บ่วงรัก จ้าวหัวใจ มณีจันท์
นี้มันปี ค.ศ.2048 นะแต่ทำไมลัลธริมาถึงได้รู้สึกเหมือนว่าเธอยังอยู่ในศตวรรษเดิมไปได้เมื่อเธอกำลังถูกพ่อขอให้แต่งงานกับเดคเลน หุ้นส่วนสำคัญของบริษัทเพื่อรักษาเสถียรภาพของทางธุรกิจต่อไป แต่ว่าคนที่มีความอาร์ติสสุดตัวแบบเธอจะไม่คิดจะยอมทำตามคำขอร้องนั้นง่ายดายนักเดคเลนหน้าตาเป็นยังไง ลัลธริมาก็ยังจดจำไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียวและยิ่งไปกว่านั้นนิสัยใจคอจะเป็นเช่นไร เธอก็ไม่เคยรู้ไม่เหมือนด็อกเตอร์สเปนเซอร์ เป้าหมายที่เธอต้องการสัมภาษณ์เขาพ่อหนุ่มเนิร์ดที่ดูร้ายกาจ จนกระชากใจสาวน้ำแข็งอย่างเธอให้ร้อนฉ่า
ใช่ว่าสเปนเซอร์จะไม่เคยถูกไล่ล่าตามตื้อเพื่อขอสัมภาษณ์มาก่อนแต่ก็ไม่มีใครเหมือนลัลธริมาเลยสักคนเธอเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆที่อาจจะลวงตาด้วยดวงตาใสซื่อคู่นั้นหากแต่ความเย้ายวนที่เกินจะต้านทานก็ทำให้ผู้ชายที่ไม่เคยเอาสตรีมาอยู่เหนืองานเช่นเขาจะถึงกับเป๋ไปเป๋มา จะสลัดเช่นไรก็สลัดไม่พ้น แถมยิ่งเผลอใจให้หลงไปกับเสน่ห์ของเธอเสียอีก
ถึงแม้ว่าข้อเสนอมันจะดีสักแค่ไหนแต่เมื่อลัลธริมาไม่เชื่อมั่นว่าคนอย่างสเปนเซอร์จะสามารถเจรจากับเดคเลนให้เขาตัดสินใจเก็บหุ้นที่เขาอยากจะละทิ้งทุกเมื่อเชื่อวันไปได้เธอก็จะไม่ยอมละทิ้งงานที่ได้รับมายกเว้นว่าความสัมพันธ์ที่จะเป็นเครื่องการันตีทุกอย่างที่เธอต้องการคือทะเบียนสมรสลัลธริมาก็อาจจะยอมรับข้อเสนอที่ดูเลื่อนลอยนี้ได้แต่จริงหรือที่การได้ครอบครองสเปนเซอร์จะเป็นเรื่องที่ถูกต้องท่ามกลางสถานการณ์ที่บีบบังคับให้เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อธุรกิจของครอบครัว
ผู้หญิงเป็นเพศที่ช่างเข้าใจยากยิ่งนักในวินาทีหนึ่งเธอก็ใช้เสน่ห์ที่สเปนเซอร์ไม่อาจต้านทานมาทำให้เขาคลั่งไคล้แต่อีกวินาทีเธอก็ทำให้เขาหัวหมุนยิ่งกว่าสิ่งใด หากไม่ว่าจะเป็นเช่นไรลัลธริมาก็คือผู้หญิงที่เขายอมรับว่าทั้งรัก ทั้งหลงและปรารถนาจะปกป้องเธอให้พ้นจากฆาตกรที่แฝงตัวอยู่ในเงาที่รอคอยการคุกคามผู้หญิงข้างกายเขาทุกๆคน
