รับใช้ท่านๆจนเหงื่อไหลไคลย้อย) ได้ทีละร้อยก็แทบจะกราบตรีนงามๆกับแขกแล้ว เจ้ทำดีแล้ว ทำต่อไปเถอะ อย่าสนใจคนประเภท close minded เลยนะ

เรื่องการที่เป็นเมียฝรั่งแล้วต้องวี๊ดว๊ายกระตู๊ฮู้เนี่ย หนูอยากรู้ว่ามันเป็นข้อสอบภาคบังคับเหรอ คนคิดนี่ก็เนอะ เอาก้านสมองที่เหี่ยวๆส่วนไหนมาคิดฟระ แล้วเป็นเมียฝรั่งเนี่ยมันหนักกบาลใครฝ่า

" เจ้เป็นคนตรงๆ จริงใจกับใครก็แสดงออกอย่างนั้น อย่าได้ซีเลย ความจริงมันเป็นเสน่ห์ของเจ้นะ เจ้เป็นตัวของตัวเองอย่างนี้แหละ ดีที่สุด"

โดย: corallie

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:18:21:55 น.

พี่สาวสู้ ๆ นะ กิ๊ฟท์ไม่ได้เข้าบล๊อกมานาน ไม่รู้ว่าพี่สาวลำบากแค่ไหน อย่าเครียดนะทำใจให้สบาย คนเรามันไม่เหมือนกันค่ะ สิ่งผิด ๆ ที่เคยทำ เมื่อทำเป็นประจำก็จะกลายเป็นความเคยชิน จากความเคยชินมันก็จะกลายเป็นสันดานที่ขุดไม่ได้เหมือนสันดอน
ปล่อยไปเถอะค่ะอาจจะได้บุญน้อยกว่าไถ่โคกระบือก็ถือซะว่าเก็บบุญเล็ก ๆ น้อย ๆ ปล่อยไอ้ตี๋เห้ช้างเถอะจะได้ไม่ผูกเวรไปจนชาติหน้า ปากคนพูดอะไรก็ได้ใส่ใจมากก็ไม่ดีกับตัวเอง การนินทานี่ไม่ว่าชาติไหน ๆ มันก็มีเหมือนกันหมดเลยเนาะ
...พี่รักษาสุขภาพด้วยนะ สู้ ๆ นะ ใครมันจะคิดอย่างไรก็ช่าง แต่พี่สาวในสายตากิ๊ฟท์ศรี เป็นคนดีที่หนึ่งเลยจ้า...
คิดฮอด เด้อจ้า
ปล....พี่ก็อย่าเหงาให้มากนัก มันบ่อใช่ อ่ะเห้อ....

โดย: กิ๊ฟท์ศรี

วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:23:14:46 น.

หวัดดีค่ะเจ๊ สบายดีนะคะ

โฮ อยากบอกว่า ทิพย์เปิดบล็อกพี่ขึ้นกะลังอ่านพอดี เห็นรูปยายด้วย ละมันตรงกับเพลงของไอพอดทิพย์ขึ้นพอดีเลย
ซึ้งได้รมณ์ดี

คิดถึงนะคะ รีบมารีบไปหน่อยค่ะ งานเยอะช่วงนี้ ยุ่งมาาาาาก

โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming

) วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:2:39:49 น.

อ่านแล้ว..เห็นใจ น้องตุ๊กตาจัง..เจอคนแย่ๆๆ ทำให้เซ็งๆๆๆ อดทนนะค่ะ เดี่ยวก้อชินค่ะ..

โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน

) วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:2:55:22 น.

thank you tua jeh.

My english wasnt good enough to remind you for the langguage lesson haha...

I dont mind what people think of me and i dont think its gonna waste my feeling be cause i have had loss a lot of my feeling for many people that i think they are nice and i respect them, but i feel it waste my time if they dont like me dont need to try to be nice to me just tell me straight away what they are thinking i will be happier but i dont give a damn anyway be cause i dont loss a lot of my time to find out and want to say i am not a mind reader but i am got an eyes that never ever lie to myself my mind, my sent im not non sent person but im look like one of them haha, and i happy the way i am.

โดย: Just a life

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:5:20:20 น.

พี่มาปูเสื่อจองที่ไว้ก่อนจ๊ะ ขอไปวิ่งผ่านน้ำยามเช้าก่อน เดี๋ยวจะส่งลูกขึ้นรถรร.ไม่ทันค่ะ

ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีๆของน้องตุ๊กตานะคะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:6:08:50 น.

