เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2551 ผู้เขียนและเพื่อนๆ (อดีตครูโรงเรียนสายน้ำทิพย์) ได้มีโอกาสทัวร์วัดพระเชตุพนฯ ก็สนุกสนานกันตามอัตภาพ แปลกแต่จริง คือว่า ผู้เขียนมัวแต่ถ่ายรูปเพลินไปหน่อยเลยหลงกับเพื่อนๆ หากันยังไงๆก็ไม่เจอกัน ต้องใช้โทรศัพท์มือถือเป็นสื่อ อย่าว่าแต่เด็กเลยที่เดินหลง คนแก่ๆอย่างเราก็หลงกันเป็น
วัดโพธิ์ หรือนามทางราชการว่า วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอกและเป็นวัดประจำรัชกาลที่ ๑ แห่งราชวงศ์จักรี เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้สถาปนาวัดโพธารามวัดเก่าที่เมืองบางกอกครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นวัดหลวงข้างพระบรมมหาราชวัง และที่ใต้พระแท่นประดิษฐานพระพุทธเทวปฏิมากร พระประธานในพระอุโบสถเป็นที่บรรจุพระบรมอัฐิของพระองค์ท่านไว้ด้วย พระอารามหลวงแห่งนี้มีเนื้อที่ ๕๐ ไร่ ๓๘ ตารางวาอยู่ด้านทิศใต้ของพระบรมมหาราชวัง ทิศเหนือจดถนนท้ายวัง ทิศตะวันออกจดถนนสนามไชย ทิศใต้จดถนนเศรษฐการ ทิศตะวันตกจดถนนมหาราช มีถนนเชตุพน ขนาบด้วยกำแพงสูงสีขาวแบ่งเขตพุทธาวาสและสังฆาวาสชัดเจนที่มาแห่งพระพุทธไสยาสน์พระพุทธไสยาสน์ ก่ออิฐปูนปั้นองค์นี้ สร้างในรัชสมัยรัชกาลที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2375 ขณะทรงปฏิสังขรณ์ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม และได้มีการสันนิษฐานตามคำกล่าวของท่านเจ้าคุณพระรัชมงคลมุนี และพระนิพนธ์ของสมเด้จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรสว่า พระองค์เจ้าลดาวัลย์ทรงเป็นแม่กองในการสร้าง เพราะฉะนั้นช่างที่ปั้น พระพุทธไสยาสน์ นี้น่าจะเป็นฝีพระหัตถ์พระองค์เจ้าลดาวัลย์ ซึ่งท่านทรงชำนาญด้านการช่าง และทรงกำกับกรมช่างสิบหมู่ในรัชสมัยรัชกาลที่ 4 และ 5
ครูแอ๊ว
ตามมาทัวร์วัดด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