Bloggang.com : sansook : ตอนที่ 2 ผิดแปลก

ตอนที่ 2 ผิดแปลก

ติก ติ๊ก ติก ติ๊ก เสียงนาฬิกาดังขับขานเล็กแหลมจนแทงเข้าไปรบกวนระบบประสาทที่กำลังพักผ่อน ชายหนุ่มร่างใหญ่ที่หลับใหลอยู่ในห้วงนิทราตื่นฟื้นแล้วความมือหาต้นเสียงที่กำลังแทรกเข้ามาทำลายความอิ่มเอมกับห้วงเวลาของความสุข

“อืม....ทำไมถึงเช้าเร็วนัก” ชายหนุ่มงัวเงียผุดลุกพลางยกมือขึ้นลูบหน้าลูบตา แล้วเดินโต๋เต๋ตรงไปห้องน้ำ เกือบครึ่งชั่วโมงร่างสูงใหญ่เดินออกมาสภาพมีผ้าขนหนูพันกายไว้หลวมๆ ตามตัวมีหยดน้ำเกาะอยู่ประปราย ชายหนุ่มเดินรีบๆ ไปยังห้องแต่งตัวแล้วกลับออกมาในชุดสูทสุดหรูราคาแพง
ใบหน้าหล่อเหลาขาวตี๋ก้มมองเวลาบนข้อมือแล้วนิ่วหน้า

“อะไรกันจะเก้าโมงแล้วเหรอ” ชายหนุ่มบ่นอุบอิบแล้วเดินเร็วๆ ไปที่ประตู

รูปร่างสูงใหญ่วิ่งลงบันไดอย่างเร่งรีบเมื่อเห็นว่าจวนเจียนถึงเวลานัดเต็มที ก่อนที่ชายหนุ่มจะก้าวพ้นเชิงบันไดเสียงหวานของใครคนหนึ่งก็ทักขึ้น

“พี่ดลจะรีบไปไหนแต่เช้าแบบนี้”

“พี่จะไปดูที่ทำร้านใหม่ให้แกไง” ธีรดลย์บอกรีบๆ

“ดาไม่ทำร้านอาหารหรอกไม่ชอบ” ธีรดาเบ้หน้า

“เอาน่าถ้าพี่ซื้อแกอยากจะเอาไปทำอะไรก็ทำพี่ไปล่ะ” ธีรดลย์ไม่แยแสนักกับท่าทางงอง้ำของน้องสาว

“ดาเรียนจบนาฎศิลป์แถมไปเป็นอาจารย์แลกเปลี่ยนให้กับมหาวิทยาลัยในนิวซีแลนด์มาเกือบสามปีแทนที่จะเปิดโรงเรียนสอนนาฎศิลป์ให้แต่ไหงมาเปิดร้านอาหารล่ะ” ธีรดากอดอกแล้วเดินบ่นตามหลังพี่ชายไปติดๆ

“แกจะเรียนจบอะไรก็ช่างแต่พี่ชอบทำร้านอาหาร ที่ที่พี่กำลังจะไปดูทำเลดีอีกอย่างประวัติเก่าก็น่าสนใจอ้อเป็นคุ้มเก่าของเจ้าเชียวนะ พี่เพิ่งรบเร้าเจ้าของที่เขาสำเร็จแต่น่าเสียดายที่ได้แค่ครึ่งเดียวถ้าได้หมดพี่ว่าคงเยี่ยมไปเลย” ชายหนุ่มหยิบรองเท้าขึ้นสวมแล้วบอกเล่าแววตาเป็นประกาย

“บรื๋อ....บ้านเก่าขนาดนั้นให้ฟรีๆ ยังคิดหนักธิดาขอสละสิทธิ์ค่ะ” ธีรดาส่ายหน้าไม่เอาท่าเดียว

“แต่บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของนางรำเก่าเชียวนะ แกชอบไม่ใช่เหรอไอ้ต๊ะตึ่งตึงเนิบนาบอะไรนั่นน่ะ ไปดูกับพี่ไหมล่ะเห็นแล้วรับรองแกดี้ด๊าจนตาทะลุแน่ กว่าเจ้าของเขาจะยอมพี่วิ่งบนเจ้าที่เจ้าทางจนขาลากแล้วเนี่ย”