หวัดดีค่าพี่ตุ๊กตา

ฮ่าๆๆ สบายใจยังพี่ หลังจากได้จัดการกับศัตรูตัวฉกาจไอ้ตี๋เห้ช้างยิ้ม ที่พี่หมั่นไส้มันตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย บล๊อกนี้พี่ได้ระบายความอัดอั้นตันใจที่สะสมมานาน เข้าใจเลย ฮ่าๆๆ

คนพวกนี้มันโรคจิต ชอบดูถูกคนอื่น ทั้งๆ ที่ตัวเองก้อไม่ได้มีอะไรที่ดีกว่าคนอื่นเค้า แต่ชอบคิดว่าตัวเองดีกว่า แปลกจิงๆ คนสมัยนี้

อย่าไปถือสา เอามาใส่ใจ แค่คิดว่ากรูไม่ได้ขอมรึงกิน แต่มรึงสิ จะตกงานเพราะกรูได้ อิอิ

พักผ่อนๆๆ หลังจากที่ต้องตรากตรำ เดินหาแฟลตมาหลายวัน ตอนนี้ก้อออกไปแฮดให้หนำใจไปเลยพี่

คิดฮอทจ้า

โดย: แก้ม IP: 116.48.132.200 วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:8:48:24 น.

มาร์ชขอประจำที่จีนปีหน้าค่ะ เจ๊ตา แล้วเจ๊ตาจะได้ประจำที่
เซี้ยงไฮ้นานไหมคะ มาร์ชไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
แสนเหงา ฮ่าๆ มีพี่สาวคนสวย "พี่แอน"อยู่คนเดียวค่ะ
ไว้มีโอกาสคงจะได้เจอกกันนะคะ คลาดกันบ่อย ฮ่าๆ

โดย: moccachan

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:12:40:23 น.

เอาทีละเรื่องก่อนนะ

เรื่องที่คุณตุ๊กตา เครียด เรื่องที่เศร้าใจกับข่าวของทางบ้าน ก็ขอให้ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีนะคะ (นับดูเม้นท์แฟน ๆที่มาเอาใจช่วยได้)

คนเลว ๆ นี่มีอยู่ทุกชาติทุกภาษาเลยค่ะ แต่นายตี๋ที่โรงแรมนี่หยาบ(โลน) มากมาย สมควรแล้วที่โดนจัดการไป ไม่รู้จักฤทธิ์พริกขี้หนูซะแล้น

โห การให้ทิปเนี่ย ปุ่นก็คิดว่ามันเป็นการให้กำลังใจเขาอ่ะค่ะ คนทำงานด้านนี้ค่าแรงน้อย งานหนัก เราทำดีก็ยังเอาไปนินทาได้ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วค่ะ

ยังไงก็สู้ ๆ นะคะ คิดว่าไปอยู่ที่ไหนใหม่ๆ ก็เป็นแบบนี้ ช่วงนี้สร้างพลังใจให้ตัวเอง อะไร ๆก็จะดีขึ้นเองค่ะ

โดย: Bananarumba

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:14:59:10 น.

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊กตา ไม่ได้มาเยี่ยมพี่ตุ๊กตานานเลย ไปอยู่เมืองเซี่ยงไฮ้แล้วเหรอคะ ปลาเคยไปสองครั้งค่ะ ไปครั้งแรกมันไม่ให้หนูเช้าเมืองมันค่ะ มันค้นแหลกค้นลานเลยค่ะ มันคิดว่าหนูจะมาขายตัว (คงมีคนซื้อล่ะนะ) คนมีหนังสือรับรองจากบริษัทเรียบร้อยมันก็ไม่เชื่อ บอกมากะนายมันก็ไม่เชื่อ จนต้องเดินออกไปหานายกะคนที่มารับ เจรจาเป็นภาษาจีนให้ถึงได้รอดมาได้นะเนี่ย แต่คนจีนเค้าพูดเสียดงดังจริงนะคะ เวลาเค้าคุยงานกัน เราก็คิดว่าเค้าทะเลาะกันซะอีก

โดย: sakana's world

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:16:32:18 น.

หาที่พักใหม่ได้รึยังจ๊ะนู๋ จะได้พักผ่อนกายากะเค้าซะที ดูท่าทางนู๋จะไปเจออะไรมาเยอะเลยนะทั้งที่เพิ่งไปอยู่ได้ไม่นาน พี่ว่าเหตุนึงที่ทำให้นู๋ไม่สุขใจนักคงเป็นเรื่องภาษาด้วย เพราะถ้าเค้าใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร นู๋คงไม่อึดอัดใจเท่านี้ แต่พี่ว่านู๋จะผ่านเรื่องพวกนี้ไปได้ในเร็ววันจ๊ะ พี่เชื่อในความสามารถของนู๋

เรื่องที่บ้านล่ะ คลี่คลายรึยัง ขอให้เรื่องร้ายๆของนู๋ผ่านไปโดยเร็วนะคะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:22:03:17 น.

