|
เหินฟ้ามุ่งหน้าสู่มาเก๊า
5/03/09
หลังจากที่รอคอยมานานนับปี จุดเริ่มต้นจากโปรโมชั่นของหางแดงนั่นเอง จะว่าไปแล้วตั้งแต่มีสายการบินนี้ขึ้นมา ทำให้เราได้เดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศตามตั้งใจไว้ว่าจะหยอดกระปุกโกอินเตอร์ปีล่ะครั้ง และทริปนี้ก็เช่นกัน จุดหมายปลายทางที่ "มาเก๊า..ดินแดนแห่งยุโรปกลางเอเชีย"
มาเก๊า สำหรับเราแล้วตามความรู้สึกดูเป็นเมืองที่เป็นแหล่งรวมวัฒนธรรมที่น่าสนใจ สาเหตุที่เราอยากไปมาเก๊า เพราะป้ายโฆษณาของการท่องเที่ยวมาเก๊าเลยรูปที่เป็นประตูโบสถ์เซนต์ปอลกับประโยคที่ว่า "สัมผัสความแตกต่างที่มาเก๊า" ทริปเราจึงเริ่มขึ้นโดยมีผู้ร่วมทริปคือพี่พู่ เพื่อนซี้สุดที่รัก ผู้ที่เรายกย่องว่าเป็นเจ้าแม่การแกะรอยแผนที่ เพราะฉะนั้นทริปนี้ไม่มีหลงแน่นอน
เช้าวันที่ 5/03/09 ตื่นตั้งแต่ตีสามแน่ะ แหมก็นะปีหนึ่งจะได้เดินทางออกจากประเทศสักครั้งหนึ่ง แหมมันก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา นั่งแท็กซี่มาถึงสนามบินสุวรรณภูมิก็ราวๆ ตีห้าครึ่ง ก็เข้าไปเช็คอินราวๆ ใกล้จะหกโมงเช้าล่ะ สำหรับทริปนี้เดินทาง Flt No.FD 3600 ล่ะ
คนเดินทางกันเยอะพอสมควรเลยวันนี้ โดยเฉพาะทัวร์แน่นทุกเคาเตอร์เลยล่ะ พอเช็คอินกันเรียบร้อยก็ออกมาแลกเงิน ทริปนี้มีงินติดตัวไป 13,000 บาท แลกเป็น 10,000 = 2100 HK$ (HK$ = 4.77) และ 3,000 = 500 CNY (CNY = 5.89) อ่านมาในกระทู้เค้าบอกว่าให้ไปแลกเป็นเงิน MOP ที่เซนาโด้แสควร์จะได้ราคาดีกว่าล่ะ เห็นอัตราแลกวันนี้แล้วขาดทุนจัง
จากนั้นก็เดินได้สักพักก็ตัดสินใจเข้า ตม. ตรวจเอกสารเดินทางขาออก ก่อนดีกว่า เพราะเค้าให้เข้า Gate 6.30 น. กะว่าจะไปเดินชิวชิวดูของที่ Duty Free เสียหน่อย
สำหรับไฟล์นี้ของเราต้องไปที่ Gate F6 ไกลชะมัด จากตอนแรกตั้งใจจะเดินชิวชิวดูของไปเรื่อย เพราะเวลายังเหลืออยู่ แต่พอได้ยินเสียงเรียก "Final Call" เอ้ยอะไรวะ ยังเหลือตั้งครึ่งชั่วโมง แล้วไหง Final Call แล้วอ่ะ แต่พอสิ้นเสียงเท่านั้นล่ะ สองคนวิ่งกันหูตาเหลือกเลย แล้วก็มานั่งรอที่เคาเตอร์นานมาก แล้วก็มีเสียงบ่นอุบมาจากผู้โดยสารด้านหลังว่า "ให้มานั่งรอตั้งนานจะ Final Call ทำไม" เราก็นึกในใจถูกต้องเลย นั่นดิจะเรียกเรามานั่งรอทำไมตั้งครึ่งชั่วโมงล่ะเนี่ย
