Bloggang.com : sansook : ตอนที่ 3 เดอะช๊อค

ตอนที่ 3 เดอะช๊อค

“ณชา” นฤนาถตะโกนเรียกเมื่อทนฟังเสียงหัวเราะที่กระแซะกวนความรู้สึกไม่ได้

พอสิ้นเสียงเรียกคนที่นั่งอยู่ในศาลาหันขวับไปทางต้นเสียง ธีรดลย์สะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นผู้หญิงที่เขาคิดว่าเป็นน้องสาวของนฤนาถเต็มตา

“ยัยดา! นั่นแกเรอะ” ธีรดลย์อุทานเสียงดังจนคนข้างๆ สะดุ้ง

“พี่ดล!” ธีรดาที่กลัวน้อยหน้าพี่ชายอุทานเสียงดังไม่ต่างกัน

“ยัยดา! แกมาทำอะไรที่นี่” ธีรดลย์โพล่งคำถามพลางก้าวฉับๆ เข้าไปหา

“ตายแล้ว! ณชาพี่ดลมา...ตายๆ” ธีรดาเริ่มลนลานเมื่อเห็นสีหน้าของพี่ชาย

“ธิดาใจเย็นๆ ถ้าอีตานั่นกระโจนมาเดี๋ยวเราสวนกลับเอง” ณชนกกระซิบบอก

“ยัยดาโอย.....แก...อย่าบอกนะว่าไอ้คู่เดทของแกคือไอ้แต๋วแหววนี่” ธีรดลย์ชี้มือไปทางไอ้หนุ่มหน้าขาวแววตาตระหนก

“ปากเรอะนั่นไอ้ตี๋ใครแต๋วแหวววะ” ณชนกลุกพรวดแล้วเตรียมส่องเจ้าตี๋ปากหาเรื่องเต็มกำลัง

“ก็แกไงไอ้แต๋วแหววปล่อยน้องสาวฉันมาเดี๋ยวนี้นะ ยัยดามานี่” ธีรดลย์ตะคอกแล้วคว้าหมับไปที่ข้อมือเรียวแล้วออกแรงกระชาก

“หึ...ไม่ไปดาจะอยู่ที่นี่” ธีรดาส่ายหน้าปฏิเสธพลางขืนตัวไว้

“กลับบ้านเดี๋ยวนี้”

“ไม่กลับ”

“แกจะกลับดีๆ หรือจะให้ฉันมัดแกแล้วโยนขึ้นรถ เป็นบ้าอะไรผู้ชายเต็มบ้านเต็มเมืองดันไม่ชอบ ผีเพศไหนมันสิงแกฮึ” ธีรดลย์ทั้งช๊อคทั้งโกรธที่น้องสาวคนเดียวดูเหมือนกำลังจะกลายพันธุ์

“ปล่อยมือแฟนฉันเดี๋ยวนี้ไอ้ตี๋” ณชนกเดินไปผลักอกเจ้าตี๋หน้าหล่อชนิดไม่คิดเกรงใจ

“แกนั่นแหละไอ้แต๋วแหววเอามือผิดสีของแกออกไปให้ห่างๆ น้องสาวฉันเลย” ธีรดลย์ผลักไหล่กลมกลึงแรงๆ จนร่างผอมเพรียวเซไปด้านหลัง

“เฮ้ยๆ ใจเย็นดิดลนั่นน้องฉันนะเว้ย” ถึงจะไม่ถูกใจกับพฤติกรรมผิดแปลกของน้องสาวคนเดียวแต่นฤนาถก็ไม่ชอบให้ใครรังแกเธอ

“เย็นไงไหวแกไม่เห็นเรอะว่าน้องแกมาทำให้น้องฉันเสียคน” ธีรดลย์ที่รับสภาพไม่ได้รีบโยนไม้

“ฉันว่าน้องแกมากกว่าที่มาทำน้องสาวฉันเสียคน” นฤนาถโยนกลับไปบ้าง

“ไอ้นาถแกอย่าเข้าข้างน้องแกดิ น้องแกมันเป็นผู้ชายขนาดนั้นถ้าเขาไม่ชักนำน้องสาวฉันจะก้าวตามงั้นเรอะ”

