.
"หลี่ลั่วเหนิง" (李洛能) (1807–1888)
เป็นปฐมาจารย์ของมวยสิ่งอี้ยุคปัจจุบัน
.
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่ามวยสิ่งอี้
สายหูเปย์ และซานซี เป็นญาติกัน
กับมวยซินอี้ลิ่วเหอของเหอหนาน
และมวยสิ่งอี้ปาของวัดเส้าหลินเหนือ
.
เดิมหลี่ลั่วเหนิงเรียนมวยประจำตระกูล
คือวิชา "ฉีเหมินฉวน" (Qimen Quan: 奇门拳)
จนมีฝีมือฉกาจ และมีชื่อเสียงมากมาย
เพราะไม่เคยพ่ายแพ้ใคร
.
เขามักเดินทางไปยังเมืองต่างๆ ในประเทศจีน
และได้ประลองกับนักสู้ท้องถิ่นนั้นๆ และได้รับ
ชัยชนะเสมอ
.
วันหนึ่งเขาเดินทางมายังมณฑลซานซี
อันเป็นถิ่นกำเนิดของมวยซินอี้ตระกูลไต้
เขาได้พบกับ "ไต้เหวินเซียง" (Dai Wenxiong)
ซึ่งเป็นยอดฝีมือของตระกูลไต้ในยุคนั้น
หลี่ลั่วเหนิงจึงขอประลองด้วย
ไต้เหวินเซียงตกลง
.
วีธีประลอง คือ "รับสามหมัด" กล่าวคือ
คู่ประลองอีกฝ่ายจะต่อยใส่ท้องของอีกฝ่าย
ถึงสามหมัด ซึ่งวิธีการนี้เป็นการประลอง
แบบทั่วไปที่ใช้ประลองกันในยุคโบราณ
.
ปรากฏว่า "หลี่ลั่วเหนิงแพ้"
.
หลี่จึงขอติดตามไต้เหวินเซียง
กลับไปบ้านตระกูลไต้
เพื่อขอเรียนมวยซินอี้ตระกูลไต้
คนในตระกูลไต้ปฏิเสธที่จะรับเป็นศิษย์
เพราะมวยนี้เป็นมวยลับประจำตระกูล
.
หลี่ลั่วเหนิงไม่ยอมแพ้
เขาจึงย้ายมาตั้งรกรากที่มณฑลซานซี
และอาศัยอยู่ใกล้กับบ้านตระกูลไต้
.
เพื่อที่จะได้เรียนมวยของตระกูลไต้
หลี่ได้ส่งเงิน และของขวัญมีค่าให้กับ
ตระกูลไต้เสมอ และเขามักส่งผัก
ที่ปลูกด้วยตนเอง ด้วยเหตุนี้
เขาจึงมีฉายาว่า "(หลี่) ลั่วเหนิง"
(李老农) ซึ่งหมายถึง "ชาวนาแก่"
(ท่านเริ่มเรียนมวยซินอี้เมื่ออายุ 37 ปี)
.
หลังจากที่พยายามอยู่สามปี
ไต้เหวินเซียงจึ้งไ้ด้ตัดสินใจที่จะสอน
หลี่ลั่วเหนิง
.
ท่านหลี่เรียนมวยซินอี้ตระกูลไต้อยู่หลายปี
ภายใต้การสอนของอาจารย์ไต้เหวินเซียง
จนเชี่ยวชาญมวยฺซินอี้ตระกูลไต้
.
จนกระทั่งวันหนึ่ง หญิงแก่ในตระกูลไต้คนหนึ่ง
ซึ่งชื่นชอบอุปนิสัยของหลี่ลั่วเหนิง
เห็นท่านหลี่ฝึกมวยสิ่งอี้อยู่
เธอพูดขึ้นว่า "นั่นหน่ะหรือที่เธอฝึกมาหลายปี?
เธอได้แค่เพียงพื้นฐานของมวยนี้เท่านั้น"
.
ท่านหลี่ถึงกับตกใจ และตระหนักว่า
ที่ไต้เหวินเซียงยอมรับเขาเป็นศิษย์
และยินยอมสอนมวยให้
ที่แท้ไต้เหวินเสียงไม่ได้สอนเคล็ดวิชา
มวยฺซินอี้ตระกูลไต้ให้กับเขาเลย
เขาเข้าใจผิดว่าไต้เหวินเซียงได้เปิดเผย
วิชาลับให้เขาทั้งหมดแล้ว
แท้จริงแล้วเขากลับปิดบังความลับ
ของตระกูลไต้ไม่ให้กับหลี่ลั่วเหนิงล่วงรู้เลย
.