คุณตุ๊กตาสบายดีนะคะ อ่านเรื่องราวของอาม่าแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ บางทีดอกไม้ที่อาม่ามอบให้ คนอื่นอาจจะมองไม่เห็นคุณค่า แต่ความรู้สึกของจิตใจ คนอย่างเรา ๆ ย่อมรู้สึกมีคุณค่าเสมอ คุณตุ๊กตาเป็นคนที่จิตใจ อ่อนโยน ยีนส์ชอบคนแบบนี้ค่ะ สมัยยีนส์กลับไทย เห็นคนพิการทำตั๊กแตนจากใบลานขายบนสะพานลอย ยีนส์ซ์้อกลับมาอเมริกาตลอดค่ะ ช่วยอุดหนุนเขาจะได้มีกำลังใจให้เขาด้วยค่ะ ยีนส์ชอบตรงนี้มาก ๆ ค่ะ ประทับใจเรื่องราวของคุณตุ๊กตาด้วยค่ะ

ยีนส์เป็นกำลังใจให้คุณตุ๊กตานะคะ เรื่องที่คนทำให้คุณตุ๊กตาไม่สบายใจอย่าคิดมากนะคะ เป็นเมียฝรั่งอินเตอร์ซะอย่างต้องอดทนะคะ อดทนเหมือนยีนส์นะคะ ยีนส์ให้กำลังใจนะ สู้ ๆ ค่ะ

โดย: roslita

วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:22:59:07 น.

Hi,P Tukta kon na rak.How are you?Sorry that I cant type in Thai.My computer is broken.

I may not be able to access bloggang that often but always miss you kaa.

โดย: kiriya

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:2:32:57 น.

โถ..น่าเห็นใจและสงสารเพื่อนจริงๆ ต้องมาคอยรับมือกะอีพวกสมองเล็กใจแคบ แทนที่จะคอยอำนวยความสะดวกให้เรากลับมาคอยเป็นมาร บริการแบบเอี้ยๆอย่างนี้น่าจะคอมเพลนให้นักไปเลย

ตุ๊กตาสู้ๆนะ พวกเราจะคอยเป็นกำลังใจจ้า

โดย: sarah@kw

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:11:57:22 น.

วันนี้นัทอ่านจนจบเลยจ้า...
อันนี้เห็นด้วยเกี่ยวกับการพูดเสียงดัง เพราะเพื่อนในห้องเรียนมันพูดเสียงดังและไม่หวานหูเป็นอย่างยิ่ง...
แต่พอถึงเวลาเรียนภาษาญี่ปุ่นนะคะ ช่วงบทสนทนาเนี่ย พูดยังกะกะซิบเลย จนนัทต้องเอียงหูฟัง เพราะเค้าพูดไม่ได้ยิน ซึ่งมันต่างจากที่พวกเค้าพูดภาษาบ้านเค้าก่อนหน้านี้เลย โอย งง...
ปล...เพลงโดนใจจิงจิ๊ง
ปล..อีกทีถูกใจก้อแคมปลิ้นนี่ล่ะคร้า ...

ปล...สุดท้าย นัทขอบคุณ

พี่ตุ๊กตามากเลยจ้า กำลังใจเรื่องนั้น ...

ไปละจ้า จุ๊ฟๆ

โดย: natto (natto-kita

) วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:14:09:29 น.

ขอให้กำลังใจ เหตุการณ์ผันผวนเรื่องส่วนตัวจงคลี่คลายในทางดีนะคะ

โดย: jeejeeberry IP: 202.12.97.116 วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:14:17:02 น.

เจ้จ๋า หนูสัญญาจะปัดกวาดบล็อคโดยไว เมื่อคืนตอนเจ้โทรมา หนูอยู่ข้างนังเพื่อนอวบ ขวัญใจเจ้ไง จำได้เปล่าคนที่เราเจอที่ วอร์คกิ้ง สตรีทน่ะ หนูเล่าให้มันฟังว่าเจ้เห็นรูปมันแล้วชอบ มันด่าหนูว่า อีห่าน เอารูปมันไปประจานตามสาธารณชน

วันนี้พัทยาอากาศดีไม่ร้อน คิดฮอดเจ้มากมาย กลับไทยอย่าลืมโทรมาหาน้องให้ว่องเพราะ จะบินหลังวันที่ ยี่สิบนี้แล้ว ( กลัวคลาดกันอ่ะ)

ไปกินแก้วมังกรก่อน ใกล้เน่าแระ ยึ๋ย

โดย: corallie

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:15:11:14 น.

