อุ่นแดดกายา


ชีวาขยับเคลื่อน


หนาวหมอกเยียบยะเยือก


หมอกจะจากไป


ยอดไม้ไหวขยับ


ชีวิตหรือจะนิ่งงัน


จึงเคลื่อนขยุ้ม


จับยอดหัวใจน้อยๆ เธอ

ฟ้าจากเข้มอาบอายหวาน จุมพิตแห่งรัตติกาล


ค่อยผ่อนคลายความเอียงอาย


จ๊อกแจ๊ก จ๊อกแจ๊กนกอรุณ


โยก โยก พฤกษาไหว แผ่วเบา นิ่งอิ่มงัน


ลมคลอเคลียไล้โลม คล้ายวันฝัน


“แค่นี้เพียงพอ” พฤกษาบอก ชีวิตแจ่มชื่นในตรู่เช้า


หลับตา หลับ รำคาญเคืองเมื่อผู้คนออกร่านเร่า


ผู้คนหลับตาใจกับเช้าสุข


ใช้ชีวิตอย่างเต็มใจกับความอยาก

Create Date : 11 มกราคม 2551
Last Update : 11 มกราคม 2551 1:01:38 น.		3 comments
Counter : 393 Pageviews.
Share Tweet