ห่อหมกแม่เอ๊ยยยย
ทุกครั้งที่พิมทำห่อหมกจะต้องคิดถึงคุณย่าล่ะค่ะ
เพราะจำได้ว่า เมื่อก่อนเวลาคุณย่าจะทำห่อหมกสักครั้งก็จะวุ่นกันไปทั้งวันเชียวค่ะ
ตั้งแต่เริ่มไปตัดใบตอง ซื้อปลา เตรียมของ เริ่มทำกันตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะทานมื้อเย็น
คุณย่าจะกวนห่อหมกด้วยอ่างดินเผา กวนกันเป็นชั่วโมง กวนกันจนเมื่อยไปเลยค่ะ
พิมน่ะไม่ได้มีส่วนร่วมด้วยช่วยกวนกับเค้าหรอกค่ะ
สมัยนั้นยังเด็กอยู่ ก็จะโดนไล่ให้ออกไปเล่นนอกครัว ไม่ใช่งานของเด็กอย่ามายุ่ง
จนถึงเวลานึ่งเสร็จมีกลิ่นหอมนู้นละ ถึงจะโผล่หน้ามาขอทานข้าวค่ะ
ห่อหมกคุณย่าก็จะต้องมีตำหนิไว้ตรงห่อใบตอง ว่าตรงนี้หัวปลา เนื้อปลา หางปลา
พอคุณย่าเสีย คนที่รับสูตรห่อหมกคุณย่าไปเต็มๆก็คือพี่พัน (ญาติที่เลี้ยงพิมมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ)
เมื่อก่อนอยู่เมืองไทยวันไหนอยากทานห่อหมกก็บอกพี่พัน เย็นนั้นก็จะได้ทานสมใจอยาก
ส่วนเรื่องเข้าไปช่วยทำ ก็ไม่เคยอีกล่ะค่ะ ><"
พิมก็เลยไม่เคยรู้เลยว่าห่อหมกน่ะทำยังไง ไม่เคยสนใจเพราะคิดว่าอยากทานเมื่อไหร่ก็บอกพี่พันเมื่อนั้น แค่นี้ก็ได้หม่ำแล้ว ห่อหมกก็ได้ทานง่ายๆแค่นี้เอง
พอมาอยู่เมืองไกล ห่อหมกไม่ใช่ว่าจะซื้อง่าย บางครั้งก็มี บางทีก็ไม่อร่อย
แล้ววันหนึ่งพิมก็ไปได้สูตรทำห่อหมกมาจากอินเตอร์เนทค่ะ สูตรคุณอะไรพิมจำชื่อไม่ได้แล้วล่ะ
แต่พออ่านสูตรแล้วก็คิดว่าฝีมือขนาดพิมน่าจะทำได้ ^^
ก็เลยลองทำดูค่ะ พี่โจ้ชิมก็บอกว่าอร่อยใช้ได้
สูตรห่อหมกสูตรนี้เลยเป็นสูตรคู่ครัวพิมมาตลอด
คุณย่าพิมทำห่อหมกทีใช้เวลาไม่น้อยกว่าครึ่งวัน
มาถึงรุ่นหลาน พิมทำห่อหมกใช้เวลาไม่เกินสีสิบนาที
อย่างนี้รสชาติจะเทียมกันได้ยังไงใช่มั๊ยคะ
แต่ก็พอทนล่ะ พอได้รส ได้กลิ่น หายอยากได้บ้างล่ะค่ะ
อ้อ.... สรุปว่าใช้ใบสปินิชรองก้นถ้วยอร่อยดีนะคะ อร่อยกว่าใช้ผักกาดขาวอีกค่ะ
Create Date : 31 มกราคม 2551 |
|
15 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2551 23:42:24 น. |
Counter : 1392 Pageviews. |
|
|
|
ไว้แวะไปกินข้าวร้านพิมพรโภชนามั่งดีกว่า