ท้ายที่สุดลัลธริมาก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นคนที่โง่ที่สุดทั้งหมดคือแผนการที่ถูกวางเอาไว้เป็นอย่างดี สเปนเซอร์ ผู้ชายที่เธอพยายามไล่ล่าหาความจริงจากตัวตนของเขากลับเป็นคนที่เธอควรจะรู้จัก จะโทษใครได้ล่ะคงต้องเป็นตัวเองที่ไม่เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อย หากว่ามันก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าสิ่งที่เธออยากได้จากสเปนเซอร์ไม่ใช่เรื่องที่เขายื่นข้อเสนอมาให้เธอเสียหน่อยแต่คือหัวใจของเขาต่างหากที่ลัลธริมาต้องการ
แต่สำหรับสเปนเซอร์มันไม่ใช่แผนการเลยแม้แต่น้อยเพราะทุกอย่างที่เขารู้สึกกับลัลธริมาคือความจริงจากหัวใจล้วนๆแม้ว่าเขาก็อาจจะเหมือนผู้ชายทั่วๆไปรักแต่เชื่อมั่นว่าการกระทำเป็นคำตอบที่ดีกว่าวาจาที่พูดออกไปจนเมื่อในวันที่เขาจะสูญเสียลัลธริมาไปสเปนเซอร์จึงได้รู้ว่าบางที่คำพูดก็สำคัญไม่แพ้กันและยิ่งอีกฝ่ายเป็นแม่สาวติสต์ตัวแม่ ที่อาจจะดูบอบบาง น่ารัก ซื่อบริสุทธิ์แต่เป็นนางมารน้อยที่ชอบยั่วให้เขารักแบบนี้ สเปนเซอร์พร้อมจะทำให้ทุกอย่างให้เธอมั่นใจว่าลัลธริมาคือจ้าวหัวใจของเขาคนเดียว
เป็นรีวิวที่สามารถสปอยส์ได้ดีใจจริงๆนะค่า เพราะคาดว่าร้อยละเก้าสิบของคนที่มี ต้องอ่านไปแล้วไม่ต้องกลัวว่าจะไปเล่ารายละเอียดสำคัญแล้วจะโดนเฉ่งกลับมาว่าเฉลยปมปริศนาได้ไงเนี่ย คิดถูกมากที่ดองไว้ก่อน ดูเป็นข้ออ้างที่มีเหตุผลมาก
เรื่องนี้เหมาะกับอากาศเย็นๆแบบนี้เลยค่ะไม่ใช่นิยายเต็มไปด้วยวิวสวยหรืออะไร แต่แบบว่ามัน So hot มากเอ๊ะ ยังไม่ชินอีกหรือ แต่นะ ก็มันแบบนั้นนี้ค่ะ อ่านแล้วก็มือไม้จะลุกเป็นไฟกันเลยทีเดียวตอนที่อ่านเรื่องนี้เห็นไหมล่ะ ช่างเหมาะกับหน้าหนาวเสียเหลือเกิน
บ่วงรักจ้าวหัวใจ เป็นเรื่องราวที่ต่อมาจากบ่วงพิศวาสจอมมารซึ่งไม่ต้องบอก แฟนมณีจันท์เขาก็มีครบชุดกันแล้วล่ะมุกในเรื่องนี้ก็เป็นแนวคลาสสิคที่ครอบครัวอยากจะจับลูกสาวนั่นก็คือนางเอกให้แต่งงานแต่งการกับลูกชายของเพื่อนรัก เพื่อรักษาหุ้นเอาไว้ แต่นางเอกที่มีความติสต์ในสายเลือดมีหรือจะยอมง่ายๆเธอจึงดิ้นรนทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ถูกคลุมถุงชนและก็ดันไปถูกใจว่าที่เป้าหมายตัวเองที่ถูกส่งมาให้ตามล่ามาสัมภาษณ์ลงคอลัมน์ให้ได้ไม่คิดว่าอีตาด็อกเตอร์เนิร์ดๆ แต่มาดร้ายคนนี้นอกจากจะถูกใจคนช่างเลือกอย่างเธอ ซึ่งเขาก็อาจจะทำให้เธอไม่ต้องแต่งงานแบบไม่เต็มใจก็ได้แต่งานนี้มีเซอร์ไพรส์รอนางเอกอยู่เต็มๆ
