ห่างหายการรีวิวนิยายของแม่มณีไปน๊าน นานค่ะ ไม่ใช่ว่าเลิกอ่านหรอกนะคะ แต่ความที่ฟีน่าคิดว่าแฟนแม่มณีคงไม่อยากอ่านรีวิวกันแล้วล่ะ อ่านนิยายกันไปหมดแล้วจะมาอ่านรีวิวสปอยส์กันไปเพื่ออะไร เลยดองนิยายไว้หลายเล่มอยู่ จนเริ่มมีเสียงเข้าหูว่า สงสัยเราจะเอาใจออกห่างนิยายแม่มณี อิๆๆ ขอโอกาสให้นิยายหน้าตาใหม่ๆบ้างนะคะ คนอ่านอ่านไม่ทันค่า

เล่มนี้เป็นหนึ่งในชุดวีรบุรุษสุดที่รักนะคะ แต่ไม่จำเป็นต้องอ่านทุกเล่มค่ะ เพราะไม่ได้มีเนื้อหาเกี่ยวพันกันเลย สำหรับเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับทหารค่ะ อาชีพสุดที่เลิฟของฟีน่า พระเอกของเราเป็นทหารหน่วยรบพิเศษที่ไม่จำเป็นต้องแต่งกายให้เหมือนทหารที่เราเห็นทั่วไป และนั่นก็ทำให้นางเอกสงสัยพระเอกว่าพระเอกเป็นใครกันแน่ เพราะเธอรู้จักว่าเขาเป็นลูกชายคนเล็กของนักธุรกิจสาวที่เป็นเพื่อนสนิทกับครอบครัวเธอ และเป็นคู่หมายของตัวเอง แต่พระเอกดูจะไม่ธรรมดา และเมื่อผู้หญิงเป็นเพศที่อยากรู้ในสิ่งที่น่าสงสัยเธอจึงเอาตัวเองไปซวยของแท้ เพราะในตอนนี้มีภารกิจระดับประเทศที่พระเอกเข้าไปเกี่ยวพันด้วย

ดังนั้นความลับของพระเอกและเรื่องที่ทำอยู่นางเอกจึงได้รับรู้ และนั่นก็ทำให้เธอเปิดใจรับพระเอกได้ง่ายกว่าเดิมที่หัวใจเธอก็เอนเอียงหาพระเอกไปเกินครึ่งแล้ว แต่ทุกอย่างใช่ว่าจะราบรื่น เมื่อปฏิบัติการนี้ใหญ่หลวงนัก จนแผนการที่ทำต้องทำให้นางเอกเจ็บปวดจากน้ำมือของพระเอกที่สุด จนเธอคิดจะหันหลังให้เขาอย่างสิ้นเชิง เพราะเจ็บทั้งกายและหัวใจ แต่เมื่อความจริงที่พระเอกต้องแกล้งทำได้เปิดเผยขึ้น นางเอกก็รู้แล้วว่าเธอรักผู้ชายไม่ผิดคน เพราะพระเอกควรค่าแก่ความรักเสมอมา


มาตรฐานพระเอกแบบมณีจันท์เป็นเช่นไร ไม่ต้องสาธยายค่ะ คนอ่านทุกคนก็รู้ซึ้งแก่ใจ แต่เล่มนี้พระเอกไม่มามาด ตรูจะปล้ำทำอีหนู แน่นอนว่าแค่เจอหน้าก็รู้ว่าต้องเป็นเจ้าของสาวเจ้า หากเล่มนี้ภารกิจชาติมันค้ำคออยู่ มันยิ่งใหญ่กว่าภารกิจจีบนางเอก แต่แน่นอนว่าอย่าให้มีโอกาส พระเอกมีหรือจะพลาด หว่านเสน่ห์อันเปี่ยมล้นใส่นางเอกจนตั้งตัวไม่ทันกันเลยทีเดียว แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้พระเอกจะเป็นคนที่ฟีน่าคิดว่าเขาวางหน้าที่ไว้เหนือกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะเขาคือทหาร จะรักเช่นไร หัวใจต้องเป็นรอง ประมาณเป็นเมียทหารต้องเข้มแข็งและอดทน ต้องรับให้ได้ว่าเราจะไม่หวานกันตลอดเวลา ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน และต้องพร้อมรับกับความจริงว่า ถ้าวันนี้เขาออกจากบ้าน เขาอาจจะไม่ได้กลับมาอีกก้อได้ พระเอกเลยดูเป็นคนแม้ว่าจะพร้อมไปหมดทุกอย่าง หน้าตา ฐานะ แต่กลับเป็นผู้ชายธรรมดาที่จะตายเมื่อไรก็ได้เสมอ ไม่เหมือนพระเอกคนอื่นที่เป็นนักธุรกิจ ต่อให้เป็นมาเฟีย ความเสี่ยงในการตายก็ยังมีน้อยกว่าพระเอกเรื่องนี้เสียอีก

