ถนนสายนี้ .. มีตะพาบ 184 "เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึก"
นี่เป็นการร่วมสนุกครั้งแรกของถนนนี้มีตะพาบ เอาจริงๆ นะอยู่กับบล็อกแกงค์มานมนานยังไม่รู้เลยว่าทำไมต้องถนนนี้มีตะพาบฟ่ะ พอดีได้อ่านคอมเม้นท์พี่อ้อมแอ้มเลยกดเข้าไปดูอัพเดทของพี่อ้อมแอ้มเสียหน่อย เจอโจทย์เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึกเคยเจอเหมือนพี่อ้อมแอ้มเลยล่ะ แต่ด้วยความที่เป็นคนกวนประสาทเลยตอบกลับไปซะคนโทรมามึนกันเลยทีเดียว เล่นกะใครไม่เล่นมากะอิช้าน ดวงพี่ตกมากอ่ะบอกเลย!!
กลับมาโจทย์ของเค้ากันดีกว่า "เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึก" ทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาต้องบอกว่าเวลาใกล้เคียงกับตอนเขียนนี้มากๆ เป็นเหตุการณ์ที่จำมาจนทุกวันนี้ถ้ามีเสียงโทรศัพท์กลางดึกให้รับนะ เพราะปลายสายที่โทรมาเค้าอาจจะไม่มีโอกาสได้โทรมาอีกแล้ว
เรื่องก็มีอยู่ว่ากลางดึกคืนหนึ่งเมื่อราวๆ สิบปีเห็นจะได้มีพี่คนหนึ่งที่สนิทมากโทรมาตอนตีหนึ่ง เอิ่มม แม่งเอ้ยย (นึกในใจ) ใครแม่งโทรมาวะป่านนี้คนจะหลับจะนอน ไม่รับจ้าแต่สุดท้ายต้องรับเพราะมันโทรมาถี่จัดจนคิดว่าต้องมีเรื่องแน่ๆ พอรับสายปลายทางพูดว่า "คุยกับพี่หน่อย" โอ้ยพ่อเจ้าพระคุณทำไมไม่โทรมากลางวันวะ คนจะนอนพี่เป็นไรมากป่ะเนี่ยไม่คุยแระนะจะนอนนนน
แล้วพี่ก็พูดมาประโยคหนึ่งว่า "ถ้าไม่คุยวันนี้จะไม่ได้คุยกันอีกแล้วนะ" ด้วยความที่ง่วงนอน "โอ้ยยพี่ไปนอนเหอะเมาแล้วอ่ะขี้เกียจคุยจะนอน" วางสายเลยจ้าตามประสาสายโหด เรื่องนอนตรูเรื่องใหญ่มากก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้นได้รับข่าวร้ายว่าพี่คนที่โทรมาเมื่อคืนถูกรถชนตอนตีสาม ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาลพระมงกุฏ อ้าวเวรแล้วไงกรู!! นี่ถ้ากรูคุยกะพี่มันคงไม่โดนรถชนป่ะวะ จนได้ไปโรงพยาบาลเจอเพื่อนพี่เค้าเล่าว่า แกเมาแล้วก็โทรหาเพื่อนตอนดึกๆ จนแกมาโดนรถชนเนี่ยแหละ ตอนนี้ก็รอญาติมาเซ็นต์ผ่าตัดจำได้ว่าตอนนั้นเป็นตายเท่ากันเลย ซึ่งเป็นความโชคร้ายของพี่เค้ามากๆ
เนื่องจากพี่เค้าไม่มีญาติเลยต้องรอญาติมาเซ็นต์ยินยอม โอ้ย..แล้วญาติแกอยู่ไหนก็ไม่รู้อารมณ์ที่รู้จักแกมาเหมือนตัวคนเดียวเลย เราก็ไปเยี่ยมแกทุกวันในใจอาการไม่ดีเลยยิ่งรอนานโอกาสรอดก็น้อยมาก เวลาผ่านไปเกือบอาทิตย์กว่าจะสามารถติดต่อญาติแกได้ ญาติแกก็ทำให้พวกเรางงมากเพราะพวกเราก็ตามหากันอยู่หลายวันใครจะไปคิดว่าญาติแกจะเป็นอิน บูโดกันที่อยู่ในทีวีฟ่ะ ซึ่งเวลามันนานมาเข้าสัปดาห์ที่สองแล้ว
ไม่สามารถทำอะไรได้แล้วเพราะไม่ทันการสมองตายไปแล้ว สุดท้ายแกก็เสียชีวิตจากโลกนี้ไปพร้อมกับประโยคที่ทำให้จำจนวันนี้ "ถ้าไม่คุยวันนี้ไม่ได้คุยอีกแล้วนะ" นึกถึงที่ไรหน้าแกก็ลอยมาเลย เป็นเรื่องที่หลอนมากกับเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นกลางดึกคืนหนึ่ง
| Create Date : 11 สิงหาคม 2560 |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2560 0:34:51 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1139 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
