ฝนนี้ที่ภูเก็ต...Indigo Pearl
17-18 October 2008ออกจากโรงแรม Millennium ป่าตองก็ขับรถเลียบชายหาดไปเรื่อย ผ่านกะรน กะตะ กินลมชมทะเล จอดถามทางเป็นระยะๆ เพราะตั้งใจจะไปจุดชมวิว 3 อ่าว ขับวนไปวนมา มาจอดที่นี่ ซึ่งคุ้นมากๆ หม่อมตรีนั่นเอง ที่พักที่เราพักคืนแรก โธ่เอ้ย จุดชมวิว 3 อ่าวอยู่ใกล้หม่อมตรีแค่นี้เอง วันนั้นถามพนักงานแล้วเค้าบอกไม่รู้จัก เฮ้อ.....จุดชมวิว ประกอบไปด้วยอ่าวกะรน กะตะ กะตะน้อย ใช่ป่าว คิดว่าน่าจะใช่นะ แอบถ่ายเด็กฝรั่งมาด้วย 1 คน เพราะพ่อเค้าให้เราช่วยถ่ายให้ 2 พ่อลูก แล้วเราก็เลยให้เค้าถ่ายให้เรา 2 คน เพราะขาตั้งกล้องตั้งแล้ว มองไม่เห็นทะเลหิวแล้วขับรถเข้าเมือง ไปกินโอ้วเอ้ว วันนี้ได้กินสมใจ ก็เหมือนวุ้นอะค่ะ แต่ว่าหนึบๆ เย็นชื่นใจ ถามลุงคนขายเค้าเล่าให้ฟังว่าเป็นขนมของปีนัง ลุงแก่มากแล้วบอกว่าทำมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ทำก็เลยทำเป็น วิธีการทำยุ่งยากมาก แต่เรากินเราว่าเหม็นคลอรีนหน่อยๆ อะ หมูสะเต๊ะร้านข้างๆอร่อย จริงแล้วอยากกินโลบะด้วย แต่ว่าวันที่เราไปกินเค้าไม่มาขาย กินเสร็จรีบขับรถไปต่อที่หมี่ต้นโพธิ์ใกล้ๆ วงเวียนหอนาฬิกาอีกสั่งหมี่ต้มยำ กับหมี่ผัดไป พี่ต้นอยากเปรียบเทียบกับหมี่อ่าวเก ว่าอะไรอร่อยกว่ากัน สรุปแล้วเฮียบอกเหมือนๆกัน แต่หมี่อ่าวเกเค็มกว่า ส่วนหมี่ต้มยำเราว่าอร่อย แต่หมูสะเต๊ะสู้ร้านเมื่อกี้ไม่ได้ แถมแพงกว่าด้วยอิ่มแล้วขับรถมุ่งหน้าไปหาดในยางเพราะคืนนี้เราจะไปพักที่อินดิโก้ ระหว่างทางแวะ Boat Lagoon ไปดูเรือยอร์ชค่ะที่นี่ทำเรือยอร์ชขายค่ะ อยากจะมีสักลำนับดูแล้วโล่งใจ มีมากกว่า 7 ลำ ไม่ใช่ 7 เรือยอร์ช หุ หุ ขับผ่านอนุเสาวรีย์ท้าวเทพกษัตริย์ตรีท้าวศรีสุนทร หญิงแกร่งของชาวภูเก็ต แต่ว่าไม่สามารถเข้าไปถ่ายรูปได้ใกล้ๆ รถเยอะเหลือเกินเลยได้แต่มุมนี้อ้าว....ไอ้หมาดำเพื่อนเรา มี อบต. เป็นของมันเองเลยเหรอเนี่ย นามสกุลมาพ้องกับชื่อ อบต. แวะไหว้พระที่วัดพระผุดก่อนค่ะ แต่ว่าเค้าจะปิดแล้วอะ 6 โมงเย็นแล้ว เลยขึ้นไปได้แค่เท่านี้ขึ้นรถได้แล้วค่ะ เราจะรีบไป Indigo กันค่ะ ที่พักสวยๆรอเราอยู่Indigo Pearl อยู่หาดในยางไม่ไกลจากสนามบินภูเก็ต