คือสารภาพนะคะว่าจำเรื่องราวยุคพ่อแม่ไม่ได้เลยคือนิยายมณีจันท์เยอะมาก ชักเมาและมึนนิยายคุณเธอ เลยไม่รื้อลงมาย้อนหลังกันดีกว่าโฟกัสไปที่เรื่องนี้เดี่ยวๆพอ เป็นเรื่องในค.ศ.2048แล้วล่ะ นางเอกผู้มีอารมณ์ศิลปินเต็มขั้นแต่ยังคงความเป็นนางเอกแบบมณีจันท์ไว้ครบถ้วน สวยเซ็กซี่ขยี้ใจ(พระเอกและชายหนุ่มทั่วไป)มีความรั้นและไม่เคยยอมลงให้พระเอกเลยแม้แต่น้อย และแม้ว่าเธอจะเป็นสาวยุคอนาคตแต่ต้องจิ้นนะค่า ซึ่งอันนี้ถูกใจค่า จะยังไงก็ตามฟีน่าก็ยังหัวโบราณไม่ยอมตามยุคในเล่ม นางเอกเราต้องซิงเท่านั้นจึงจะตอบโจทย์ของเราได้ แต่นางเอกก็มีความน่ารักหลายๆอย่างอยู่ในตัวเธอที่ทำให้เรารู้สึกว่าน้องลัลทำไมถึงพิชิตหัวใจพระเอกได้ เธอเป็นแม่ศรีเรือนรู้จักคำว่ามารยาทหญิง ช่างอ้อน รู้จักวิธีการทำให้พระเอกดิ้นไม่หลุดมีลีลาในการยั่วที่ทำให้ตัวเองได้รับผลประโยชน์สูงสุดแต่อาจจะมีงี่เง่าไปบ้างตามประสาผู้หญิงที่ก็พอรู้ว่าเขารักนะแต่อยากได้ยินชัดๆจากปาก ไม่ใช่แค่คิดไปเอง แต่รวมๆน้องลัลก็เป็นนางเอกที่โอเคเลยค่ะ
แต่ประเด็นน่าสนใจกว่าคือตัวพระเอกตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมาเล่นมุกนี้นะคะ ก็ยังแปลกใจอยู่เล็กๆว่า เอปกติมันก็น่าจะไปในทิศทางที่ว่าเรือล่มในหนองทองจะไปไหนเสียล่ะแต่มามุกนี้ก็โอเคค่ะ ไม่มีปัญหาอะไรเพราะส่วนตัวชอบมาดพระเอกที่ดูเป็นหนุ่มเนิร์ด นิ่งขรึม แต่มีความเป็นแบดบอยแอบซ่อนอยู่แต่ท้ายสุดก็ต้องพ่ายแพ้แม่ลูกแมวยั่วสวาทมือสมัครเล่นแบบนางเอก
แต่ใครจะไปคิดว่าท้ายที่สุด กลับกลายเป็นอีกคนที่จะว่าคิดไม่ถึงก็ไม่ใช่เพราะดูมันจะเริ่มสื่อให้เห็นว่า บางทีนี้มันอาจจะเป็นการซ้อนแผนก็เป็นไปได้ซึ่งมันก็ไม่ได้ต้องการความซับซ้อนประเภทในที่สุดความจริงก็ได้รับการเฉลยแต่เรียกว่าแปลกใจเล็กๆค่ะ ซึ่งก็ได้รสชาติไปอีกแบบหนึ่ง
นิยายของมณีจันท์ที่ฟีน่าเคยพูดไว้หลายครั้งว่ากลิ่นของการดำเนินเรื่องจะมีความคล้ายกันในหลายเรื่องอาจจะรายละเอียดปลีกย่อยที่ต่างกันไปบ้าง แต่แกนหลักจะใกล้เคียงกันหากแต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฟีน่ายังอ่านก็คือเสน่ห์ของการเล่าเรื่องที่ทำให้เรื่องที่เราพอจะรู้ทิศทางการดำเนินเรื่องอยู่แล้วยังคงสนุกอยู่เหมือนกับเรื่องใหม่ นิยายพล็อตแตกต่างแบบสุดๆ ไปจากเล่มเก่านี้คือสิ่งที่มณีจันท์ยังคงทำได้ดีในการเขียนนิยายค่ะ
