วันแรก คิดจะเขียน blog มาหลายเดือนแล้ว ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ดี ได้เริ่มสักที วันนี้ไปเรียนภาษาจีนมา คุณครูให้ซ้อมทำข้อสอบ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องซ้อมด้วย แต่ตุ๊กตาซึ่งเป็นเพื่อนคนไทยในชั้นเรียนอธิบายว่าเด็กชั้นป.สอง (ก็เราเพิ่งหัดเรียน เลยต้องไปนั่งอยู่ในชั้นป.สองน่ะ) ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าการสอบคืออะไร เลยต้องมาซ้อมกันก่อน คราวหน้าถึงจะสอบจริง ฉันก็เลยถึงบางอ้อ ที่จริงฟังไม่เห็นออกเลยว่าคุณครูบอกว่าจะสอบจริงคราวหน้า ดีนะที่ตุ๊กตาบอก ส่วนตัวตุ๊กตาเองไม่ได้มาซ้อมสอบกับคนอื่นเขา เพราะว่าไม่สบายหลายอย่าง แกเป็นลมพิษทั่วตัวมาแปดวันแล้ว พอกินยาก็หาย พอหยุดยาก็กลับมาอีก แถมวันนี้ปวดลูกตาอีกต่างหาก อาการน่าเป็นห่วง มื้อเย็นกินอาหารเสฉวนฝีมืออีริค จานนี้มีชื่อภาษาจังกฤษ (อังกฤษอ่านจีน)ว่า mapo tofu แต่ชื่อจีนจริงๆยาวกว่านี้ แปลว่าเต้าหู้สูตรยายเฉินหน้าแผลอีสุกอีใส อืมม ฟังแล้วแทบไม่อยากกิน แต่ว่าอร่อยมาก พักนี้บ้านเรากำลังฮิตกินอาหารเสฉวนกันอยู่ สูตรเสฉวนจะมีความเผ็ดร้อนมากกว่าอาหารจีนทั่วไปมาก ท้าสู้อาหารไทยได้เลยแหละ เช่น ไก่ผัดพริกแบบเสฉวน สูตรเค้าจะให้ใส่พริกแห้งหนึ่งถ้วยข้าวต้มเต็มๆ เวลาผัดไก่สำหรับกินสองคน กินแล้วน้ำตานองหน้า แต่ว่าเคล็ดลับของอาหารเสฉวนคือพริกไทยเสฉวน (แปะรูปให้ดูเป็นตัวอย่างด้วย) รสชาตของพริกไทยชนิดนี้ไม่เหมือนพริกไทยทั่วไปเลย มีกลิ่นเผ็ดและฉุนเฉพาะตัว แต่ที่สำคัญคือกินแล้วปากจะชาๆเล็กน้อย ทำให้สามารถกินอาหารเผ็ดๆได้ทนขึ้น ฉันก็ไม่เข้าใจว่าเค้าจะพยายามกินเผ็ดเยอะๆไปทำไมกัน แต่สรุปก็คืออาหารเสฉวนช่างอร่อยเหลือเกิน เพิ่งไปได้ตำราอาหารมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เลยทำกินกันอาทิตย์ละหลายอย่าง   Create Date : 06 มีนาคม 2549     5 comment Last Update : 6 มีนาคม 2549 0:55:00 น.     Counter : 1046 Pageviews.   Share Tweet