หลี่ลั่วเหนิงจึงแค้นใจ และหันหลังให้กับ
คนตระกูลไต้ และอยากแก้แค้น
.
สิ่งที่หลี่ลั่วเหนิงตัดสินใจ
ต่อมาได้กลายเป็นมรดกตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น
ให้กับผู้ฝึกมวยสิ่งอี้ปัจจุบัน
กล่าวคือ เนื่องจากท่าฝึกพื้นฐานมวยซินอี้
ตระกูลไต้มาถึงสิบปี ทำให้มีพื้นฐานดี
ท่านจึงเอามวย "ฉีเหมินฉวน" (Qimen Quan: 奇门拳)
ซึ่งเป็นมวยประจำตระกูลหลี่ของท่าน
มาผนวกกับมวยซินอี้ตระกูลไต้
จนกลายเป็นมวยสิ่งอี้ของท่าน (มวยสิ่งอี้ยุคปัจจุบัน)
(จึงกลายเป็นว่า มวยสิ่งอี้ปัจจุบันมีรากฐานมาจาก
มวยสิ่งอี้ตระกูลไต้ และมวยฉีเหมินฉวน)
.
เท่านั้นยังไม่พอ ท่านกลับไปบ้านของท่านที่หูเป่ย์
ท่านได้ย้ายครอบครัวของท่านมายังซานซี
และเปิดกิจการ "คุ้มกันสินค้า" (镖局) ที่ซานซี
เพื่อแข่งกับกิจการคุ้มกันสินค้าของคนตระกูลไต้
.
เท่านั้นยังไม่พอ ท่านได้เปลี่ยนชื่อจากมวยซินอี้
ที่ท่านเรียนมาตระกูลไต้ของซานซี
(การเปลี่ยนชื่อมวยไปโดยพลการเป็นการเสีย
มรรยาท และถือว่าผิดจารีตการสืบทอดวิชา
แต่ทำให้เห็นว่า ท่านได้ตัดขาดความสัมพันธ์
กับคนตระกูลไต้อย่างชัดเจน - ผู้เขียน)
ท่านได้เปลี่ยนมาใช้คำว่า "สิ่ง"(形)
หมายถึง "รูปแบบ(ภายนอก)" แทนคำว่า "ซิน"(心)
ซึ่งหมายถึง "ใจ" (ไร้รูป)
การกระทำแบบนี้ถือว่าท่านทำตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อ
คนตระกูลไต้โดยตรง
.
เหตุนี้เองคือจุดกำเนิด "มวยสิ่งอี้ของซานซี"
ที่คิดค้นโดยหลี่ลั่วเหนิง เมื่อรากฐานวิชาที่ซานซี
มั่นคงดีแล้ว ท่านจึงกลับไปมณฑลหูเปย์
บ้านเกิดของท่าน และได้เริ่มสอน"มวยสิ่งอี้
สายหูเปย์" จนกลายเป็นต้นกำเนิดของมวยสิ่งอี้
สายหูเปย์มาจนทุกวันนี้
.
ปัจจุบัน มวยสิ่งอี้ของหลี่ลั่วเหนิง
ยังคงมีการถ่ายทอดในมลฑลหูเปย์ยังไม่ขาดสาย
ทุกวันนี้ยังคงมีการฝึกอย่างต่อเนื่อง
ผู้สืบสายที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งได้แก่ "หลี่โป"(李博)
ซึ่งอาศัยอยู่ที่เมืองซื่อเจียจวง (Shijiazhuang)
เขาเป็นแชมป์การแข่งขันซานต้าในปี ค.ศ. 2000
ด้วยการใช้มวยสิ่งอี้ตระกูลหลี่
เขาเป็นหนึ่งในครูมวยสิ่งอี้น้อยคน
ที่จะมีประวัติการแข่งขันชนะเลิศแบบนี้
(หมายถึงในปัจจุบัน ในอดีตไม่มีการบันทึก
มองได้สองอย่าง คือไม่มี
กับไม่ได้บันทึก - ผู้เขียน)
.
อาจารย์หลี่โปท่านยังได้รับสืบทอดตำรา
"อู่มู่ฉวนปู่" (武穆拳谱) หรือมวยห้าธาตุแม่ท่า
ที่เขียนโดยหลี่ลั่วเหนิงอีกด้วย
.
ด้วยความเคารพปรมาจารย์หลี่ลั่วเหนิง
เชา หมัดทศพืช
- จบ