ผู้เขียน : อิสย่าห์ และ พิมพิสุธญ์

ฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง พฤษจิกายน ๒๕๕๔

โดย พิมพ์คำสำนักพิมพ์ ในเครือสถาพรบุคส์

ราคาหน้าปก ๒๖๐ บาท จำนวน ๔๓๑ หน้า

ISBN : ๙๗๘-๖๑๖-๕๐๐-๑๕๘-๘

ปกหลัง

‘จันทร์เคียงดาว’ผลักดันตัวเองเพื่อความเป็นบรรณาธิการมือหนึ่งในวงการนิตยสารแฟชั่นเพื่อสิ่งเดียว...ชนะผู้ชายคนที่เคยหลอกลวงหล่อนไว้อย่างแสบสันกำแพงที่พยายามสร้างไว้เพื่อกั้นมนุษย์เพศชายในใจหล่อนช่างหนาทึบยากที่จะทะลวงแต่ชะตาก็เล่นตลกยิ่งนัก เมื่อหล่อนพบว่า...เผลอใจไปรักเกย์

‘อินทัช’ ชายหนุ่มมาดแมน จำต้องมาสลับตัวกับพี่ชายฝาแฝด ความลำบากใจที่ต้องแอ๊บเกย์ยังไม่หนักหนาเท่ากับที่จะต้องหักห้ามใจไม่ให้รักบรรณาธิการสาวสวยเพื่อนของพี่ชาย

โชคชะตามักนำคู่ชีวิตมาเจอกันทว่ากำแพงแห่งความไม่รู้ที่กางกั้นทั้งคู่ไว้ ก็ทำเรื่องรักกว่าจะจบด้วยสุขก็ยากเสียเหลือเกิน

เนื้อเรื่องย่อ(เอง)

เพราะผิดหวังช้ำรักกับผู้ชายโกหกปลิ้นปล้อน ลูกจันบรรณาธิการสาวแห่งนิตยสารแฟชั่นอันดับหนึ่งจึงเป็นโรคเกลียดผู้ชายเข้าขั้นวิกฤติผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอไว้ใจคือ โอบกิจ เพื่อนสาวคนสนิท นายแบบหนุ่มแอ๊บแมนแถวหน้าของวงการแต่เหมือนชะตากำลังจะเล่นตลกกับหญิงสาวจากที่ไม่คิดจะมอบความรักฉันท์หนุ่มสาวให้กับใครได้อีกแล้ว แต่นี่หล่อนกำลังหลงรักเพื่อน(สาว)ที่ไม่ควรรักอย่าง โอบกิจ แถมยังจับพลัดจับผลู ตกเป็นของหนุ่มเกย์ไปแล้วซะด้วยทุกอย่างมันเกิดจากความไม่ตั้งใจ และเธอก็พร้อมจะลืม ๆ มันไปให้หมดเรื่องแต่ไหงกลายเป็น โอบกิจ ที่กลับมาตามตื้อรับผิดชอบเธอกันละเนี่ยนี่กลายเป็นว่าเธอกำลังจะทำให้เกย์กลับใจกลายเป็นหนุ่ม หรือมันจะแค่อารมณ์ชั่ววูบของเขารักใหม่ครั้งนี้เธอควรจะเดินหน้าหรือถอยหลัง ลูกจันก็ยังไม่สามารถตอบตัวเองได้เลยจริง ๆ