“ไม่ไปหรอกวันนี้มีเดทดาก็กำลังจะออกไปเหมือนกัน” ธีรดาส่ายหน้าปฏิเสธ

“แกมีแฟนแล้วเหรอ?” ธีรดลย์ขมวดคิ้วน้อยๆ

“ก็แหงล่ะตอนนี้กำลังดูใจกันอยู่ แต่เท่าที่คบๆ มาเขาก็โอเคนะดาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกมีความสุขดี” ธีรดาบอกยิ้มๆ

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? ทำงานอะไร? แล้วแกไปเจอเขาที่ไหน?” พอได้ยินว่าน้องสาวกำลังตกอยู่ในห้วงรัก ผีหวงน้องที่สิงอยู่ในร่างก็ถึงกับตื่นกันระนาว ธีรดลย์หยุดกึกก่อนจะหันมาคาดคั้นจนคนถูกถามอึกอักหน้าเสีย

“พี่ดลจะรู้ไปทำไมเป็นใครก็ช่างน่า” ธีรดาหลบตาเดินเลี่ยงไปเปิดประตูรถแล้วแทรกตัวเข้าไป “เย็นนี้ดากลับค่ำนะคะไม่ต้องรอ” หญิงสาวกดเปิดกระจกแล้วชะโงกหน้าบอก

ธีรดลย์มองตามรถซีตรองสีตะกั่วไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยสบายใจนัก นั่นเพราะปกติธีรดาไม่เคยเหลือบแลผู้ชายคนไหน ถึงจะรู้สึกแปลกใจที่น้องสาวคนเดียวมักจะติดอยู่แต่กลุ่มเพื่อนที่เป็นผู้หญิงจนแทบไม่เคยเห็นมีผู้ชายคนไหนวนเวียนอยู่ข้างกายเธอแต่อยู่กับผู้หญิงมันก็ย่อมปลอดภัยกว่าอยู่ใกล้ผู้ชายเป็นไหนๆ

พอรถของน้องสาวขับออกไปจนลับตาธีรดลย์เดินรีบๆ ไปที่รถของตนแล้วขับออกไปอย่างรีบเร่ง ถ้าวันนี้ไม่มีนัดที่สำคัญๆ รับรองแม่น้องสาวตัวดีไม่มีทางได้ออกเดทอย่างสงบแน่.....

********************

ช่วงสายหญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นหน้าตาน่ารักเดินเกาะเกี่ยวมากับ หนุ่มน้อยใบหน้าขาวนวลเนียนดูสวยหวานผิวพรรณผุดผ่องกระจ่างใสยิ่งทำให้ดูงดงามราวอิสตรีก็ไม่ปาน หากจะแตกต่างจากสตรีเพศก็คงเป็นชุดที่สวมใส่ที่เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวพับแขนจนถึงศอกกับกางเกงยีนสีเข้มและรองเท้าหนังชั้นดีสีดำ

“ณชาวันนี้นึกยังไงถึงพาดามาที่นี่ล่ะคะ” หญิงสาวถามน้ำเสียงออดอ้อน

“มาขวางทางคนน่ะเราไม่ยอมให้ใครขายบ้านหลังนี้แน่” หนุ่มน้อยหน้ามนตอบกลับน้ำเสียงเหมือนดัดให้ห้าวจนฟังดูแปร่งๆ

“ว๊ายณชานี่บ้านเธอเหรอ” ธีรดาทำท่าดี๊ด๊าขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่ารอบๆ บ้านมีแปลงกุหลาบบานสะพรั่งเต็มไปหมด

“ชอบล่ะสิ” ณชนกถามอย่างรู้ทัน

“ก็แหงอยู่แล้วณชาก็รู้” ธีรดายิ้มหวาน

“ถ้างั้นเอาเป็นว่าถ้าธิดาชอบก็ย้ายมาอยู่ที่นี่สิ” ณชนกบอกยิ้มๆ

“ณชาพูดจริงๆ เหรองั้นพรุ่งนี้ดาย้ายมาเลยนะ” ธีรดาทำเสียงร่าเริงจนจนฟังอดยิ้มไม่ได้

