Peace, Love and Respect ระหว่างคนกับสัตว์ป่่าตอน1 การสร้างความสัมพันธุ์และความผูกพันธุ์กับสัตว์ป่าไม่ใช่ของง่ายและไม่ได้เป็นสิ่งที่ทุกคนจะทำได้หรืออยากจะทำเพราะว่ามันอันตรายต่อชีวิตหากไม่มีการเรียนรู้ถึงความเข้าใจในธรรมชาติของสัตว์ที่มีอยู่ในโลกนี้ แต่ก็มีคนอีกหลายคนในโลกนี้ที่ยอมทุ่มเทชีวิตตัวเองเพื่อเข้าถึงสัตว์ป่าและถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ให้กับคนภายนอกได้เข้าใจเช่น Jane Goodall ที่ได้ศึกษาเรียนรู้ธรรมชาติและคลุกคลีอยู่กับลิงชิมแปนซีมากว่า 40 ปี มาฟัง Jane พูดเกี่ยวกับเรื่อง Helping humans and animals live together in Africa น่าสนใจมากค่ะประมาณ 25 นาทีถ้าไม่อยากฟังเธอพูดลองไปหาหนังสืออ่านดูค่ะ สัตว์ป่าไม่ใช่สัตว์ที่เราจะเอามาเลี้ยงเป็นสัตว์บ้านหรือกักขังเพื่อให้ความบันเทิงกับมนุษย์ ต้องแยกให้ออกระหว่างความรักกับความเห็นแก่ตัวที่จะถือเอาความเป็นเจ้าของครอบครองสัตว์ป่าทั้งหลาย ใครเคยได้ยินเพลง Born Free ซึ่งร้องโดย Matt Monroe และเป็นเพลงประกอบภาพยนต์ชื่อเดียวกัน เป็นหนังที่ทำขึ้นมาจากเรื่องชีวิตจริงที่ 2 คนสามีและภรรยา Joy และ George Adamson ได้ไปทำงานและใช้ชีวิตอยู่ในประเทศเคนยา ทวีปอัฟริกา ลองมาดูตัวอย่างของหนังเรื่องนี้ ถ้าใครอยากดูต่อก็ไปเช่าหนังมาดูหรือว่าไปโหลดเอามาจาก Youtube ก็ได้ค่ะมีทั้งหมด 10 ตอนซึ่งอันนี้เป็น original ตั้งแต่ปี 1966 ดูที่ไรก็น้ำตาคลอทุกที แต่ที่ตั้งใจจะเขียนวันนี้ไม่ใช่เรื่องหนังแต่เป็นเรื่องจริงของความผูกพันธ์ระหว่างคนกับสิงโตที่เกิดขึ้นในโลกนี้ เรื่องแรกคือ John Rendall และ Anthony "Ace" Bourke ชาวออสเตรเลียที่ได้เดินทางไปอังกฤษหลังจากจบการศึกษาจากในมหาวิทยาลัยที่ออสเตรเลียเพื่อหาประสบการณ์เหมือนกับวัยรุ่นทั้งหลายในสมัยนั้น ทั้งสองได้ไปที่ Harrods แผนกที่ขาย exotic animals เพราะที่นี่มีการโฆษณาว่ามีทุกอย่างที่ต้องการและที่นั่นทั้งสองก็ได้ไปเห็นลูกสิงโตที่ถูกขังอยู่ในกรงจึงซื้อเอาไปเลี้ยงที่แฟลตของตัวเองที่ Chelsea เมื่อปี 1969 และตั้งชื่อลูกสิงโตตัวนี้ว่า Christian ตอนนั้นทั้งสองหนุ่มมีอายุเพียง 25 ปี Christian เริ่มโตขึ้นและค่าใช่จ่ายก็มากขึ้นตามไปด้วย ทั้งสองจึงได้ตัดสินใจที่จะปล่อย Christian เป็นอิสระกลับสู่บ้านเดิมคือ Kenya ทั้งสองได้ติดต่อกับ Virginia Mckenna กับ Bill Travers ซึ่งเป็นผู้แสดงนำในเรื่อง Born Free และเป็นผู้ก่อตั้ง Born Free Foundation หลังจากหนังเรื่อง Born Free ได้ออกฉาย Christian ได้ถูกนำกลับสู่ Kenya โดยได้รับการอนุญาติของรัฐบาล Kenyaหลังจากการหว่านล้อมจาก Bill Travers และ George Adamson ในปี 1971 แต่น่าเสียดายที่ George ถูกฆาตกรรมโดยฝีมือของพวกคนโจรป่าเถื่อนชาว Somalian เมื่อปี 1989 Christian ถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระในเขตป่าสงวนและอนุรักษ์สัตว์ป่า Kora ที่ไนโรบี หลังจากนั้นอีกประมาณ 9 เดือนทั้ง John และ Ace ต้องการไปเยี่ยม Christian แต่ก็ได้รับคำเตือนจาก George ว่า Christian ได้ปรับสภาพให้เข้ากับธรรมชาติแล้วและอาจจะเป็นอันตรายเมื่อเข้าใกล้ แต่อย่างไรก็ตามทั้ง 3 คน George, Rendall และ Bourke ได้พยายามแกะร่องรอยของ Christian จนกระทั้งพอรู้ว่าอยู่จุดไหนจึงเริ่มเรียกหา Christian และนี่ก็คือวิดีโอของการพบกันอีกครั้งของ 2 หนุ่มและสิงโตหลังจากที่จากกันไป 9 เดือนถึงแม้เวลาจะผ่านไปแต่ความผูกพันธุ์ของคนและสัตว์ก็ยังไม่ลืมเลือน วิดีโอใน Youtube ของ Christian มีผู้กดดูกันแล้วมากกว่า 12 ล้านคนซึ่งผู้เขียนเองได้เห็นเป็นครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว จากนั้นก็มีคนเอามาตัดต่อใหม่อีกมากมาย โหลดเก็บไว้เยอะดูวิดีโอทีไรก็ขนลุกและน้ำตาไหลทุกที มาดูเรื่องราวทั้งหมดของ Christian ที่เป็น documentary และเพิ่งจะมีคนเอามาลงใน Youtube เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เอาไว้รออ่านต่อคราวหน้าก็แล้วกัน เขียนต่อไม่ถูกแล้วค่ะ   Create Date : 02 กันยายน 2552 5 comments Last Update : 2 กันยายน 2552 8:14:45 น. Counter : 1360 Pageviews. Share Tweet

