Pain in the legs!

โอยยย ขอบ่นก่อนเลย ปวดขา ฮือๆๆ เนื่องด้วยวันนี้เลิกงานไว เลยแวะไปยิม เดินๆวิ่งๆสามสิบนาที แล้วปั่นจักรยานอีกยี่สิบนาที แค่นี้ก็แฮ่กแล้วอ่ะ เพราะร้างลายิมมานานมาก

วันนี้อากาศร้อนจัดเลยไม่เอาแล้ว ถ้าขืนไปเดินที่ปาร์ค คงเป็นลมแดดแดดิ้นอยู่ที่ปาร์คเป็นแน่ เลยเอาวะ ไปยิมนี่หล่ะดีกว่า มีแอร์ด้วย แต่เอาเข้าจริงก็ต้องเปิดพัดลมเป่าช่วยด้วย แต่ไปตอนที่คนปกติยังไม่เลิกงานนี่ดีหน่อยที่ยิมว๊างว่าง จะเหนื่อยแฮ่กขนาดไหนก็ได้ ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยต้องทำเป็นว่าฉันอึด ฉันไม่เหนื่อย 555

บาร์ตกลับมาจากทำงานที่ลาสเวกัสเมื่อวันพฤหัสฯก่อน ทำงานให้บริษัทเสร็จ นังเมียใช้ให้ทำงานให้ต่อ ด้วยการไปซื้อเครื่องสำอวยที่ห้าง Nordstrom เพราะเมืองนี้ไม่มี บังเอิญว่าจังหวะนี้มันมีที่ห้างนี้ห้างเดียว ที่ซื้อของแล้วแถมของขวัญฟรี เลยจิกบาร์ตให้ไปซื้อให้หน่อย ได้ชุดนี้มา หมดนี่จ่ายไป $36 plus tax




(บ้านรกของเยอะ เลยทำเบลอๆ อำพรางไว้) จริงๆครีมทาหน้าที่ใช้ประจำคืออันกระปุกใหญ่สีชมพู เพิ่มเงินอีกไม่กี่เหรียญได้ของอย่างอื่นมาด้วย คุ้มล่ะค่ะงานนี้ (แม่เห็นกระเป๋าต้องแอบอยากได้แหงเลย)

บาร์ตกลับเข้าสู่โหมดต่อเครื่องบิน พ่อร็อคก็ไปๆมาๆเพื่อช่วยลูกชาย เราก็แอบๆกร่อยเป็นบางครา ช่วงนี้เลยมีเวลาส่วนตัวเยอะ (ถึงได้มาอัพบล็อก) แต่ไม่ค่อยได้ใช้เวลากับบาร์ตสองคนเท่าไหร่ วันนี้เลยไปกินข้าวกลางวันด้วยกันมา เลยมีเวลาได้คุยกันเรื่องส่วนตัวหน่อย

คุยกันเรื่องเที่ยวที่จะไปกันปลายเดือนสิงหา (จริงๆอยากไปวันนี้พรุ่งนี้เลย ร้อนจัด อยากหนีร้อนไปหาเย็น) ตอนนี้เช็คตารางงานแล้วว่าโอเคทั้งสองคน จะไปกันราวๆเก้าวันค่ะ แต่จริงๆเดินทางไปกลับก็สองวันเข้าไปละ เราจะไปที่นี่กัน



เอารูปจากหนังสือท่องเที่ยวที่ซื้อมา จริงๆดูหลายเล่มมากว่าจะซื้อเล่มไหนดี ดูๆแล้วเล่มนี้ดีสุด (สำหรับดัมมี่อย่างเรา) ตอนจะไปนั่นเป็นช่วงเกือบหมดฤดูท่องเที่ยวของที่นั่นแล้วค่ะ อากาศก็คงเย็นๆหน่อย ต้องเตรียมหาเสื้อผ้าไปให้ดีๆ กะว่าจะไปเที่ยวแบบ Wilderness ไปเดินป่า ตกปลา พายคายัค ดูธารน้ำแข็ง แค่คิดก็ตื่นเต้นละ

จริงๆทีแรกกะว่าจะไปยุโรป แต่ลืมนึกไปว่าเรายังต้องขอวีซ่า เพราะยังไม่ได้เป็นอเมริกันซิติเซ่น แล้วถ้าจะทำวีซ่าก็ต้องโน่น ถ่อไปทำที่ฟิลลาเดลเฟีย (เพราะจะไปอิตาลีนานกว่าที่อื่น สถานฑูตที่เราต้องไปอยู่ที่ฟิลลี่) เลยเซ็ง ไม่ไปก็ได้ฟะ ไปอลาสก้าแทน ไม่ต้องขอวีซ่า สบายไป

เมื่อวันศุกร์เลยจัดการส่งเรื่องขอซิติเซ่นไปละ หลังจากผลัดวันประกันพรุ่งมานานโขอยู่ ทีแรกเลยไม่คิดอยากจะขอ เพราะกะว่าแก่ๆแล้วไปอยู่เมืองไทยกันน่าจะดีกว่า แต่ไปๆมาๆ เรื่องเที่ยวนี่แหล่ะเหตุหลัก ถ้าไม่มีซิติเซ่นก็ต้องขอวีซ่าตอนจะไปโน่นนี่ตลอด แถมยังต้องรีนิวกรีนการ์ดทุกๆ 10 ปี เลยเอาวะ ขอๆให้สิ้นเรื่องไปซะ แล้วนี่เค้ากำลังจะขึ้นค่าสมัคร จาก 400 เหรียญ เป็นเจ็ดร้อยกว่าอยู่เดือนหน้านี่แล้ว ไฟลนก้น เลยรีบจัดการซะ เสร็จสิ้นไปได้ สบายใจ ( จริงๆยังทำเป็นสบายใจไม่ได้ จนกว่าจะได้พาสปอร์ตอเมริกัน เพราะรู้ๆอยู่ว่าพวก USCIS นี่ทำงานได้ฟายยยยยยยขนาดไหน)

จบกันดื้อๆงี้แหล่ะ

Create Date : 19 มิถุนายน 2550		3 comments
Last Update : 19 มิถุนายน 2550 9:27:48 น.
Counter : 986 Pageviews.
Share Tweet