เพราะถูกขอร้องแกมบังคับจากพี่ชายฝาแฝด อินทัชจำต้องแปลงกายเป็นเพื่อนสาว ยอมกระดิกนิ้วก้อยใช้ชีวิตกรีดกรายเพื่อรักษาหน้าและงานของ โอบกิจ ระหว่างที่เจ้าตัวนอนรักษาอาการป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลยอมทั้งเดินแบบ ออกงาน หรือแม้แต่แก้ผ้าตากลมห่มใบมะพร้าว ขึ้นปกนิตยสารชื่อดังผู้ชายเต็มตัว แมนเกินร้อยอย่างเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ รู้ไปถึงไหน ได้อายไปถึงนั่นแล้วยังต้องมานั่งปลงกับความ ขาวหนอ นุ่มหนอ หยุ่นหนอ กับร่างระหงงดงามของ ลูกจันเพื่อนสาวคู้ซี้ของพี่ชาย ตรงนี้ล่ะที่เขาไม่ไหวจะเคลียร์ เธอเป็นผู้หญิงน่ารักที่เขาไม่อาจสารภาพรักได้ เพราะต้องกุมความลับระดับชาติเอาไว้ ได้แต่อาศัยตีเนียนไปวันๆ จนกระทั้งความลับก็แตกเข้าจนได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแม่คุณจะวีนแตกขนาดไหนที่มนุษย์เพศผู้อย่างเขากำลังหลอกลวงเธออย่างร้ายกาจเป็นครั้งที่สอง แม้เธอพยายามผลักไส แต่เรื่องอะไรที่เขาจะยอมจะให้เขาปล่อยมือจากเธอไป ไม่มีวันซะล่ะ

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ตอนนี้ Pd กำลังอ่านนิยายแนว ”ผู้บ่าวแอ๊บ” อยู่สองเล่มค่ะเล่มแรกก็คือเรื่องนี้ ‘รักนี้(ไม่)มีสตอว์เบอร์รี่’ กับอีกเรื่องคือ ‘ใจแต่งรัก’ ชอบพร็อตแบบนี้เป็นบ้าคือมันสนอง Need ของชะนีไทยในโลกปัจจุบันได้ดีจริง ๆ นะคะ Pd ถือคติว่า ‘การได้มองผู้ชายหล่อคือลาภอันประเสริฐ’ และผู้ชายหล่อส่วนมาก มักจะเป็นเกย์หมายถึงกินไม่ได้ ได้แค่แทะ(ทางสายตา)เท่านั้น แต่มันก็คือความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆอะเนอะ หรือใครจะเถียง

‘รักนี้(ไม่)มีสตอว์เบอร์รี่’ Pd ได้มาซักพักแล้วค่ะแต่เห็นว่ากำลังจะๆเป็นละครให้ได้ดูกันเร็ว ๆ นี้ ก็เลยชิงขุดขึ้นมาอ่านก่อนระหว่างอ่านก็จิ้นหน้าแมทกับโฬมไปพลาง ๆ ก็ได้อยู่นะคะ กับอิมเมจ

มาดูที่เนื้อหากันบ้างนะ เรื่องนี้ Pdมองว่าผู้เขียนมักจะบรรยายความรู้สึกของพระเอกเป็นส่วนใหญ่ ตรงนี้ล่ะที่มันฮา ขำก็ขำ สงสาร ก็สงสาร ให้อารมณ์เหมือนหมูมาอยู่ตรงหน้า แต่หมารับประทานไม่ได้เอาแต่นั่งกลืนน้ำลายเอื้อก แล้วก็เอาแต่ท่องคาถา ยุบหนอ พองหนอ ....รอวันตบะแตกไปพลาง ๆ

ส่วนตัวร้ายของเรื่อง ก็ยี้ได้ใจดีจริง ๆ ยิ่งตอนที่โอบกิจไปทวงเงินอ้ากกกกกกกก อิเลว ชั้นเกลียดแก อิแมงดา ตรงนี้ Pd มีอารมณ์ร่วมสุด ๆมันเหมือนทั้งตัวโกง ตัวอิจฉา นางร้าย มิกเซอร์อยู่ในตัวผู้ชายคนเดียวกันแต่ก็เป็นตัวละครที่สมควรจะมีมาก ๆ เพราะถ้าไม่มีอิตานี่ story ก็คงจะไม่เกิด ตรงนี้ก็ต้องยกประโยชน์ให้เขาไปแล้วกันนะคะ

รีวิวต่อไป ไม่แน่ใจว่าจะอ่าน “ใจแต่รัก” ทันหรือเปล่า อาจจะเอาเรื่องอื่นมาเขียนขั้นก่อนซักหนึ่งเรื่องแล้วก็อาจจะได้รีวิว “ใจแต่งรัก” ต่อ แล้วเรามาลองเปรียบเทียบสองเรื่องนี้กันดูนะว่าจะเฮฮาต่างจากกันในลักษณะไหน

Prophet Doll

๒๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๗