หวัดดีค่ะพี่มาดามเซี่ยงไฮ้ ช่วงนี้คงปรับตัวหนักหน่อยนะคะเพราะถ้าเป็นประเทศที่ไม่ใช้ภาษาอังกฤษก็จะเป็นแบบนี้แหละเหมือนที่นกอยู่ก็เหมือนกันใช้ภาษาที่3ถ้าไม่ได้เรียนภาษาของที่นี่นกคงจะตายหยั่งเขียดเป็นแน่แท้เพราะคนที่นี่ไม่ค่อยชอบพูดอังกฤษสักเท่าไรแต่ตอนนี้นกพอเอาตัวรอดได้บ้างแม้ว่าจะไม่100%ก็พอสั่งซื้อข้าว,ของได้เอาตัวรอดไปวันๆบางครั้งก็ดำนํ้าไปก็มี ฮาๆๆ สู้ๆนะคะ

ขอขำก่อนน๊าเรื่องตุ๊กตาน่ะ แหมพี่เล่าซะเห็นภาพเลยนะ กร๊ากๆๆ

ตอนนี้ที่บ้านมียาเต็มตู้เลยพี่ทั้งหยอดตา,หยอดจมูก สารพัดทั้งยาเม็ดหลายแผงเลย อัดมันเข้าไปไม่งั้นไม่ไหวจริงๆทรมานมาก นกเป็นมา3ปีแระยิ่งช่วงท้องมิคสุได้5เดือนนอนไม่ได้เลยเกือบ2อาทิตย์ทั้งไอทั้งคันยิ่งกลัวเค้าเป็นอันตรายเพราะไอแต่ละทีเจ็บหมอไส้หมดพุง เหนื่อยอ่ะพี่ตุ๊กตา

พักผ่อนเยอะๆนะพี่ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีในเร็ววัน นกเอาใจช่วยค่ะ อ้อ..เดี๋ยวเจ้าตุ๊กตามาถึงเมื่อไรจะเอามาให้โยนโฉมค่ะ แอบกระซิบว่าวันเสาร์ที่จะถึงนี้วันครบรอบแต่งงานนก5ปีด้วยล่ะค่ะ อิอิ แต่คิดว่าคงไม่มีอะไรตื่นเต้นหรอกเพราะสามีไม่ค่อยโรแมนติก จุ๊บๆนะคะ

โดย: LoveParadise

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:17:09:46 น.

เจ๊....มลเพิ่งกลับมาจากเทสโก้ วันนี้ซื้อเสบียงเข้าบ้านล๊อตใหญ่ ซื้อตุนๆๆเอาไว้ขี้เกียจออกไปสู้กับแดด

พอเข้าบ้านท่านขุนก็เอาอีเแมวมาให้อ่าน ก็งานนั่นแหล่ะ เค้าถามมาว่า สนใจงานที่ Geneve รึปล่าว หนูล่ะระริ๊กระรี๊รีบบอกท่านขุนว่า ตอบแมวไปว่าสนใจ จนหนูโดนแกตวาดให้หุบปาก อ้าวก็เมียตื่นเต้นนิ

ท่านขุนพยายามหาตำแหน่งงานลงที่กรุงเทพ ก็น่ะ ตามใจแก

คิดถึงเจ๊จ๊ะ

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:18:45:11 น.

คุณตุ๊กตา เงียบไปนานเชียวค่ะ เป็นงัยบ้างคะตอนนี้ เข้าที่เข้าทางแล้วยัง เป็นกำลังใจให้นะคะ สาวไทยเราอู่ไหนก็ได้ค่ะ เพราะเข้มแข็และอดทนเป็นเลิศอยู่แล้ว สู้ๆๆ ค่ะ

คนไทยเรานะคะ ยังงัยก็มีนิสัยใจอ่อน ขี้สงสาร ยิ่งกับคนแก่ๆด้วยแล้ว ก็นึกถึง ปู่ ตา ยาย ของเรา

อยู่นี่ก็เหมือนกันค่ะ พีชพูดกับสามีตลอด ว่าอะไรๆก็ดี แต่มีอย่างเดียว ท่ทำยังงัยก็ทำใจรับไม่ได้ซักที ก็คื การให้คนสูงอายุดูแลตัวเอง บางทีเห็นคนแก่นั่งรถเข็นไปซื้อกับข้าวเอง เรานี่จุกเลย เพราะทนไม่ได้ แต่ที่นี่เค้าเห็นเป็นเรื่องปกติ

รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงค่ะ

โดย: somjaidean100

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:19:45:56 น.

ฮัลลลลลโหลลลลล ๆ.....หวัดดีจ้าพี่.....ส้มอ่านแล้วเหนื่อยอกเหนื่อยใจแทนเหลือหลาย.....แต่พี่ตุ๊กตาของเราเป็นสาวแกร่งและเก่งซะอย่าง.....ยังไงก็ขอให้อะไร ๆผ่านไปด้วยดีนะจ๊ะ...เพี้ยง

......ส้มขอเป็นกำลังใจให้จ้า....สู้ ๆๆ

ปล. สมน้ำหน้าไอ้ตี๋หอกหักเจง ๆ...ให้มันรู้ซะมั่งว่าไผเป็นไผ

ขอให้จัดการธุระให้เสร็จไว ๆนะจ๊ะ....คิดถึง แอนด์ เทคแคร์จ้า....จุ๊บ ๆ

โดย: thaibo_pa

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:21:04:19 น.

