ชื่อหนังสือ: เจ้าแห่งรัตติกาล ๑-๒ ผู้เขียน : ลักษณวดี

พิมพ์ครั้งแรก ๒๕๔๘ โดย สนพ. ณ บ้านวรรณกรรม

ราคา ๔๒๐ บาท จำนวน ๖๒๔ หน้า 

ISBN : ๙๗๘-๙๗๔-๔๔๖-๓๘๓-๘

คำโปรย

ชาลิมา รานีประทับบนดาดฟ้าแห่งเรือธง ทอดพระเนตรหา ผู้ซึ่งทำให้องค์เองไม่เข้าใจ

‘ทำไมจะต้องทรงห่วงใยนักหนา’

แม้ทหารเองก็ได้แต่เฝ้ารอกระวนกระวาย น้ำค้างหยาดเหยาะยะเยียบเย็น ลมนิ่ง เดือนแรมแจ่มจางระลอกน้ำเป็นประกาย ทุกอย่งสงบ มีแต่หัวใจทุรน

โอ้...ราตริริช ชาห์ท่านเป็นเจ้าแห่งรัตติกาล องอาจ เข้มแข็ง เจ้าเล่ห์ด้วย ท่านต้องไม่เป็นอะไร

ฟ้ามืด เฉกความมืด ในดวงใจ

ดาวกะพริบ ปลอบเป็นเพื่อน อย่างอ่อนหวาน

เคียงเดือนแรม เกี่ยวเวลา อย่าเนิ่นนาน

พลิ้วสายธาร ผ่านไป แล้วคืนมา

รอ เป็นคำที่เนิ่นนานสำหรับผู้รอ ยิ่งผู้ที่รอเป็นผู้ที่รักยิ่ง เวลาก็ราวนิรันดร์

คนเคยรัก และถูกรัก เท่านั้น จึงจะซาบซึ้งถึงความรักและเดียวดาย ชาห์แห่งเนราวีร์...ทรงรู้จักความเดียวดายดียิ่ง หากอีกนานไหมราตริริช กว่าท่านจะรู้จัก...รัก!

เนื้อเรื่องย่อ(เอง)

ราตริริช โอรสนอกราชบัลลังก์แห่งลลิตปุระ ที่เกิดจากคุณหญิง รมมณียาน้องสาวของเสนาบดีกลาโหม เพราะเขาไม่ได้ถือกำเนิดจากรานีแห่งอาณาจักรจึงถูกส่งมาเลี้ยงดู ณ เกาะกลางทะเลเพื่อลดความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจอยู่เหนือ ลิลิตปุระ แต่เมื่อถึงวันที่องราชาธิบดีสิ้นพระชนม์ เขาซึ่งเป็นพระโอรสเพียงพระองค์เดียวจึงถูกเชิญเสด็จกลับเมืองเพื่อนั่งราชบัลลังก์ โดยการสนับสนุนจาก โกลันเสนาบดีที่ปรึกษาของอดีตพระราชาธิบดี ที่ถูกส่งมาดูแลเด็กชายที่เกิดแต่นางกำนัลพระองค์นี้ด้วยทรงหวังว่า ในอนาคต เด็กชายจะกลับมาเป็นใหญ่ในลลิตปุระอีกครั้งในฐานะพระโอรสเพียงพระองค์เดียว

เพราะชีวิตที่ถูกเนรเทศและพระมารดาก็มาด่วนจากไป ทำให้ทรงปิดกั้นตนเองจะทรงบรรทมในยามกลางวันและทรงงานในเวลากลางคืน ดั่งพระสมัญา เจ้าแห่งรัตติกาล ท่ามกลางความขัดแย้งของสามแคว้น โดยมีโพธิวารีและแหลมโพธิการังอยู่ตรงกลางแต่ที่รุนแรง เห็นจะเป็นความขัดแย้งภายในของสองตระกูลใหญ่แห่งลลิตปุระ นราวีร์ ที่คุมทหาร และ ปาตี ที่คุมคลังความขัดแย้งที่เป็นดั่งคลื่นใต้น้ำที่คอยสั่งคลอนราชบัลลังก์

เพราะรักที่เกิดท่ามกลางสนามรบโดยมีศักดิ์ศรีแห่งราชนาวีเป็นเดิมพัน ความเดียวดายของ ซาร์ราตริริชนั้นพระองค์คุ้นเคยมาแต่ทรงเยาว์ แต่ความรักเล่าพระองค์ทรงรู้จักดีพอแล้วหรือยัง ? 

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

วันนี้ pd หยิบนิยายแนวพิมพ์นิยมของ ลักษณวดี มารีวิวค่ะ เจ้าแห่งรัตติกาล เป็นรักระหว่างรบ แนว ๆ เดียวกับหลายๆ เรื่องของชื่อนามปากกานี้ แต่โดยส่วนตัว pd อ่านแล้วเฉย ๆ นะคะ กับเรื่องนี้เพราะเคยอ่านเรื่องอื่นแล้วสนุกกว่า

แต่....มันน่าสนใจตรงเปลี่ยนฉากรบเนี่ยละจากปกติฉากหลังจะเป็นตามป่าตามเขา เปลี่ยนเป็นการรบทางทะเล หรือที่เรียกว่า ยุทธนาวี และการชิงไหวชิงพริบทางเกมส์การเมืองจากศึกภายใน ก็สนุก อ่านได้เพลิน ๆ เรื่อย ๆค่ะ ไม่เข้มข้น ดุเด็ดเผ็ดมันซักเท่าไหร่ อย่างที่บอก ถ้าเทียบกับเรื่องอื่น ๆของนักเขียนชื่อนี้ เรื่องนี้ให้ สามดาวพอ ....

อีกอย่างที่คิดว่าแปลกดีพระเอก ซาร์รติริช ที่ได้สมญานามว่าเจ้าแห่งรัตติกาล เพราะจะบรรทมในเวลากลางวัน และทรงงานในเวลากลางคืนที่ได้ชื่อที่แปลว่ากลางคืน เพราะเป็นเวลาที่พระมารดามีความสุขที่สุดเป็นเวลาที่จะได้พบชายที่พระนางรัก นั่นก็คือ ซาร์พระองค์ก่อนนั่นเอง(เพราะองค์รานีขี้หึงมากค่ะ ต้องแอบพบกัน เขาว่างั้น)

และเพราะทรงใช้ชีวิตแบบนี้มาตั้งแต่เด็กยันโตเป็นหนุ่มยามเมื่อทรงครองราชย์ทั้งเหล่าขุนนางและตัวพระองค์เองเลยต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตประจำวันกันพอสมควรตรงนี่ได้อ่านก็ขำ ๆ ดีเหมือนกันค่ะ

ชาลิมาราชินีแห่งโพธิการี นางเอกของเรื่อง (หรืออีกนัยหนึ่งคือ ท่าเรือ สวย ๆ ของซาร์รติริช) ก็ตามแบบฉบับมาตรฐานนางเอกของ ลักษณวดี คือ สวย ดื้อ ฉลาด และปากเก่ง อารมณ์หวาน ๆ ของเรื่องจึงออกไปในทางกัดกัน พ่อแง่แม่งอนกันเบา ๆ พอน่ารักหวานนิดๆ และจบแฮปปี้เอ็นดิ้ง ใครชอบแนวนี้ ก็ลองหามาอ่านดูนะคะนิยายการเมืองเบาผสมรักหวาน ๆ และอ่านง่าย แต่ถ้ามองจากความหนา ก็ไม่เบาเท่าไหร่นะรึอย่างไร .... เหอ เหอ

ปอ.ลิง ปกเก่า หนวดของซาร์ดูกรุ่มกริ่มดีจริง ๆ ปกใหม่ ท่านถางป่าออกแล้วนะเพคะ

Prophet~Doll

๒๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๗