การเลือกเพศบุตร

สำหรับผู้ป่วยที่มีบุตรยาก การเพาะเลี้ยงตัวอ่อนระยะบลาสโตซีสท์ เป็นการรักษาภาวะมีบุตรยากที่ก้าวหน้ามากที่สุดในปัจจุบัน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการปฏิสนธิของไข่และอสุจิภายนอกร่างกาย และเพาะเลี้ยงตัวอ่อนเป็นเวลา 5 ถึง 6 วันจนกว่าตัวอ่อนจะเติบโตถึงระยะบลาสโตซีสท์ ซึ่งเป็นระยะสุดท้ายของตัวอ่อนที่พร้อมที่จะฝังตัวในผนังมดลูกและเป็นการตั้งครรภ์
ตัวอ่อนที่ดีที่สุดจะถูกเลือกและย้ายกลับเข้าสู่โพรงมดลูก หลังจากที่ได้รับการวิเคราะห์ความผิดปกติของโครโมโซม (Preimplantation Genetic Diagnosis: PGD) เพื่อให้แน่ใจว่าตัวอ่อนจะมีโครโมโซมปกติ (โครโมโซมคู่ที่ 13,18,21, XY) ก่อนการปลูกฝังไว้ในมดลูก นอกจากนี้การเลือกเพศของตัวอ่อนเป็นเพศหญิงยังลดภัยคุกคามของโรคฮีโมฟีเลียในทารกแรกเกิด
การตรวจ PGD
PGD เป็นเครื่องมือทดสอบและจำกัดโรคทางพันธุกรรม ที่ช่วยในการวิเคราะห์และตรวจสอบความผิดปกติของตัวอ่อนในรายที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความผิดปกติทางพันธุกรรม ก่อนที่จะนำเฉพาะตัวอ่อนที่มีสุขภาพดีปราศจากโครโมโซมผิดปกติใส่กลับไปที่มดลูก ฮีโมฟีเลีย (โรคเลือดออกไม่หยุด) เป็นหนึ่งในความผิดปกติที่สามารถคัดกรองได้โดยใช้เทคนิค PGD นอกเหนือจากความผิดปกติที่พบได้บ่อย เช่น Down syndrome เป็นต้น
1) 8-10 เซลล์ที่นำออกมาจากบลาสโตซีสท์จะใช้ในการทดสอบโครโมโซม
2) ในห้องปฏิบัติการจะทำการตรวจสอบเพศของตัวอ่อน เพื่อคัดกรองโรคเช่น ฮีโมฟีเลีย, Tuner’s Syndrome
3) ตัวอ่อนยังมีการทดสอบความผิดปกติของโครโมโซมอื่นๆ เช่น ดาวน์ซินโดรม เอ็ดเวิร์ดซินโดรม และพาธาวซินโดรม ซึ่งทารกที่เป็นโรคนี้จะมีความพิการทางสมอง
4) ผลลัพธ์จะได้รับภายใน 24-48 ชั่วโมงหลังจากตรวจเซลล์
5) ตัวอ่อนที่พบว่าไม่มีความผิดปกติของจะถูกใส่กลับคืนสู่โพรงมดลูก

การเลือกเพศตัวอ่อนระยะบลาสโตซิสท์ สามารถทำได้ แต่การจะเลือกทารกเพศใดเพศหนึ่งนั้นต้องมีข้อบ่งชี้ที่สำคัญ เนื่องจากผลการคัดเลือกมีความแม่นยำ 100% การเลือกเพศเพื่อหลีกเลี่ยงโรคถ่ายทอดทางพันธุกรมมนั้นสามารถยอมรับให้กระทำได้ ข้อบ่งชี้อื่นๆอาจต้องมีการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเพื่อหลักจริยธรรม

Create Date : 17 พฤษภาคม 2554		1 comments
Last Update : 23 พฤษภาคม 2554 11:41:24 น.
Counter : 562 Pageviews.
Share Tweet