มาอ่านบล็อกเดิมไม่ทันจนได้ แต่ไม่พูดแก้ตัวแล้ว เดี๋ยวมาดาม เดือดขึ้นมาอีก

ล้อเล่น ๆ .... :))

อ่านข้อความวันนี้ เข้าใจความรู้สึกตุ๊กตามาก ๆ เลยค่ะ เป็นพี่พี่ก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างกันแน่นอนค่ะ ไม่ชอบเลยผู้ชายประเภทนี้ พี่ว่า "...." สุด ๆ แล้วเนาะ .... ยิ่งได้เจอทุกวัน มันบั่นทอนความรู้สึก เพราะเราก็มีความภูมิใจในความเป็นเรา ... เอาน่ะ เขาคงละอายไปเองแหละตุ๊กตา ... ถ้าเราวางเฉยมาก ๆ ใช้สายตารู้ทันเอา ..... คนพวกนี้ก็ละอายไปเองแหละ ... ไปต่อกรมาก เดี๋ยวเขาคิดเข้าข้างตัวเองได้อีกแหละ :)))

เป็นกำลังใจให้นะคะ ...

อืม... พี่เคยไปเมืองจีน แถวคุนหมิง ... หลงทางประจำเหมือนกัน ... สามารถเดินถึงจุดมุ่งหมายได้ ขากลับเรียกแท็กซี่ทุกที

โดย: Tristy

วันที่: 3 มิถุนายน 2553 เวลา:21:28:37 น.

น้องตุ๊กตาไม่ได้ซกมกซะหน่อย..ออกจะน่ารัก.คร่าาา..มาแก้ข่าว..ค่ะ..อิอิ..
ปล. มีความสุขกับ บ้านใหม่ นะคร่าาา จุ๊บ จุ๊บ

โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน

) วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:0:56:11 น.

โดย: ดอกหญ้าในHouston

วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:6:10:24 น.

สวัสดีครับเจ๊....สบายดีนะครับคงเข้าที่เข้าทางแล้วซินะเฮียแกคงหายปวดหัวกะพันระยาที่สิบหมื่นเก่งแล้วซินะครับ ไปแร่ะ ว่างๆจะมาเยี่ยมอีกครับ แว๊ปปปปปปปปปปป.

โดย: windy monky (ลิงลม สามยอด

) วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:17:28:45 น.

ดีจ้าพี่ตุ๊กตา จากนอร์เวย์ถึงเมืองจีนกันเลยทีเดียว เรื่องการพูดการจาเนี่ย พลอยก็เป็นคนพูดจาเสียงดังเหมือนกันค่ะ จริงๆ ก็พูดมีหางเสียงน่ะ แต่ฟังแล้วดูไม่หวานเอาเสียเลย ฮิ้วว อยากพูดเสียงหวานๆ กะเค้าบ้าง แต่ไม่ได้เลยขัดอย่างแรง สรุปเป็นตัวของเราเองดีฝ่า ไม่หวานแต่จริงใจ ฮิ้วววววว ซะง้าน ไปแร้นจ้า เด่วไปรับเจ้าอาดริอันก่อน งานเข้าอีกแระพลอย

เทคแคร์จ้า

โดย: blomster

วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:19:26:46 น.

เจ้จ๋า อย่าได้แคร์ ดูหน้าหนูดิ คนเขาเลยรู้เลยว่าใช้แป้งผิดเบอร์ ฮ่าฮ่า คือหนูรีทัชไม่เป็นง่ะ

เรื่อไฮเทคฯหนูไม่สู้

ฮ่าฮ่า คิดได้ไง กังฟูแพนด้า ถูกใจใช่เลยจร้า

โถเจ้ รักน้องจริงๆ อุตส่าห์ให้กำลังใจว่าหนูไม่อ้วน กล้องหนูมันถูก ในรูปเลยออกมามีมิติง่ะ

หนูก็หวังใจให้น้องจิผสมกับไข่หนู เพื่อมาเกาะผนังมดลูกของหนูน่ะนะเจ้ ว่าแล้วก็ต้องเจอกล้องส่องสวนน้องจิมมีอีกแระ ดูความน่ารัก แข็งแรงของมดลูก พังผืด ( สยอง) เฮ้อ พรุ่งนี้จะไปวัดกับแม่ เดี๋ยวทำบุญเผื่อนะเจ้

คิดถึงเจ้มากกว่าที่เจ้คิดถึงหนูน้า

โดย: corallie

วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:19:37:58 น.

