Bloggang.com : sansook : ตอนที่ 12 นางรำปริศนา

ตอนที่ 12 นางรำปริศนา

ที่นอกหน้าต่างมีควันสีขาวแผ่กระจายเป็นวงกว้าง ใต้โคมไฟดวงใหญ่มีหญิงสาวหน้าตาสะสวยสวมชุดนางรำเต็มยศ ณชนกมองชุดนางรำที่ตัวเสื้อเป็นสีเหลืองทองห่มสไบสีฟ้าอ่อน ส่วนผ้าถุงเป็นสีน้ำตาลมีลวดลายแบบล้านนาแท้ๆ ชายซิ่นเป็นสีแดงเลือดนกกว้างกว่าคืบ เรือนผมเกล้ามวยทรงสูงและมีดอกกล้วยไม้สีขาวม่วงแซมสลับสีอย่างงดงาม

ณชนกยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงกรอบหน้าต่าง ภาพตรงหน้าไม่ได้พร่าเลือนเหมือนดังภาพนิมิตหากแต่ชัดเจนจนเหมือนคนปกติ หญิงสาวสั่งตัวเองให้ถอยหนีแต่กลับทำได้ยากยิ่ง เธอเหมือนต้องมนต์สะกดจึงถูกตรึงอยู่อย่างนั้น

“มาสิ...” เสียงหวานเรียกขานเหมือนดังก้องอยู่ในหู ภาพตรงหน้าเหมือนอยู่ไกลแสนไกลในความรู้สึกนึกคิด หากเธอกลับรู้สึกคุ้นเคยกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างล่างณชนกหมุนกายเดินไปที่ประตู....

มือเรียวผลักประตูห้องแล้วเปิดออกช้าๆ ณชนกเดินออกไปด้านนอกเหมือนไม่ได้สติ หญิงสาวเดินดุ่มๆ ลงจากเรือน ใบหน้านวลเนียนเหม่อลอยจ้องตรงไปเบื้องหน้า ขณะที่การเยื้องย่างแข็งทื่อดังหุ่นยนต์ที่ไร้ชีวิต

“ตามมาสิ ตามเรามา” ณชนกเดินไปตามเสียงเพรียกแห่งราตรี

เมื่อเดินมาถึงทางเดินผู้หญิงที่เธอเห็นเมื่อครู่แย้มยิ้มย่างก้าวเข้ามาใกล้ๆ “เธอเป็นใคร? แล้วเธอจะพาฉันไปไหน?” ณชนกถามขึ้นเมื่อแขกยามวิกาลปรากฎกายชัดเจนอยู่เบื้องหน้า

“ไปหาคนของเจ้า...มาสิตามเรามา...” หญิงสาวแปลกหน้าหมุนตัวเชื่องช้าดังภาพสโลว์โมชั่น การเยื้องย่างไปข้างหน้าดูเนิบนาบงดงามแต่ดูล่องลอยคล้ายขาไม่ได้แตะพื้น

“ฉันไม่อยากไป...ฉันกลัว...” ณชนกพยายามฝืนร่างกาย

“มาเถิด...” เสียงหวานยังคงชักนำ

“ไหมแก้ว....เธอคือไหมแก้วใช่ไหม?” ณชนกตัดใจถามขึ้น

หญิงสาวแปลกหน้าหันกลับมามองคนถามใบหน้างดงามคลี่ยิ้ม ณชนกวูบไหวไปกับรอยยิ้มหวานละมุนจนใจสะท้านเยือก บรรยากาศรอบกายมืดครึ้มจนน่าสะพรึงแต่หากเธอกลับรู้สึกปลอดภัย....

“เธอต้องการอะไรจากฉัน...” ณชนกถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าหญิงงามยามค่ำคืนยังคงนิ่งเฉย

“เราต้องการเจ้า...ต้องการการกลับมาของพวกเจ้าทั้งสอง....นานเหลือเกิน....นานเหลือเกินที่พวกเราต้องทุกข์ทนกับการรอคอย”

“ฉันไม่เข้าใจว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร? แล้วพวกเธอกำลังรออะไร? ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจง่ายๆ หน่อยได้ไหม?”

