ขอไว้อาลัยแก่พี่ชายที่น้องให้ความรักและเคารพตลอดชั่วชีวิตนี้ ก่อนที่จะได้เดินทางกลับเมืองไทยเราสองคนพี่น้องได้โทรคุยกันหลายครั้ง พี่บอกให้น้องทำประกันรถต่อเป็นประกันชั้นหนึ่งเพราะกลัวว่าถ้าแฟนจะขับรถในตัวเมืองกาญจน์อาจจะไม่ปลอดภัยและอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้เพราะแฟนเป็นคนขับรถเร็วแต่เนื่องจากรถมีอายุได้ 10 ปีจึงทำได้แค่ประกันชั้นสอง แต่วันที่เดินทางกลับเมืองไทยแฟนไม่ได้เดินทางมาด้วยเพราะติดงาน พี่ได้ถามว่าแล้วจะเดินทางไปเมืองกาญจน์อย่างไร ก็บอกว่าเดี๋ยวก็ขึ้นรถแท๊กซี่ไปลงที่ท่าขนส่งสายใต้แล้วขึ้นรถเมล์ไปเมืองกาญจน์ ด้วยความที่พี่เป็นห่วงน้อง พี่บอกว่าเดี๋ยวจะไปรับเองที่สนามบินและวันที่น้องเดินทางถึงเมืองไทยพี่ก็ได้เช่ารถตู้ไปรับน้องที่สนามบิน พี่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะเครื่องลงตอนตีห้า พี่บอกว่าออกจากเมืองกาญจน์ตอนตีสองครึ่ง ตั้งแต่ถึงเมืองกาญจน์พี่ไม่เคยให้น้องขับรถเองเลยเพราะรู้ว่าน้องเป็นคนที่ทนอะไรไม่ค่อยได้กับปัญหาการจราจรในตัวเมืองกาญจน์ พี่บอกน้องว่าอยากจะไปไหนให้บอกเดี๋ยวจะขับให้ พี่พาน้องไปส่งที่บ้านเพี่อเอากระเป๋าเดินทางไปเก็บและกลับไปนอนค้างอยู่กับคุณแม่ บางวันพี่เห็นน้องนั่งเหงาเพราะคุณแม่เข้านอนแต่หัวค่ำ พี่ถามว่าอยากจะไปฟังเพลงไหม พี่ปิดร้านอาหารพาน้องไปนั่งฟังเพลงแล้วพี่ก็ลูบหัวน้องบอกว่าอย่าดี่มมากเดี๋ยวเมา จำได้ว่าเป็นวันศุกร์ที่ 5 พ.ย. 2553 ร้านพี่ไม่ค่อยมีคนเท่าไร บังเอิญ ผ.อ.ของโรงเรียนหนึ่งไปนั่งทานอาหารที่ร้านและจะไปต่อที่คาราโอเกะแห่งหนึ่ง พี่ถามน้องว่าอยากจะไปร้องเพลงรึเปล่า ซึ่งน้องเองก็อยากไปอยู่แล้วเพราะไม่มีอะไรจะทำ แฟนจะเดินทางมาถึงเมืองไทยในวันรุ่งขึ้น ก็เลยตามกันไปที่คาราโอเกะ มีทั้งเพื่อนพี่ ภรรยา พี่ของภรรยา ผ.อ.และผู้ติดตามเป็นทั้งหมด 7 คนด้วยกัน และวันนั้นเองน้องได้พูดออกไมค์ให้ทุกคนได้ยินว่า น้องขอมอบเพลงนี้ให้กับพี่ คือเพลง He ain't heavy, he's my brother มีความรู้สึกบอกไม่ถูก เคยร้องเพลงนี้หลายครั้งแต่ครั้งนี้มันเหมือนมีอะไรมาจุกที่อก กอดคอพี่และร้องด้วยน้ำเสียงปนสะอื้นจนพี่ต้องช่วยร้องด้วย ไม่เคยคิดมาก่อนว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะร้องเพลงนี้ให้พี่ฟัง เรามีด้วยกันทั้งหมด 3 คนพี่น้องแต่เราสองคนดูเหมือนจะมีนิสัยที่คล้ายคลึงกันและก็ชอบอะไรที่คล้ายๆกัน รูปเหล่านี้จะอยู่ในความทรงจำของน้องตลอดไป พี่ยอมเสียสละทุกอย่างหลังจากที่มีปัญหาในครอบครัว พี่ยอมสละความสุขส่วนตัวละทิ้งความก้าวหน้าในหน้าที่การงานที่โรงแรมโอเรียลเต็ลเพื่อกับไปดูแลคุณแม่ที่อยู่คนเดียว พี่ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองกาญจน์มานานกว่า 10 ปีโดยที่น้องไม่รู้ว่าพี่ได้รู้จักคนมากมายตั้งเด็กไปจนแก่จนกระทั่งวันฌาปณกิจศพพี่ เสียงคนที่เรียกพี่ว่า น้อง พี่ อาจารย์ ลุงและพ่อได้ยินอยู่ตลอดงานและก็เข้าใจเพราะพี่เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษและเป็นวิทยากรเกียวการบริหารโรงแรมให้กับโรงเเรมและโรงเรียนในเมืองกาญจน์ น้องถึงได้รู้ว่าทำไมพี่จึงเป็นที่รักและเคารพของเด็กๆวัยรุ่น มีคนมาลาพี่กว่า 500 คนทั้งๆที่ไม่ได้ออกบัตรเชิญเพราะน้องไม่รู้จักใครในเมืองกาญจน์แถมมือถือเครื่องใหม่ที่น้องเอาไปให้ไม่รู้ว่าพี่ไปทำท่าไหนเบอร์ contact ของพี่ก็ลบหายไปด้วยแต่ดีที่พี่ดึงเอาออกมาได้เป็นบางส่วนและจดไว้ในเศษกระดาษก่อนที่พี่จะเข้าโรงพยาบาล บางคนเพิ่งมารู้เมื่องานศพพี่สิ้นสุดลงแล้ว เสียดายที่น้องไม่สามารถที่จะมีโอกาสไปร่วมทำบุญ 100 วันให้พี่แต่จะพยายามหาเวลาไปวัดที่สวีเดนแห่งใดแห่งหนึ่งเพื่อทำบุญใหพี่ ต่อไปนี้น้องก็ไม่รู้ว่าเวลาที่น้องมีทุกข์น้องจะโทรไปหาใคร ไม่มีใครที่จะให้คำปลอบโยน ไม่มีใครที่จะบอกให้น้องใจเย็นๆเวลาที่อยู่เมืองไทยอีกต่อไป น้องรักพี่ค่ะและจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างและแม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายที่ได้อยู่กับพี่ที่โรงพยาบาล พี่มาจากน้องและคนรอบข้างที่รักพี่เมื่ออายุได้เพียง 61 ปี เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันช่างรวดเร็วเหมือนกับความฝันร้ายที่น้องไม่อยากตื่นขึ้นมาเพื่อเผจิญกับความจริง ขอให้พี่จงไปสู่ที่สุขติ ถ้าหากว่าชาติหน้ามีจริงอย่างที่ทุกคนคิดก็ขอให้เราได้มาเกิดเป็นพี่น้องกันอีก ขอให้พี่ไม่มีห่วงและกังวลกับสิ่งใดๆทั้งสิ้น พี่จะอยู่ในความทรงจำของน้องตลอดไป   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2553 17 comments Last Update : 30 พฤศจิกายน 2553 4:08:36 น. Counter : 1218 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีตอนเช้าครับ   โดย: MaFiaVza 29 พฤศจิกายน 2553 6:45:46 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเศร้าตามไปด้วยค่ะ   โดย: keng_toshi 29 พฤศจิกายน 2553 12:49:44 น.