“ของแบบนี้ใครจะไปรู้น้องแกอาจจะไวไฟจุดน้องสาวฉันติดจนกลายพันธุ์แบบนี้ก็ได้ ไอ้ดลแกดูน้องแกไงฮึถึงให้มาหลอกน้องฉันได้”

“ตกลงแกจะทะเลาะกับฉันใช่ไหมไอ้นาถ” ธีรดลย์ยกมือขึ้นเท้าสะเอวเตรียมเปิดศึก

“ใครจะทะเลาะกับแกฉันก็แค่สันนิษฐาน น้องฉันมันเพิ่งเบี่ยงเบนเมื่อสองสามปีก่อนตอนที่ไปเรียนนิวซีแลนด์ แล้วมันก็เป็นช่วงเดียวกับที่ยัยนั่นอยู่ที่โน่น แบบนี้ถ้าไม่ใช่น้องแกเป็นชนวนแล้วมันจะเป็นใคร” นฤนาถชี้มือไปทางธีรดาแล้วปรายตามองคู่โต้วาทีสีหน้าโยนความผิดเต็มที่

“ยัยดาแกเป็นคนไปชวนไอ้แต๋วแหววนั่นคบเหรอ” ธีรดลย์เริ่มลังเลหันไปถามตัวต้นเหตุสีหน้าเอาเรื่อง

“เปล่า” ธีรดาส่ายหน้าพัลวัน

“เห็นไหมไอ้นาถน้องฉันมันบอกว่าเปล่า”

“ณชาถ้างั้นก็เป็นแกงั้นเหรอที่ไปชวนน้องเขาให้เบี่ยงเบน” นฤนาถถามน้ำเสียงเคืองสุดๆ ชนิดถ้ากระโดดเอาปากงับหัวเธอได้คงงับไปแล้ว

“เปล่า” ณชนกส่ายหน้า

“คนนั้นก็เปล่าคนนี้ก็เปล่าฉันว่าพาไปโรงพักเลยดีกว่า เข้าห้องจับเท็จให้จบๆ ไปยัยดากลับบ้านกับพี่เดี๋ยวนี้ แกนะแกเป็นผู้หญิงอยู่ดีๆ ทำไมถึงได้คิดสั้นแบบนี้” ธีรดลย์ดึงร่างบอบบางของน้องสาวเข้าหาตัว

“ถ้าดาจะกลับดาก็จะกลับเอง พี่ดลไม่ต้องมาฉุดกระชากลากถูหรอก” ธีรดาขืนตัวแล้วบิดแขนไปมา

“แกต้องกลับแล้วจำไว้ว่านับจากนี้ไปแกห้ามคบกับไอ้แต๋วแหววนั่นอีก แล้วแกก็ด้วยไอ้แต๋วแหววออกไปห่างๆ น้องฉันแล้วห้ามเข้าใกล้เธออีก” ธีรดลย์ชี้มือปราม

“พี่ดลไม่มีสิทธิห้ามเพราะดาไม่ฟัง” ธีรดาเชิดหน้าบอกแล้วสะบัดแขนแรงๆ จนเป็นอิสระ หญิงสาวหมุนตัวหันไปคว้าแขนเรียวเล็กของณชนกก่อนจะย่นจมูกใส่พี่ชายแล้วลากหญิงใจชายออกไปจากสมรภูมิอารมณ์ทันที

“ยัยดา! ถ้าแกดื้อพี่จะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณพ่อกับคุณแม่” ธีรดลย์ขู่เต็มเสียง
“ตามสบายเลยค่ะดาไม่แคร์อยู่แล้ว” ธีรดาตอบกลับน้ำเสียงไม่สะทกสะท้านเลยซักนิด

