|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน
คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน โดย : ภูวดี ตู้จินดา สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
เป็นอีกหนึ่งของงานของ Clear Ice ซึ่งเราก็ไม่เคยอ่านผลงานของเธอมาก่อน เพิ่งอ่านเล่มนี้ เล่มแรก และชอบมาก
เนื้อเรื่องดำเนินไปโดย วิญญาณที่ตายไปแล้วที่ห้องใต้ดิน .... แองเจล่า หรือ แองจี้ เธอถูกฆ่าและถูกฝังศพอยู่ภายใต้ผืนดินของบ้านหลังนี้ บ้านที่รับเลี้ยงเด็ก แต่เป็นแค่ที่คุ้มหัวนอนมากกว่าจะเรียกว่า บ้าน
หนึ่งปีผ่านไป มีเด็กใหม่ที่ถูกพ่อนำมาฝากเลี้ยงที่บ้านแห่งนี้ .... นาโอมิ เด็กสาวที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับแองจี้ ด้วยว่า เธอทั้งสองเป็นลูกครึ่งของคนผิวสีกับคนผิวขาว แองจี้ได้แต่เฝ้ามอง เอาใจช่วยนาโอมิ ในทุก ๆ ชะตากรรมที่เธอต้องเผชิญ แต่ก็ทำได้เพียงแค่มองเท่านั้น
เรื่องนี้ แองจี้ จะเป็นคนเล่าเหตุการณ์ และบรรยายถึงความรู้สึกของนาโอมิจากมุมมองของเธอ ซึ่งบางเหตุการณ์เธอก็เข้าใจในสิ่งที่นาโอมิทำ แต่บางครั้งก็ไม่เข้าใจ บางทีแองจี้ยังคิดเปรียบเทียบนาโอมิกับตัวเอง ว่า ถ้าเป็นเธอ เธอจะสามารถทำอย่างนาโอมิได้หรือไม่
แองจี้เป็นผู้เล่าเหตุการณ์ตลอดจนกระทั่ง ศพของเธอถูกค้นพบและเธอก็ได้ไปสู่สุขคติ เพราะเธอหมดห่วงแล้ว หลังจากนี้แหละ ที่นาโอมิจะเป็นคนเล่าเรื่องต่อไป และบรรยายความรู้สึกของตัวเองบ้าง
นี่ไม่ใช่การฆาตกรรมที่โหดเหี้ยม แต่เป็นการทารุณกรรมที่เหี้ยมโหด มันยิ่งกว่าเอาปืนมายิงให้ตายเสียอีก ตอนที่อ่านถึงจุดไคล์แม็กซ์ของเรื่อง แทบจะกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บแค้นและสงสารนาโอมิมาก ๆ (นั่บอ่านบนรถเมล์เสียด้วย) และอ่านแบบ Non-Stop จนจบเล่ม เรื่องนี้มีหลากหลายอารมณ์มาก ๆ ในช่วงแรก ๆ ก็ราบเรียบ พอเข้ากลางเรื่องก็หวานนิด ๆ แต่เพียงแค่พลิกไปอีกหน้า อารมณ์ก็ถูกดึงเข้าสู่ความมืดมนและหดหู่ หลังจากนั้นก็เศร้ารันทดจนเกือบจบเล่ม คอยลุ้นและเอาใจช่วยนาโอมิ ซึ่งเป็นตัวละครที่ค่อนข้างเข็มแข็ง มองโลกในแง่ดี ตอนที่เกิดเหตุร้ายกับนาโอมิ แองจี้ได้แต่ยืนมองด้วยใจที่ปวดร้าว ทำอะไรไม่ได้ นอกจากกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บช้ำ เพราะว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับนาโอมิ นั้น เธอเคยประสบกับมันมาก่อน และเธอก็รู้ต่อไปด้วยว่า นาโอมิจะมีสภาพอย่างไรต่อไป ... การที่ต้องเห็นภาพที่โหดร้ายของตัวเอง ซ้อนทับกับภาพของเด็กสาวอีกคน โดยที่ตนช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลยนั้น มันช่างทรมานสิ้นดี อ่านไปน้ำตาไหลอาบสองแก้มเลยแหละ
ไอซ์ (ผู้เขียน) ได้รับแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในอเมริกา ตั้งแต่ปี ค.ศ.1965 คดีของ Sylvia Marie Likens ซึ่งไอซ์ได้เขียนเรื่องราวของคดีแบบย่อไว้ท้ายเล่มของหนังสือด้วย
ไม่อยากเชื่อเลยว่า ในโลกนี้ ยังมีสิ่งมีชีวิตที่จิตใจหยาบช้า ยิ่งกว่าเดรัจฉาน ทำร้ายคนอื่นได้อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว หรือสะทกสะท้าน หรือแม้แต่จะรู้สึกผิด มองดูความทุกข์ของคนอื่นอย่างไม่ใช่เรื่องของตน เห็นคนอื่นเป็นของเล่น อยู่อีกหรือนี่ ไม่อาจเรียก สิ่งมีชีวิตนี้ ว่า คน ได้หรอก มันเลวทราม ต่ำช้าเกินว่า จะเป็น คน ได้แล้ว เดรัจฉาน ยังสูงเกินกว่าพวกนี้ด้วยซ้ำ
อ่านแล้วสะเทือนใจมาก ๆ จนทนไม่ไหว ต้องมานั่งบ้าเขียนอะไรอยู่อย่างนี้ ทั้ง ๆ ที่น้ำตายังนองหน้าอยู่เลย ไม่รู้ว่า ณ ขณะนี้ ที่มุมหนึ่งมุมใดของโลก ยังมีคนที่ถูกทำทารุณกรรมแบบนี้ รอการช่วยเหลืออีกมากน้อยแค่ไหน
ขอให้ ... อย่าได้มี ซิลเวีย คนที่สอง สาม สี่ .... อีกเลย
และมีหนึ่งคำถามที่ค้างคาใจมานาน
หรือพระเจ้าจะเป็นเพียงรูปปั้นที่ไร้ความรู้สึกเท่านั้น ถึงได้มองดูความโหดร้ายของโลกใบนี้ ด้วยแววตาที่เหมือนจะเฉยเมย จนเกือบจะเฉยชา นี่หรือ ความรักของพระองค์
|
Create Date : 09 เมษายน 2549 |
|
6 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2549 15:34:20 น. |
Counter : 810 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 16 เมษายน 2549 17:55:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) 24 พฤษภาคม 2549 8:46:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: rsamlha (rsamlha ) 11 สิงหาคม 2549 6:03:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: เมย์ IP: 203.155.15.250 17 มิถุนายน 2551 10:50:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: แตมป์ IP: 125.26.51.144 7 กุมภาพันธ์ 2552 20:33:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
สงสัยต้องไปลองหามาอ่านดูค่ะ