การนำเสนอตัวละครพระเอกที่ฟีน่าพูดได้เต็มปากว่าตอนแรกไม่คิดเลยว่าจะหลอกเราเพราะตัวเราคงจะมองพระเอกผ่านสายตาของนางเอกแต่พอเข้าช่วงที่นางเอกเริ่มคุยกับว่าที่คู่หมั้นทางไลน์มากขึ้นก็เริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆจนมาเฉลยว่า นั่นไง ฉันว่าแล้ว ซึ่งก็ดีนะคะทำให้เรารู้สึกว่ามีอรรถรสในการอ่านมากขึ้นมีประเด็น มีปมเพิ่มเติมกันสักนิดหนึ่ง
ความสนุกของนิยายฟีน่าชอบเรื่องนี้นะคะอาจจะเพราะความรู้สึกว่าน้องลัลเป็นผู้หญิงที่น่ารักแกมเจ้าเล่ห์ เธอรู้จักรุกรู้จักรับ ใช้เสน่ห์ที่มีสุดๆ แต่ก็มั่นคงในการทำงานมาก แม้ว่าจะหลงจะรักพระเอกแค่ไหนแต่ก็ไม่ยอมเชื่ออะไรง่ายๆ เธอต้องการความมั่นคงทางกฏหมายไม่งั้นใครจะไปรู้ว่าอาจจะถูกหลอกกินฟรีแต่สุดท้ายก็ยังพ่ายเล่ห์พระเอกอยู่ดี นางเอกเป็นคนที่มีการมีงานทำ ไม่เลื่อนลอยไร้สาระ ทำตัวได้สุดแสนธรรมดาไร้มาดคุณหนูที่ร่ำรวย และถูกใจคนหัวเก่าแบบฟีน่าตรงทำอาหารได้นี้ล่ะเป็นคะแนนพิศวาสพิเศษที่มอบให้
ประเด็นด้านจิตวิทยาก็เป็นอีกเรื่องที่เพิ่มเข้ามาในเรื่องแล้วทำให้เรื่องมีความสนุกและชวนให้ลุ้นมากขึ้นไม่ใช่แค่ตัวคนร้ายที่มีปม แต่แม้แต่นางเอกที่พอมาเฉลยว่าอดีตเธอผ่านอะไรมาบ้างรู้สึกว่านางเอกเข้มแข็งนะคะ สำหรับเด็กที่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายเช่นนั้นเพราะเธอแทบไม่มีอาการใดๆ แสดงออกมาเลยว่าเจอเรื่องแย่ๆมาอย่างหนักหนารวมทั้งตัวละครอื่นที่เจอภาวะที่ทำร้ายจนมีแผลเป็นซึ่งมันก็สะท้อนให้เห็นว่าทุกคนล้วนแต่ความหลังทั้งสิ้นแต่ใครล่ะจะรับมือกับมันได้ดีกว่ากัน
ก็เลยขอพูดถึงตัวละครสองตัวที่มีบทบาทสำคัญไม่น้อยก็ผ่านความวิปริตของคนที่เรียกว่าคนในครอบครัวทำร้ายจนกลายเป็นแบบนี้หากแต่สองคนกลับเยียวยาตัวเองได้ต่างกันและใช้หนทางคนแบบในการดำเนินชีวิต จุดจบของทั้งสองจึงต่างกันยิ่งนัก จะว่าไปฟีน่าก็ชอบตัวละครสแตนลีย์อีกตัวลุ้นเลยว่าเขาจะมีบทสุดท้ายอย่างไร อย่าให้มาหักมุมเลยนะคงจะทำร้ายเราที่แอบชอบสแตนลีย์อยู่ลึกๆ
แต่สิ่งที่ฟีน่าขอเม้นท์สักหน่อยคือนิยายบอกว่าช่วงเวลาที่เกิดคือค.ศ.2048แต่พูดตรงๆว่าฟีน่าอ่านแล้วไม่อินว่าเป็นอนาคตสักเท่าไร มีสิ่งที่ล้ำยุคอยู่ไม่กี่อย่างแต่นอกนั้นก็ยังเหมือนกับมันคือปีนี้หรืออาจจะก้าวหน้าไม่ถึงสิบปีด้วยค่ะเพราะการใช้ชีวิตของทุกคนดูเหมือนเรามากเกินไปหรือว่าเราดูหนังสไตล์โลกอนาคตมากเกินไปจนคิดว่าทุกอย่างมันจะต้องไฮเทคกว่านี้เยอะๆก็ไม่รู้นะคะ แต่นั่นล่ะ ฟีน่ารู้สึกว่ายังไม่อินกับคำว่าโลกปี ค.ศ.2048สักเท่าไร
