23 ตุลาคม 2555 วันดีดี ของพวกเรา
อัพบล๊อกย้อนหลังกลับไปหน่อยนะคร้า.. แบบว่าวันดีอะ มีอะไรดีมั่งที่วันนี้เหรอ
.. วันที่ 23 ตุลาคม เป็นวันรำลึกพระปิยะมหาราชไงคะ ครั้งแรกในชีวิตของเรา ที่ได้ร่วม ถวายพระมางานในพิธีนี้ด้วย
ถือว่าเป็นเกียรติ นับที่สุดไม่ได้เชียวละ
หลังจากนั้นเราก็ไปกันที่นี่ มองให้ชัด ๆ นะ ป้ายข้างหลังบอกไปว่าไง แฮ่... ขอย้อนความหลังไปสักนิด จำได้ไหม ที่เล็กเคยบอกว่า พี่สาวและพี่เขยอยากมีลูกมาก เคยมาขอไข่จากเล็กด้วย แต่เด็กบอกให้ไปพยายามดูก่อน พี่ก๋า เคยบอกว่าคนที่อยากมีลูกแต่ไม่มีเป็นคนที่น่าเห็นใจมาก ในที่สุดพวกเราก็เดินทางมาที่ รพ.ศิริราช ใช้เวลานาน และเงินอีกจำนวนหนึ่ง ต้นปีที่ผานมา การทำอิ้กซี่ครั้งแรกเกิดขึ้นและ เด็กก็ไม่โตเมื่ออายุครรภ์ได้สองเดือน หลังจากนั้นเพียง 45 วัน การทำอิ้กซี่ครั้งที่ 2 ก็เริ่มขึ้น นับจากวันนั้นจนวันนี้ แต่นแต้นนนน 9 เดือนแร้วนะคร้าบบบ
ศิริพิมพ์พัชร หนูเผือก คร้า.. ส่วนชื่อเล่นยังไม่ลงตัว น้ำหนักแรกคลอด ..3400 เวลา 14.12 เบ่งเองด้วยนะที่สำคัญ.. .. ยายหนู ตั้งใจมาคลอดวันปิยะพอดีด้วยแหละ ..
เล่าสักนิด เล็กบอกอาเดียวว่า "วันนี้ป้าเหมียจะพาป้าหนึ่งไปรพ. ส่วนเล็กจะไปทำพิธี ที่อำเภอ อาเดียวต้องอยู่กับป้าเพ็ญ แล้วเด็กจะมารับไปรพ.ด้วยกัน" อาเดียวพยักหน้ารับ ไม่ร้องตามป้าเหมีย ไปกับป้าเพ็ญโดยดี เล็กกลับมาเราก็ไปรพ.ด้วยกัน ไปยืนลุ้นอย่างที่เห็น... ที่หน้าห้องคลอดอาเดียวซนมากมาย จนน้องคลอดเราก็กลับกัน.. คืนนี้ไม่มีป้าเหมียกลับบ้าน อาเดียวเกิดอาการ แบะ..อะจิ ไม่ยอมนอนไม่ยอมให้ปิดไฟ บอกว่า "ป้าเหมียยังไม่กลับ" ซวยละสิ เล็กต้องอธิบายให้ฟังว่า "ป้าเหมียไม่อยู่ ไปอยู่กับป้าหนึ่งดูน้อง ผ้าหนึ่งคลอดน้อง ที่รพ. เห็นไหม พุงป้าหนึ่งโต โต มีน้องอยู่ในนั้น ตอนนี้น้องออกมาแล้ว ออกจากพุงป้าหนึ่ง แบบที่น้องเดียวเคยออกจากพุงแม่เล็กไง" อาเดียวพยักหน้าเข้าใจอีก เล็กก็ไม่รู้ว่าลูกจะเข้าใจขนาดไหน เอารูปตอนอาเดียวแรกคลอดให้ดู ก็เห็นสนใจดี
แต่ในวันต่อมา ยาวหน่อยแต่อยากเล่าอะ .. ป้าเหมียกลับจากรพ.คืนนั้นเกิดปรากฏการณ์พิเศษขึ้น นายเดียวเอาผ้าหนึ่งคลุมพุงป้าเหมีย แล้วมุดเข้าไปก่อนจะโผล่หัวออกมา "น้องออกมาจากพุงป้าเหมียได้แล้ว"
เอากะเด็กสิ สรุปว่าเอ็งไม่ได้ออกมาจากพุงข้าชิมิ
อาเดียวกับป้าเหมียเขาผูกพันธ์กันมากนะเออ..
หลับๆ อยู่ ตื่นมาเจอน้องกลับบ้านอาการเลยเป็นแบบนี้แหละ
ตอนนี้เฝ้าไม่ห่าง กลางวันอาเดียวเฝ้า กลางคืนป้าเหมียเฝ้า กลัวใครจะมาเอาน้องไป เห่อจัดกันท้างบ้านเลยคะ
ดักแด้ในวัย 7 วัน
ให้ดูหน้ากันชัดชัด น่าชังจริง ๆ ใช่ไหม "น้องของช้าน" อาเดียวว่าอย่างนั้น ...
เห็นมะ เหตุผลที่ไม่ว่างที่ไม่ได้อัพบล๊อกไม่ได้ไปทักทายใคร ยุ่งจริง ๆ นะเออ แฮะแฮะ เด๋วแว้บไปคร่า
ปล. ให้กำลังใจคนที่กำลังพยายามว่าจะมีลูกคะ สู้ต่อไปนะคะ สักวัน โอกาสดี ๆจะเป็นของเราคะ อย่าท้อนะคะ
Create Date : 30 ตุลาคม 2555 |
|
37 comments |
Last Update : 30 ตุลาคม 2555 21:47:17 น. |
Counter : 1326 Pageviews. |
|
|
|