โดย: คนทุ่งบางเขน 2 กันยายน 2552 14:22:30 น.

สวัสดีค่ะพี่ ตอนนี้อยู่ทีทำงานค่ะ เขา block youtube เลยตอนนี้ดูไม่ได้ ในสมัยก่อนเคยดูภาพยนต์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์ค่ะ ถ้าจำไม่ผิด จะมี นาค, ปลาโลมา, สิงโต ดูไปตอนต้นๆเรื่องก็มีความสุขดีค่ะ ตลกดี เป็นช่วงเวลาที่มนุษย์กับสัตว์พยายามทำความรู้จักและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน และเริ่มผูกพันธ์ แต่พอตอนใกล้ๆจะจบ สุดท้าย ทุกสิ่งก็ต้องถูกส่งกลับคืนสู่ถิ่นกำเนิด ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เช่น ทางด้านกฏหมาย หรือ สังคมไม่ยอมรับ ดังนั้นพอตอนสุดท้านของภาพยนต์เวลาดูก็จะร้องไห้เสมอ เพราะว่า สัตว์ที่เราเลี้ยงและให้ความผูกพันธ์จะต้องจากกันไป แต่ในกรณีนี้ก็เป็นความสัมพันธ์ทางบวกค่ะ แต่บางทีก็เป็นความสัมพันธ์ทางลบ มนุษย์หากินกับสัตว์ เอาสัตว์มาทรมาน เช่น เอาช้างมาเดินหากินบนนถนน   โดย: athena_b 2 กันยายน 2552 18:46:58 น.

เราดูคลิปสิงโตคริสเตียนจนจบเลยค่ะ ดูแล้วซึ้งและน้ำตาซึมเลยแฮะ ดูไปดูมาไม่รู้ยังไงอยู่ๆก็คิดว่าโทบี้หมาเราหน้าตาคล้ายคริสเตียนตอนเด็กเลยแฮะ คงเป็นเพราะหมาเราจะมีขนฟู่ๆตรงหลังหู ดูแบบตลกๆแล้วเหมือนสิงโตน่ะค่ะ เราเองมีหมา มีสัตว์เลี้ยง เราก็รักเค้ามากๆน่ะค่ะ นึกไม่ออกเหมือนกันถ้าวันนึงไม่มีโทบี้ เราจะเป็นยังไง ก็คงเศร้าน่าดู ตอนดูคลิปถึงช่วงที่สองหนุ่มต้องทิ้งคริสเตียนไว้ที่แอฟริกา เราว่าทั้งสองคงพยายามทำใจกันน่าดู คือเหมือนเห็นๆกันอยู่ แต่ตอนนี้ต้องจากกันแล้ว เป็นเราคงทำใจลำบาก แต่คือเค้าเป็นสัตว์ป่า การปล่อยให้เค้ามีวิถีชีวิตแบบสัตว์ป่า มันก็เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วเนอะ อ้อ...ตอนที่คริสเตียนมีชีวิตอยู่ลอนดอน เค้าทำตัวเหมือนหมาตัวโตๆธรรมดาๆตัวหนึ่งเลยนะคะ น่ารักมากๆ แบบว่าเดินเล่น นั่งรถ เล่นบอล นี่มันหมานี่นา ไม่ใช่สิงโตซะหน่อยยยย อิอิ ว่าแต่เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม เห็นว่าจะกลับไปเที่ยวไทยใช่ไหมคะ นี่เราก็พึ่งมีเวลามาเขียนบล็อก เราพึ่งแต่งห้องทำงานใหม่ไปน่ะค่ะ แวะมาบอกเผื่ออยากจะเข้าไปอ่าน ปกติเราไม่ค่อยกล้ามาชวนใครเข้าไปอ่านบล็อก เดี๋ยวเค้าจะว่าว่าอะไรเนี่ยยย แต่คือเห็นว่าเป็นคอแต่งบ้านเหมือนกัน พอเขียนบล็อกนั้นเสร็จเลยนึกถึงคุณMellitus ขึ้นมา   โดย: ~ Cerulean Blue ~ 2 กันยายน 2552 23:28:49 น.

