Group Blog All Blog
|
ปัญญา เรณู ดูแล้วคิดถึงบ้าน สวัสดีทุกๆคนค่ะ ^^ วันนี้สอบเสร็จแล้ววว เลยชวนเพื่อนไปดูหนัง เรื่อง "ปัญญา เรณู" ไปด้วยอารมณ์แบบว่า เรื่องนี้จัดเต็มมาก ภาษาอีสานทั้งเรื่อง แบบนี้ก็ถูกใจเลย ฮ่าๆๆ บ่ต้องแปลหยังให้มากความ ตัวละครพูดมา รู้เรื่องทันที แถมสถานที่ถ่ายทำ ชวนให้นึกถึงชีวิตวัยเด็กมากๆ  อันนี้ขอพูดในฐานะของคนดูคนนึงนะค่ะ เพราะไม่มีความรู้เรื่องการดูหนัง แค่ไปดู สนุกก็ชอบ ไม่สนุกก็เฉยๆ ไม่ได้อะไรมาก จากที่ดูเรื่องนี้ ฮ่าๆๆๆ ขอบอกว่า เขาใส่ใจรายละเอียดนะ จากที่เราผ่านชีวิตบ้านนอกแบบนั้นมา อยู่กับทุ่งนา ไปเรียน ทั้งโรงเรียนมีนักเรียนไม่ถึงร้อย ครูสี่ห้าคน กับอาคารเก่าๆ หนังสือเรียนขาดๆ หน้าปกไม่มี แล้วบ้านแบบนั้น บ้านไม้ ยกพื้นสูง มีคอกวัวคอกควายอยู่ใกล้ๆ แล้วที่ประทับใจและตกใจสุดๆคือ เสื้อกีฬาของเด็กชายปัญญาค่ะ เสื้อกีฬาสีเขียว ยี่ห้อเดียวกันกับที่เราใส่ ตอนอยู่ ป. หก ฮ่าๆๆ ไม่รู้ว่า เราไม่ค่อยได้กลับบ้านเท่าไหร่ หรือ ว่าเพราะเขาไม่ใส่กันเเล้วก็ไม่รู้ แต่เรารู้สึกว่า นานมาแล้ว ที่เราไม่เห็นเสื้อกีฬาแบบนี้ ฮ่าๆๆๆ ตอนที่เห็นนี่แบบ นึกถึงตอนอยู่ประถม เย็นๆ เลิกเรียน ซ้อมวอลเลย์ไปแข่งกับโรงเรียนอื่น เล่นเป็นบ้างไม่เป็นบ้าง ก็ต้องเล่น เพราะไม่มีนักกีฬา  หนังเรื่องนี้ทำให้นึกถึงวิถีชีวิตอะไรหลายๆอย่าง เด็กอีสาน (แถวบ้านเรา) ที่อื่นเป็นไงไม่แน่ใจ สิ่งที่ต้องทำแทบทุกวันคือ นึ่งข้าวเหนียว ไปเลี้ยงวัว เลี้ยงควาย พอเสาร์ - อาทิตย์ ก็ออกไปกับเพื่อน เพื่อหาขุดนั่นนี่มากิน ^^ ตัวเราเอง บางทีก็ได้ออกไปหาปลากับพ่อ ห้าๆๆ พ่อเป็นคนลงไปหว่านแห ส่วนเรารอเก็บปลาอยู่ข้างบน ฮ่าๆ แล้วก็มีครั้งนึง ที่เราเคยไปหากบ (หากบจริงๆนะ ) ขุดกบในรู นี่แหล่ะค่ะ เเล้วเชื่อมั้ยว่า เราเคยเจอรูงู ฮ่าๆๆๆ พอได้ดูหนังแล้วฮาเลย ตอนนั้นเรากับเเม่ก็วิ่งแตกกระเจิงไปเหมือนกัน แล้วอีกอย่างในหนังที่มีเด็กกรุงเทพมา อันนั้นอาจจะขัดกับความรู้สึกบ้างว่า เหตุใดหนอ เด็กกรุงเทพจึงขับรถผ่านมาแถวนี้ ท้องทุ่งกันดาร ในเรื่องมันอาจจะดูเป็นมิตรภาพที่บังเอิญนะ ในชีวิตจริง อาจจะไม่มีแบบนั้นที่มีรถมาเสียกลางทุ่งนา แต่สิ่งหนึ่งที่เราคิดว่าหนังต้องการจะสื่อออกมาก็คือ เขาน่าจะอยากให้เราเห็นถึงความ ใสบริสุทธิ์ของเด็กๆมากกว่า ว่าเด็กทุกคนสามารถเป็นเพื่อนกันได้ โดยไม่ต้องสนใจว่าเพื่อนคนนั้นเป็นใคร มาจากไหน แค่คุยกันรู้เรื่อง เเล้วเพื่อนไม่รังแกกัน แค่นั้นมิตรภาพก็เกิดขึ้นได้ ตอนเด็กเราก็เคยเจอมิตรภาพแบบนี้ อาจจะต่างกันแค่ เพื่อนคนนั้นไม่ได้รถเสีย แล้วบังเอิญมาเจอ แต่เราได้เจอเพราะว่า ไปเข้าค่านลูกเสือ แค่เวลาเพียงสามวัน มันก็ทำให้เราได้เพื่อนที่ดีเพิ่มมาอีกตั้งเยอะแล้ว ^^ ส่วนตอนท้ายที่ดูหักมุม มันก็เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นอีกแหล่ะค่ะ เพราะในท้องถิ่นอีสานมันมีเรื่องราวแบบนั้นจริงๆ แล้วการที่เขาวางเรื่องราวแบบนั้นเราว่ามันโอเคนะ ยอมรับว่าตอนนั้น เกือบร้องไห้ ฮ่าๆๆ แต่ต้องหยุดไว้ก่อน เพราะถ้าร้องแล้วจะยาว ฮาาาา .... สำหรับเราเรื่องนี้ เราว่าอาจจะไม่ได้หวือหวา เเต่ว่าเรารู้สึกชอบมาก อาจจะเป็นเพราะเรามีประสบการณ์คล้ายๆกับเรื่องราวที่เกิดในหนังค่อนข้างเยอะ เรื่องนี้สะท้อนแง่มุมของชีวิตอีสานออกมาได้ดีนะ ดูแล้วนึกถึงวันเก่าๆเลยหล่ะ ถ้าไปดูง่ายๆ ใสๆ ไม่คิดไรมากมาย เราว่าเป็นหนังที่ดูแล้วอิ่มเรื่องนึงเลยค่ะ ปล. ชอบน้องเรณูมาก ฮ่าๆๆๆ
มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ ไม่อยากจะคุยเลยว่าไปดูเรื่องนี้มาแล้วเหมือนกันครับ ผมเป็นคนกรุงเทพฯ เลยต้องอ่านซับไตเติ้ลทั้งเรื่องเลยครับ เพิ่งจะรู้ว่าคำว่า "ย่าน" ภาษาอีสานแปลว่า "กลัว" ครับ หนังเรื่องนี้โอเคดีครับ แต่ไม่ชอบตอนจบของเรื่องเลย ดูแล้วมันโม้เกินไป ไม่มีความสมจริงเลย แต่โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้ก็น่ารักดีครับ เบา ๆ สบาย ๆ ดีครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง
  วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:31:16 น.แนะนำเว็บดูหนังซีรีย์เกาหลีฟรี
โดย: koreaserie (loveyoupantip
) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:8:59:21 น. |
Nepster
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะค่ะ :) เจ้าของบ้านชื่อตั๊กแตนค่ะ เป็นคนชอบการเดินทาง ชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือเกี่ยวกับบันทึกการเดินทาง ชอบถ่ายรูป แล้วก็ชอบเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยด้วยค่ะ มีความฝัน อยากไปเที่ยวรอบโลก อยากมีหนังสือบันทึกการเดินทางของตัวเองสักเล่ม แล้วก็อยากพูดได้หลายๆ ภาษา ฮ่าๆ จริงๆ อยากเป็นล่าม หรือไม่ก็นักแปล สนใจภาษาต่างประเทศค่ะ หุหุ ตอนนี้ Bloggang เป็นเหมือนบ้านไปแล้ว เพราะทำให้ตั๊กแตนได้มีโอกาสแบ่งปันข้อความกับเพื่อนๆ และยังทำให้รู้จักเพื่อนใหม่ และได้ความรู้มากมายด้วยค่ะ ถ้าแวะผ่านมาก็ทิ้งข้อความทักทายกันไว้ได้นะค่ะ :)
Friends Blog
|
|||||||||||||
NEPSTER : Life is a Journey ...
Up to you