เป็นไงหนู ดีขึ้นยังจ๊า กำลังใจเพียบ คิดบวกไว้ลูกกกก
ใจร่มๆ คิดบวกไว้ หาที่ไปลัลล้า เดินดูสิ่งที่ยังไม่เคยเห็น
สร้างความเพลิดเพลินให้ตัวเอง เมืองจีนใครๆก็อยากไปเที่ยว หนูโชคดีนะเนี่ย ได้ไปเที่ยวเมืองจีนตั้งหลายเดือน ว่างๆ นั่งเครื่องกลับมาหม่ำตำปูปลาร้าเนอะ

โดย: erbhern

วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:19:58:12 น.

ชีวิตคนเราก็ยังงี้แหละค่ะพี่...เข้าใจความรู้สึกนะ ต้องจากบ้าน ย้ายที่อยู่ที่กิน ที่ที่เราคุ้นเคย แต่ทำยังไงได้ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไป ก็ต้องอดทน พยายามสะกดจิตตัวเอง อย่าได้คิด..อย่าได้ท้อ ไปตามเรื่องตามราว

คุณเท็ดดี้จะไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้เดือนหน้าเหมือนกัน ไปอยู่นู้น 1 เดือน บ่นทุกวันไม่อยากไปเพราะคิดถึงลูก สงสารแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็มันเป็นงานอ่ะนะ

น้องเถิกเคยไปเที่ยวจีนเมื่อหลายปีก่อน ก็ได้รับน้ำใจดีๆ จากคนขับรถของเกสเฮาส์ที่ไปพัก ที่เฉินตู ตอนนั้นน้องเถิกไปกินมาร์กาเรตต้าแล้วแพ้ ผื่นขึ้นทั้งตัวเลย ถึงกับต้องนอนโรงพยาบาลคืนนึง ทั้งๆ ที่เช้าวันรุ่งขึ้นต้องขึ้นเครื่องต่อไปเมืองอื่น ก็ได้่คนขับรถคนนี้ช่วยขับพาไปส่งสนามบินอย่างฉุกละหุกสุดๆ ชนิดที่ว่ากระฉากสายน้ำเกลือออกจากแขนกระโดดขึ้นรถเลย ประทับใจมาก..กกก

เพลงในบล็อกวันนี้โคตรเศร้าเลย....รู้ทันทีว่าเจ้าาของบล็อกคงมีเรื่องที่แอบเศร้ามิใช่น้อย...พี่ค่ะ ชีวิตเราคงไม่ได้อยู่ถึงร้อยปี ทุกข์ที่เข้ามาวันนี้ พรุ่งนี้มันก็จะเป็นอดีต และผ่านไปในที่สุด คิดได้แต่อย่า...มาก ดูสิ เพียงแค่ตัวอักษรที่พี่เขียนในบล็อก มีคนเข้ามาอ่านและคอมเม้นท์จะร้อยอยู่แล้ว นั่นหมายถึงยังมีคนรักพี่อยู่อีกมากทีเดียว...ใครที่มันใจแคบ แอบรังแกเราก็ช่างมันเถอะ ก็เราเป็นนางเอกนี่เค๊อะ...คิดไว้ๆๆๆๆ

โดย: สกุลลัน

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:1:13:34 น.

อัพรึยังคะคุณพี่

โดย: N'Natt (NLN

) วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:2:23:33 น.

พี่ตุ๊กตา
เค็งไปบลีอกของปลา ผิดหวังอ่ะ
นึกว่าจะได้เห็นหน้าพี่ตุ๊กตาเสียอีก แย่จัง

เสาร์ อาทิตย์ ไปช๊อป ระวังกระเป๋า ด้วยน่ะ
เตรียมเงินให้พอดี พวกมันไม่ค่อยจะทอนตังค์น่ะ ขอบอก
เทคแคร์น่ะ จุ๊บ จุ๊บ

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:3:22:02 น.

เข้ามาฝากความคิดถึงแบบว่องๆค่า
สบายดีไหม ใกล้ปรับตัวได้ยังจ๊ะ?
อยู่นี่อากาศดีบ้างฝนตกบ้าง ไม่ฉะบายกันทั้งบ้านเลย
แงๆ ไอๆๆ ไปล่ะจ้า

โดย: anigia

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:3:30:42 น.

วันนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ ร่าเริงลั้ลลารึยัง แล้ววันเสาร์เฮียได้หยุดงานพานู๋ไปเปิดหู เปิดตาบ้างรึปล่าว

ขอให้ชีวิตนู๋กลับเข้าสู่โหมดปกติเร็ววันนะคะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:5:54:43 น.