****************

“ดูมันเถอะ....ดูมัน” ธีรดลย์ยืนเท้าสะเอวพลางทำเสียงฮึ่มๆ

“เอาไงดีวะดล” นฤนาถที่เริ่มได้สติสะกิดถามเพื่อน

“เอาไงงั้นเหรอ? ฉันฆ่าน้องสาวแกได้ไหมล่ะ?” ธีรดลย์หันไปถามเพื่อนสนิทเสียงเข้ม

“ถามให้ห่างคุกมั่งก็ได้ ดลฉันว่าถ้ายัยนั่นเป็นน้องแกดูท่างานนี้คงไม่ยากเท่าไหร่”

“ไม่ต้องถ้าหรอกนั่นน่ะน้องสาวฉัน เวรกรรมอะไรวะเนี่ยไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าพ่อกับแม่ฉันรู้บ้านจะถล่มทลายขนาดไหน” ธีรดลย์บอกน้ำเสียงกังวล

“ดูท่าจะถล่มหนักเอาการเพราะตอนที่พ่อแม่ฉันรู้เรื่องไอ้น้องผิดเพศครั้งแรก โอ้โหแทบได้สร้างบ้านกันใหม่ แกยังดีอย่างน้อยน้องแกยังมีจิตใจที่เป็นหญิงโอกาสกลับตัวมันยังพอเห็นแสงสว่างอยู่รำไร แต่แกดูสภาพน้องฉันสิชาตินี้จะเอาความเป็นหญิงของมันคืนมาได้ไหมนั่น” นฤนาถส่ายหน้าไปมาเมื่อนึกถึงสภาพที่น้องสาวเป็น

“ไม่ได้แล้วแบบนี้มันต้องทำอะไรซักอย่างแล้วล่ะ”

“แกจะทำอะไรล่ะ?” นฤนาถเลิกคิ้วถาม

“ฉันจะเปลี่ยนน้องแกให้เป็นหญิง แล้วแกก็ต้องไปเปลี่ยนน้องสาวฉันให้เป็นผู้หญิงที่รักผู้ชายด้วย” ธีรดลย์บอกน้ำเสียงจริงจังจนคนฟังขนลุกซู่

“โนเวย์ ต่อให้แกเอามีดมาจี้ฉันก็ไม่มีทางเดินเฉียดกรายไอ้พวกผิดเพศแน่ แค่คิดว่าจะต้องเดินเข้าไปใกล้ดูขนแขนฉันสิเหยียดตรงยังกับคนบิดขี้เกียจแน่ะ” นฤนาถที่เกลียดพวกลักเพศจนเข้าไส้ชี้มือไปที่แขนพลางกางมือปฏิเสธ

“ไม่ได้น้องแกทำให้น้องฉันเป็นแบบนี้แกต้องมีส่วนรับผิดชอบ” ธีรดลย์โยนภาระไปให้เพื่อน

“แกไปหาคนอื่นมาเถอะงานนี้ฉันไม่ไหวจริงๆ ให้ฉันช่วยอยู่เบื้องหลังเถอะนะมันทำใจไม่ได้จริงๆ ว่ะ ให้ไปจีบดี้โอย...แค่คิดก็จิตตกแล้วเนี่ย” นฤนาถส่ายหน้าไม่เอาด้วยท่าเดียว

“แกยังดีที่แค่จีบดี้แต่ฉันนี่สิต้องไปจีบทอมเชียวนะเว้ย คิดแล้วสยองว่ะ อึ๋ย!..ขนลุกชิปเป๋งเหมือนไปจีบผู้ชายเลยนะนั่น“ ธีรดลย์ทำท่าขนลุกขนพอง

“จะดี้จะทอมจะกะเทยฉันไม่เอาทั้งนั้นไอ้ดลงานนี้ฉันไม่เล่นด้วยแน่” นฤนาถยื่นคำขาด

“คบกันมาตั้งนานเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าแกเป็นคนขี้ขลาดขนาดนี้ ไม่รู้ล่ะงานนี้ถ้าแกไม่ช่วยมีเคืองแน่” ธีรดลย์ขู่เสียงเข้มจนอีกคนเริ่มกลุ้ม