ก่อนที่เธอจะได้รับคำตอบน้ำเสียงร้อนรนของใครคนหนึ่งก็ดังแทรกขึ้น “คุณหนูลงมาทำอะไรที่สวนกลางดึกแบบนี้เจ้า” ดวงเดือนคว้าหมับที่แขนเรียวแล้วรั้งไว้

พอบุคคลที่สามปรากฏกายหญิงสาวที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าก็พร่าเลือน ริมฝีปากงามมีรอยยิ้มอันเลือนราง ในชั่ววูบเธอเหมือนกำลังเคลิ้มฝัน สรรพสิ่งที่อยู่รายล้อมเริ่มเยือกเย็นเสียงแมลงกลางคืนเริ่มเซ็งแซ่ ณชนกจ้องดวงตาคู่สวยของคนเบื้องหน้าที่ใกล้เลือนหายราวต้องมนต์ ดวงตาคู่นั้นดูคล้ายขมขื่นทุกข์เศร้าแต่เสี้ยวหนึ่งกลับส่องประกายแวววาวเหมือนกำลังปรีดิ์เปรมเปี่ยมสุข

“คุณหนูเจ้า...คุณหนู...” ดวงเดือนเขย่าตัวนายสาวน้ำเสียงตื่นๆ

“คะ...คะ....ป้าเดือน” ณชนกเหมือนหลุดออกจากภวังค์ หญิงสาวหันขวับไปมองหญิงกลางคนที่ยืนหน้าตาตื่นตระหนกสีหน้างุนงง

“คุณหนูลงมาทำอะไรข้างล่างเจ้า” ดวงเดือนหันซ้ายหันขวาแววตาตื่นๆ

“เอ่อ....” ณชนกอ้ำอึ้ง “ณชาออกมาเดินเล่นค่ะ” เมื่อไม่รู้จะตอบยังไงณชนกจึงตอบออกไปให้เป็นเรื่องปกติมากที่สุด

“แต่เมื่อกี้ป้าเหมือนได้ยินคุณหนูคุยอยู่กับใคร”

“คุยคนเดียวค่ะณชาคุยคนเดียว แล้วป้าเดือนทำไมไม่นอนล่ะคะ” ณชนกบอกปัด

“ป้ากำลังจะนอนแต่พอดีหิวน้ำเลยลุกขึ้นมาหาน้ำดื่ม พอเดินออกจากครัวป้าเห็นหลังคุณหนูไวๆ ก็เลยเดินตามลงมา คุณหนูขึ้นเรือนเถอะน้ำค้างกำลังลงหนาเดี๋ยวจะไม่สบาย พรุ่งนี้ที่เรือนไหมแก้วมีงานบุญเจ้านางกับพ่อเลี้ยงก็มาขืนคุณหนูเจ็บป่วยป้าคงโดนเอ็ดแย่” ดวงเดือนจ้องท่าทีเลื่อนลอยของนายสาวสีหน้าห่วงใย

“ขึ้นเรือนกันเถอะป้า” ณชนกพยักหน้าชวน หญิงสาวหันกลับไปมองข้างหลัง สีหน้าแฝงความทุกข์เศร้ายังคงลอยวนอยู่ในความทรงจำ ความงดงามของนางรำปริศนายิ่งตราตรึงอยู่ในห้วงของความคิดที่ยังคงดำเนินไป....หากเธอผู้นั้นคือไหมแก้ว....ไหมแก้วกำลังรอคอยสิ่งใดกัน?....

***********************

ช่วงเช้าที่เรือนไหมแก้วเริ่มพลุกพล่านไปด้วยผู้คน กลางลานกว้างมีข้าวของที่จัดเตรียมเพื่อทำบุญเลี้ยงพระวางอยู่เต็มไปหมด เมื่อได้เวลาพระสงฆ์ทยอยนั่งลงบนอาสน์สงฆ์และเข้าสู่พิธีกรรมทางศาสนา เสียงสวดมนต์ที่ดังขึ้นอย่างสม่ำเสมอฟังดูเหมือนมีมนต์ขลัง...ธีรดลย์นั่งพนมมือหลับตาตั้งใจฟังบทสวดด้วยจิตอันสงบนิ่ง....

เมื่อพระสงฆ์สวดมนต์บทสุดท้ายจบลงเจ้าบ้านและคนที่เกี่ยวข้องเข้าถวายภัตตาหารจตุปัจจัยและเครื่องไทยธรรม เวลาเดินไปเรื่อยๆ จวบจนเข้าสู่การกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล....เมื่อพระสงฆ์สวดบทกรวดน้ำธีรดลย์กำหนดจิตให้ว่างชายหนุ่มภาวนาขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่ผูกพันอยู่บนเรือนให้ได้รับกุศลผลบุญ.....ในจังหวะหนึ่งใบหน้าขาวราวอิสตรีเคร่งขรึมขณะเส้นขนบนร่างกายเริ่มลุกเกรียว...เมื่อได้ยินเสียงแว่วหวานของใครคนหนึ่งกล่าวอนุโมทนาล่องลอยมาตามลม....