เลิฟซีนของนิยายอันนี้ฟีน่าไม่มีปัญหานะคะ แม้จะรู้สึกเลยว่าฮอทเอาการ หรือว่าเราชินหว่าก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก อาจจะจัดเต็มตามหัวของสนพ.ก็เป็นไปได้แต่ความที่นิยายมันไม่ได้ขายแต่เลิฟซีนเป็นหลัก ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่าเน้นเลิฟซีนจนลืมเนื้อหานิยาย
ส่วนตัวเลยนะคะ ฟีน่าชอบบ่วงรักฯมากกว่าเล่มก่อนหน้านี้อย่างมาตุภูมิฯ แม้ว่าพระเอกจะเป็นทหารอาจจะเพราะเล่มโน่นมีฉากที่ฟีน่าบ่นไว้ฉากหนึ่ง พอมาเรื่องนี้ชอบที่หลอกฟีน่าไปได้เกือบครึ่งเรื่องล่ะปลงใจว่านางเอกไม่เจอมุกเรือล่มในหนองแหงล่ะ แต่ก็เพิ่มมุมเข้าไปในตัวเรื่อง ทำให้ไม่รู้สึกเดิมๆ ในการต้องมาเจอกัน รักกันเพราะความนิยายมณีจันท์มีเบสิคบางอย่างที่ใกล้เคียงกันอยู่แล้ว
อ่านแล้วก็ลุ้นไปทั้งเรื่องความลับของพระเอกคนร้ายตัวจริงที่รอวันจะจัดการเก็บผู้หญิงที่อยู่ข้างพระเอกทุกคนว่าคือใครเราก็เดาไปสารพัดว่าใครหว่า ดันไม่คิดถึงตัวละครนี้เลยสงสัยจะไว้วางใจมากไปนิดหนึ่งเลยเก็งเล่มนี้ผิดไปจนเกือบจบเล่ม ดังนั้น ฟีน่าก็บอกได้ว่าเรื่องนี้ของแม่มณีเธอก็ยังสนุกเหมือนเดิมพระเอกยังหล่อล้ำน่าปล้ำเสมอ รักนางเอกแบบถวายหัว ยอมให้เธอบ้างในหนแต่ยังไงเขาก็ต้องเป็นผู้นำในครอบครัวไม่ได้ถึงขนาดชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้อะไรแบบนั้น นางเอกก็น่ารัก น่าฟัดทำเอาพระเอกตบะแตกง่ายๆ แถมช่างยั่วให้ปล้ำทำเมียตลอดแบบนี้ รู้สึกว่าเล่มต่อไปนี้คงเป็นพี่ชายน้องลัลแหงๆเพราะเล่นทิ้งปมไว้ให้ และคาดเดาจะมาในรูปพ่อแง่แม่งอนสุดๆ ซึ่งต่างไปจากเล่มนี้ที่ดูจะเข้าใจกันง่ายกว่าเยอะ ยังไงก็ต้องรออ่านเล่มต่อไปนะคะส่วนเล่มนี้ อ่านมันส์ อ่านเพลิน ไม่ต้องคิดมาก เบาๆ อ่านเอาหวานปนฮอทลุ้นตลอดทั้งเรื่องล่ะ ไม่จำเป็นต้องบอกว่าให้ลองอ่าน เพราะฟีน่าอ่านช้ากว่าชาวบ้านเขาเยอะเลยต่างหากแฟนแม่มณีเขาอ่านกันครบแล้วล่ะ แต่ก็ยังอยากคุยกับเขาบ้างนะคะ ความที่สปีดหอยทากกับเล่มนี้จะกรี๊ดกร๊าดมากก็กลัวโดนแซวว่าหล่อนไปอยู่หลังเขาไหนมาย่ะถึงเพิ่งมารีวิวก็เลยไม่ลีลามากมาย แบบว่าอับอายเล็กน้อย 5555