“พูดจริงนะธิดา ถ้าโกหกเราจะไปขนของเอง” ณชนกเขี่ยจมูกหยอกล้อ

“ทุเรศ...มาทำทุเรศกลางวันแสกๆ แบบนี้ฟ้าได้ผ่าเปรี้ยงพอดี” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยออกมาเหมือนขยะแขยงนักหนากับภาพตรงหน้า

“แล้วมีปัญหาอะไรฮึพี่นาถ” หนุ่มน้อยหน้าหวานหันขวับไปทางต้นเสียงแล้วพับแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นเตรียมอัดใครก็ได้ที่บังอาจมาทำลายห้วงเวลาดีๆ ของชีวิต

“มีสิเพราะแกเป็นแบบนี้ไงฉันถึงต้องรีบขายบ้านที่มันเป็นส่วนของฉันไปซะ ขนลุกว่ะกับพวกผิดเพศ” นฤนาถโพล่งออกไปอย่างสุดกลั้น

“ฉันไม่ให้ขายฉันบอกแล้วไงถ้าพี่จะขายเรือนไหมแก้วฉันจะซื้อ” ณชนกขึ้นเสียง

“แกมีปัญญาซื้องั้นเหรอ?” นฤนาถถามน้ำเสียงเยาะหยัน

“พี่จะขายเท่าไหร่?”

“สามสิบล้านแกมีปัญญาจ่ายไหมล่ะ”

“ได้ฉันขอจ่ายเป็นสองงวด” ณชนกตอบกลับไปทันที

“ไม่มีทางฉันต้องการเงินสดทีเดียวก้อนเดียวจบ แกไม่มีปัญญาก็ถอยไปให้ห่าง” นฤนาถปรายตาดูแคลนน้องสาวคนเดียวของตระกูลที่เปลี่ยนสภาพกลายเป็นหนุ่มน้อยจนครอบครัวปวดเศียรเวียนเกล้าในฮอร์โมนที่วิปริตผิดเพศของเธอ

“พี่นาถที่ตรงนี้เจ้าแม่ท่านรักใจคอพี่จะขายให้คนอื่นจริงๆ เหรอ?” เมื่อเห็นพี่ชายประกาศเสียงกร้าวหญิงใจชายจึงปรับใช้ไม้อ่อนเข้าต่อรอง

“เจ้าแม่ท่านไม่ได้ว่าอะไร” นฤนาถยักไหล่

“โกหกเรือนไหมแก้วเป็นเรือนที่เจ้าแม่หวงเจ้าแม่ไม่ยอมแน่”

“แกไม่เชื่อก็โทรไปถามเจ้าแม่สิจะไปไหนก็ไปมายืนเป็นสายล่อฟ้าแบบนี้เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาลูกค้าฉันได้หนีตายกันพอดี” นฤนาถปรายตามองน้องสาวผิดเพศของตนอย่างเอือมระอา

“ไม่ไปวันนี้ถ้าฟ้ามันจะฝ่าก็ขอให้มันผ่าไอ้ลูกค้าเฮงซวยที่คิดจะมาซื้อที่ก็แล้วกัน ถ้าฉันเป็นสายล่อฟ้าชั้นดีฉันก็จะยืนอยู่แบบนี้แหละมีปัญหาไหม” ณชนกยักคิ้วท้าทาย

“ณชาพี่พูดกับแกดีๆ แล้วนะบ้านหลังนั้นเจ้าแม่ยกให้พี่แกจะมาเดือดร้อนอะไร”

“เดือดร้อนสิสมบัติพ่อแม่ใจคอพี่จะไม่เก็บไว้เลยหรือไง”

“ที่ดินฉันมีจะทั่วประเทศอยู่แล้ว ฉันไม่แคร์หรอกกะอีแค่ที่ดินกับบ้านทรงไทยเก่าๆ หลอนๆ แล้วประเด็นหลักฉันรับไม่ได้ที่จะต้องมาอยู่บนผืนดินเดียวกับพวกผิดเพศอย่างแก” นฤนาถแค่นเสียงบอก