.....ขนาดกลางวันแสกๆ พระอยู่กันเต็มบ้านแม่คุณยังมีแก่ใจแสดงปาฏิหาริย์อีกแน่ะ....โอย....แบบนี้เขาจะอยู่บ้านนี้อย่างสงบสุขได้ไหมเนี่ย....ธีรดลย์หันมองซ้ายขวาอย่างหวาดๆ

เมื่อเสร็จสิ้นพิธีธีรดลย์ ภูนเรศ ล้อมเดช นฤนาถ และทิวาต่างลุกขึ้นยกข้าวของเดินตามพระสงฆ์ลงจากเรือนไปขึ้นรถที่เตรียมอยู่หน้าเรือน

พอเรียบร้อยคนอื่นๆ จึงหมุนตัวกลับขึ้นเรือนคงเหลือแต่ธีรดลย์ที่ยังยืนมองดูความเรียบร้อยและรอส่ง เมื่อเห็นว่าพระสงฆ์ที่นิมนต์มาขึ้นนั่งประจำที่เรียบร้อยชายหนุ่มจึงหมุนตัวเดินกลับเรือน

แต่ก่อนที่จะทันก้าวขาเสียงแหบพร่าก็เรียกขาน “อ้อโยม...มานี่หน่อยสิ”
“ครับหลวงพ่อ” ธีรดลย์หมุนตัวพนมมือเดินค้อมตัวเข้าไปหา

“เจ้าของบ้านคนเก่าเขาบอกผ่านจิตอาตมาขอให้โยมอย่าตกใจ พวกเขาไม่คิดร้ายกับใคร พวกเขาแค่รอโยมกับผู้หญิงคนนั้น” เจ้าอาวาสชี้มือไปทางณชนกที่นั่งอยู่ตรงระเบียง

ธีรดลย์มองตามมือเหี่ยวย่นสีหน้าประหลาดใจ “หลวงพ่อหมายความว่ายังไงเหรอครับผมไม่เข้าใจ”

“เขาบอกมาแค่นี้อาตมาขอตัว” เมื่อบอกกล่าวตามสารที่อีกฝ่ายไหว้วานพระสงฆ์รูปนั้นจึงก้าวขึ้นรถ

ธีรดลย์ยืนนิ่งเป็นหินสลัก ชายหนุ่มกราดตามองไปรอบๆ บริเวณ...เออหนอผีสางยุคสองพันล้ำหน้าจนเขาก็คาดไม่ถึง...ถ้าเป็นแบบนี้พระเจ้าที่เขาวาดหวังว่าจะช่วยปัดเป่าและป้องกันสิ่งลี้ลับดูท่าจะต้องเก็บพับไปเสียแล้ว....คุณไหมแก้วนะคุณไหมแก้วทำไมถึงแรงขนาดนี้....เล่นฝากสารผ่านพระสงฆ์องค์เจ้าแบบนี้แล้วเขาจะพึ่งอะไรได้อีก...เฮ้อ! คิดแล้วปวดใจ....

***********************

คุณหญิงรังรองสะกิดสามีให้มองไปทางว่าที่ลูกสะใภ้ ธีรภพมองตามสายตาของภรรยาสุดที่รักไปยังสาวสวยที่กลายร่างเป็นหนุ่มน้อยหน้ามน “คุณคะดูหนูณชาสิสวยถูกใจจริงๆ” คุณหญิงจอมเฮี๊ยบเอ่ยชื่นชม

“ดูคุณจะถูกอกถูกใจว่าที่ลูกสะใภ้เหลือเกินนะคุณหญิง” ท่านนายพลคนกล้ากระซิบเย้าแหย่

“ขนาดแต่งเป็นผู้ชายหน้าตายังสวยเฉียบขนาดนั้น ไม่อยากจะคิดเลยนะคะว่าถ้าหนูณชาแต่งตัวเป็นผู้หญิงเธอจะดูดีขนาดไหน ตาดลลูกชายเราโชคดีจังเลยนะคะที่มีแฟนสวยขนาดนี้” รังรองเริ่มเฟ้อฝัน

“เอ...คุณหญิงผมว่าไม่ใช่เราจะได้หนูณชาเป็นลูกเขยเหรอดูนั่นสินั่งชิดติดยัยธิดาซะขนาดนั้น” ธีรภพโบ้ยปากไปทางบุตรสาว