คงต้องบอกว่าอีกสักพักคงปรับตัวได้ เรา้เองเวลาที่จะไปที่ไหนใหม่ ๆ เราก็คิดไปร้อยแปด ยิ่งถ้าเจอเรื่องลบ ๆ ด้วยละก็ แทบถอดใจ แต่ในเมื่อเ้ราต้องอยู่ ปรับเปลี่ยนอะไรรอบข้างไม่ได้ เราก็คงต้องปรับตัวเิองล่ะ

เราก็เหมือนคุณตุ๊กตานะ เพียงแต่ในบล็อกเราจะสุภาพหน่อย ในความเป็นจริงถ้าใครแรงมาเราก็แรงกลับเหมือนกัน

เรื่องที่บ้านยังไงเราก็ส่งใจช่วยนะ เราเองก็เจอตอนแย่ ๆ แย่มาก อยู่ไกลไม่สามารถกลับไปในเวลาที่คนใกล้ตัวต้องการ ร้องไห้เป็นทางออกที่ดีที่สุึด จากนั้นสมองโปร่ง คิดทำอะไรแล้วทุึกอย่างก็ดีขึ้น เราเชื่ออย่างนั้น

โดย: ostojska

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:7:15:50 น.

ขอบคุณมาดามมากน้า .... สวมรอยปลอบใจว่างั้นเถอะ
เพิ่งเคยได้ยิน ฮ่ะฮ่ะ ... ไม่มีอะไรค่ะ พี่เปรยคำเดียว เข้าใจผิดกันหมดเลย ขอโทษ ๆ :)) ... สบายใจยิ้มแป้นแล้ว
ค่ะ

ขอให้สถานการณ์ที่เมืองเวนิสตะวันออกเข้าที่เข้าทางเร็ว ๆ เร็ว ๆ เน้อ :))

โดย: Tristy

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:7:57:33 น.

หวัดดีค่ะพี่ตุ๊กตา

อะไรๆๆ เรียบร้อยดียัง??? หาร้านขายของไทยเจอยัง???

ฝนตกป่าว ที่นี่อาทิดนี้ตกทุกวันเลย น่าเบื่อเพราะแก้มไม่ชอบถือร่ม หุหุ

ไปทำงานล่ะค่ะ อิอิ

โดย: แก้ม IP: 116.48.132.200 วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:9:19:11 น.

สวัสดีค่ะพี่
แหม...ยังไม่ทันแขวนโคมแดงเรียกแขก เจ๊ก็มาเจิมให้ก่อนเพื่อนเลยนะ

ลูกค้าประจำๆๆๆ

ก็เพราะไอ้งานเอ็กซ์ โปก..เอ้ย เอ๊กซ์โปนี่แหละ ต้องไปรับรองกลุ่มนักธุรกิจเดนมาร์คที่จะไปดูงานอ่ะ เลยต้องจากลูกจากเมีย

กำลังคิดๆ อยู่เหมือนกันว่าจะไปดีป่าว แต่ติดที่ต้องจ่ายตังค์เองอ่ะ แง่บ แง่บ กลัวกลับมาแล้วต้องมานั่งกินแกลบเพราะช้อปหมดตรูด...ยังไม่เคยไปเซียงไฮ้เลย แต่คุณเท็ดดี้แกไปบ่อยจนหลับตาคลานได้แระ ไปจนพูดจีนได้เลยอ่ะ คุณพี่ต้องไปเรียนภาษาจีนด้วยป่าวเนี้ย แต่ถ้าต้องอยู่หลายปีก็ไปเรียนเถอะ เรียนไว้ป้องกันตัว

เอ๊ะ...แต่คงไม่ต้องละมั้ง เพราะขนาดพูดภาษาเขาไม่ได้ยังขนาดนี้ ถ้าพูดได้สงสัยอีพวกนั้นคงหูเน่า หน้าหงายเงิ้บ...แต่ก็ดีนะค่ะ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร เช๊อะ...

อยู่จีนระวังโดนแบงค์ปลอมนะค่ะ ขนาดคุณเท็ดดี้ว่าเซียน ยังเจอมาแระ...ก็อบเนียนมากๆๆๆๆ แล้วพวกแท็กซี่ คนขายของตามถนนบางทีชอบทำเนียนไม่ยอมทอนตังค์น๊า ที่สำคัญระวังคนล้วงกระเป๋า คุณเท็ดดี้โดนมาแระ จังๆ 20,000 กว่าบาท ขนาดกระเป๋ามีรหัสล็อคนะ มันยังเอาได้เลย ของมันแรงจริงๆ

ไว้เมาท์ใหม่ ขอตัวไปนอนกลางวัน ตามประสาเมียฝรั่งสันหลังยาว คริ คริ

โดย: สกุลลัน

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:15:42:47 น.

