" .. พี่ .. หนูจะเดินไปหาเรือที่หัวเกาะนะ .. ถ้าไม่ได้จริง ๆ เราอาจจะต้องนอนที่นี่อีกคืนจนกว่าจะหาเรือกลับได้นะ .." ตัวเปี๊ยกหันมาปรึกษากับทีม

" .. ไม่ลองคุยกับโกดูก่อน .." สต๊าฟหนุ่มใหญ่ หนึ่งในทีมเจ้านายตัวจริงแนะนำ

ตัวเปี๊ยกนิ่ง .. มองหน้าเจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อย่างชั่งใจ .. สูดลมหายใจเต็มปอดแล้วเดินเข้าไป ..ไม่มีวี่แววของนายหัวเจ้าของสถานที่มาตอบคำถาม ใบหน้าบึ้งตึงของเจ้าหน้าที่ซึ่งอาจเป็นญาติคนใดคนหนึ่งตอบคำถามสั้นห้วนจนต้องเรียกสติในการเจรจาอย่างสุดชีวิต

"..แล้วทำไมไม่ไปกับเรือเลย กลับมาเปลี่ยนใจทีหลัง.. ไม่กลัวแล้วเรือล่มแล้วเหรอ .." หน้าคล้ำ ๆ ของคนพื้นที่โยนระเบิดใส่มาลูกแรก

" ..ไม่ใช่ไม่ไปเพราะกลัวคลื่นลมแรง แต่ว่า เรือลำนั้นไม่ปลอดภัย .." ตัวเปี๊ยกตั้งสติ อธิบายช้าชัดตรงประเด็น " .. ถ้าเมื่อกี้พี่ออกไปดูเรือพี่ต้องคิดเหมือนหนูแน่ ๆ ..มันเป็นเรือเมล์วิ่งเกาะที่เรียกมาจากที่อื่น เมื่อเช้าตอนไปทัวร์ลันตา หัวเรือแตก น้ำเข้าได้ ไดรโว่สูบน้ำเสีย .. ไม่มีเข็มทิศ .. ไม่มีวิทยุสื่อสาร .. แล้วหนูจะให้ลูกทัวร์ออกไปเสี่ยงได้ยังไง "

"แต่ว่าเราก็มีชูชีพให้ลูกค้านี่ .." คนพื้นที่ยังมีคำโต้แย้ง

".. เรือลำนี้ถ้าคลื่นซัดมันจะจมลงไปเฉย ๆ เลยนะพี่ ..คนที่อยู่ในเรือถึงจะใส่ชูชีพก็ออกมาจากเรือไม่ได้หรอก .. หน้าต่างมันขนาดใหญ่กว่าตัวคนนิดเดียว"

ตัวเปี๊ยกทำมือบอกขนาดความกว้างยาวประกอบ

"หน้าต่างเรือมันสูงพ้นจากพื้นน้ำแค่เมตรเดียว เวลาลงเราต้องหย่อนตัวเข้าไปในช่องหน้าต่าง .. ถ้าคลื่นแรงน้ำก็ซัดเข้าหน้าเรือไปเลย .. แล้วที่สำคัญขนาดของมันสำหรับคนจำนวนสี่สิบคนเป๊ะ ๆ แต่เมื่อกี้นี้ต้องใส่ลูกทัวร์ของหนู 40 คน.. ลูกทัวร์ของไกด์ดำอีกกลุ่มหนึ่ง 13 คน ไกด์อีก 5 คน ... รวมทั้งหมด 58 คน..เกือบ ๆ จะ 60 คนเข้าไปแล้ว... แค่นี้มันก็แทบไม่ไหวแล้ว"

" ..เมื่อกี้ต้องขนกระเป๋าไปพร้อมกันด้วยนะ .. แค่กระเป๋าอย่างเดียวถ้าใส่ลงไปก็กินพื้นที่มาเกือบครึ่งลำเรือแล้ว .. เรือลำนี้หลังคาก็ให้คนนั่งไม่ได้ วางของก็ไม่ได้อีก เพราะว่ามันเป็นหลังคาสังกะสีเกลี้ยง ๆ ไม่มีขอบไม่มีอะไรทั้งนั้น .. แล้วเมื่อกี้เขาจะให้ทั้งคนทั้งของต้องยัดใส่เข้าไปในที่แคบ ๆ เท่านี้ .. ถ้าเรือจมจริง ๆ ทุกคนจะออกมาจากเรือไม่ได้เลย . . เพราะน้ำมันอัดเข้าไปในเรือ ..ตรงไอ้ช่องหน้าต่างนั่นแหละ .."

" .. เอาเป็นว่าหนูยอมให้ทุก ๆคนที่นี่เรียกว่าหนูเป็นไกด์ขี้ขลาด .. ดีกว่าจะให้ลูกทัวร์หนูไปลงข่าวหน้าหนึ่งว่า .. ทัวร์มรณะตายหมู่ 50 ศพ .."

ไม่มีเสียงตอบจากคู่สนทนาที่ตัวเปี๊ยกยืนประจันหน้าอยู่

" .. บางที... เดี๋ยวจะเรียกให้เรือตำรวจน้ำมารับกลับ .. "

  

" .. บางที... เดี๋ยวจะเรียกให้เรือตำรวจน้ำมารับกลับ .. "

โล่งอกแทนค่ะ

  

เก่งจังเลยป้าทุยบ้านทุ่ง