“นี่แน่ะ...ทำไมพูดจาไม่เป็นมงคลแบบนี้ฮึคุณ” รังรองบิดเอวสามีชี้หน้าเอาเรื่อง

“อูย...หนีบเป็นแม่ปูอีกแล้วคุณหญิงนี่ยังไงทำไมชอบลงไม้ลงมือกับผมจัง” นายพลคนกล้าถึงกับสะดุ้งเมื่อเจอฤทธิ์บิดทะลวงไส้ของคุณหญิงจอมเฮี๊ยบ

“ถ้าไม่เกรงใจแขกเหรื่อของตาดลวันนี้จะตีให้หลังลายเชียว คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงลูกสาวเราเสียหายนะคะ แล้วไหนจะหนูณชาอีกล่ะใครเขามาได้ยินได้เข้าใจผิดกันยกใหญ่ดูสภาพของหนูณชานั่นประไรยิ่งใช่ขนาดนั้น สถานการณ์ยิ่งเป็นใจอยู่ด้วย” รังรองปรายตาตำหนิ

“โธ่..คุณหญิงเราก็กระซิบกันหนุงหนิงเสียงก็เบาหงุงหงิงขนาดนี้ใครเขาจะมาได้ยินล่ะ”

“จะเบาจะดังก็ห้ามพูดดีนะที่ยัยดามันพาแฟนมาแนะนำเสียก่อนไม่งั้นรังรองคงช๊อคจนเข้าไอซียู หนูณชานี่ก็ร้ายไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะเนี่ยขนาดยอมเปลี่ยนตัวเองเป็นแบบนี้เพื่อหนีรัก รู้แบบนี้มันก็น่าลุ้นนะคุณว่าเจ้าลูกชายของเราจะเจอกับอะไรบ้าง” รังรองพูดไปยิ้มไป

“งานนี้ดูท่าบุพเพจะอาละวาดเพราะอะไรๆ ก็ดูบังเอิญไปหมด ไปด้านโน้นกันเถอะผมเห็นพ่อเลี้ยงมองมาหลายรอบแล้ว” ธีรภพหันไปชวนภรรยา
“ไปสิคะรังรองก็มีเรื่องจะคุยกับเจ้าทอรุ้งเหมือนกัน” รังรองลุกขึ้นหมุนตัวเดินไปยังทิศทางที่สามีชี้ชวน

ธีรดลย์รู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่มารดาไม่ได้ช๊อคอย่างที่คิดไว้....ขนาดธีรดานั่งชิดติดกับยัยแต๋วแหววขนาดนั้นคุณหญิงรังรองยังเมินเฉย....วันนี้ยัยน้องสาวตัวดีไปร่ายมนต์อะไรไว้นะถึงเอาคุณหญิงจอมเฮี๊ยบซะอยู่หมัดแบบนั้นได้....

*****************

ช่วงบ่ายแก่ๆ หิรัญนั่งคุยอยู่กับธีรภพและพ่อเลี้ยงเรืองเดชอย่างออกรสอยู่ตรงระเบียง ส่วนธีรดา ณชนก นั่งคุยอยู่กับเจ้าทอรุ้งและรังรองอยู่อีกมุมหนึ่งของบ้านซึ่งอยู่ห่างกันไม่มาก

“ว่าที่ลูกเขยของท่านนายพลหน่วยก้านดีไม่เบาเลยนะครับ” เรืองเดชเอ่ยชม

“อย่าพูดแบบนั้นครับพ่อเลี้ยงเดี๋ยวเจ้าหิรัญจะเหลิง” ธีรภพพูดดักทาง

“มีของดีมันก็ต้องชื่นชมเด็กมันจะได้มีแรงเดินหน้าใช่ไหมหิรัญ” เรืองเดชหันไปพยักพเยิดกับหิรัญ

“แรงผมไม่มีตกอยู่แล้วครับตอนนี้ก็เหลือแต่ทางผู้ใหญ่ว่าจะเปิดไฟเขียวให้ผมผ่านหรือเปล่า” หิรัญรีบทำแต้ม

“บ๊ะ....เจ้านี่มันร้ายจริงๆ เล่นขอสัญญาณกันตรงๆ แบบนี้ผมจะใจดำเปิดไฟแดงให้ก็กระไรอยู่ เอาเป็นว่าเหลืองบ้างเขียวบ้างก็แล้วกันฮ่าๆ” ธีรภพตบเข่าดังฉาดถูกอกถูกใจกับคำพูดของว่าที่ลูกเขย

“หิรัญเอ๊ยเล่นคุยถูกคอกับว่าที่พ่อตาแบบนี้เห็นท่าจะผ่านฉลุยแล้วล่ะ” เรืองเดชบอกขำๆ