“ที่ก็มีเยอะขนาดนั้นพี่จะมาห่วงอะไรกับที่ดินผืนนี้ล่ะขายให้ฉันซะก็จบ” ณชนกต่อรอง

“ฉันตกลงบอกขายไปแล้วเสียใจด้วย อีกเดี๋ยวคนซื้อเขาก็มาแล้วแกอยากได้ก็ไปต่อรองกับเขาเอาเอง”

“พี่นาถ....ตกลงที่คุยกันเมื่อคืนมันไม่เข้าไปซาร์ตสมองพี่เลยรึไงถึงพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้” ณชนกเริ่มเดือดเมื่อการเจรจาดูท่าจะไม่เป็นผล

“พี่บอกขายไปก่อนที่แกจะพูดซะอีก จะให้คืนคำก็เสียผู้ใหญ่แย่น่ะสิ ถ้าแกอยากได้ก็ไปเจรจาขอซื้อกับเขาเอาเอง” นฤนาถบอกตัดรำคาญ

“เจ้าแม่รู้เรื่องนี้หรือยัง” ณชนกถามแววตาวูบลง

“ฉันทำอะไรเรียนท่านเสมอไม่เหมือนแกหรอกที่อยากจะทำอะไรก็ทำโดยไม่สนใจใคร” น้ำเสียงคนพูดกระแทกกระทั้น

คำตอบของพี่ชายทำให้ใบหน้าขาวนวลเนียนแดงเข้มเพราะความโกรธ มันจะเดือดร้อนอะไรนักหนาวะ กับอีแค่สิ่งที่ที่เธอเป็น สมัยนี้เรื่องพวกรักเพศเดียวกันมีให้เห็นจนเกลื่อนเมือง จนเป็นที่ยอมรับของสังคม ณชนกหันไปมองหญิงสาวที่ยอมคบหากับเธอมานับสามปีด้วยแววตาอ่อนโยน.....

ธนิดาก้มหน้าหงุดเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้า ถึงจะรู้สึกเสียใจที่ดูคนรอบข้างจะปิดใจไม่เปิดรับแต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าเรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลา

“ธิดาไปกันเถอะอยากขายก็ขายไปฉันมีปัญญาเอามันคืนมาได้ก็แล้วกัน” ณชนกบอกอย่างมาดมั่น

“ไปๆ ซะเดี๋ยวลูกค้าฉันมาจะได้ไม่อ้วก” นฤนาถยังตะโกนไล่หลัง

“ธิดาไม่ต้องคิดมากนะเรื่องแบบนี้มันเลี่ยงไม่ได้หรอก แต่ถ้าธิดาไม่ไหวก็ถอนตัวได้นะเราไม่ว่าหรอก บางครั้งเราก็คิดนะว่าตัวเราเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าที่รบกวนธิดา” ณชนกบีบมือหญิงสาวเบาๆ

“ดาทำใจกับเหตุการณ์แบบนี้แล้วล่ะ ณชาไม่ต้องห่วงนะในเมื่อดาเลือกแล้วยังไงมันก็ต้องอยู่ฝ่าฟันไปกับณชาจนถึงที่สุดนั่นแหละ อีกอย่างนี่แค่ด่านบ้านณชาไม่อยากจะคิดจริงๆ ว่าถ้าครอบครัวของดารู้ดาจะเป็นยังไง” ธีรดาบอกน้ำเสียงขบขัน