หวัดดีจ้า ตุ๊กตา พี่แตงไมได้แวะมาทักทายทั้งนาน มัวแต่ยุ่งกะงาน และการสอบ ตอนนี้สอบผ่านไปเรียบร้อยแล้ว งานก็ยุ่งน้อยลง เลยมีเวลากลับมาทักทาย
เห็นรูปอาม่าคิดถึงแม่จังเลย
ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ

โดย: คนชอบอ่านผ่านมาทัก

วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:15:59:05 น.

วี่เข้ามาหลายครั้ง ชะโงกดูว่าเจ้าของบล็อก up หน้าใหม่หรือยัง อิอิ ยังเลย

ตอนนี้วี่อยู่เซี่ยงไฮ้ มาทำงานค่ะ

ไปเดินแถว เดอะบัน คนเยอะมากกกกกกกกกก
แต่ส่วนใหญ่เป็นคนจีนเนอะ

ถ่ายรูปกับธนาคารกรุงเทพมาด้วย (เหมือน presenter อิอิ)

มา up ไว ๆ นะคะ รออ่านค่ะ

โดย: kiwi (la_ongrat

) วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:20:52:54 น.

หวัดดีค่ะคุณตุ๊กตา แหม คิดไปอีกที ก้อดีจังนะคะที่คุณตุ๊กตาได้สัมผัสกับประสบการณ์ใหม่ ๆ แปลก ๆ มาเล่าให้ฟังเรื่อย ๆ พลอยได้ความรู้ตามไปด้วยค่ะ
โรคภูมิแพ้ ค่อยยังชั่วหรือยังคะ ขอให้หายป่วยเร็ววันนะคะ
น้อยแวะมาอ่านบล้อก และตั้งใจแวะมาเยี่ยมนะคะ
ขอให้มีความสุข สดชื่นกับทุก ๆ วันเลยนะคะ
ยังนึกถึงคุณตุ๊กตาเสมอค่ะ แล้วจะรอติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนน๊า ขอให้เจอะแต่สิ่งที่ดี ๆ ระหว่างท่องเที่ยวนะคะ

โดย: น้อยค่ะ (GLA_GAW

) วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:21:57:10 น.

เจ้ หลังไมค์หน่อย เด้อค่าเด้อ

โดย: corallie

วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:22:14:40 น.

เจ๊.....วันนี้งานเข้า ก็ไอ้บ๊อบบี้มันขึ้นไปเยี่ยวบนที่นอนท่านขุน แกโมโหใหญ่เลย ต้องขนผ้าห่ม ผ้าปูที่นอนออกซัก และเสียสละผ้าปู กับผ้าห่มของหนู เฮ้อ คืนนี้คงได้นอนพัดลมเป่าหะมอย ไม่มีผ้าห่ม ห่มแน่เลย

โดย: เดินทางรอบโลก

วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:22:49:23 น.

ตอนนี้เราพึ่งกลับจากเมืองไทยถึงเมื่อวานเช้ามืดของคูเวตนี่เอง เหนื่อยเป็นบ้าเลย เดี๋ยวแวะมาใหม่น้าจ๊าาาา คิดถึงมากมายจุ๊บๆๆๆๆๆ

โดย: sarah@kw

วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:2:07:52 น.

ตอนนี้ไปป่วงอยู่เซี่ยงไฮ้หรือคะพี่ตุ๊กตา ชีวิตนี้น่าตื่นเต้นจังคะ หนีจากชีคทะเลทรายไปหาจิ๋นซีเสียแล้ว 55555 เห็นอาม่าดอกจำปานอกจากรอยยิ้มละไมของแดแล้วคิดว่า ดอกจำปาของจีน มันใหญ่กว่าจำปาไทยเจรงๆ

ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ แม้จะรู้ว่าพี่ตุ๊กตาจะเป็นเมียฝรั่งเรนเจอร์ก็ตาม 55555 ของกินที่นั่น บางทีก็ต้องระวังนิดนะคะ แต่เชื่อว่าอยู่ไปมันจะชินค่ะ กระเพาะจะปรับได้แน่นอน

โดย: มายด์_มอร์นิ่งกลอรี่ IP: 58.9.122.227 วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:4:40:34 น.

เฮ้อออ คนเราเน้ออ จิตใจมันคงคิดแต่เรื่องอย่างว่าเน๊อะ ถึงได้ใจคับแคบว่าคนอื่นอย่างงั้น แย่จริงๆ

หวังว่าเจ๊จะผ่านเรื่องร้ายๆไปได้นะ กลับมาลั่นล้าได้รึยังเจ๊.. ช่วงก่อนหนูหายไปก็เพราะเรื่องการเมืองไทย ช่วงนั้นเซ็งๆ ก็เลยไม่มีอารมณ์ลั่นล้า..

โดย: Honey and Moonney

วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:3:07:31 น.