“ชมแต่หน่วยก้านของว่าที่ลูกเขยผม ว่าที่ลูกเขยของพ่อเลี้ยงก็ใช่ย่อยนะครับหน่วยก้านดี๊ดี” ธีรภพยิงประตูเข้าฝั่งตัวเองบ้าง

“ผมก็กลัวจะดีแตกเพราะรับสภาพลูกสาวผิดประเภทของผมไม่ได้น่ะสิครับ เห็นแล้วขัดลูกกะตาซะจริงๆ ดูมันสิเหมือนผู้ชายขึ้นทุกวัน” เรืองเดชส่ายหน้าอย่างกังวล

“อ้าวน้องณชามีว่าที่แฟนแล้วเหรอครับ” หิรัญถาม

“ก็เพราะหาว่าที่แฟนให้มันนั่นแหละสภาพถึงได้แปรปรวนอย่างที่เห็น” เรืองเดชโบ้ยปากไปทางบุตรสาว

“คุณอาพอจะบอกได้ไหมครับว่าคนที่เป็นคู่หมายของน้องเขาเป็นใคร”

“ไม่ใกล้ไม่ไกลหรอกก็ตาดลลูกชายอาไงล่ะ” ธีรภพบอกยิ้มๆ

“อะไรนะครับ” หิรัญถามเสียงตระหนก

“จะตื่นทำไมนักหนาฮึ พูดดังๆ เดี๋ยวยัยณชามาได้ยินก็หมดสนุกกันพอดี” เรืองเดชปราม

“ก็ใครมันจะคิดล่ะครับคุณอาว่าจะจุดไต้ตำตอแบบนี้ แล้วสองคนนั่นไม่รู้ตัวกันเลยเหรอครับ”

“เจ้าดลพอรู้แต่ณชาคงยังมืดแปดด้านอยู่ พูดแล้วสมน้ำหน้ามันจริงๆ มันคงนึกว่าเอาร่างผู้ชายมาครอบตัวเองแล้วจะรอด งานนี้ผมบอกไว้เลยนะท่านนายพลว่าถ้าเจ้าดลมันทำสำเร็จผมแถมคุ้มเฮือนหลวงให้อีกหลังหนึ่งแบบฟรีๆ ฮ่าๆ” พ่อเลี้ยงเรืองเดชหัวเราะร่วนพลอยทำให้คนอื่นๆ หัวเราะตามไปด้วย

เสียงผู้ชายที่คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้พร้อมกับเสียงหัวเราะถูกอกถูกใจที่ดังขึ้นเป็นระยะๆ ช่วยสะกิดต่อมสงสัยของธีรดาขึ้นมาตงิดๆ ว่าหิรัญกำลังคุยเรื่องอะไรอยู่ถึงทำให้ผู้สูงวัยทั้งสองถูกอกถูกใจขนาดนั้น

“ยัยดาดูท่าแฟนแกจะได้ใจพ่อแกไปทั้งดวงแล้วมั๊งนั่น” รังรองปรายตามองสามีด้วยความหมั่นไส้

“แล้วคุณแม่ล่ะคะไม่ให้ใจพี่หิรัญซักหน่อยเหรอ” ธีรดาถามเสียงอ้อน

“ต๊าย...ยัยดาเป็นผู้หญิงยิงเรือทำไมพูดอะไรแบบนี้ล่ะลูก” รังรองอุทานเสียงหลง

“ก็น้องดาอยากให้คุณแม่รักพี่หิรัญนี่คะ เวลาเขามาขอจะได้ยกน้องดาให้ง่ายๆ”

“ยัยดา...โอย....จะเป็นลมทำไมพูดอะไรไม่สำรวมแบบนี้.....ดูเถอะเจ้าลูกสาวรังรองคนนี้น่าตีจริงๆ” รังรองลมแทบจับเมื่อบุตรสาวคนเดียวเล่นพูดจาออกมาโต้งๆ ชนิดไม่กระดากซักนิด

“อย่าคิดมากเลยคุณหญิงดีซะอีกที่เด็กมันกล้าคิดกล้าบอก น่าอิจฉานะคะที่หนูธิดามีคู่หมายตัวเป็นๆ ให้เห็นจะๆ แต่ดูยัยณชาของรุ้งสิคะกลายพันธุ์ซะรุ้งปวดใจไม่หาย ไม่รู้ชาตินี้จะมีหวังได้อุ้มหลานกับเขาหรือเปล่า” ทอรุ้งทำเสียงตัดพ้อ