“เฮ้อมันคงเป็นเวรเป็นกรรมของเราสองคน” ณชนกโอบไหล่บางแล้วบีบกระชับเบาๆ

“นั่นสิ” ธีรดายิ้มบางๆ แล้วสอดมือโอบเอวคอดบางพลางหัวเราะคิกคัก

นฤนาถยืนขนลุกเกรียวเมื่อเห็นแม่น้องสาวใจชายกำลังแสดงบทสวีทหวานหยดจนร่างหนาสั่นบรื๋อ ถึงจะไม่เข้าใจว่าทำไมณชนกถึงมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนแบบนี้ แต่เขาก็ไม่อาจเข้าไปล้วงแคะแกะเกาเอาคราบผู้ชายที่น้องสาวคนเดียวครอบตัวไว้ให้หลุดออก เมื่อก่อนณชนกก็ไม่ได้แสดงสัญญาณอะไรที่จะบ่งบอกว่าเธอกำลังหันหลังให้เพศตรงข้ามก่อนไปเมืองนอกเขายังเห็นเธอแต่งองค์ทรงหญิงอยู่แท้ๆ แต่พอผ่านไปๆ แม่น้องสาวคนเดียวไหงกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้หว่า.....

*********************

เสียงรถที่ดังกระหึ่มใกล้เข้ามาช่วยสะกิดชายหนุ่มให้ออกจากความคิดที่กำลังสับสนอลหม่าน นฤนาถหมุนตัวแล้วเดินดุ่มๆ ไปต้อนรับชายหนุ่มรูปหล่อที่กำลังเดินใบหน้ายิ้มแย้มใกล้เข้ามา

“หวัดดีนาถ โอ้โหบรรยากาศจริงสวยมากเลยนะ ว่าแต่นาถแกไม่สนใจขายฝั่งเรือนหลวงให้ฉันเหรอ” ธีรดลย์ถามหยั่งเชิง

“ถ้าเป็นของฉันทั้งหมดฉันคงประกาศขายไปแล้วล่ะ แต่พอดีคุณพ่อกับคุณแม่ท่านแบ่งให้ฉันกับน้องสาวคนละครึ่ง” นฤนาถบอกยิ้มๆ

“แล้วน้องสาวแกสนใจจะบอกขายไหมล่ะฉันชอบทำเลที่นี่ ถ้าได้เนื้อที่ทั้งหมดนอกจากจะทำร้านอาหารฉันยังสามารถสร้างเรือนรับรองเอาไว้เผื่อแขกที่มาทานอาหารอยากเข้าพักได้อีกด้วย จากประวัติคร่าวๆ เห็นว่าตัวเรือนหลวงมีลักษณะเป็นเหมือนเวทีสำหรับนางรำด้วยไม่ใช่เหรอ” ธีรดลย์ถามอย่างสนใจ

“อืม...ข้อมูลแน่นดีนิท่าจะอยากได้จัดเมื่อก่อนเจ้าทวดท่านนิยมชมการฟ้อนรำเลยจะจัดให้มีการรำอยู่บ่อยๆ ในยามแขกไปใครมาท่านก็มักจะเชิญช่างฟ้อนแล้วก็นางรำมาต้อนรับอยู่เสมอ”

“อืม...เพราะเหตุนี้ไงฉันจึงคิดว่าถ้าได้เรือนหลวงแล้วเปิดการแสดงฟ้อนทางเหนือในช่วงหัวค่ำน่าจะเป็นทางเลือกให้กับแขกบ้านแขกเมืองเพราะลีลาการฟ้อนของชาวล้านนาดูอ่อนช้อยงดงาม และลีลาส่วนใหญ่ก็เป็นเอกลักษณ์ ตอนนี้โปรเจ็คใหม่ของฉันกำลังแพรวพราว เลยคิดว่าถ้าเรานำการฟ้อนที่มาจากมายาวิวัฒน์แห่ศิลปะการต่อสู้ของชายชาตรีในล้านนา อย่างเช่นการฟ้อนเจิงทั้งหลายมาแสดงคงน่าสนใจไม่น้อยเลย “

“เออน่าสนใจดีว่ะ” นฤนาถพยักหน้าแววตาดูสนอกสนใจ

“แล้วน้องสาวของแกอยู่ที่ไหนเหรอฉันจะได้ลองไปคุยกับเธอดู” ธีรดลย์ถามอย่างมีหวัง

“ฉันว่าไม่ต้องไปคุยหรอก บอกได้เลยว่าแม่น้องสาวตัวดีของฉันมันไม่ยอมขายแน่ๆ เผลอๆ มันย้อนขอซื้อเรือนไหมแก้วต่อจากแกแล้วจะหนาว” นฤนาถบอกอย่างหวังดี