I am sorry for your lose I know how hard it is to lose a brother. My prayers are with you. Maybe it's just a cold comfort of saying to you that as long as your beloved brother are in your memories, they will also be in your heart.....listening to this beautiful song will therefore bring back those wonderful memories and make you realize that your brother will never be too far away....   โดย: thai me up 29 พฤศจิกายน 2553 14:52:17 น.

สวัสดีค่ะพี่ Mellitus ดีใจด้วยนะคะที่พี่ Mellitus ได้กลับบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว จริงๆแล้วก่อนหน้านี้ athena_b ก็รู้สึกเศร้า และตกใจพอสมควรค่ะ ช่วงที่พี่ Mellitus บอกว่าตอนนี้พี่ชายมีปัญหาทางสุขภาพอยู่ หลังจากนั้นไม่นานนักช่วงที่หายไป athena_b ก็ได้เห็นข้อความใน twitter จึงทำให้รู้สึกเสียใจ และตกใจแทน ว่าทำไมเหตุการณ์ต่างๆจึงได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจริงๆค่ะ หวังไว้ว่า ณ เวลานั้นพี่ Mellitus คงจะได้รับขอความทาง SMS ที่ส่งไปให้นะคะ สัจธรมมแห่งชีวิต คือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครหลีกหนีพ้น และชีวิตก็ช่างแสนสั้นเหลือเกิน จึงทำให้ทราบว่าในเมื่อยังมีเวลาเหลืออยู่ ก็ควรใช้ให้คุ้มค่าที่สุด และเก็บแต่ความทรงจำที่ดีเอาไว้ในห้วงของจิตใจต่อไปค่ะ ขอให้พี่ Mellitus และทุกคนในครอบครัว มีจิตใจที่เข้มแข็ง เพราะชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปเรื่อยๆค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: athena_b 29 พฤศจิกายน 2553 17:39:11 น.

สงสัยคงจะเกิดข้อผิดพลาด หรือไม่ก็พิมพ์รหัสผิดค่ะ เพลงใน youtube ที่ให้คือเพลงนี้ค่ะ If I could be where you are by Enya ค่ะ   โดย: athena_b 29 พฤศจิกายน 2553 17:41:16 น.

อ่านแล้วเศร้ามากมาย คิดไม่ถึงเหมือนกันนะคะว่าพี่ชายจะจากไปแบบกระทันหัน เสียดายที่ยังไม่เคยได้เจอกันและก็ไม่มีโอกาสได้ไปงานพี่เขาด้วย ขอแสดงความเสียใจกับพี่สาวอีกครั้งค่ะ   โดย: pinkyrose 1 ธันวาคม 2553 12:41:45 น.

ตั้งแต่โทรหาพี่จุ๋มวันนั้นก็ติดงานด่วนที่ปัตตานี ก็เลยยุ่งจนเพิ่งจะได้ว่างก็เช้าวันนี้ค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะพี่ พี่จุ๋มค่ะขอเบอร์โทรที่สวีเดนได้มั๊ยค่ะ แล้วช่วงเวลาไหนที่พี่สะดวกบ้างคะ   โดย: ตามเส้นทางของหัวใจ 2 ธันวาคม 2553 7:15:48 น.

พี่จุ๋มขา ชอบมากเลยค่ะที่พี่มาเม้นท์แบบยาวๆ ได้อ่านได้รู้เรื่องราวมากมาย ได้รู้สึกใกล้ชิดและผูกพันธ์กันมากขึ้นด้วยค่ะ ยินดีเสมอที่ได้คุยกับพี่ค่ะ ทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมชาติ การจากลาก็เช่นกัน คนที่ยังอยู่ก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนต่อไป เชื่อว่าพี่ชายคงอยู่ในหัวใจและคอยเป็นกำลังใจให้พี่จุ๋มเสมอค่ะ มีเพื่อนบล็อคฝากแสดงความเสียใจมาด้วยนะคะ ไม่ทราบว่าพี่ได้เห็นหรือเปล่า   โดย: pinkyrose 3 ธันวาคม 2553 23:30:40 น.

ลอกมาให้อ่านค่ะ อ่านที่พี่เค้าเขียนถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น แล้วอยากส่งกำลังใจให้พี่เค้าด้วยค่ะ ... ความสูญเสียมันทำให้เกิดอะไรได้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นการจากเป็น จากลา หรือว่าจากไกล ทุกอย่างเป็นการลาจาก และมันสอนเราได้ เยอะจริงๆ นะค่ะพี่โรส ... โดย: JewNid 2 ธันวาคม 2553 9:46:40 น. ยิ้มไปกับมิตรภาพที่งดงามค่ะพี่โรส และขอฝากความเสียใจถึงพี่เขาด้วยนะคะ ถ้าเผื่อพี่โรสได้เจอ ได้คุยกันอีกค่ะ โดย: Sweety-around-the-world 2 ธันวาคม 2553 16:04:17 น   โดย: pinkyrose 3 ธันวาคม 2553 23:32:47 น.

