ชอบกลอนข้างบนค่ะ คนเรามีขาขึ้น ขาลง....และในที่สุดก็จะได้รู้ธาตุแท้ของคนก็ตอนขาลงนี่ละค่ะ
ว่าใครคือเพื่อนกิน และใครคือเพื่อนตาย