หวังว่าความรักเราจะไม่เปลี่ยนไป..ผ่านวันดีๆ ผ่านวันร้องไห้ เจอะเจออะไรก็มีเธออยู่ตรงนี้ (อย่างไรก็รัก)

จุดเปลี่ยน # บทที่ 14 ซ.ต.พ.ซึ่งต้องพิสูจน์






 





บทที่ 14 ซ.ต.พ. ซึ่งต้องพิสูจน์
ผมไปพบคุณหมอที่จะทำการรักษาผมตามนัดหมาย คุณหมอท่านนี้เป็นคนหมอที่เชี่ยวชาญด้านเนื้องอกของโรงพยาบาล มีคนไข้รอเข้ารับการรักษาเป็นจำนวนมากถึงแม้ผมจะได้นัดไว้ล่วงหน้าแล้วก็ยังต้องรอเป็นเวลานาน คุณหมอแจ้งให้ทราบว่าเพื่อการรักษาที่ถูกต้องและเหมาะสม จึงจำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อนำตัวอย่างชิ้นเนื้อไปวิเคราะห์ว่าเป็นเนื้องอกชนิดใด เพื่อให้เคมีบำบัดได้อย่างเหมาะสมในขั้นต่อไป
ผมนอนโรงพยาบาลเพื่อรอการผ่าตัด คุณหมอที่ทำการผ่าตัดได้แนะนำผมว่าน่าจะลองใช้วิธีการเจาะเพื่อดูดเนื้อเยื่อขึ้นมาเป็นตัวอย่างวิเคราะห์ดูก่อน ถ้าสามารถตรวจวิเคราะห์ได้จะได้ไม่ต้องทำการผ่าตัดและสามารถลดความบอบช้ำของร่างกายด้วย แต่อย่างไรก็ตามวิธีการนี้ก็มีโอกาสที่ไม่สามารถตรวจวิเคราะห์ผลของเนื้อเยื่อได้ เพราะอาจได้จำนวนตัวอย่างที่น้อยเกินไป ผมก็เห็นด้วยที่จะเลือกวิธีที่จะเจาะพิสูจน์ก่อนเพราะเป็นวิธีที่จะถนอมตัวมากกว่า วันรุ่งขึ้นคุณหมออีกท่านหนึ่งก็มาเป็นผู้ดูดเนื้อเยื่อ คุณหมอใช้เข็มฉีดยาที่มีขนาดยาวกว่าเข็มฉีดยาทั่วไป แทงเข้าไปบริเวณหน้าอกผมแล้วดูดเอาเนื้อเยื่อออกมา ตอนที่คุณหมอแทงเข็มนั้นผมเองก็ไม่ได้เห็นด้วยตาตนเองเพราะมีผ้าปิดตาไว้แต่รู้สึกได้จากแรงกดเข็มจากมือหมอ เมื่อเสร็จสิ้นการเก็บตัวอย่างเนื้อเยื่อ ผมก็สามารถกลับบ้านได้เลยโดยมีนัดให้มาฟังผลอีก 1 สัปดาห์
ช่วงเวลานี้ผมยังคงไปทำงานตามปรกติ พร้อมทั้งถ่ายทอดวิชาความรู้ ประสบการณ์ทำงานและภาระหน้าที่แก่เพื่อนร่วมงาน และตั้งตารอฟังผลเนื้อจากคุณหมอว่าจะเป็นอย่างไร ผมไปฟังผลเนื้อเยื่อโดยมีเพื่อนร่วมงานไปให้กำลังใจและไปลุ้นกับผลการตรวจ คุณหมอแจ้งผลว่าเนื้อเยื่อที่เจาะไปนั้นไม่สามารถวิเคราะห์ถึงชนิดของเซลล์ได้ จะต้องเข้ารับการผ่าตัดอีกครั้งหนึ่ง ก็เป็นอันว่ายังต้องพิสูจน์กันต่อ
