"ระลึกชาติ" ความจริงบนเส้นบางบางของคำว่า "งมงาย"

คราวหนึ่ง เมื่อข้าเจ้ายังโสด ได้มีโอกาสไปสักการะองค์พระธาตุเจ้าหริภุญไชย แลจะด้วยเหตุใดก็บ่รู้ได้ จู่ๆก็ให้นึกถึงตัวเองว่า อายุปาเข้าไปปูนนี้แล้ว ยังบ่มีแวววี่จะพบรักไผสักเทื่อ แลบ่รู้ว่าสิ่งใดมาดลใจ เมื่อจุดเทียนธูปสักการะองค์พระธาตุแล้วดั่งอั้น ก็อธิษฐานขอหื้อพบปะไผสักคนที่พอจะมาเป็นคู่รักคู่สร้างร่วมกัน ขอไปอย่างนั้นบ่ได้คาดหมาย แต่ก็แอบลักหวังๆ อยู่ในเบื้องลึก

วันปีผ่านล่วงเลย บ่เมินนัก ข้าเจ้าได้ปะ และรู้จักหนุ่มชาวเหนือบุคลิกแปลกตา ร่างสูงโปร่ง สีผิว และเค้าหน้าคล้ายไปทางหนุ่มจีน หรือเกาหลีพู้น (เรื่องราวการพบปะกัน ตามไปอ่านได้ในบล็อกเรื่อง "คืนหมอกเหมยเหน็บหนาว ดาวพราวพร่าง ข้างกองไฟ.." เน้อเจ้า) แม้จะพบปะกันที่เชียงใหม่ แต่ก็ทราบต่อมาว่า เพิ่นเป็นคนลำพูน แลตอนบวชเป็นพระหน้อย(สามเณร) เพิ่นเคยร่ำเรียนอยู่ที่วัดพระธาตุหริภุญไชยตั้ง 5-6 ปี พอรู้ดั่งอั้น ข้าเจ้า ก็แอบขนลุกหน้อยๆ แลรำพึงว่า “ขลังขนาด”

บ่เพียงแค่นั้น ตอนแจกการ์ดแต่งงาน ญาติของข้าเจ้านำหนังสือเกี่ยวกับการระลึกชาติ และการเข้านิมิตฝัน ของคุณไพศาล แสนไชย เจ้าของนิมิตอันน่าพิศวงแห่งเมืองป่าซาง จังหวัดลำพูนที่สามารถติดต่อกับโลกวิญญาณทั้งนรกและสวรรค์ได้ด้วยการนอนหลับถอดกายทิพย์ มาหื้อข้าเจ้าอ่าน โดยเล่าบอกว่า ได้ข่าวว่า ว่าที่สามีชื่อ(ขอสงวนชื่อของสามีเน้อเจ้า)ใช่ไหม ลองอ่านในหนังสือเล่มนี้ซิ มีชื่อของว่าที่สามีด้วยนะ แล้วยื่นหนังสือหื้อข้าเจ้ามาอ่าน

ในหนังสือระบุถึงเรื่องราวประวัติการสร้างพระธาตุเจ้าหริภุญไชยแต่ครั้งอดีต โดยเขียนตามคำบอกเล่าของคุณไพศาล แสนไชย ซึ่งเล่าบอกว่าสามารถเข้าสมาธิกระทั่งนิมิตถึงเรื่องราวในอดีตได้ โดยมีการอ้างอิงถึงกลุ่มคนที่ร่วมกันสร้างองค์พระธาตุเจ้าแต่เมื่อครั้งอดีตว่า ปัจจุบันได้กลับมาเกิดเป็นผู้ใดบ้าง มีทั้งชื่อในอดีตชาติ แลชื่อในชาติปัจจุบัน กว่า 90 เปอร์เซ็นที่เพิ่นเขียนไว้ มีชื่อ นามสกุลจริง และที่อยู่พร้อมสรรพ พร้อมทั้งยืนยันว่า จากการไปสืบค้นก็พบคนเหล่านั้น อยู่ในบ้านเลขที่นั้นๆ แท้อย่างเพิ่นว่า

แต่ที่ยะหื้อข้าเจ้าตื่นเต้น ก็คือมีชื่อของสามีเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อสร้าง แปงเจดีย์องค์พระธาตุเจ้าหริภุญไชยด้วย โดยระบุว่า ในอดีตชาติเพิ่นชื่อว่า หนานเส็ด (หนาน คือคำที่ใช้เรียกคนที่ลาสิกขาจากการเป็นพระ เหมือนคำว่า ทิด ในภาคกลาง) และปัจจุบัน (ปีที่เขียนหนังสือ ปี 2530 )บวชเป็นสามเณรอยู่ที่วัดประตูลี้ ตำบลในเมือง จังหวัดลำพูน ชื่อว่า สามเณร (ขอสงวนชื่อสามีเน้อเจ้า)

ถึงตอนนั้น ข้าเจ้ารีบนำหนังสือ และเรื่องราวทั้งหมดไปหื้อสามีเพิ่นได้ผ่อได้กอยดู พร้อมแสดงอาการตื่นเต้นขนาด เพราะเรื่องแบบนี้บ่เกิดกับผู้ใด ก็คงบ่รู้สึกดอกว่า ยามนั้นความกระวนกระวายใจใคร่รู้เรื่องราวทุกเรื่อง ทุกอย่างทุกสิ่ง ทุกอัน มันเกิดผุดขึ้นมาเป็นคำถามในใจของข้าเจ้าอย่างต่อเนื่อง จนเกิดอาการคล้ายจะกินบ่ได้นอนบ่หลับ สับสนในความคิดระหว่างความจริง กับความไม่จริง แม้แต่ความคิดว่ามันมีความเป็นไปได้แท้ หรือเป็นเพียงแค่ความบ่นเพ้อ สร้างเรื่อง กุเรื่องขึ้นมาจุร่ายลวงหลอกด้วยเหตุผลใดใดก็ตามแต่ ของคนบางคนหรือบางกลุ่มเท่าอั้น

และแล้วข้าเจ้าก็ได้คำตอบที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่ง จากสามีของข้าเจ้า...

(เนื่องจากเนื้อหาค่อนข้างยาว โปรดติดตามตอนต่อไปเน้อเจ้า)

 

Create Date : 21 เมษายน 2551		20 comments
Last Update : 22 เมษายน 2551 16:49:32 น.
Counter : 5300 Pageviews.
Share Tweet