เห็นแล้วน้ำลายแตกเลยพิม น่ากินจัง อะไรที่ชื้อน่ากลัวมักจะอร่อย

ปล.ดอกทานตะวันเราสีเหมือนกันเลย

พิมพ์ผิดอีก "ชื่อ"

ตอนแรกอ่านชื่อนึกว่า คุณพิมเอางูเห่ามาทำกับข้าวซะอีก

เพราะตอนเด็ก ๆ พวกญาติ ๆผัดเผ็ดงู เขาก็เรียกเห่าดง แต่นางฟ้าไม่กล้ากินหรอกค่ะ

แต่เห่าดงของคุณพิม น่ากินมาก ๆอย่างนี้ นางฟ้าไม่ต้องรอให้เรียกเลยล่ะค่ะ...เอิ้ก..เอิ้ก...

เห็นแล้วน้ำลายสอค่ะ

มีโหระพาเหลืออยู่ในตู้เย็นพอดีเลยค่ะ กำลังคิดว่าจะเอามาทำอะไร เอามาทำเห่าดงซะดีมั้ยเนี่ย

เห็นรูปแล้วน้ำลายสอเลยค่ะคุณพิม แต่ต้องสารภาพว่าเมนูนี้ไม่เคยทานเลยจริงๆ ต้องลองๆ ก็อยากยั่วน้ำลายนี่นา

คุณพิมเมนูนี้น่าอร่อยสีสันถูกใจปุ้มเลยล่ะค้ะ
เห็นชื่อทีแรกนึกเหมือนพี่นางฟ้าฯ ^ ^" เลย แฮะ ๆ
ชื่อดุ แต่ว่าน่ากินค้ะ

ตามมาชิมอาหารจานเด็ด "เห่าดง" ด้วยคน ชื่อดุจริงๆ ด้วยล่ะ

ฟังชื่อก็รู้แล้วค่ะว่าต้องเผ็ดมาก แต่ มีแต่ค่ะ เพราะเจ๊หลีทานเผ็ดเก่ง เลยไม่กลัวค่ะ

เอามายั่วน้ำลายเล่นๆ อิ อิ อิ สบายดีนะ คิดถึงห่วงใยเสมอครับ

มันเป็นอย่างนี้เอง

น่ากินจัง

ชื่อดุ แต่น่าทานค่ะ

ชื่อเท่ห์สุด ๆ หน้าตาก็น่าหม่ำด้วยจิ

แค่ภาพก็บอกได้เลยค่ะว่าแซ่บหลายอ่ะคะคุณพิม
ขนาดว่าจัดการมื้อเย็นมาแล้วนะค่ะ
พอมาเห็นจานนี้ เด็ดเลยคะ ขอใบโหระพา
เยอะๆ เลยน๊า อร่อยดีค่ะ

แซบ แซบ น่าทานจังเลย

เช็คหลังไมค์ด้วยนะจ๊ะน้องพิม
ระลึกถึงเสมอ

อยากกินทั้งสองอย่างเลยอ่ะ..คุณพิม...

ตอนแรกคิดว่าทำยำงูเห่าค่ะ
......
เห็นชื่อแล้ว เข้าใจผิดค่ะ

ดูแล้วแซบบบบมากๆเลยนะคะ น้ำลายสอ

ยำๆ เรียกน้ำลายไหล
น่ากินจังค่ะ

โห เข้ามาก้อหิวเลยอ้ะ

เห่าดงต้องใช้ใบกระเพราเท่านั้นนะครับ