“อ้าวทำไมล่ะ”

“ก็มันไม่อยากให้ฉันขายนะสิ แต่ทำยังไงได้แกเล่นร่ายมนต์ใส่ฉันขนาดนี้ ไม่ขายสงสัยถูกเสกหนังควายเข้าท้อง อีกอย่างที่ฉันมีเยอะคงไม่มีเวลามาดูแล หรือแกจะเปลี่ยนใจฮึ ฉันเห็นว่าคนซื้อเป็นแกหรอกถึงยอมไม่งั้นก็จะปล่อยมันไว้แบบนี้แหละ จริงๆ เก็บไว้เล่นๆ มันก็ไม่ได้เกะกะอะไรแต่ก็เสียดายถ้ามันจะถูกปล่อยให้ผุกร่อนไปตามกาลเวลา”

“ขอบใจว่ะเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามีเพื่อนดีเป็นศรีแก่ตัวก็วันนี้”

“อืม..ถ้าน้องสาวแกอยากได้ทำไมแกไม่ขายให้เธอล่ะ ข้อนี้แค่ถามเพราะสงสัยนะไม่ได้อยากให้แกเปลี่ยนใจไปบอกขายให้เธอ” ธีรดลย์รีบดักทาง

“ให้ไปฉันก็ไม่ไว้ใจมันกลัวมันจะรื้อบ้านมาสร้างคอนโดมิเนียมน่ะสิ ไอ้น้องฉันมันบ้าไม่เหมือนใคร สมองมันคิดแต่จะสร้างคอนโดมิเนียมขาย นี่ก็เพิ่งเปิดขายห้องชุดคอนโดมิเนียมริมกกไปหยกๆ “

“โอ้โห...น้องสาวแกไม่ธรรมดาเลยนะนั่น เอ...น่าแปลกปกติงานลักษณะแบบนี้ผู้หญิงเขาไม่ค่อยจับกันซักเท่าไหร่นะ แบบนี้ดูท่าเธอคงเก่งมาก ฉันอกเดาะมาหลายปีแล้วใจคอแกจะไม่แนะนำให้ฉันรู้จักบ้างเหรอเผื่อสป๊าค” ธีรดลย์ชื่นชม

“แกแน่ใจเหรอว่าจะเอา บอกไว้ก่อนว่าถ้าแกได้มันเป็นแฟนแม่ฉันจะแถมบ้านหลังนั้นให้เลย ไอ้นี่มัน...หยึ๋ยพูดยากว่ะ เรียนมันก็เลือกเรียนไอ้ที่ผู้หญิงเขาไม่นิยมน้องฉันจบโทด้านวิศวกรรมจากนิวซีแลนด์ ตอนไปน่ะตัวเปล่าแต่ขากลับดันพาแฟนกลับมาด้วย ทำเอาคุณแม่ท่านหัวใจแทบวาย” นฤนาถเริ่มก่อไฟ

“แหมเรื่องความรักสมัยนี้ธรรมดาออก” ธีรดลย์สันนิษฐานไปตามเนื้อผ้าว่าท่าทางน้องสาวของนฤนาถคงจะไปคว้าพวกฝรั่งหัวแดงมาเป็นแฟนแหงๆ ครอบครัวถึงได้ฮึ่มๆ ขนาดนั้น

“ฉันอยากพบเธอหน่อยแกสะดวกพาฉันไปไหม” ธีรดลย์ขอร้อง

“ถ้าแกอยากลองก็ตามสบาย แต่ทำใจไว้หน่อยก็ดีนะว่างานนี้อาจจะเจอสงครามน้ำลายกับมนุษย์ประหลาดอย่างน้องสาวฉัน” นฤนาถเตือน

“ไม่ลองไม่รู้เว๊ยไม่แน่แกอาจได้ฉันเป็นน้องเขย”