ผมนัดหมายกับทางโรงพยาบาลอีกครั้งเพื่อเข้ารับการผ่าตัด ในชีวิตผมเคยเข้ารับการผ่าตัดมาแล้วครั้งหนึ่งตอนประสบอุบัติเหตุ จะแตกต่างกันก็คือตอนนี้ผมมีการเตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน ก่อนการผ่าตัดมีนักกายภาพบำบัดเข้ามาสอนวิธีการหายใจเพราะหลังการผ่าตัดอาจมีการบาดเจ็บที่ปอดซึ่งจะทำให้หายใจไม่ถนัดหรืออาจจะมีการเจ็บหน้าอก จึงให้ฝึกการหายใจด้วยท้องคือเวลาหายใจเข้าให้ทำท้องป่องเก็บลมไว้ เมื่อหายใจออกก็ให้หน้าท้องแฟบก็จะช่วยลดแรงที่ปอดได้ แล้วก็ได้เวลาขึ้นเขียงเข้าห้องผ่าตัด ก็ปรากฎข้อความขึ้นที่โทรศัพท์มือถือผมเป็นข้อความให้กำลังใจซึ่งมาได้ทันเวลาพอดีอย่างเหมาะเจาะ บุรุษพยาบาลเข็นผมเข้าห้องผ่าตัดจากนั้นคุณหมอวิสัญญี ก็เริ่มวางยาสลบ ผมก็หลับไปมาฟื้นตัวอีกที ที่ห้องพัก ไอซียู และมีสายระโยงระยางเต็มตัวผมไปหมด ผมรู้สึกว่าตนเองยังแข็งแรงดีอยู่ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นน่าที่จะกลับมาได้เลยในวันนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพื่อจะต้องได้รับอนุญาตจากคุณหมอก่อนซึ่งผมต้องพักฟื้นต่ออีก 2 คืน
ผมกลับมารอฟังผลอีกครั้งหนึ่งโดยมีนัดหมายในการฟังผลอีก 5 วัน แต่เมื่อถึงเวลาก็ปรากฎว่าผลยังไม่ออกคุณหมอก็แจ้งว่าถ้าทราบผลการวิเคราะห์แล้วจะโทรแจ้งผลทราบซึ่งคงไม่น่าเกิน 3 วัน แต่แล้ว 3 วัน ก็ผ่านไปผมก็ยังไม่ทราบผล ผมเริ่มเป็นกังวลใจเพราะแรกเริ่มนั้นมีการคุยกันว่าจะต้องได้รับการรักษาโดยเร่งด่วนแต่นี้ในขั้นตอนของการพิสูจน์ก็ใช้เวลาเนิ่นนานเหลือเกิน ผมโทรติดต่อสอบถามผลกับทางโรงพยาบาลเป็นระยะ ๆ ก็ยังไม่ทราบผล และไม่เพียงแต่ผมที่รอฟังผลอยู่ตอนนี้ทุก ๆ คน ก็ต่างรอฟังผลอยู่เช่นกันและเฝ้าสอบถามติดตามผลกับผมอยู่อย่างต่อเนื่องทำเอาผมรู้สึกกดดันอึดอัดใจมากขึ้นไปอีก จึงต้องโทรเร่งรัดกับทางโรงพยาบาลอีก จนคุณหมอก็ได้โทรมาแจ้งว่าได้ทราบผลการวิเคราะห์แล้ว แล้วก็เป็นอย่างที่คาดไว้คือเป็นเซลล์ที่เรียกว่า “ เจิมเซลล์ ” ก็เริ่มรักษากันได้




Create Date : 12 กรกฎาคม 2550
0 comments
Last Update : 1 กรกฎาคม 2551 20:41:13 น.
Counter : 941 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ถั่วแปบคลุกมะพร้าวอ่อนโรยงาดำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




รักยิ่งใหญ่จากชายคนหนึ่ง
สี แล้วแต่เหตุและปัจจัย

script>iLength = document.images.length; for(i=0;i

Get Myspace New Year Countdown











รักจากเธอให้ฉันมาจนมากมาย ตอบแทนเท่าไหร่ ไม่อาจเพียงพอ

Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
12 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ถั่วแปบคลุกมะพร้าวอ่อนโรยงาดำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.