เวลาประมาณ 07.10 ก็ได้เวลาขึ้นเครื่องเหินฟ้ามุ่งหน้าสู่มาเก๊าแล้วล่ะ พอบินไฟล์นี้ก็เพิ่งรู้ว่า แอร์เอเซียเค้าไม่ให้เลือกที่นั่งเองเหมือนแต่ก่อนแล้ว มีหมายเลขระบุมากับตั๋วเลย เที่ยวนี้เลยไม่ได้นั่งข้างหน้าต่างเลยล่ะ จากกรุงเทพฯ สู่มาเก๊าใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ตามแผนเราจะไปถึงมาเก๊าตอน 10.30 น. ล่ะ ระหว่างนั่งอยู่บนเครื่องก็อ่านหนังสือ แต่พออ่านได้สักพัก
แม่เจ้า !! คร้อก คร้อก เสียงอะไรวะเนี่ย สนั่นเครื่องเลย ต้นตอก็อยู่ข้างๆ เรานั่นเอง พี่ชาวจีนเค้ากรนได้ใจมาก ไอ้เรารึจะอ่านหนังสือก็อ่านไม่รู้เรื่อง หลับดีกว่า กว่าจะหลับก็แทบแย่ หลับๆ ตื่นๆ เพราะพี่ท่านกรนสนั่นมาก ก็ถือว่าเป็นเที่ยวบินที่ทรมานเอาเรื่องเลยล่ะ
10.30 น. เครื่องก็ลงจอดที่สนามบินมาเก๊า ช่วงนี้ตามปกติเป็นช่วงปลายหนาว ไอ้เรารึก็เตรียมเสื้อมาซะหนาเชียว พอออกจากเครื่องได้ แม่เจ้าทำไมร้อนงี้ฟ่ะ จะไม่ให้ร้อนได้ไงอากาศที่นี่ชิวชิวมาก ไม่หนาวมากอย่างที่คิดใส่เสื้อเจ็ตเก็ตไม่หนามากได้อ่ะ
มองไปบนอาคารขาเข้า เห็นชิงช้าสวรรค์บนตึกด้วยล่ะ สงสัยจะสร้างสวนสนุกบนนี้มั้ง เออแปลกดี จากนั้นก็เดินเข้าในอาคารขาเข้าล่ะ
เพื่อเข้าสู่ ตม ด่านตรวจคนเข้าเมือง ไอ้เราก็หยิบกล้องถ่ายสนุกสนานเลย ก็เห็นคนอื่นเค้าก็ถ่ายเลยถ่ายมั้ง บังเอิญหันกล้องไปทางพี่ ตม. เท่านั้นล่ะพี่แกลุกออกจากที่นั่งพุ่งมาเลย ไม่ให้ถ่าย แต่ก็ถ่ายมาแล้วอ่ะนะ จากนั้นออกมารับกระเป๋า วันนี้ทัวร์มากันเพียบ เกือบหน้าแตกหยิบกระเป๋าผิดซะแล้ว
พอออกมาได้เราก็เดินตรงออกมาสู่ประตูทางออก พอเดินไปที่ป้ายรถแม่เจ้าภาษาอะไรวะเนี่ย อ่านไม่ออก ก็พี่เล่นใช้ภาษาจีนอ่ะ ยืนงงอยู่ตั้งนานเอาไงดีวะ ตามตำราเค้าบอกให้ขึ้นรถ AP1 เพื่อไป Lisbao แต่ดูเหมือนสายนี้มันจะออกนอกเมืองนะ เราสองคนก็งงๆ อยู่สักพัก แล้วจะเอาตังค์ไหนใส่กล่องวะ ไม่มีเงิน MOP เลย ก็เลยเดินกลับเข้ามาใหม่แลกเงิน MOP ขอแลก 300 เค้าดันให้มา 500 ซะงั้น เออแถมเจ้าหน้าที่แลกเงินก็ดุชะมัด อ้าวแล้วกันไม่มีเหรียญเลย ทำไงดีวะเนี่ย