สำหรับนางเอก พิมพ์นิยมประจำสไตล์เช่นกัน ไม่ได้เป็นสาวหัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย ต้องพยศกันบ้างเพื่อสร้างสีสัน อยากรู้อยากเห็นเกินไปในบางครั้งจนนำตัวเองไปสู่อันตราย แต่ถ้าไม่ทำก็คงไม่เกิดเรื่องราว แม้บางครั้งจะแอบขัดใจว่า คุณน้องหมอกค่ะ ทำแบบนี้หาเรื่องใส่ตัวสุดๆนะค่า แต่อย่างที่บอกว่านางเอกเรื่องนี้เกิดมาเพื่อเป็นเมียทหารเลยต้องอึดกันหน่อย ต้องทนรับความจริงให้ได้ว่าอนาคตคือความไม่แน่นอน ถ้าไม่เข้มแข็งจริงคุณก็อาจจะสอบไม่ผ่าน

เปิดเรื่องมาก็ขำๆดีค่ะ เหมือนคุณหมอกอยู่ในงานหนังสือและในงานวันเปิดตัวชุดนี้ด้วย เสียดายไม่มีคุณพระเอกตัวจริงมาให้น้ำลายหก ส่วนนางเอกไม่สนใจหาเพราะเธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เป้าหมายของฉันย่ะ จะสนใจทำไมกัน และขำดีค่ะที่มีบทมณีจันท์พูดในเล่มด้วย

เล่มนี้ฟีน่าว่าไม่ใช่เล่มที่เรียกได้ว่าหวานแบบเรื่องอื่นๆ แต่ทดแทนความหวานด้วยความรู้สึกอื่นก็คือความรักชาติและเสียสละแทนค่ะ เพราะนี้เป็นชุดของวีรบุรุษความรักย่อมมาหลังภารกิจ แต่ก็ยังไม่ได้ถึงขนาดว่าไปรักกันสามหน้าสุดท้ายอะไรแบบนั้น เพราะพระเอกจะมีอยู่กับการทำงานเสียมากกว่าค่ะ แต่ถ้าเขาได้อยู่กับนางเอกก็จะยังหาเรื่องเอาเปรียบนางเอกอยู่ จะมีฉากที่สงสารทั้งพระเอกและนางเอกที่พระเอกจำใจทำจนนางเอกเกลียดพระเอก แต่มันบอกไม่ได้จริงๆ เพราะเขาไม่อาจเสี่ยงชีวิตตัวเองและนางเอกได้เลย ต้องยอมให้นางเอกเกลียดกันไป น่าเห็นใจมากเลยค่ะ นี้ล่ะเขาถึงเรียกว่าหน้าที่มาก่อนหัวใจ

เนื้อเรื่องจะพูดถึงเรื่องปัญหาที่เราก็พอจะเดาออกว่าน่าจะเป็นที่ไหน ซึ่งสิ่งหนึ่งที่เราจะเห็นได้จากความจริงและนิยายก็คือ เราโชคดีที่เป็นคนในชาติที่ค่อนข้างจะสงบสุข แม้จะมีเรื่องกวนอกกวนใจบ้าง แต่อย่างน้อยเราก็อยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของประเทศเพื่อนบ้านที่ขนาบซ้ายขวา แต่เราก็รอดปลอดภัยมาได้จนตอนนี้ ต้องบอกว่าเป็นพระมหากรุณาธิคุณขององค์พระมหากษัตริย์และทหารพระราชาอย่างแท้จริงค่ะ ไม่งั้นเราก็อาจจะมีชีวิตที่ไม่ต่างไปจากตัวละครอื่นๆในเรื่องนี้ ที่ต้องหาหนทางทุกอย่างเพื่อความสันติของประเทศ แม้การกระทำนั้นมันจะผิดหรือเสี่ยงแค่ไหน สิ่งที่มองเห็นนอกจากความรักคือจุดนี้ค่ะ