แต่ทางเข้าเล็กไปนิดไม่น่าเชื่อว่าจะมีโรงแรมหรูๆ ฮิปๆ อยู่ในนี้ check in ก่อนค่ะ นั่งรอไม่นานก็มี ผ้าหอมอุ่นๆ กับ wellcome drink มาบริการถึงที่ มีรถกอล์ฟไปส่งถึงห้องพัก ตอนนี้รอพนักงานมายกกระเป๋าก่อนค่ะระหว่างรอก็ถ่ายรูป Lobby ไปพลางๆ Lobby สวยมากๆค่ะ เน้นสีน้ำเงิน ผู้บริหารเป็นเจ้าของเมืองแร่เก่า เลยสร้างรีสอร์ทดิบๆแต่หรูโคด อารมณ์เหมืองแร่ สถานที่จริงสวยมากๆ แต่ว่าฝีมือถ่ายรูปเราห่วยแตก แล้วกล้องเราก็ถ่ายกลางคืนไม่สวย หรือสวยแต่เราถ่ายไม่เป็นเคาท์เตอร์เช็คอินค่ะ เราโชคดีอีกแล้วทั้งที่จองห้อง Preal Beds ด้าน Wing ใหม่ไว้ในราคา 5400 บาท แต่โรงแรม upgrade ให้เป็นห้อง private pool pavilions ราคาหมื่นกว่าบาท เนื่องจาก agent ที่เราจองระบุมาว่าเป็นลูกค้าพิเศษเก่าแก่ของเค้า ทางโรงแรมจึงให้พิเศษสุดๆ upgrade ขึ้นมาอีก 3 ระดับ โชคดีมากๆ ซึ่งประเภทของห้องพักที่ Indigo มีคือKelly Quarters Preal BedsPlantation VillasPrivate garden pavillionsPrivate pool pavillions ราคาเริ่มที่ 5900 บาท (อันนี้เทียบราคากับ hotelthailand ) แต่เราไม่ได้จองผ่าน hotelthailand นะ แต่ขอแนะนำว่าถ้าจองกับโรงแรมโดยตรงแพงกว่าจองกับ Agent อีกโม้นานแล้ว รถมารอแล้วค่ะ เค้ายก labtop เราขึ้นไปแล้วล่ะพื้นที่กว้างขวางเอาการ ถ้าเดินจนรอบสงสัยลิ้นห้อย เรานั่งรถผ่านในส่วนของ Wing เก่าแต่ที่พักของเราอยู่ด้าน Wing ใหม่เราพักตึกนี้ค่ะ เดินตามมาเลยห้องนี้ค่ะ ประตูเหมือนขึ้นสนิท แต่จริงๆแล้วก็ขึ้น บอกแล้วว่าอารมณ์เหมืองแร่ แต่พอเข้ามาแล้วไม่ขึ้นสนิทแล้วนะคะ แต่เป็นแบบนี้แทนค่ะห้องกว้างค่ะ แอร์เย็นมากด้วย เดินเข้าไปดูที่เตียงใกล้ๆ ค่ะ เค้าโรยกุหลาบไว้ให้ด้วยนะคะ เพราะบอกเค้าว่ามาฮันนีมูนตอนเปิดประตูเข้ามา ทางด้านขวามือจะเป็นห้องแต่งตัวและวางกระเป๋า แต่สายตาเรามุ่งไปที่เตียงก่อน ตอนนี้ย้อนกลับมาที่ห้องแต่งตัวนะคะ ดิบอีกแล้วค่ะคือไม่มีตู้เสื้อผ้าค่ะ เป็นท่อเหล็กพาดไว้ให้แขวนค่ะ แต่ทำที่วางกระเป๋าไว้ให้และมีเสื้อคลุมสีดำอมเทา ตู้นิรภัย พร้อมรองเท้า 2 คู่ ตะกร้าและร่มไว้ให้ค่ะ กลับมาดูที่โต๊ะทำงานบ้างค่ะ แต่ไม่น่าทำงานเลยค่ะมีของวางไว้เยอะแยะไปหมด เห็นทีวีไหมคะแขวนไว้ข้างบน เป็น LCD