“งั้นก็ไปกัน อย่าช๊อคนะเว้ยน้องฉันเป็คนสวยแต่เสียชาติเกิดไปนิด....คิดแล้วกลุ้ม....” นฤนาถยิ้มน้อยๆ แล้วเดินเคียงไปกับธีรดลย์

ชายหนุ่มสองคนหยุดยืนอยู่ตรงหน้าศาลาไม้สีขาวหลังกะทัดรัดจ้องมองไปที่ร่างบางอ้อนแอ้นของหญิงสาวที่กำลังนั่งหัวเราะคิกคักกับใครอีกคน จากทรงผมซอยสั้นทันสมัยบ่งบอกได้เลยว่าร่างเพรียวที่นั่งตัวตรงองอาจคงเป็นผู้ชาย ส่วนหญิงสาวที่กำลังหยิบนั่นจับนี่อยู่ข้างๆ คงเป็นน้องสาวของนฤนาถ ธีรดลย์ขมวดคิ้วน้อยๆ เมื่อเห็นชุดที่หญิงสาวร่างบางสวมใส่ เพราะถ้าจำไม่ผิดมันเป็นชุดแบบเดียวกับน้องสาวเขา

ธีรดลย์จ้องหญิงสาวร่างบางแล้วครุ่นคิด จากรูปร่างเสื้อผ้าดูเธอคล้ายธีรดาจนแทบเป็นคนๆ เดียวกัน ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นธีรดา ผู้ชายนั่นก็ต้องเป็นคนอื่น แต่นฤนาถบอกว่าน้องสาวเขาอยู่กับแฟน ถ้างั้นผู้หญิงที่เอนซบอยู่นั่นน่าจะเป็นน้องสาวของอีกคน มันคงเป็นเสื้อผ้าแบบโหลๆ....ที่บังเอิญคนใส่ใจตรงกัน.... ธีรดลย์สรุปตามแบบฉบับคนมองโลกในแง่ดี........

Create Date : 05 ตุลาคม 2552

Last Update : 5 ตุลาคม 2552 11:21:00 น.

6 comments

Counter : 624 Pageviews.

จบปุ๊ป แล้วต่อเรื่องใหม่เลยนะค่ะเนี่ย คุณแสนสุข

ยังไงก็พักผ่อนบ้างนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่า

โดย: นัน IP: 125.24.242.117 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:13:26:45 น.

มาแล้วเหรอ คุณ ธีรดล

ลุ้นอยู่ว่าเรื่องราวจะเป็นยังงัยต่อไปค้า

อย่าหักโหมมากนะค่ะ

เป็นห่วงค่ะ จากใจคนอ่าน..

โดย: น้องเอ๋ IP: 61.47.26.154 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:14:28:04 น.

หุ หุ งานนี้มีลุ้นเนอะ ต้องตามอ่านต่อไปเรื่อย ๆ แล้วแหละ จะได้เดาทางได้ถูกต้อง ว่าต้องมีการเปลียนทอมให้เป็นหญิงแท้ หรือว่า จะยอมรับน้องสาวให้รักกะหญิงด้วยกัน หุ หุ

โดย: ต่างแดน IP: 80.214.253.84 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:14:29:53 น.

แฟนๆ แสนสุขเจ้าขาวันนี้ขอโทษนะคะงดอัพนิยายหนึ่งวันค่ะ เพราะงานเยอะมาก ยังไงจะอัพทดแทนให้นะคะ อดใจรอนิสนึง ขอบคุณสำหรับความห่วงใย แสนสุขก็เป็นห่วงแฟนๆ ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ส่วนใครที่รอตอนพิเศษอดใจก่อนนะคะ เพราะวางความพิเศษยังไม่ได้เลยค่ะ

โดย: sansook

วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:8:50:28 น.

เป็นห่วงเช่นกันค่ะ

ติดตาม มาตลอดเลย และ จะติดตาม ตลอดไป

โดย: แตน IP: unknown, unknown, unknown, 202.69.139.116 วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:17:11:38 น.

เผยตัวละครออกมาอีกแล้ว
นึกว่าใครที่ไหน หนุ่มธีรดลนี่เอง

โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:23:37:44 น.