บอกตรงๆว่าฟีน่าไม่ค่อยโฟกัสเรื่องความรักเท่าไรนะคะ เพราะมันคือนิยายรักอยู่แล้ว เช่นไรก็คงต้องสุขสมหวัง แต่อยากอ่านมุมมองแง่อื่นบ้างค่ะว่าจะถ่ายทอดมาเช่นไรบ้าง จะทำให้รู้สึกหรือเปล่าว่า นี้ล่ะทหารตัวจริง เพราะฟีน่าเป็นคนบ้าอ่านนิยายที่พระเอกเป็นทหาร แต่บางเล่มอ่านแล้วไร้ความรู้สึกอินไปกับตัวละครว่าเขาทำอาชีพนี้จริงๆ แต่เล่มนี้ทำให้เราอินและเชื่อได้ว่าพระเอกทำหน้าที่ตรงนี้จริงๆ เพราะเห็นว่าเล่มนี้คนเขียนมีแหล่งข้อมูลเกี่ยวกับทหารค่อนข้างเยอะเลยค่ะ

การทุ่มเทให้กับแกนของเรื่องก็ค่อนข้างเยอะ เนื้อหาเรื่องรักอาจจะไม่ได้เด่นเท่าภารกิจพระเอก เพราะตัวเองรู้สึกว่าพระเอกกับนางเอกมีบทอยู่ด้วยกันไม่ได้ถึงขนาดว่าเป็นฝาแฝดอินจัน ตัวติดกันตลอดเวล ซึ่งมันก็โอเคนะคะ เมื่อเป็นเรื่องที่พูดถึงการทำงานของพระเอกที่ค่อนข้างเสี่ยงภัยอยู่ แต่ก็ยังให้อิจฉานางเอกได้เสมอๆ เพราะพระเอกเขายังคงคอนเซปต์บ้ารักนางเอกคนเดียว ไม่มีเปลี่ยนแปลง สาวไหนก็ไม่ทำให้เขาเหมือนคนจะเป็นจะตายได้เท่านางเอก ชีวิตนี้ต้องได้นางเอกมาครองเท่านั้น และชีวิตของเขาก็เกิดมาเพื่อปกป้องนางเอก มาดแมนสมเป็นชายชาติทหาร

แต่สิ่งที่ให้ฟีน่าตะขิดตะขวงใจที่สุดคือฉากที่พระเอก นางเอกมีอะไรกันครั้งแรกทั้งๆที่เพิ่งจัดการกับศัตรูเสร็จ มันนอนตายอยู่ใกล้ๆ กันน่ะ ไม่ไหวนะคะ ไม่กล้วมีกองหนุนมาเสริม หรือแบบคนตายอยู่ใกล้ๆกันเลยหรือค่า ตอนนั้นในหัวสมองตัวเอง คิดอย่างเดียวว่า ขอหนีก่อน เรื่องอื่นไม่ไหวล่ะ มันเลยรู้สึกกระอักกระอ่วนใจกับฉากนี้มาก คือถ้าพาหนีมาเฉยๆ ไม่ได้มีคนคอยไล่ล่า จนยิงทิ้ง แล้วศพนอนตายอยู่ใกล้ๆกันยังพอไหวนะคะ

แต่คงไม่ต้องบอกว่าควรซื้อหรือไม่ควรซื้อนะคะ แฟนมณีจันท์เขาสอยกันไปหมดล่ะ ไอ้เราก็อาจจะอ่านช้ากว่าชาวบ้าน ชาวช่องเขาอีกต่างหาก เพราะต้องเคลียร์คิวมาอ่านกันหน่อย 5555