เดินวนไปวนมาอยู่สักพัก ก็เลยไปถามเจ้าหน้าที่การท่องเที่ยวว่า จะเหรียญได้ที่ไหน พี่่แกก็ชี้มาธนาคารเลย พอดีมีคนไทยกำลังเข้าไปแลกเหมือนกัน ก็เลยตามเค้าเลย แถมเค้าก็ให้แลกแค่ 10 MOP เท่านั้นด้วย เออให้เท่านี้ก็เอาเท่านี้วะ มีเหรียญแล้วก็ไปหาสายรถเมล์กันต่อ เจอคนไทยก็กำลังงงเหมือนกัน หลายกลุ่มมาก น่าจะได้รับ information มาเหมือนกันคือ ให้นั่งสาย AP1 ซึ่งสายนี้เค้ายกเลิกไปแล้ว ต้องขึ้นสาย 26A ไปแทน แต่ยืนตั้งนานตรงนี้มีแต่ 26 เฉยๆ ผ่าน เอาวะ สายนี้ล่ะ มั่วๆ ไปก่อน หยอดไปคนละ 4.20 MOP
รถเมล์สายนี้วิ่งจากเกาะไทปา ข้ามสะพานผ่านมายังเกาะมาเก๊า ผ่านวัดอาม่า แล้วก็เข้าเมืองมาเรื่อยๆ ถนนที่มาเก๊าเป็นถนนสายเล็กๆ แต่รถเมล์วิ่งเข้าออกได้สบายเลยล่ะ พวกเราก็นั่งไปเรื่อยๆ ด้วยความที่มั่วไปก่อนเว้ย น่าจะเข้าสู่ใจกลางเมือง แต่เริ่มชักไม่แน่ใจก็ตอนเห็นตึก Grand Lisbao แล้วแต่ดูเหมือนมันห่างมาเรื่อยๆ เลยลงดีกว่า แต่เชื่อไหมกว่าจะลงกันได้ก็เล่นเอารถเมล์มาจอดสุดสายเลย ตอนนี้ก็ 11.30 แล้ว
พวกเราสองคนก็ลากกระเป๋าเดินไปเดินมา โอ้ย งง ป้ายอะไรวะเนี่ยมีแต่ภาษาจีน กับภาษาโปรตุเกส ภาษาอังกฤษอยู่ไหนวะ แถมคนแถวนั้นก็พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แม่เจ้า !! อะไรวะเนี่ย เริ่มใจไม่ดีแล้วชั้น เราแจ้งทางโรงแรมว่าจะเข้า Check in 11.00 น. นี่เลยมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เอาไงดีวะเนี่ย เดินไปเดินมาสุดท้ายก็
Taxi ครับพี่น้อง พูดกับเค้าก็ฟังไม่รู้เรื่องเลยยื่นแผนที่โรงแรมให้เค้าดู เค้าก็โอเค เอาวะดูเหมือนจะรู้เรื่องนั่งไปก่อนล่ะกัน นั่งกันมาได้สักพักรถแท็กซี่ก็จอดแล้วก็ชี้ให้เลี้ยวขวาซอยข้างหน้า ตอนนี้มิเตอร์ขึ้น 20.5 MOP เราก็จ่ายตามนั้น เค้าบอกว่าไม่ใช่ ต้อง 24.5 อะไรวะ ตอนขึ้นมาเห็นสตาร์ที่ 10 MOP เค้ากดเพิ่มอีก 3 MOP แล้วไงต้องเสียค่าชารต์เพิ่มอีก 3 MOP วะ แต่นะพูดภาษจีนก็พูดไม่ได้ 24.5 ก็ได้วะ ก็เลยลงรถ เข้าใจเลยว่าภาษาที่สามมันสำคัญก็ตอนมามาเก๊าเนี่ยล่ะ .. เฮ้อ เริ่มเหนื่อยใจ แต่ตอนนี้ชั่วโมงอินเทอร์เน็ตหมดแล้ว ไว้มาเล่าเรื่องโรงแรมต่อคราวหน้าล่ะกันนะ
| Create Date : 02 เมษายน 2552 |
|
4 comments |
| Last Update : 2 เมษายน 2552 0:53:51 น. |
| Counter : 2491 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [
