ไม่มีทางเด็ดขาดที่เควินจะยอมกลับไปทำงานให้กับองค์กรที่เปลี่ยนเพื่อนรักของเขาให้เป็นศัตรูอีกเด็ดขาด แต่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะไม่เป็นใจ เมื่อไพ่ใบสำคัญที่ถูกส่งมาเกลี่ยกล่อมเขาคือราชาวดี ผู้หญิงคนเดียวที่ตลอดเวลาที่เขาได้พบเธอ เธอไม่เคยหลุดรอดจากสายตาของเขาไปได้ แต่ถึงแม้ว่าราชาวดีจะเป็นผู้หญิงที่เขาปรารถนาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างที่ส่งราชาวดีมาจะสำเร็จลงได้อย่างง่ายดาย
เมื่องานที่รักกำลังจะถูกพรากไป ราชาวดีจึงหมดหนทางจะทำอะไร เธอจะยอมเท่าที่เธอจะยอมได้ หากแต่ไม่คิดว่าคนที่เธอต้องมาเกี่ยกล่อมคือเควิน ผู้ชายที่ฝากรอยแผลเป็นในหัวใจของเธอไว้ถึงสามปี แม้จะราชาวดีอยากจะหนีไปให้ไกลจากภารกิจที่อาจจะไม่ต่างอะไรไปจากเหตุการณ์เดียวกับค่ำคืนนั้น แต่ดูเหมือนว่าเธอจะถอยหลังกลับไม่ได้เสียแล้ว
เควินเฝ้าคอยราชาวดีมานานเกินไป นานจนเผลอให้คนอื่นรู้ว่าเธอคือจุดอ่อนเดียวในชีวิตของเขา เมื่อเธออยากได้สัญญาจากเขา เควินก็จะให้ แต่ข้อแลกเปลี่ยนเพื่อดึงเขากลับไปทำงานที่เขาต้องเสี่ยงนั้นคือข้อแลกเปลี่ยนที่แสนราคาแพงที่ราชาวดีเท่านั้นที่จะสามารถจ่ายให้เขาได้ นั่นก็คือตัวของราชาวดีเอง
นี้เควินยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่าเขาได้ฝากความอดสูไว้ในใจเธอเท่าไร เขาถึงได้ร้ายกาจนักที่จะเรียกร้องมันจากเธออีก แต่เพื่องานที่เธอรัก ราชาวดีจะยอมเสี่ยง แต่ทำไมลึกลงไปในหัวใจของราชาวดี เธอต้องการอย่างอื่นควบคู่ไปด้วยจากความสัมพันธ์ของเธอและเขา หากมันจะเป็นจริงได้หรือในเมื่อเควินก็ยังผู้หญิงอื่นเคียงข้าง ซ้ำรอยเธอผู้นั้นมีสามีแล้ว
เมื่อเควินยอมเสี่ยงจะทำในสิ่งที่ราชาวดีต้องการ เธอก็ต้องซื่อสัตย์ต่อข้อแลกเปลี่ยนนั้น เธอถือดียังไงที่คิดจะหักหลังเขา ทั้งๆที่แท้จริงแล้วเขาก็มีสิทธิ์เหนือตัวเธอมาตลอดเวลา มันไม่จำเป็นเลยแม้แต่นิดเดียวที่เขาต้องทำอะไรเพื่อให้ได้เธอกลับมาด้วยซ้ำ เมื่อคนอย่างเควินได้เป็นเจ้าหนี้แล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ลูกหนี้เสน่หาของเขาลอยนวลไปได้
ราชาวดีไม่เคยรู้เลยจริงๆว่าทุกอย่างที่เกิดกับเธอ มันไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ แต่มันมาจากความจงใจส่วนหนึ่งของเควิน สายตาของเขามีให้แต่เธอเท่านั้น แม้การกระทำของเขาจะไม่เคยเผยสิ่งใดให้เธอเข้าใจ หากในวันนี้คำสารภาพที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินมันจากปากเควิน เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ราชาวดีเต็มใจจะจ่ายหนี้ที่เขาต้องการ เพื่อตอบแทนคำบอกรักที่เธอปรารถนาจะได้ยินจากเขาเท่านั้น
