อืม บางทีที่คนเราไม่สามารถปล่อยวางสิ่งเรานั้นได้
คงเพราะ เราคิดว่า ถ้ามีโอกาสจะกอบความสุขมากเท่าไร ก็ควรกอบโกยให้มากที่สุดไว้
เพราะเมื่อตายไป ถึงเราจะไม่รู้สึกต้องการสิ่งเหล่านั้นแล้ว
เราคงไม่อยากมานั่งนึกเสียดายที่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อปรนเปรอชีวิตเลยมากกว่า

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียน ขอแอดเป็นเพื่อนละกันนะคะ

นั่นสิ ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ เราจะได้ไม่ติดค้างใคร ถ้าเราทำทุกอย่างตอนนี้ดีที่สุดแล้ว

คิดดีจังครับ

ไม่รู้ซิครับ ช่วงนี้ก็ออกแนวปลงตก ๆ เกือบทุกวัน

พยายามทำให้ทุกวันเป็นวันแรกของวันที่เหลือ ตามชื่อหนังสือลุงวินทร์เลย ^^"

แวะมาเยี่ยมจ้า เอาแท๊กมาด้วย
แวะไปรับคำถาม 30 ข้อ จากบล๊อกเรานะ

ปล.เค้าส่งต่อมาอ่ะ หุหุ ได้รับแล้วส่งต่อไปอีกห้าคนนะจ๊ะ