ค่ะบนโต๊ะมี cake 2 ชิ้นเขียน ว่า "เธอ" "ฉัน" และไวน์ 1 ขวด พิเศษให้อีกด้วยอันนี้ถ่ายจากเตียงกลับไปที่ประตูค่ะ จะได้จินตนาการถูกว่าซอกๆ ห้องที่เห็นเป็นส่วนของห้องเสื้อผ้าโต๊ะข้างเตียงมีเครื่องเสียงดีๆ และ Cd เพลงไพเราะเพราะพริ้งสปริงเด้งให้ฟังฉากกั้นห้องที่เห็นนี้กั้นระหว่างห้องนอนกับห้องน้ำ ต้องเลื่อนเปิดปิดค่ะ หนักเอาการทีเดียวไม้ผสมเหล็ก เปิดมาเป็นห้องน้ำ แบ่งเป็นสัดส่วนชัดเจน เริ่มจากอ่างล้างหน้าก่อนค่ะ มี 2 อ่างไม่ต้องแย่งกันมีเสื่อพร้อมที่นั่งไว้ให้นั่งด้วยนะคะ ถ้าใครอยากเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาไว้ตรงนี้ก็ได้เหมือนกันนะคะ แต่ว่ามันเป็นประตูกระจกเปิดม่านไปก็เป็นส่วนของ pool เลยอะค่ะ ดูรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ในห้องน้ำค่ะก๊อกน้ำเก๋มั๊ยคะ กล่องใส่สำลียังเป็นลายน็อตออกไปดูด้านนอกกันบ้างค่ะ ประตูสามารถเปิดออกไปได้ทั้งด้านห้องนอนและส่วนที่เป็นห้องน้ำ เราจะเปิดออกไปจากห้องน้ำนะคะ ก็จะจ๊ะเอ๋กับอ่างอาบน้ำค่ะ ตั้งอยู่ข้างนอกสระว่ายน้ำค่ะ เล็กแต่ยาว น้ำมีส่วนผสมของเกลือนะคะแต่ว่าไม่เค็ม ดูเหมือนจะขุ่นแต่ก็สะอาดค่ะ บริเวณรอบๆ มีที่นั่งให้พักผ่อนและนอนอาบแดด ถ้าเป็นตอนกลางคืนให้นอนตบยุง ผ้าใบกลมๆข้างบนสีขาวๆนั้นให้ทายค่ะว่าคืออะไร ....ติ๊กต๊อกๆๆๆๆเฉลย......พัดลมค่ะ ถ่ายจากประตูทางออกย้อนมาที่ห้องค่ะ จะได้เห็นความกว้างของพื้นที่ในส่วนที่เป็น Pool พาทัวร์จนหิวแล้วนะคะ ออกไปหาอะไรกินที่ชายหาดในยางดีกว่าค่ะ ตอนนั่งรถกอล์ฟแอบถามคนขับ เค้าบอกว่าเดินออกไปที่ชายหาดมีอาหารทะเลสดๆให้เลือกอยู่หลายร้านป้ายนี้อยู่บริเวณทางออกติดกับชายหาดค่ะ ตรงทางออกจะมี Diving Centreเป็นร้านไม่หรูนะคะ แต่บรรยากาศติดทะเลและอาหารน่าจะสด เราเลือกร้านนี้ค่ะอยู่ตรงข้ามกับประตูทางออกของโรงแรมเลยแต่ราคาก็แพงใช้ได้อยู่ค่ะ ภูเก็ตก็ราคาแบบนี้อะเนอะ แต่มีเมนูให้เลือกไม่หลากหลาย ตัวนี้เค้าบอก 1500 บาท ไม่รู้ฟังผิดหรือป่าว เห็นฝรั่งสั่งไป 1 ตัวเค้าคิด 1700 รู้งี้ไปขอเค้าชิมก็ดีเรามีเงินกินแค่กุ้งตัวเล็กๆ กินอิ่มเรากลับมาเดินเล่นที่โรงแรม ตอนแรกตั้งใจจะไปฟังเพลงที่ REBARไม่ค่อยมีคนเลยค่ะ เหงาๆ Indigo ในยามค่ำคืนช่างสวยซะเหลือเกิน เราเลยเปลี่ยนใจไม่ฟังเพลงเดินเก็บบรรยากาศกันไปเรื่อยๆ ภาพนี้มืดไปนิด ข้างบนเป็น Rebar ข้างล่างเป็น Rivet Grill และ Underground Cafe แฟลชกล้องไม่สว่างมีปัญหาในการถ่ายภาพกลางคืน เดินต่อมาจนถึง Tin Mine ซึ่งตอนเช้าจะมาทานอาหารเช้ากันที่นี่ เดินมาจนถึง Lobby เข้าไปในห้องสมุด แสงสีน้ำเงินสวยสะดุดตาห้องสมุดมีหนังสือ และของสะสมของเจ้าของมี Mac 2 เครื่องให้เราเช็ค mail อุตส่าห์หอบหิ้ว labtop มาถ้าใช้ในห้องต้องเสียตังค์ที่ Lobby และห้องสมุดไม่เปิดแอร์ ร้อนอะ กลับไปว่ายน้ำที่ห้องดีกว่า เดินต่อไปถ่ายรูปก็ไม่สวยเพราะกล้องมีอุปสรรคไว้มาเก็บรายละเอียดใหม่ตอนเช้า เปลี่ยนชุดว่ายน้ำ ยกเค้กกับไวน์มาฉลองกัน 2 คน เค้กช้อคโกแลต สตอเบอร์รี่หวานๆ กินกับไวน์ขวดนี้ เปิดพัดลม แต่....เสียงดังจนน่าตกใจเฮียนึกครึ้ม เบ่งกล้ามโชว์ในสระหมูลอยน้ำได้ไม่นาน ก็เปลี่ยนใจไปนอนแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย คนบางคนเมาไวน์หน้าแดงก่ำ เปิดทีวีเสียงดังยกดอกไม้สวยๆ บนเตียงมาผิงผนังไว้อย่างหมดราคาแล้วขึ้นมานอนดูทีวีอย่างสบายอารมณ์ว้าว....ที่นอนนุ่มเหลือเกิน นี่ละมั๊งคะ ที่นอนชั้นดีที่เขาบอกว่าใช้ขนห่าน ชุดเครื่องนอนก็เนื้อเนียนสุดๆ อยากได้ๆ ขโมยกลับบ้านเค้าจะรู้ไหมนะ หุหุมองดูคนข้างกาย นอนกรนเสียงดัง ผมไม่สระ ฟันไม่แปรงเพราะเมา เสียบรรยากาศที่สุด แต่ยังดีที่อุตส่าห์อาบน้ำ บอกแล้วว่าอย่าดื่มเยอะ นี่แค่ไวน์นะ คออ่อนจิงๆ ดีนะที่เราแค่ชิมไปนิดเดียวเช้าแล้ว ไม่อยากตื่นเลยหลับสบายที่สุด ชอบที่นอนมาก ติดใจ นอนมาก็หลายที่แล้ว ชอบที่นอนที่นี่ที่สุดเลยค่ะ แต่ด้วยความตะกละ ต้องรีบอาบน้ำไปกินอาหารเช้าค่ะดูๆแล้วถ้าไม่รวมพนักงาน ดูเหมือนมีเรา 2 คนเท่านั้นที่เป็นคนไทย นอกนั้นเป็นชาวต่างชาติทั้งหมด มีญี่ปุ่นประมาณ 2 คู่ อาหารมีให้เลือกเยอะนะคะ ขนมจีนน้ำยาก็อร่อย อุปกรณ์บนโต๊ะอาหาร เก๋นะคะ ช้อน ส้อม เป็นรูปเครื่องมือช่างค่ะ แต่ห้องอาหารเปิดโล่ง ไม่ติดแอร์รู้สึกร้อนน่ะอิ่มแล้วไปเก็บตกสถานที่ ที่เมื่อคืนไม่ได้สำรวจดีกว่าอยากได้ไพลิน เอ...