รำลึกอดีต เด็กน้อยในร้านอะหลั่ยอิเล็คทรอนิกส์
บางครั้งความเป็นปกติก็ทำให้เราลืมบางสิ่งบางอย่าง โดยเฉพาะความสำคัญของคนใกล้ตัว ความสำคัญของของเก่า ความทรงจำเก่าที่เจือจางลงไปเป็นเวลานาน หากแต่มีสักวันที่ได้เว้นว่างจากความปกติ ช่วงเวลานี้เองทำให้เราอาจรู้สึกแปลกไป และในจังหวะนี้เองที่เหมาะแก่การย้อนเวลาหาอดีต ไม่ว่าจะเป็นรูปเก่าๆ ของเก่า เพลงเก่าๆ หรือ ภาพยนตร์เก่าๆ ที่ประทับอยู่ในความทรงจำดูมีค่าขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ในอดีตเวลานั้นเราได้ลืมมันไปแล้ว ผมกำลังประหลาดใจที่ตัวเองกำลังเปิดเพลงที่ตัวเองเคยฟังในอดีต ตั้งแต่ยังจำความไม่ค่อยได้ แล้วรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะเสียงเพลงที่ทำให้ผมรู้สึกกลายเป็นเด็กๆ ใหม่ เสียงเพลงดึงเอาความทรงจำในอดีตออกมา ไม่ว่าจะเป็นตอนเด็กที่ยังนอนรวมห้องกับพ่อแม่ มีภาพของเล่นเก่าที่พ่อและแม่ทิ้งไปนานแล้วผุดขึ้นมาทีละอย่าง ภาพเพื่อนตอนเด็กๆ ที่ไม่ใส่รองเท้าวิ่งเล่นในซอย มีอาแป๊ะเข็นรถขายเต้าฮวยเข็นรถผ่านซอยบ้าน มีคนงานเข็นเข่งผักวุ่นวายข้ามถนนไปมาแทบทั้งวัน ผมเกิดแถวถนนบ้านหม้อ ที่บ้านเป็นร้านขายเครื่องเสียงที่นำเข้าจากต่างประเทศ ร้านเราจะเปิดเพลงทั้งวัน เพื่อให้ลูกค้าได้ฟังคุณภาพของสินค้า แต่ก่อนร้านเครื่องเสียงมีไม่มาก พ่อผมสั่งลำโพงจากต่างประเทศมาขาย เราเน้นคุณภาพของเสียงจริงๆ มีลำโพงเสียงเบส เสียงกลาง เสียงแหลม และแอมป์ขยายเสียง พ่อบอกว่าคุณภาพของเครื่องเสียงอยู่ที่วัสดุที่นำมาประกอบ และอะไหล่ที่มีคุณภาพ ตู้ลำโพงขนาดใหญ่ ทำด้วยไม้ ให้เสียงต่างจากลำโพงกลางแปลง หากเลือกแผ่นคุณภาพดีๆ หลับตาฟังก็เหมือนกับ นั่งฟังอยู่ในคอนเสิร์ตก็ไม่ปาน ตอนเด็กๆ ผมก็พอช่วยงานในร้านได้ดีอยู่ แต่แล้วจู่ๆ พ่อก็ไล่ให้ไปเรียนพิเศษ ตอนนั้นผมคิดว่าการเรียนพิเศษไม่สนุกเหมือนกับการอยู่บ้านช่วยงานที่ร้านเลย ทำไมพวกเราต้องไปเรียนพิเศษด้วย ทั้งๆ ที่เรามีร้านของตัวเอง ผมและพี่ตั้งใจว่าโตขึ้นก้จะมาช่วยงานพ่อที่ร้าน พวกเราสนุกเสมอที่ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ในร้าน การต่อวงจร การบัดกรี การซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าชนิดต่างๆ ตอนเด็กๆ ผมสนุกกับการใช้ไขควง แยกส่วนและประกอบเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เสียแล้วเข้าด้วยกันใหม่ มันสนุกกว่าการไปเรียนพิเศษเยอะ ช่างที่บ้านก็ค่อยๆสอนว่าอะไหล่ตัวไหนคืออะไรทำหน้าที่อะไร ทำไมต้องมีหลอดไฟเล็กๆ ทำไมต้องมีไดโอด ตัวต้านทาน นับว่าเป็นเรื่องสนุกมากที่ได้เรียนรู้และซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าแล้วมันนำกลับมาใช้ได้อีก แต่สุดท้ายเวลาในการเล่นสนุกกับเครื่องใช้ไฟฟ้าก็หมดลงเมื่อผมถูกส่งไปเรียนกวดวิชา และความอยากรู้อยากเห็นก็หมดลง เหลือแต่เพียงคำตอบของโจทย์คำถามในกระดาษที่พ่อและแม่สนใจ พ่อบอกผมว่าไม่อยากให้ใครมารับช่วงที่ร้านต่อ อนาคตของวงการอิเล็กทรอนิกส์ไทยไปได้ไม่ไกลหรอก เพราะรัฐบาลสมัยนั้นเห็นว่าเครื่องเสียงเป็นเพียงสินค้าฟุ่มเฟือย และอีกไม่นานเราก็จะแพ้สินค้าจากจีน นั่นเป็นเวลานานกว่ายี่สิบปีมาแล้วที่พ่อบอกกับผม และแล้วเวลาก็ผ่านไป ในที่สุดเราก็ต้องเลิกทำร้านเครื่องเสียงและอะไหล่อิเล็กทรอนิกส์ ไม่มีใครทำร้านต่อจากพ่อ ลูกๆ ทุกคนผันตัวไปทำอาชีพอื่น ผมเสียดายนักที่เราไม่สามารถรักษาร้านไว้ได้ถึงตอนนี้ ตอนนี้ผมแอบน้อยใจนิดหน่อยที่พ่อไม่ไว้ใจพวกเรา อาจเป็นเพราะพ่อผมเป็นเพียงพ่อค้าที่มีความรู้ด้านช่างน้อยไปหน่อย พอลูกน้องที่เป็นช่างแยกตัวไป หรือหมดรุ่นไป เราก็ตามเทคโนโลยีไม่ทันแล้ว ผมแอบคิดว่าถ้าพ่อมีความรู้ด้านช่างมากกว่านี้ ส่งพวกเราเรียนในสาขาด้านช่าง ร้านของเราอาจจะยังอยู่ พ่อคิดว่าอาชีพอื่นนั้นมีรายได้มากกว่า อย่างวิศวกร และหมอ พ่อจึงผลักดันให้พวกเราเรียนไปทางนั้น โดยคิดว่าจะเลิกทำร้านเสีย ทุกวันนี้ ลำโพงคุณภาพดี สายสัญญาณและอะหลั่ยยังถูกเก็บไว้อย่างดีในโกดังของบ้าน มีเพียงช่างเก่าแก่คนเดียวที่คอยเฝ้าเผื่อว่าลูกค้าเก่าๆ ถามหาก็ขุดขึ้นมาขาย ทุกวันนี้รสนิยมของเราเปลี่ยนไป เราไม่ค่อยได้ฟังเพลงจากที่สาธารณะ เราเสียบหูฟัง ฟังแต่สิ่งที่เราชอบ เรามีรสนิยมที่เป็นตัวของตัวเองชัดเจน และมากขึ้นทุกที จนบางครั้งผมแอบคิดไปว่า คงเพราะแบบนี้เราเลยฟังคนอื่นๆน้อยลง เพราะเรามัวแต่ฟังสิ่งที่เราชอบอย่างเดียวโดยเฉพาะ จนผู้นำทางเทคโนโลยีกลายเป็นผู้นำทางรสนิยมไปแล้ว ของเก่าที่ถูกใช้แล้วทิ้งเป็นขยะอิเล็กทรอนิกส์จำนวนมหาศาล มีเพียงคนกลุ่มเล็กๆที่เห็นคุณค่าและมีความรู้พอที่จะซ่อมมัน จะว่าไปผมก็เพิ่งรู้สึกเช่นนี้ไม่นานหลังจากเลิกทำงานประจำนี่แหละครับ ตอนที่มีเงินเดือนผมเองไม่รู้สึกเช่นนี้หรอก พอหลุดออกจากวงจรปกติผมจึงได้รู้ สินค้าอีกอย่างหนึ่งที่ผมคิดว่ามันไม่เคยจะตายไปจากโลกก็คือเพลง เพลงไม่เคยเสื่อมสลายไปจากโลก โดยเฉพาะเพลงที่มีความหมายดี หลายเพลงที่ผมฟังไม่รู้เรื่องในยามเด็ก พอกลับมาฟังมันรู้สึกซาบซึ้งเป็นพิเศษ แม้บางเพลงไม่ดัง แต่พอเอากลับมาร้องใหม่ก็กลับมาดังได้ และสิ่งที่ต้องอยู่คู่กับเพลงก็คือเครื่องเสียง เนื่องจากผมเป็นคนไม่ชอบที่พลุกพล่านผมจึงสุขใจกับการนั่งฟังเพลงในบ้าน และไม่ชอบเอาอะไรมาเสียบหู หรือครอบหัว ผมจึงไปเอาเครื่องเสียงเก่าๆ มาฟังอีกครั้ง วันนี้เลยมีความสุขเป็นพิเศษ
| Create Date : 03 มีนาคม 2557 |
| Last Update : 3 มีนาคม 2557 15:27:16 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 768 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
ส่วนลำโพง แอมพลิฟาย หม้อแปลง พอที่จะรู้บ้างจากที่เคยอ่านในหนังสือไฟฟ้าและงานช่าง น่าเสียดายนะคะ ที่คุณพ่อไม่ได้ทำต่อ แต่เสี้ยวความทรงจำดีๆ เก็บไว้เถอะค่ะ จุดกำเนิดความชอบหลายๆอย่างมาจากความทรงจำค่ะ