เที่ยวไปตามตะวัน บุกบั่นไปตามลม สนุกสุขสมหัวใจหงายคว่ำ

แดดเผา จนคนธรรมดากลายร่างเป็นตัวอะไรไหม้ ๆ เจ็ดตัวเดินเรียงแถวกันอยู่ทางออกตัวเมืองจันทน์ ..

บ้อยบอย หนุ่มรูปหล่ออารมณ์ศิลปินจัดวิ่งลงไปแช่น้ำที่ขังอยู่ข้างทาง มีเสียงดำ ๆ ของนายบลูแหกปากร้องเพลงประกอบ

" .. เที่ยวไปตามตะวัน บุกบั่นไปตามลม สนุกสุขสมหัวใจหงายคว่ำ ชีพที่ยาวนาน หรือสั้นแค่เพียงคำ เอาตูดแช่น้ำ แล้วเดินต่อไป ..."

กองทัพนักโบกยังเดินต่ออีก ถนนสายนี้พาดผ่านทุ่งนาตรงแหน๋วไม่ซ้ายไม่ขวา เส้นทางที่กำลังมุ่งหน้าจะพาเราออกไปนอกเมือง ..

ตามจรรยาบรรณนักโบกสากล .... เราต้องไม่โบกรถในที่คับขันจอแจ .. และไม่โบกรถในตัวเมือง ???

"ไปหาที่นอนริมทะเลกัน"

ก็ว่ากันอย่างนี้ทุกครั้งตอนที่ขบวนการโบกจะวางแผนการร้าย สามหนุ่มชาวเอาท์ไซเดอร์ที่มักจะกางแผนที่หาสถานที่น่าสนใจ ส่วนยายตัวเปี๊ยกมีหน้าที่เก็บข้าวเก็บของหนีตามพวกเขาไป

เดี๋ยวถึงที่ว่าง ๆ ไม่มีสายตาประชาชนจ้องมอง ก็จะได้ปักหลักชูนิ้วโป้ง เล่นซ่อนหากับรถราที่ขับผ่านไปผ่านมา .. เดี๋ยวก็ได้รู้แล้วว่าใครจะใจดี และใครจะใจร้าย

เสียงฮัมเพลงเบา ๆ "โบกหน่อยได้ไหม ๆ" ดังอยู่ในลำคอของสาวกนักโบกแล้ว

คณะปฏิบัติการโบกแบ่งเป็น 2 ทีมอีกแล้ว ..ทีมแรกมี บ้อยบอย .. บลู .. ตี๋ใหญ่ .. หมวย .. ส่วนทีมที่ 2 ก็ต้องเป็นคุณโข่ง .. กิมเฮง ..และยายตัวเปี๊ยก .. ไม่ได้แข่งกันโบกรถเหมือนคราวไปสัตหีบหรอกนะ .. แต่แบ่งกันทำงาน ..

ทีมลีลาใหม่ของบ้อยบอย ออกไปเริ่มต้นโบกใน 15 นาทีแรก .. เริ่มจากท่าโบกมาตรฐานก่อน .. กำมือนิ้วโป้งชี้สู่ฟ้า โค้งหัวต่ำอย่างสวยงาม ..

"เฟี้ยว ..."

รถคันแรกเร่งเครื่องผ่านไปอย่างสวยงามเช่นกัน .. เสียงกรรมการรอบนอกโห่และให้ความเห็น ..

"ไม่ชัดเจน ๆ .. เห็งมะ .. ดูจากสายตาแล้ว ..พี่คนขับทำหน้างงมาก .. ทำ รัย วะ " เสียงกรรมการนู๋เปี๊ยกวิจารณ์ผลงานเสียงจ๋อย ๆ

บ้อยบอยหนุ่มติ๊ดยังมั่นใจ รถปิคอัพทะเบียนท้องถิ่นผ่านมาอีก 4-5 คัน แต่ไม่มีคันไหนหลงเสน่ห์หัวแม่โป้งของหนุ่มรูปหล่อสักคน ..

หมดรอบแรก .. 15 นาทีผ่านไป .. ทีมโบราณแต่มั่นคง ..ออกไปยืนชูนิ้วโป้งชี้ฟ้า .. ท่าทางท้าทายสายตา ..

"..โห .. รถพ่วงคันนี้ใหญ่ดีจัง .. หนูยังไม่เคยนั้งรถสูง ๆ อย่างนี้เลย .. โบกเร็ว ๆๆๆ .. โบกให้ติดนะ .." เอาแล้วไงล่ะนางสาวเปี๊ยก .. อยากนั่งรถบรรทุก..

"..เฮ้ย..ตีไฟซ้าย ด้วย .." ตื่นตะลึงกันไปทั่วหน้า " ..จอดด้วยเว้ย.. เฮ้ยไป ๆๆๆ "

..พี่โชเฟอร์จอดเทียบข้างถนน ..เลยหน้าเราไปตามระยะเบรค .. บ้อยบอยเด้งตัวลุกจากกองเป้ที่วางสุม ๆ กันไว้ ..พุ่งตัวตามคุณโข่งไปเจรจาความ ..

..พลพรรคทำท่ายงโย่ยงหยกเตรียมคว้าสัมภาระของใคร .. ของมัน .. พอสองหนุ่มที่นำหน้าไปก่อนหันมาโบกมือเรียก ..ก็มีเฮ ..

"..ไปโว้ย .. ลูกพี่รับแล้ว .." ช่วยกันกวาดต้อนสัมภาระหิ้วกระโตงกระเตงพร้อมวิ่งกันอย่างเร็วจี๋ " ..เพี้ยง .. ไปให้ไกล ๆ เลย .."

..ป่ายปีนกันให้ชุลมุน .. ตัวรถสูงจนกระทั่งพวกหนุ่มตัวโต ๆ ต้องยื่นมือมาคว้าหูกางเกงไอ้ตัวเปี๊ยกสาวน้อยตัวเกะกะโยนตุ้บขึ้นไปบนรถแทนการปีน .. ทรายที่บรรทุกมาเต็มเอียดเปียกเย็น ๆ แถมด้วยวิวสวย ๆ ของถนนลาดโค้งบนเนินเขา ..

.." วู้ ... อากาศบนนี้ดีจังเลย .."

Create Date : 14 กรกฎาคม 2548 Last Update : 28 พฤศจิกายน 2550 9:39:07 น. Counter : 1847 Pageviews.		2 comments
Share Tweet