ทำหน้าแบบนี้ยังเมาค้างอยู่หรือป่าวคะ คุณพี่โซฟาสีน้ำเงินบริเวณนี้ประกอบไปด้วยร้านขายของที่ระลึก ร้านดอกไม้ และห้องทำขนมซึ่งอยู่อาคารเดียวกับ Lobbyอันนี้อยู่หน้า Lobby เลยค่ะ บริเวณจุดส่งแขกด้านหลังค่ะ โคมไฟ แปลกไหมคะ ในความแข็งแกร่งก็ยังแอบซ่อนความอ่อนโยนไว้แบร๋ๆ ถึงราคาที่พักจะสูงแต่ก็มาเช็คอินกันไม่หยุดไม่หย่อนสระว่ายน้ำที่นี่มี 3 สระ อันนี้คือ Main Pool & kids Pool ล้างตัวก่อนค่ะชายต้องห้าม เข้าไปดูใน Rivet Grill ค่ะหรูโพดดดดดดตรงนี้อยู่หน้าห้อง Rebarหันหลังให้กัน คนละมุมเดียวกัน เธอนั้นเป็นผู้ชาย ส่วนฉันนั้นเป็นผู้หญิง 2 เราในเงากระจกเดินผ่านส่วนที่เป็น Preal Bedsที่เห็นไกลๆนั้นเป็น Main Pool 2 & Pool Bar เดินผ่านด้านหลังของห้องที่เราพักPool No.3แอบมองหาดในยางผ่านกำแพงไม้ไผ่ เพราะขี้เกียจเดินแล้ว บริการผ้าขนหนู ห้ามขโมย กรั่กๆ เส้นเหล็กขึ้นสนิมก็เป็นศิลปะเมื่อยขาแทบเดินไม่ไหว ต้องพักพิง กว้างมั่กๆ ไม่ไปดูแล้วสปา ฟิตเนสหม้อไหใบนี้อยู่หน้าห้องค่ะนั่งๆ นอนๆให้คุ้มก่อนกลับ เปิดประตูระหว่างห้องนอนกับสระว่ายน้ำ แต่อากาศข้างนอกร้อนมากแอร์สู้ไม่ไหวอยากได้ดอกไม้นี้กลับไปด้วย แต่ว่าคงไม่เหมาะสมที่จะเอาออกมาโทรเรียกรถกอล์ฟให้มารับ เพราะใกล้เวลาต้องไปสนามบินภูเก็ตแล้วยังพอมีเวลาเหลือ ขับรถเข้าไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติสิรินาถ คลื่นที่นี่แรงมากๆ ทะเลสวยเหลือเกินเสียงคลื่นกระทบฝั่งดังมั่กๆที่นี่เต็มไปด้วยป่าสนโทรศัพท์ให้ Mastercar มารับรถที่สนามบิน รีบเช็คอิน ว๊าย! ลืมเติมน้ำมันจะคิดเงินค่าน้ำมันตั้ง 1500 แน่ะ ใครจะไปยอม ขับไปเติมเองก็ได้ฟ่ะ แง่มๆ 800 บาท น้อยกว่าครึ่งต่อครั่ง เข้ามานั่งรอที่ Gate ไม่ดีเลย์ค่ะ ตรงเวลาถึงสุวรรณภูมิแล้ว รอรับกระเป๋านานมากๆ ขณะทำ blog อยู่นี้สุวรรณภูมิแย่แล้วพันธมิตรยึด เสียหายไม่รู้เท่าไหร่ เฮ้อ...เมืองไทยแย่แล้ว ไปภูเก็ตคราวนี้ ชอบทะเลภูเก็ตมากๆ ยังไม่ได้ไปอีกตั้งหลายที่ต้องกลับไปอีกให้ได้ ขอเก็บเงินอีกหน่อยรับรองต้องไปอีก ค่าใช้จ่ายในการไปภูเก็ตเท่ากับไปต่างประเทศใกล้ๆ เลย แต่ถ้าจะประหยัดก็ได้นะ แต่เราเลือกโรงแรมสวยๆ เลยค่าใช้จ่ายสูง หลงรักทะเลภูเก็ตแล้วสิ...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [