ฮาน๊อย ฮานอย เที่ยวไปกินไป ไม่บ่นอะไรสักคำ
Hanoi เที่ยวไปกินไป
ไปไหนไปไหนก็ไม่มีใครกินอาหารรสชาติจัดจ้านเหมือนไทยแลนด์แดนสีสันของข้อยอีกแล้ว
ตัวเองไม่ค่อยเดือดร้อนเท่าไร แต่คนที่ไปนี่จะต้องออกอาการคิดถึงข้าวเหนียวส้มตำกันซะรุ่ม
เราใช้ระบบการกินแบบไปตายเอาดาบหน้า แต่ก่อนไปตายก็ขอสั่งข้าวผัดทะเลจานบิ๊กเบิ้มกินก่อน
มื้ออื่น ๆ ก็แถว ๆ ที่พัก อาทิ
ร้านข้าวเกรียบปากหม้อเจ้าเลื่องลือคนแย่งกันมากินล้นออกมาถึงฟุตบาธ
ข้าง ๆ มีร้านข้าวไทยที่พนักงานเสิร์ฟพูดไทยได้คำเดียวคือ .. สวัสดีค่ะ
ว่าไรว่าตามกัน .. แต่ฉันต้องกินกาแฟก่อนนะเคอะ
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
มื้อแรก และอีกหลายมื้อในวันถัด ๆ มา
เฝอไก่ อาหารเช้าก่อนไปฮาลองเบย์
รสชาดเยี่ยม แต่ว่าวันต่อ ๆ มาหาไม่เจอ
กาแฟดำข้นคลั่ก กลิ่นหอมชื่นจาย
น้องดำนี่ถูกกว่ากาแฟใส่นมสองพันดอง
กับข้าวทัวร์ ไม่อร่อยที่สุดของทุกมื้อ
ในทัวร์บอกซีฟู้ด แต่เราเรียก เห็นทะเล
กินอาหารแล้วก็นั่งมองทะเล
บางคนก็นั่งมองทะเลสลับกับมองอาหาร
ของโปรด ข้าวเกรียบปากหม้อญวน จำชื่อภาษาเวียดนามไม่ได้แร่ะ (สมองช่างมีรอยหยักน้อยเสียจริง)
ร้านอยู่ข้างที่พัก นึกอะไรไม่ออกก็เดินไปเริ่มต้นรองท้องด้วยไอ้นี่ก่อน แล้วค่อยไปหาอะไรหม่ำต่อ
น้ำจิ้มรสอ่อน ๆ โยนพริกซอยรสแซ่บใส่ลงไป ถึงขนาดพ่นไฟออกจากปากได้เชียวแหละ
ข้างบนเห็นเสี้ยวของหมูหยอเวียดนามฝานเป็นชิ้น ๆ ต้องจ่ายเพิ่มสองพันดอง
ไม่ต้องเพิ่มก็จะดีกว่า ขอบอกว่าไม่อร่อยเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ไปอยู่ฮานอยสี่ห้าวันฝากชีวิตไว้กับข้าวผัดในโรงแรมและข้าวเกรียบปากหม้อข้างโรงแรม
ส่วนรายการอาหารสี่ห้าอย่างข้างล่างนี่เพิ่งมากินวันฝนตก เพราะ ขี้เกียจเดินกลับไปที่โรงแรม
กุ้งผัดน้ำมันชุ่ม ๆ จานละตั้งยี่สิบแปดพันดอง อึ๋ยยย ๆ ๆ ๆ
ปอเปี๊ยะทอด
ทอดมันปลา .. อันนี้ไม่ค่อยถูกใจคนไม่กินปลาอย่างข้าพเจ้า เป็นที่สุด
ร้านนี้อยู่หัวมุมถนน Nguyen nue huan ใกล้ ๆ กับโรงละครหุ่นกระบอกน้ำ
เป็นร้านเล็ก ๆ แต่มีเมนูเป็นภาษาอังกฤษด้วย อิอิ เดี๋ยวจะนึกว่าเก่งเกินไป
ลูกอะไรไม่รู้แฮะ เห็นคนแก่นั่งตากฝนขายอยู่ตรงประตูวัดเต่าก็เลยช่วยซื้อมาพันดอง
เอามาจิ้มกับพริกเกลือ รสชาดฝาดนิด ๆ แต่ก็อร่อยดี ที่เห็นนี่เหลือจากแทะเล่นระหว่างทาง
มึนงงจัง ไปแค่ไม่กี่วันเกิดอาการอยากกินต้มยำกุ้งซะงั้น ..
อันนี้ก็อยู่ข้างที่พัก .. รสชาดไม่ต้องถาม .. กุ๊กก็เป็นคนไทย
เส้นเล็กหมูแดงราดน้ำซอสชุ่มฉ่ำ เดินไปกินในตลาดใหญ่
กินเสร็จกลับโรงแรมไม่ถูกหลงทาง เดินอ้อมใหญ่ เลยยังหิวซ่กเหมือนเดิม
ร้านขนมหวานถัดมาจากก๋วยเตี๋ยวหมูแดง ร้านนี้มีพี่ชายจูงน้องสาวมากินหนม
ไม่รู้ว่าขนมอร่อยมั้ย รู้แต่ว่าขาวดีมีเสน่ห์ (น้ำยายไหยเยย)
ขนมเวียดนามเจอในแถวถนน 36 สาย เป็นแป้งทอดกรอบ ๆ ไม่หวานแต่ก็ไม่จืด
เคี้ยวเล่นกล้อมแกล้ม ๆ กะว่าจะอุ๊บอิ๊บโมเมว่าเป็นของฝากแบบประหยัด ๆ
แม่ค้าหน้ายิ้ม ที่ร้านขนมย่านถนน 36 ร้านค้า (Old quarter)
อานิสงฆ์จากการไปตามหาขนมโก๋ถั่วเขียวที่ไกด์ท้องถิ่นบอกว่าเป็นของฝากเจ้าลือเลื่อง