สวัสดีตอนเช้าตรูค่ะ ตอนนี้เวลาที่ประเทศไทย 6.17 น ค่ะ ถึงที่ทำงานแล้ว เพราะวันนี้ต้องมาอยู่เวรตอน 6.00 น. แฮะ ตอนนี้ยังไม่มีผู้คนเลย สุขสันต?วันศุกร์ค่ะ   โดย: athena_b 4 กันยายน 2552 6:18:46 น.

อาาา..ไม่ลืมคุณMellitusหรอกค่ะเพราะจะว่าไปอ้อมวนๆเวียนๆอ่านไม่กี่บล็อกเิอง (ขอใช้ชื่อเล่นเรียกแทนตัวเองละกันนะคะ คิดว่าคุณ Mellitus คงเป็นผู้ใหญ่กว่าเยอะ คิดว่าถ้าใช้"เรา"ตลอดแล้วมันรู้สึกแปลกๆอ่ะค่ะ อิอิ) ขอบคุณที่ชอบห้องที่อ้อมแต่งนะคะ แต่จริงๆก็สวยแค่มุมที่เอารูปมาให้ดูเท่านั้นแหละค่ะ ยังมีที่ต้องทำอีกมหาศาล เกษียณแล้วจะย้ายกลับไปไทยเหรอคะ ว่าแต่คุณ Mellitus อยู่เมืองนอกมานานมากๆแบบนี้ ถ้ากลับไปอยู่ที่ไทยอีก ได้ไปสัมผัสสังคมไทยที่แน่นอนว่าอาจจะมีอะไรที่ไม่ถูกใจบ้าง มันจะรู้สึกชินมั้ยคะ อ้อมอยู่ที่นี่มาสี่ปี ถ้าไม่นับเพื่อนในบล็อก จะว่าไปก็แทบจะไม่ได้ไปสัมผัสกับสังคมไทยหรือคนไทยที่ไหนเหมือนกันค่ะ มันไม่เหงาน่ะค่ะ เลยเฉยๆ ไม่เคยมีความรู้สึกว่าต้องขวนขวายหาเพื่อนคนไทยหรืออะไรแบบนั้น อ้อมชอบอยู่เงียบๆส่วนตัวๆของอ้อมแบบนี้น่ะ ถ้าจะวุ่นวายก็คงวุ่นวายกับเรื่องตัวเองมากกว่ากับเรื่องของคนอื่น ไม่นานมานี้มีคนถามด้วยว่าอยู่มาหลายปีทำไมไม่มีเพื่อนคนไทยเลย เราก็ตอบไปว่าอ้าวว แล้วจำเป็นต้องมีด้วยเหรอ คนถามได้ยินเค้าคงหมั่นไส้ คงไม่ชอบใจเท่าไหร่ คิดว่านะคะ เรื่องไปเที่ยวไทยคิดว่าอาจจะยังไม่ใช่เร็วๆนี้น่ะค่ะ แต่กะจะให้พ่อแม่มาหาก่อน อ้อมว่าแบบนั้นมันสบายใจดี กลัวกลับไปแล้วต้องตามคำถามจากญาติๆนู่นๆนี่ๆ คนชอบถามกันเรื่องมีูลูก เรื่องนั่นนี่ ที่เราไม่ไม่อยากตอบ เลยตัดปัญหาให้พ่อแม่มาแทนดีกว่า   โดย: ~ Cerulean Blue ~ 5 กันยายน 2552 19:02:58 น.