“เจ้าไม่ต้องห่วงหรอกค่ะหนูณชาสวยขนาดนี้ขี้คร้านหัวกระไดบ้านจะพาลไม่แห้ง เพราะหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เวียนว่ายขายขนมจีบจนหนูณชาเลือกไม่ถูก” รังรองช่วยต่อความหวังให้กับเพื่อนรุ่นพี่

“ให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เถอะไม่ใช่หัวกระไดบ้านขึ้นฝุ่นหนาเตอะเพราะมีลูกสาวไม่เหมือนใคร” เจ้าทอรุ้งปรายตามมองบุตรสาวสีหน้าหนักอกหนักใจ จนณชนกเริ่มร้อนๆ หนาวๆ บ่อยครั้งที่เธอมักจะถูกมารดามองตำหนิแบบนี้ แต่ครั้งนี้ทำไมเธอถึงได้รู้สึกผิดมากมายกับสายตาผิดหวังของมารดา...

“เจ้าแม่ขาใจเย็นๆ นะคะตอนนี้ถึงณชาจะยังไม่อยากเปิดบ้านเพื่อต้อนรับใคร แต่น้องดาก็ช่วยขัดช่วยถูรับรองฝุ่นไม่เกาะหรอกค่ะ” ธีรดาช่วยพูด
“น่าอิจฉาคุณหญิงนะคะที่มีลูกสาวน่ารักแบบหนูธิดา รุ้งคงทำกรรมมาเยอะถึงได้อาภัพอัปโชคแบบนี้” ทอรุ้งได้ทีจึงพูดเหน็บ

“เจ้าอย่าไปหลงกลเชียวแม่ลูกสาวคนนี้ของรังรองไม่ธรรมดาหรอกค่ะ เห็นแบบนี้บทจะดื้อก็หัวชนฝาจนทะลุเหมือนกัน” รังรองจีบปากจีบคอเผาบุตรสาวบ้าง

“เดี๋ยวน้องดาไปช่วยพี่ดลที่เรือนไหมแก้วดีกว่า คุณแม่เล่นเผานั่งยางแบบนี้ขืนนั่งอยู่มีหวังไหม้เกรียมจนไม่เหลือกระดูก” ธีรดาประชด

“คืนนี้หนูธิดาขึ้นรำสาวไหมด้วยใช่ไหมลูก” ทอรุ้งถาม

“ใช่ค่ะ” ธีรดาบอกยิ้มๆ

“คุณหญิงโชคดีจริงๆ นะคะดูสิมีลูกสาวสวยแถมยังมีความเป็นกุลสตรีเพียบพร้อมแบบนี้ ฟ้อนสาวไหมสำหรับชาวล้านนาถือว่าเป็นการฟ้อนที่งดงามรุ้งปลื้มใจแทนจริงๆ เลยค่ะ”

ณชนกรู้สึกอึดอัดกับน้ำเสียงของมารดาที่ดูเหมือนกำลังชมธีรดาแล้วฟาดถ้อยคำตัดพ้อแกมน้อยใจเข้าใส่เธอจนเริ่มนั่งไม่เป็นสุข หญิงสาวเหลือบไปมองหน้าธีรดาแล้วยักไหล่เชิงหนีทัพ

ธีรดาพยักหน้าน้อยๆ อย่างเข้าใจเมื่อเห็นสีหน้าเซ็งๆ ของเพื่อนสนิท หญิงสาวอมยิ้มน้อยๆ เจ้าทอรุ้งที่คงไม่รู้ว่ากำลังถูกลูกสาวคนเดียวปั่นหัวคงปวดใจกับสภาพของบุตรสาวคนเดียว....ถึงจะเห็นใจแต่เพื่อเพื่อนเธอก็จำต้องนิ่งเฉยแล้วปล่อยให้กาลเวลาเป็นผู้เปิดเผยความจริงในวันหน้า....

****************

ณชนกเดินลงจากเรือนหลวงด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก “ธิดาปวดเนื้อปวดตัวมั่งไหม?”

“ไม่ปวดนี่ทำไมเหรอ?” ธีรดาถามสีหน้างุนงง

“อ้าวก็โดนเจ้าแม่ตีกระทบณชาขนาดนั้นไม่รู้สึกระบมมั่งเลยหรือไง”

“แหม..จะเล่นมุขก็ไม่บอก” ธีรดาหรี่ตาหัวเราะร่าเมื่ออีกฝ่ายปล่อยมุขแบบไม่สะกิดบอกล่วงหน้า

“เบื๊อเบื่อเวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนทีไรณชาเป็นต้องโดนเหน็บทุกทีเลย”