ว่าด้วยเรื่องเควินนักวิทยาศาสตร์หนุ่มและยังเป็นสายลับอีกด้วย เมื่อเขาปฏิเสธการทำงานให้กับองค์กรเดิม แต่ภารกิจอันสำคัญนี้มีเพียงเควินเท่านั้นจะทำได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องให้เควินยอมทำ และแผนนารีพิฆาตจึงถูกนำมาใช้ แต่มันจะไม่สำเร็จได้ง่ายๆ ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนที่เควินแอบมีความพิเศษให้จากใจถึงสามปีเต็มๆ ต่างไปจากนางเอกที่แทบช็อกเมื่อต้องมาต่อรองกับคนที่เธอไม่อยากเจอเขาที่สุด ก็เลยเป็นเรื่องของการโน้มน้าวใจอีกฝ่ายที่ยืนกรานจะไม่ทำตามสิ่งที่นางเอกต้องการ ยกเว้นการได้เธอมาครอบครอง ส่วนนางเอกก็ไม่อยากจะทำแต่ต้องทำ แม้สมองจะอยากให้หนี แต่ทำไมส่วนลึกของใจกลับทำไม่ได้ และยิ่งมาเจอว่าเหมือนเขาจะสัมพันธ์พิเศษกับผู้หญิงอีกคนที่ทำให้เขาโดนตราหน้าว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้านอีก ก็ยิ่งทำให้เขาไม่น่าเข้าใกล้เป็นที่สุด แต่เมื่องานที่ทำไม่สำเร็จก็เลยไปไหนไม่ได้ แถมผู้ก่อการร้ายก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้น ทำเอากว่าจะลงเอยกันได้ก็เหนื่อยกันไปตามๆ
ได้ยินเสียงร่ำลือก่อนอ่านว่าเรื่องนี้ ตอนจบสั้นและห้วนมาก ไม่ค่อยหวานอีกต่างหาก ฟีน่าก็ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไรค่ะ เพราะยังไงเราก็ต้องลองเองอยู่แล้ว จนได้หนังสือมาอ่านเพื่อพิสูจน์เสียงลือ พออ่านจบ ส่วนตัวของฟีน่าไม่ได้รู้สึกว่ามันจบห้วนสักเท่าไรนะคะ ความหวานถ้าเทียบกับเล่มก่อนหน้านี้ที่ออกกับอินเลิฟ จะต้องยอมรับว่าใช่ค่ะ ความหวานน้อยกว่าค่ะ แต่ไม่ได้ถึงขนาดว่าตีกันตลอดมาดีกันสามหน้าสุดท้ายนะคะ คือมันเกิดจากความปากหนักของเควิน ที่แทนจะพูดอะไรให้หนูไลแลคเธอเข้าใจในตัวเขา กลับพูดจาน่าตบเสียเหลือเกินพ่อคุณเอ๋ย
แต่ฟีน่าก็เข้าใจ(มีคนบอกว่าแกเข้าเพราะลำเอียง) ว่าในเมื่อบุคลิกของเควินเป็นแบบนี้ เขาคือนักวิทยาศาสตร์หนุ่มผู้มีสมองปราดเปรื่อง จบด็อกเตอร์ตั้งแต่เยาว์วัย โตมาในรูปแบบความเป็นคนในตระกูลคิงส์(ทั้งที่เป็นแค่น้องเขย) เป็นสายลับ ตัวตนของเควินจึงไม่มีวันเป็นผู้ปากหวาน โรแมนติคได้อย่างแน่นอน เพียงแต่อีตานี้ดันสอบตกไปนิดหนึ่งเรื่องปากคอ พูดจาแต่ละอย่าง มันน่าให้ทิ้งจริงๆ แถมยังไม่เคลียร์เรื่องความสัมพันธ์ของตัวเองกับคนที่ทำคนมองว่าเควินเป็นชู้กับเธออีก ขนาดพี่สาวกับทุกคนรอบข้างยังเข้าใจผิด แล้วนางเอกเป็นคนอื่นที่ไม่ได้อยากอยู่ใกล้พระเอกมานาน จะไปเข้าใจอะไรได้