สวัสดีค่ะพี่ Mellitus สบายดีหรือเปล่าค่ะ จริงๆแล้วตอนนีเเมืองไทยมีวันหยุดยาว 3 วันค่ะ 4 - 6 ธันวาคมค่ะ แต่วันนี้ athena_b มาอยู่เวรค่ะ ตามปรกติวันนี้จะต้องมีคลินิกพิเศษค่ะ แต่ว่าเนื่องจากเป็นวันหยุดยาวก็เลยไม่มีค่ะ มีแต่ของ ER เท่านั้นค่ะ OPD ดังนั้นพอจะมีช่วงสามารถเข้า internet ได้บ้างค่ะ ที่บ้านของ athena_b จะประดับไฟเฉพาะช่วงเดือนธันวาคม และต้นมกราคมเท่านั้นค่ะ ที่ต้นไม้หน้าบ้านค่ะ จะได้ดูรู้สึกสดชื่นค่ะ วันนี้หลังจากเลิกงานแล้วคงจะกลับบ้านค่ะ 2 วัน พี่ Mellitus ค่ะ athena_b ได้แอบไปอ่านที่ blog ของพี่โรสแล้วนะคะ รู้สึกเศร้ามากๆค่ะ ทุกอย่างก็ต้องเป็นไปแบบนี้ค่ะ การจากลากับบุคคลอันเป็นที่รักในหลายๆรูปแบบ ทั้งการจากเป็น หรือการจากแบบตลอดไป มีแต่เวลาเท่านั้นที่จะสามารถเยียวยาจิตใจของผู้ที่อยู่ได้ค่ะ แต่อาจจะให้เวลามาก หรือ น้อยก็ขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจของแต่ละบุคคลค่ะ ในชีวิตของ athena_b ก็มีความรู้สึกเช่นนี้เหมือนกันค่ะ กว่าจะทำใจยอมรับได้ก็ใช้เวลาหลายเดือนมากๆค่ะ เพราะว่าไม่ได้เป็นคนที่มีใจแข็งมากพอ พักผ่อนมากๆนะคะ พี่ Mellitus ค่ะ กรุณาช่วยแวะเช็ค e-mails ด้วยค่ะ   โดย: athena_b 4 ธันวาคม 2553 10:10:48 น.

ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะไปให้กำลังใจ   โดย: keng_toshi 4 ธันวาคม 2553 14:37:53 น.

โดย: pinkyrose 5 ธันวาคม 2553 12:23:49 น.

สวัสดียามเย็นค่ะพี่ Mellitus คำถามที่ได้รับมา หรือ ข้อสงสัยเกี่ยวกับ CD ที่ทำไมไม่สามารถเล่นในรถยนต์ได้ ???? athena_b ลองเล่นในรถยนต์ของตนเองแล้วนะคะ เล่นไม่ได้ ก็เลยลองนำมาเล่นกับเครื่องเสียงที่บ้าน และ laptop ปรากฏว่าเล่นได้ค่ะ file ที่ใช้ใน CD เป็น MP3 ค่ะ ดังนั้นเครื่องเล่นในรถยนต์ถ้าไม่มีระบบที่ลองรับ MP3 จึงเล่นไม่ได้ค่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับลักษณะคุณสมบัติของแผ่นที่ใช้ในการ write ค่ะ ซึ่งตอนแรกคิดเช่นนั้นค่ะ เคยทดสอบกับแผ่นแต่ละยี่ห้อค่ะ บางยี่ห้อเล่นได้ บางยี่ห้อขึ้น error ค่ะ สรุปแล้วในรถยนต์ของพี่ Mellitus และ ของ athena_b เครื่องเสียงไม่มีระบบการเล่น file MP3 ค่ะ ฟังสบายๆ ทำให้อารมณ์ดี และไพเราะทุกเพลงค่ะ แต่ว่าตอนแรกกังวลเรื่องการเผยแพร่ และ ลิขสิทธิ์ค่ะ แต่พอฟังทั้งหมดแล้ว เป็นแบบ cover ไม่ใช่ original ค่ะ เก่งมากๆค่ะ   โดย: athena_b 5 ธันวาคม 2553 16:22:15 น.

โดย: athena_b 5 ธันวาคม 2553 17:11:16 น.

สวัสดีค่ะพี่จุ๋ม วาเพิ่งมีช่วงว่างของการเดินทางค่ะ ได้อ่านเม้นของพี่จุ๋มแล้ว รู้สึกขอบคุณและดีใจจริงๆค่ะที่ได้รู้จักกับพี่จุ๋ม เดี๋ยวอีกวันสองวัน ถ้าวากลับถึงที่ทำงาน ต้องตามไปขอบคุณพี่โรสด้วยค่ะ วาขอแสดงความเสียใจอีกครั้งนะคะ วาเชื่ออย่างหนึ่งว่าไม่ว่าจะอยู่กันโลกไหน ความรักความผูกมีสายใยที่เชื่อมต่อ รับรู้ถึงกันได้ค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 5 ธันวาคม 2553 23:19:48 น.

เสียใจกับการจากไปของพี่ชายด้วยครับ...   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 7 ธันวาคม 2553 0:02:54 น.

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   โดย: ตามเส้นทางของหัวใจ 9 ธันวาคม 2553 23:43:57 น.