“เรื่องนี้เราเอาไว้คุยกันวันหลังดีไหม วันนี้แกตั้งใจมาดูที่ไม่ใช่เหรอเราไปดูบ้านกันเถอะเนอะ” นฤนาถรีบเบี่ยงเบน

“ใครจะมีอารมณ์ดูอีกอย่างถ้าได้ที่ผืนนี้ น้องฉันก็เสร็จน้องแกน่ะสิ เล่นซื้อที่ซะติดกันแบบนี้เกิดสองคนนั่นรวมแผ่นดินกันขึ้นมาไม่ยุ่งกันหรือไง” ธีรดลย์เริ่มคิดหนัก

“อืม...มันก็ถูกของแก เอางี้แกจะเอาหรือไม่เอาก็สุดแล้วแต่ฉันไม่บังคับอยู่แล้ว”

“ถ้าไม่ซื้อก็เสียดายแต่....เอ...ถ้าซื้อมันก็ดีนะอย่างน้อยสองคนนั่นก็อยู่ในสายตา เออแกบอกว่าน้องสาวแกจบวิศวะใช่ไหม”

“อือ..ทำไมเหรอ?”

“งั้นฉันตกลงซื้อแล้วให้น้องแกออกแบบควบคุมการก่อสร้างพวกเรือนรับรองอีกสองสามหลังน่าจะเข้าท่า งานนี้ฉันจะใช้งานแม่นั่นให้หนักๆ จนกลับมาสู่เพศเดิมเลยคอยดู” ธีรดลย์บอกอย่างมาดมั่น

“แกเอาจริงเหรอดล” นฤนาถถามน้ำเสียงไม่มั่นใจ

“เอาจริงสิขืนปล่อยให้ยัยดาพาน้องแกไปแนะนำพ่อกับแม่ว่าเป็นแฟนมัน งานนี้ไม่อยากจะคิดว่าคุณแม่จะเข้าไอซียูซักกี่รอบ” ผู้หญิงอะไรหน้าตาก็สวยชะใจกระตุกทำไมถึงคิดพิเรนอยากกลายพันธุ์แบบนี้นะ ธีรดลย์มองไปยังเรือนไม้หลังใหญ่ที่น้องสาวกับเจ้าทอมหน้าหวานเดินหายเข้าไปด้วยสีหน้าหนักใจ

“แล้วตกลงแกจะดูบ้านไหม?” นฤนาถถามย้ำอีกครั้ง

“ดู”

“อ้าว”

“แกจะอ้าวทำไมฮึ”

“อ้าวแกนั่นแหละไม่อยู่กับร่องกับรอยเอาซะเลย”

“ไหนๆ ก็มาแล้วไม่ดูก็เสียเที่ยวแย่น่ะสิ ไปกันเถอะ”

นฤนาถมองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้าน้อยๆ เมื่อเห็นอาการแปลกๆ ของเพื่อนจนน่าห่วง อะไรวะเจอสภาพน้องสาวไปแค่นี้ถึงกับเป๋ไม่เป็นท่าเลยหรือไง ชายหนุ่มเดินนำไปที่เรือนไหมแก้ว เรือนทรงไทยที่มีประวัติยาวนานจนน่าขนลุก

ธีรดลย์เดินเคียงไปกับนฤนาถชายหนุ่มกราดตามองไปรอบๆ บริเวณ “ นาถทำไมบริเวณบ้านถึงปลูกแต่กุหลาบฮึ” ธีรดลย์เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าตลอดข้างทางมีแปลกกุหลาบเต็มไปหมด

“เจ้าทวดท่านปลูกไว้ให้คนรัก”

ธีรดลย์ชะงักกึกเมื่ออยู่ๆ ก็มีสายลมเอื่อยๆ พัดปะทะใบหน้าพร้อมกับได้กลิ่นธูปและกลิ่นกุหลาบลอยมาตามลมจนหอมอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ เสียงสายลมที่กำลังพัดพลิ้วดังหวีดหวิวคล้ายเสียงสะอื้นไห้แว่วมาจากที่ไกลแสนไกล ในจังหวะหนึ่งชายหนุ่มถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงทอดถอนใจของใครซักคนดังอยู่ใกล้ๆ.....ธีรดลย์ถึงกับขนลุกซู่เมื่อรับรู้ว่ามีลมเย็นๆ พาดผ่านที่ต้นคอจนรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งร่าง.....