“ณชาอย่าคิดมากเลยผู้ใหญ่ก็แบบนี้แหละคิดอะไรก็ต้องเป็นเส้นตรงเสมอ แต่บนเส้นตรงเหล่านั้นล้วนแฝงไปด้วยความรักและหวังดี ดาเข้าใจว่าณชาอึดอัดที่ต้องครอบสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนของตัวเองอยู่แบบนี้ แต่ถ้าณชาเลือกใช้วิธีนี้เป็นทางออกณชาก็ต้องยอมรับนะว่ามันจะต้องพบกับผลกระทบที่ไม่พึงปรารถนา”

“โอ้โห...วันนี้คุณธิดาของเราเล่นคำคมซะด้วย สงสัยติดมาจากพี่หิรัญแน่ะๆ อะไรกันถูกขโมยจูบแค่ทีเดียวคำคมวิ่งปรู๊ดเข้าร่างเลยเหรอเนี่ย...ไม่อยากคิดว่าถ้ามากกว่าจูบมันจะเป็นยังไง” ณชนกหรี่ตาหยอกเย้า

“ว๊าย...ณชาทำไมพูดจาล่อแหลมแบบนี้ฮึเดี๋ยวตีตายเลย” ธีรดาฟาดมือลงบนแขนเรียวเล็กด้วยความขัดเขิน

“ทำเป็นอายไปได้” ณชนกหัวเราะขบขันกับท่าทางขวยเขินของเพื่อนสนิท
บรรยากาศในยามค่ำมีหมอกสีขาวบางๆ โปรยปราย ที่เรือนไหมแก้วผู้คนเริ่มหนาตา เมื่อถึงเวลาตามกำหนดการเสียงเครื่องดนตรีของเมืองเหนือก็เริ่มขับขานขึ้น

เหล่านางรำนำโดยธีรดาเยื้องย่างออกมาตามท่วงทำนอง ‘บทเพลงสาวไหม’ หิรัญที่เฝ้ารอช่วงเวลานี้ถึงกับตื่นตะลึงเมื่อเห็นธีรดาสามชุดนางรำที่ตัวเสื้อเป็นสีขาวห่มสะไบสีแดงเลือดนก ส่วนตัวผ้าซิ่นเป็นผ้าฝ้ายสีน้ำตาลอ่อนปลายซิ่นเป็นสีแดงเลือดนกตามแบบช่างฟ้อนชาวล้านนา ผมเกล้ามวยมีดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่ปักแซมสวยงามรับกับดวงหน้าเรียวหวานงดงามราวนางสวรรค์ การฟ้อนอันอ่อนช้อยงดงามของแฟนสาวหยุดตรึงสายตาให้จับจ้องอยู่ที่เธอดังต้องมนต์ ชายหนุ่มคลี่ยิ้มอย่างพึงใจไม่เสียแรงที่เฝ้ารอ...คืนนี้ธีรดางดงามน่าเหลือเกิน....

เรือนร่างอันงดงามขยับอ่อนช้อยไปตามจังหวะของการฟ้อนเมื่อประสานกับท่วงทำนองของเครื่องดนตรียิ่งทำให้ผู้ชมเคลิบเคลิ้มและหยุดตรึงสายตาทุกคู่อยู่ที่การร่ายรำ ธีรดายิ้มหวานละมุนขณะเคลื่อนไหวร่างกายอย่างอ่อนช้อย

ณชนกนั่งดูการฟ้อนอยู่ที่มุมหนึ่งของบ้าน ในจังหวะหนึ่งหญิงสาวถึงกับสะดุ้งเส้นขนบนร่างกายลุกเกรียวเมื่อเห็นภาพซ้อนของใครคนหนึ่งทาบทับอยู่กับร่างของธีรดา ร่างบอบบางขยับถอยอย่างลืมตัว ร่างทั้งร่างสั่นระริก ภาพทับซ้อนที่เธอเห็นเริ่มเด่นชัดเมื่อเหล่านางรำสี่นางที่กำลังทับซ้อนกำลังแตกแยกออกจากกลุ่มนางรำที่มีอยู่เดิม

จังหวะของนางรำที่เพิ่งปรากฏงดงามราวภาพนิมิต หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากเมื่อเห็นนางรำที่ปรากฏกายอยู่เบื้องหน้าหนึ่งในสี่ชัดถนัดตา ผู้หญิงคนเมื่อคืน.....หรือจะเป็นไหมแก้ว....การร่ายรำที่สวยงามสร้างความหวาดกลัวและปิติอิ่มเอมเหมือนเธอกำลังยินดีกับการปรากฏกายของหญิงสาวแปลกหน้า ถึงจะสะพรึงกลัวกับการได้พบเธอแต่ลึกๆ เธอกลับรู้สึกเหมือนกำลังปรีดิ์เปรมนักหนา

Create Date : 22 ตุลาคม 2552

Last Update : 22 ตุลาคม 2552 11:28:33 น.

