เหมือนเพลง ที่ว่าง ของpause ไงครับ

ผมล่ะชอบจริงๆ

เห็นด้วยนะครับว่าไม่ว่าความสัมพันธ์ใดๆก็ควรมีที่ว่างไว้เผื่อบ้าง ไกลเกินไปก็ห่างเหินไป เหงาไปหน่อย
ใกล้เกินไป ก็อึดอัด รุกล้ำ
เอามันพอดีๆ แบบเดินเคียงข้างกันนี่ล่ะ อบอุ่นดี

น่านซิน้องปลากัด ..... แต่ว่าความพอดีนี่มานอยู่ตรงไหน
แค่ไหนถึงจะเรียกว่าความพอดี
มานก็ยากที่จะค้นพบเหมือนกันนะ

วันนี้มีมัฟฟินฟักทองมาฝาก เพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆจ้ะ
ช่วงนี้พี่ก็หากิจกรรมอื่นทำบ้างจะได้ห่าง ๆ การเล่นเน็ตซักนิดก็ยังดี

เข้ามาเยี่ยมค่ะ เห็นภาพแล้วอยากไปเที่ยวทะเลอีกจัง

เราก็ก้าวชิดกันนะจ้ะน้องปลาฯ

โลกมีไว้มองในแง่ดีคะ

คุณสายลมอิสระ...

เง้อออ ปลากัดไม่ได้มองแง่ร้ายจ้า

ยังเห็นว่ามิตรภาพบนโลกไซเบอร์สวยงามค่ะ แค่คิดว่าเราควรจัดการให้เหมาะสมเท่านั้นเอง

เห็นบล็อกนี้แล้วอยากไปทะเลจังเลยง่า

เห็นด้วยนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีระยะห่างที่เหมาะสม บ่อยครั้งไปที่เราดื่มด่ำกับโลกแห่งความฝันเสียเพลิดเพลิน จนลืมโลกแห่งความเป็นจริง

ไม่ได้บอกว่าโลกไซเบอร์เป็นความฝันนะคะ เพราะเดี๋ยวนี้มิตรภาพ ณ ที่แห่งนี้มันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตจริงไปแล้ว และอบอุ่นดีเชียวล่ะ

ขี้โม้เนอะ

เห็นด้วยจ้ะ

"ระยะห่างที่เหมาะสม"

หุหุ เห็นดังนั้น

มาฟังเพลงเพราะ ๆ ค่ะ

แวะมาทักทายจ้า


หายไปนานเลยนะจ๊ะ


สำหรับป้า มิตรภาพก็คือมิตรภาพค่ะ ไม่ว่าเพื่อนจะก้าวช้า หรือก้าวชิด ไม่ว่าเพื่อนจะห่างหายไปนานซักเท่าไร แต่มิตรภาพระหว่างเรา ยังคงเบ่งบานอยู่ในใจป้าเสมอ ยังคงเฝ้ารอ ยังคงมีหวัง ว่าวันนึง เราจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ไม่ว่าเวลามันจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม.......


รักษาสุขภาพนะจ๊ะ....หลานป้า

อ่านแล้วเก็ตที่พยายามสื่อนะคะ แต่แค่แอบงงๆ ว่าไปเจออะไรมาเอ่ย

วันนี้น้องปลากัดก็ยังคงเขียนอะไรที่น่ารักๆออกมาเหมือนอย่างเคย (เพลงก็เพราะ)

พี่ก็กลับมาเขียนใหม่ ที่หายไปก็เหมือนเราออกไปค้นหาอะไรให้ตัวเอง คือบางทีพี่ก็หาจากในโลกไซเบอร์นี้ บางทีพี่ก็ออกไปทำสอบตัวตนของพี่เอาข้างนอก

และแน่นอนที่เราไม่เคยลืมคนในนี้เลยเนาะ

สู้เค้า คุณ ปลากัด...
คุณเข้มแข็งอยู่แล้ว...เนอะ...ดูแลตัวเองด้วยครับ ..
ชอบภาพทรายจังสวยเชียว

น้องปลากัดเขียนได้โดนใจพี่พุงค่ะ เขียนได้อย่างที่พี่พุงคิดและเป็นเลย

ยังจำกันได้เสมอค่ะ

....สวัสดีจ้า เจนนี่กลับมาแล้วจ้า ขอโทษด้วยน่ะคะ ที่เพิ่งจะแวะมาทักทาย พอดีกลับมาจากภูเก็ต เจนนี่ก็ไม่ค่อยสบายและก็ยังยุ่งๆเรื่องคอนโดอยู่ด้วยนะคะ คงไม่ว่ากันน่ะคะ....

....ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปทักทายเจนนี่ ว่างๆก็อย่าลืมแวะไปดูรูปจากภูเก็ตน่ะคะ เจนนี่โพสท์ไว้เยอะเลยแหละคะ ให้เพื่อนๆชาวบล็อค ดูกันจนเบื่อเลยแหละ ฮิฮิ....

...แล้วเจนนี่จะแวะมาทักทายอีกน่ะคะ....

^
^
เอ่อ ไม่ใช่วันเกิดปลากัดค่ะ แหะๆ

ใช้ชีวิตโลดแล่นในโลกไซเบอร์มานานพอสมควรค่ะ
เจอมาแล้วทั้งมิตรแท้ที่กอดคอร้องไห้มาด้วยกัน
รวมไปจนถึง ศัตรูถาวรที่ชีวิตนี้ แม้ร่างกายสลายเป็นผุยผง
ก็จะไม่ไปเฉียดใกล้

ขอบคุณน้องปลากัดสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะค่ะ

ปล. รูปรอยเท้าอ่ะ ทำไมพี่มองแล้วเหมือนมันนูนขึ้นมาอ่ะ หุหุหุ

อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพมากๆด้วยนะคะ น้องปลาจ๋า
หลับฝันดีทุกค่ำคืนนะจ๊ะ
เราจะคิดถึงกันเสมอ และตลอดไปจ้ะ :)

พยายามแบ่งเวลาเช่นกันค่ะ เพราะมีอย่างอืี่่นต้องรับผิดชอบเหมือนกัน

หายไปเลยนะอ้ายน้อง

มาเยี่ยมเยียนอีกรอบ

แล้วเราก็บ้าอัพบล็อคอยู่คนเดียว งือ

หวัดดีจ้ะหนูกัด...
ได้ฤกษ์เบิกฟ้า แวะมาทักทายจ้า

หายไปอีกแร่ะน๊า

อืม พี่ไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวกับเรื่องการแบ่งเวลาด้วยหรือเปล่านะ

แต่ที่หนูพูดเรื่องระยะห่าง ก็เห็นด้วยค่ะ

เฮ้ปลากัด พี่ไม่อยู่เมืงไทย
เหมือนกันช่วงนี้ เลยไม่เข้า
มา up blog เท่าไร บายดีนะเรา
แล้วค่อยคุยกัน

ปลากัดหายไปนานไม่ได้อัพบล็อคเหมือนพี่เลย เป็นไงบ้าง งานหนังสือปีนี้จะไปอีกเปล่าจ๊ะ

สบายดีเน้อครับ...พายุมาอีกแล้ว ดูแลตัวเองด้วย..
...
ชอบ เพลงจังเลย...แต่อย่าเศร้าเหมือนเพลงนะ

หุหุหุหุหุ เจ้าของมัวแต่ไปแต่งนิยายเพื่อมวลชนอยู่แหงเรย

คิดถึงน๊า