แต่เควินมีสิ่งที่ทดแทนความน่าหมั่นไส้นั่นคือ ความรักที่ฝังใจ เควินรักหนูไลแลคจริงจังมาก รักมานาน อดทนรอและมอบโอกาสที่เธอมีพรสวรรค์ให้เธอได้รู้จักเติบโตขึ้นในสังคม ตรงนี้ล่ะคือข้อดีของเควินที่ฟีน่าชอบค่ะ
ดังนั้นฟีน่าอ่านแล้วก็เลยไม่ได้มีปัญหามากเท่าไร มีหมั่นไส้เควินเป็นระยะๆกับความปากหนักและวาจาน่าตบของแก เห็นใจนางเอกตลอดที่ต้องมาเป็นคู่กับอีตาด็อกเตอร์ปากหนักคนนี้ ทำไมอ่ะกับอีแค่บอกเขาตรงไปตรงมาว่าชอบเขา ไม่ใช่แค่อยากมีอะไรกับเขา เรื่องราวมันจะได้ง่ายดายขึ้น ตัวเองก็ไม่ต้องเดือดร้อนตามตัวนางเอกด้วย แค่เนี่ยพูดยากกว่าพูดจาร้ายๆกับนางเอก อ่ะคงเขินหรือไม่ก็คิดว่ายังไงนางเอกก็คงจะไม่เชื่อเขาหรือเปล่า เพราะจุดเริ่มต้นของเธอและเขาไม่ค่อยดีเท่าไร
ในท่ามกลางคนที่บอกว่ามีปัญหากับตอนจบที่ห้วนและขาดหวาน ฟีน่ากลับไปมีปัญหากับเรื่องเวลาในเรื่องแทนค่ะซึ่งมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกนะคะ ถ้าเผอิญฟีน่าไม่เป็นคนเรื่องมากและจำไปว่าเกมเสน่หานั่นให้ความรู้สึกว่าเรื่องราวต่างๆมันเกิดในช่วงนี้ ไม่ใช่ย้อนหลังไปราวๆ ยี่สิบปีก่อนได้ ฟีน่าอ่านๆไปก็ขำว่า ตกลงแม่หนูฮันนี่ของฉัน แท้จริงอายุเธออาจจะรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ฟีน่าหรือเนี่ย แต่มันก็เป็นไม่ได้ เพราะเมื่อกลับไปอ่านก็จะให้ความรู้สึกว่าทุกอย่างเพิ่งเกิดไม่นานเท่าไร วิวัฒนาการและสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆก็ยุคนี้ ฟีน่าอาจจะไม่รู้สึกเช่นนั้นถ้าหนี้เสน่หาฯ ไม่ได้ระบุช่วงเวลาอย่างเห็นได้ชัดขนาดนี้ว่า เควินเคยแม้แต่ไปร่วมรบในสงครามเย็น หรือนางเอกผ่านความเจ็บปวดจากเหตุการณ์9/11
หลายคนอาจจะบอกว่าไม่สำคัญ แต่ฟีน่าเป็นคนอ่านแล้วจำฝังใจกับเรื่องอะไรสักอย่างที่ชอบ เผอิญนิยายของมณีจันท์ก็คือหนึ่งในนั้น ถ้าไม่ได้ระบุช่วงเกิดเรื่องราวก็จะทำให้ฟีน่าไม่ติดใจตรงนี้เท่าไรค่ะ
เอาเป็นว่า โดนรวมทั้งหมด ก็เหมือนเคยว่าจัดให้นิยายของมณีจันท์เป็นนิยายที่ฟีน่าอ่านได้ อ่านดีค่ะ จัดว่าจะลำเอียงรักไว้อีกคนก็ได้ค่ะ แต่เล่มนี้จะหวานน้อยไปนิด พระเอกปากหนักไปหน่อย แต่ก็อ่านได้นะคะ สำหรับแฟนมณีจันท์อย่างฟีน่า อาจจะไม่ได้บ้าเท่าตอนอ่านฟาเด แต่ก็ไม่ได้อ่านไปเกลียดพระเอกไปค่ะ เพราะพระเอกของมณีจันท์ก็ยังคงความบ้ารักนางเอกไว้ตลอด ขาดไปแค่ความตรงไป ตรงมาที่จะบอกรักเธอไวๆ ให้เสียเวลาหวานเท่านั้นเองค่ะ และความขัดแย้งกันเรื่องเวลาของเกมเสน่หาและหนี้เสน่หาฯค่ะ