ตะขิดตะขวงใจตอนเดียวกันเลยค่ะคุณฟีน่า

เคยอ่านเจอจากนิยายต่างประเทศหลายเล่มนะคะ เขาว่าหลังจากผ่านความตายร่างกายจะต้องการการตอบรับของการมีชีวิตอยู่ จะมีฉากแบบนี้เยอะมากในพวกนิยายจารชน
เท็จจริงประการใดต้องขออภัย เพราะยังไม่ได้ไปค้นมา

ไม่ผิดหวังกับนิยายของคุณมณีจันท์
ได้ซาบซึ้งถึงหัวใจ ถึงชีวิตที่มีคนที่ดัวเองรักเป็น
"ชายชาติทหาร" เป็นหญิงที่กล้าหาญจริงๆ
ทั้งผู้ที่เป็นแม่ และผู้ที่เป็นคู่ชีวิต
อยากให้บ้านเมืองมีแต่ททหารหาญเยี่ยงนี้มากๆ เยอะๆ

หลังจากประสบเหตุการณ์เฉียดตาย หรือสูญเสีย หรืออะไรก็ตามที่ไม่เคยนึกถึงมาก่อนว่าเราต้องมาเจอะมาเจอ
เราจะเข้าใจถึงความรู้สึกบางอย่างที่กระแทรกเข้ามา
ซึ่งในภาวะปกติจะไม่มีโอกาสได้รู้สึก และจะตระหนักถึงสัจจะของความไม่แน่นนอนของชีวิต
แล้วอาจตัดสินใจทำบางอย่างลงไป
เพราะไม่รู้ว่าจะมีวันพรุ่งนี้สำหรับเราอีกหรือไม่

ตอนนั้นคุณเตชัสคงมั่นใจในความปลอดภัยแล้ว
และคงรู้ดีว่ามีเวลาเท่าไร
อีกอย่างในป่ายามนั้น
คงมองเห็นได้ไม่ไกลนักหรอกค่ะ คุณฟีน่า (อิอิ)

ปัญหาว่าใครจะมาเห็นคงไม่เท่า ไม่กลัวว่าจะมีคนตามมาหรือไง ไม่รู้ซิค่ะ อ่านแล้วมันตะขิดตะขวงใจมาก เพิ่งฆ่าคนตายมา แต่เลิฟซีนต่อมันแปลกๆ หน่อยสำหรับตัวเองค่ะ

จริงๆ ก็ฟิลเดียวกะคุณฟีน่าแหละค่ะ
แต่พยายามหาทางเข้าใจผู้พันกะน้องหมอก ณ ห้วงเวลานั้น
ตอนอ่านก็อ่านแล้วอ่านซ้ำอีก
เอ! อีนี่ฉานอ่านอะไรตกหล่นไปหรือป่าวหว่า?
แต่โดยรวมก็อย่างคุณฟีน่าว่า ซาบซึ้งและรักรั้วของชาติค่ะ

สนับสนุนคอมเมนต์ของ คหที่ 3 ค่ะ เพราะเคยอ่านเจอคล้ายๆกันและเชื่อว่ามันมีทางเป็นไปได้เชียวแหละ

อย่างไรก็ตามในบรรดา มายฮีโร่ทั้งชุดที่อ่านก็ชื่นชอบของแม่มณี(จันท์)มากกว่าของใครจ้ะ

ชอบบทนำเรี่่องนี้ค่ะ แปลกดี คิดว่าเป็นเรื่องจริงซะอีก ส่วนดอนอื่นก็อ่านลื่นไหลดีค่ะ

ใจนิยมชื่นชมทหารอยู่แล้ว พอได้อ่านเรื่องนี้เข้า ยิ่งเทิดทูนอาชีพทหารเพิ่มขึ้น ตอนที่พระนางมีอะไรกันในฉากที่ว่า ตัวเราไม่ได้คิดอะไรมากมายจริงๆ ก็คนมันผ่านเหตุการณ์ร้ายๆอย่างนั้นมา จะให้ดูว่าเหมาะสมหรือสมควรหรือเปล่าคงไม่ทันได้คิด คงคิดว่า ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ไม่รู้วันพรุ่งนี้จะมีลมหายใจเพื่อจะบอกความรู้สึกให้เขารู้หรือเปล่า