*********************

ธีรดาเดินไปเดินมาแล้วทำหน้าคิดหนักจนคิ้วย่น “ณชาทำยังไงดีพี่ดลรู้เรื่องของเราแล้ว”

“ธิดาไหวหรือเปล่าล่ะถ้าไม่ไหวจะถอยก็ได้นะ” ณชนกบอกเหมือนปลง

“ให้ถอยตอนนี้แล้วณชาจะทำยังไง”

“เราไม่เป็นไรหรอก” ปากบอกไม่เป็นไรแต่ใจชักแป้วๆ

“เอาเถอะไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเดี๋ยวดาไปบอกความจริงให้คุณแม่ท่านทราบก่อนดีกว่า ขืนให้คนอื่นบอกแทนคุณแม่ได้เข้าไอซียูพอดี” ธีรดาบอกยิ้มๆ
“บอกไปแล้วคุณแม่ดาจะรับได้เหรอ”

“มันก็ต้องลองเสี่ยงดูเราไม่มีทางเลือกแล้วนี่” ธีรดาพูดเหมือนปลง

“เราขอโทษนะที่ทำให้ดาเดือดร้อน”

“ณชาอย่าคิดมากสิเราเต็มใจ เออพี่ดลบอกดาว่าจะมาดูที่งั้นก็แสดงว่าที่ดินที่ว่าก็เป็นแปลงเดียวกับที่ณชาไม่อยากให้ขายน่ะสิ”

“อืม...คงงั้นมั๊ง”

“แบบนี้ก็เจ๋งน่ะสิ” ธีรดาดีดนิ้วดังเป๊าะ

“เจ๋งยังไง“

“อ้าวถ้าพี่ดลซื้อบ้านหลังนั้นจริงๆ บ้านนั่นก็ต้องเป็นของดาไง ดากับณชาก็จะได้มีบ้านที่อยู่ติดกันต่อไปเราก็เจอหน้ากันทุกวันณชาว่าไม่ดีเหรอ”

“อืม..จริงด้วยถ้าพี่นาถขายบ้านให้ดาเราก็จะได้อยู่ใกล้ๆ กัน” ณชนกทำตาแวววาว

“อย่างน้อยนี่ก็เป็นข่าวดีว่าไหม พี่ดลบอกว่าจะซื้อให้ดาเอาไว้ทำอะไรก็ได้ ทำเลของบ้านตรงโน้นก็ส๊วยสวยดาว่าน่าเปิดเป็นโรงเรียนสอนนาฎศิลป์น่ะเนี่ย”

“เป็นความคิดที่ดี แต่ที่เรือนนั่นมันมีประวัตินะดาจะอยู่ได้เหรอ” ณชนกบอกไม่เต็มเสียงนัก “อีกอย่างพี่ดาเห็นเราสองคนคบกันแบบนี้จะยอมซื้อเร้อ”

“เราว่ายังไงพี่ดลก็ต้องซื้อเห็นอยากได้จนตัวสั่นซะขนาดนั้นคงไม่ถอนตัวง่ายๆ หรอก”

“พี่ชายดาดูดุจังเลยนะ”

“เก๊กไปงั้นแหละจริงๆ แล้วพี่ดลเป็นคนคุยสนุกแล้วก็ออกจะสุภาพ วันนี้สงสัยจะช๊อคเลยหลุดเฟรม อีกอย่างตั้งแต่อกหักมาอารมณ์พี่ดลขึ้นๆ ลงๆ ซะเป็นเรื่องปกติ ดูท่าจะเป็นผลข้างเคียงของอาการอกหักแนวใหม่” ธีรดาเล่าไปขำไป

“พี่ชายดาเคยอกหักด้วยเหรอ?”