11 comments

Counter : 1571 Pageviews.

รักกันชอบกันอย่าลืมแวะไปให้กำลังใจแสนสุขที่ บูธไอวี่นะคะ

โดย: sansook

วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:11:23:38 น.

แวะมาทักทายค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: romeo.sub

วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:11:35:19 น.

คุณ sansook อยู่ที่บูธวันไหนคะเนี่ย วันนี้หรอ???

โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife

) วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:16:26:53 น.

ขนลุกจังจ้า อยากอ่านฉากพี่ดลกับณชาเยอะๆ จัง

โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife

) วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:16:44:27 น.

ว้า คุณหิรัญรู้เรื่องซะและ

คงมีวิธีช่วยคุณธีได้เนอะ...

พรุ่งนี้หยุด เจอกันที่บูธนะค่ะ พี่เอ๋สุดสวยของน้องเอ๋

จุ๊บุ๊ๆๆๆ...

โดย: น้องเอ๋ IP: 61.47.26.153 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:18:17:35 น.

บรรยากาศน่าขนลุกเนอะ ....หุ หุ พวกพ่อ ๆ แม่ ๆ นี่ก็เนอะ ช่างแกล้งลูกกันซะจริง สงสารณชนกอ่ะ ถึงกับต้องลงทุนแปลงร่างเป็นทอมเลย

โดย: ต่างแดน IP: 80.214.254.86 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:22:08:43 น.

กำลังสนุกเลยครับ ลุ้นๆๆๆ จะมีฉากพระเอก จูบนางเอกไหมน๊อ!!!

โดย: MTX900 IP: 61.19.88.2 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:23:44:22 น.

ตาหิรัญร้ายนะ ทำแต้มนำคุณดลไปไกลโข
สงสัยคุณดลต้องลงมือจีบณชาจริงๆจังๆซะแล้ว
หรือจะมีมือ(วิญญาณ)ดีมาช่วยนะ

โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:6:35:59 น.

มาส่งใจ ไปงานสัปดาห์ค่ะ อย่าลืมมาเล่า
ให้ฟังบ้างนะคะ

โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:7:53:48 น.

ไปรับหนังสืองานสัปดาห์ฯมา

เจอกับนักเขียนตัวเป็นๆ เลย คนเยอะมากเลยค่ะ

พี่เอ๋น่ารักดี ใจดีด้วยอ่ะ

เจอนักเขียนหลายคนด้วย

มีหนังสือน่าอ่านลายเรื่องมากๆๆ ได้ติดมือมาอีก 2 เรื่องล่ะ

แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเลยค่ะ

ขอบคุณพี่เอ๋มากๆ นะค่ะสำหรับนังสือ

โดย: น้องเอ๋ IP: 61.47.26.155 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:13:36:04 น.

วันนี้ต้องขอโทษแฟนๆ ที่รักอีกแล้ว (เพิ่งกลับมาจากตัวจังหวัดเลยแจ้งช้าไปนิด) เนื่องจากไปงานสัปดาหนังสือมาเหนื่อยมาก เลยขออนุญาตงดอัพอีกหนึ่งวันนะคะเพราะว่าแสนสุขไม่มีแรงเขียนค่ะ เปล่าอู้นะคะ หวังว่าคงไม่แอบเคืองที่หายไปหลายวันแล้วไม่เอาคุณไหมแก้วมาเสิร์ฟ พรุ่งนี้มาแน่นอนค่ะ ขอบคุณน้องเอ๋ที่แวะไปทักทาย และกำลังใจจากคนอ่านทุกๆ ท่านค่ะ ส่วนแฟนๆ เงาแปรอาจจะไม่ได้อ่านต่อเนื่องเพราะแสนสุขเน้นที่เรื่องเรือนรักก่อนค่ะ เรื่องเงาแปรจึงเป็นช่วงโฆษณาเท่านั้น ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ

ขอบคุณคุณนายที่บ้านที่โทรมาให้กำลังใจและมอบคำแนะนำที่แสนวิเศษ ขอบคุณคุณจิ๊บด้วยค่ะ อยากเจอตัวเป็นๆ จริงๆ จะกระโดดทับเลย อิอิ วันนี้มีแต่เรื่องดีๆ ให้ชื่นใจ เย็นนี้มีแฮงแน่นอนค่ะ

โดย: sansook

วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:14:42:57 น.