วันฝนพรำ
2-3 วันที่ผ่านมาฝนตกหนักทั่วกรุงเทพ สำหรับผมคงเป็นเรื่องดี ถ้าตกตอนที่กลับถึงบ้านแล้ว
บนสถานีรถไฟฟ้าคนมากมายยืนรอ ทุกคนก็คงคิดเหมือนกันว่า เมื่อไหร่คันใหม่จะมาสักที จะมีที่ว่างให้ยืนไหมนะ
ส่วนตัวผมเองเฉยๆ ได้นั่งหรือไม่ได้นั่งก็ไม่ได้สนใจ สำคัญที่ว่า พอลงรถไฟฟ้าแล้ว รถที่จะนั่งกลับบ้านแน่นไหม
จากสถานีศาลาแดงไปบ้านผม ถ้าต้องยืนตลอดทางคงไม่สนุก เพราะระยะทางบวกกับรถติด ทำให้ปวดขาได้มากมาย
หลายคนสงสัยว่าทำไมไม่ขับรถไปทำงาน แต่ถ้าเห็นตัวเลขค่าน้ำมันก็คงจะเข้าใจ
วันนี้โชคดีพี่ที่ทำงานขับรถมาฝั่งธน ก็เลยชวนให้ร่วมทางไปด้วย ทำให้ไม่ต้องนั่งรถเมล์เหมือนเคย แต่นึกๆ ไปถ้ารู้ว่าต้องมานั่งฟังแกบ่น เรื่องคนที่ทำงานที่แกไม่ชอบ ผมก็คงนั่งรถเมล์กลับบ้านเหมือนเดิม
การเมืองในที่ทำงานก็มีทุกที่แหละนะ ไม่มีที่ไหนที่ perfect นอกเสียจากว่าเราจะเป็นเจ้าของกิจการ
ทุกวันนี้พอออกจากที่ทำงาน ผมก็ทิ้งทุกอย่างไว้ที่นั่น ไม่คิดจะแบกกลับมาให้รกสมอง
คืนนี้นั่งฟังเสียงฝนตกเปาะแปะๆ มันเพราะเสียจนอยากจะฟังเสียงฝนแบบนี้ไปทั้งคืน
ถ้าขออะไรได้สักอย่าง อยากจะขอให้โลกนี้มีแต่กลางคืน ไม่ต้องมีกลางวันเลย เพราะผมชอบความเงียบ และอากาศที่เย็นกว่าตอนกลางวัน
รู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก แค่คิดเล่นๆ ก็สุขใจดี ในโลกแห่งความฝัน อะไรๆ ก็เป็นไปได้ดั่งใจเรา
Create Date : 24 เมษายน 2551 |
|
6 comments |
Last Update : 24 เมษายน 2551 22:06:59 น. |
Counter : 847 Pageviews. |
|
|
|
มีบ้างแหละที่ไม่สะดวก ชอบรูปพื้นหลังนะคับ
สีสวยดี..