“เคยสิคนที่พี่ดลแอบชอบเพิ่งแต่งงานไปเมื่อปีที่แล้วนี่เอง”

“น่าสงสารเนอะคนอกหักน่ะน่าเห็นใจจะตาย” ณชนกพูดเสียงแผ่ว

“อกหักเพราะรักเขาข้างเดียวมันก็ต้องทำใจ แต่ผลข้างเคียงนี่สิที่น่าห่วงเพราะพี่ดลดูกวนขึ้นเยอะเลยนะเดี๋ยวนี้ แถมจอมบงการอีกต่างหากเจ้ากี้เจ้าการสารพัด สงสัยไม่มีแฟนให้ยุ่งเลยมาวุ่นวายเอากับดา”

“ท่าทางจะเป็นเอามากแฮะ” ณชนกหัวเราะออกมาเบาๆ

“สงสัยคงต้องรีบหาแฟนให้ซักคนพี่ดลจะได้เลิกยุ่งกับดาซะที”

“นิสัยดิบๆ แบบนั้นผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะรับได้ ก่อนที่ดาจะหาแฟนให้พี่ชายเราว่าดาไปหาหนังสือรักผู้หญิงยังไงให้เป็นมาให้พี่แกอ่านก่อนดีไหม ยิ่งอารมณ์ขึ้นๆ ลงเป็นวัยหมดประจำเดือนแบบนี้เห็นทีผู้หญิงคงขยาด”

“แหม...ณชาก็ว่าไป อันที่จริงพี่ดลของดาออกจะเป็นผู้ชายในฝันของสาวๆ” ธีรดาหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อได้ยินคำแนะนำ

“ฝันร้ายล่ะสิไม่ว่า” ณชนกเบ้หน้า

“ไม่แน่นะถ้าวันหนึ่งณชาได้รู้จักพี่ชายดา ณชาอาจจะหลงเข้าไปอยู่ในฝันของพี่ดลก็ได้นะ หลงเข้าไปแล้วขอบอกว่าหาทางออกยากนะจ๊ะ” ธีรดาหัวเราะร่วนออกมา

“เพ้อเจ้อใหญ่แล้ว” ณชนกส่ายหน้าแล้วยิ้มน้อยๆ ให้หลงอยู่ในความฝันกับอีตาตี๋อารมณ์ร้ายขอนอนตายถาวรดีกว่า

Create Date : 07 ตุลาคม 2552

Last Update : 7 ตุลาคม 2552 15:21:56 น.

4 comments

Counter : 431 Pageviews.

ไม่อยู่หลายวัน กลับมาลงไปแล้วสามตอน
ขอนอนให้หายเหนื่อยก่อนนะคะ แล้วจะมาตามอ่านรวด
เดียวค่ะ คนเขียนสู้ๆ

โดย: karaked IP: 68.105.5.210 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:10:09:15 น.

ช่วงนี้คนเขียนจิตดับไปแล้ว ฮ่าๆ ขอเวลาอาทิตย์นี้อาทิตเดียวนะคะที่จะอัพชนิด ขาดๆ หายๆ เพราะไม่ไหวจริงๆ งานสุมจนไฟลุกแล้วค่ะ กลับไปบ้านหลับเป็นตาย....อาทิตย์หน้าจะซาร์ตแบตมาปั่นให้ใหม่นะคะ ส่วนใครที่รอตอนพิเศษก็อดใจอีกนิดนะคะ สัญญาว่าจะเขียนให้อ่านกันแน่นนอนจ้า........

โดย: sansook

วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:13:29:39 น.

จ้า เข้าใจค่ะ

จอรอค่ะ ไม่หนีไปไหนแน่นอนเหมือนกันค่ะ

จุ๊บุ๊ ๆๆๆๆๆ

โดย: น้องเอ๋ IP: 61.47.26.155 วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:14:35:33 น.

ทำไมอ่านแล้วขำล่ะคะ ตลกดี คำพูดลื่นไหล เป็นผู้ชายปากจัดทั้งคู่เลย 555+

โดย: เมย์ยี่ IP: 119.31.126.141 วันที่: 27 มกราคม 2553 เวลา:13:14:26 น.