ประสบการณ์หน้าแตกกับภาษาจีน
วันนี้มีเรื่องมาเล่าค่ะ อาทิตย์นี้เองแหละ แผลยังสดๆ อยู่ค่ะ หุๆๆ ดากับเพื่อนที่บริษัทนั่งรถไฟใต้ดินด้วยกัน ทีนี้คนที่อยู่ข้างๆ นึกสภาพคนแน่นๆ เบียดๆ นะ เค้าอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ดาก็ขอ (ในใจ) อ่านด้วย แบบว่าประหยัดตังค์ ทำประจำเลยค่ะ (ยอมรับอย่างเต็มภาคภูมิ) เพราะถึงซื้อมาดาก็อ่านออกแค่ไม่กี่ตัว ภาษาหนังสือพิมพ์อ่านยากจะตายแล้วคนที่นี่เค้าก็นิยมอ่านหนังสือกันในรถไฟฟ้าด้วย ยิ่งมาเบียดใกล้ๆนี่อ่านสบายมาก (ทนกลิ่นเอานิดนึง) เมื่อหาข้ออ้างที่ฟังดูมีเหตุมีผลได้แล้วก็เลยใช้วิธีนี้ในการฝึกภาษามาเรื่อยๆ ค่ะ
กลับมาต่อหัวข้อในหนังสือพิมพ์เขียนว่า
上海阿爸给毛脚买礼物 (ซ่างไห่อาปาเก่ยเหมาเจี่ยวไหมหลี่อู้)
ประมาณนี้อ่ะนะ พอเห็นปุ๊ปหวานเลยคำง่ายๆ ทั้งนั้น
阿爸 ก็คือคุณพ่อ 买 คือ ซื้อ 礼物 คือ ของขวัญ ส่วน 毛脚 เนี่ยตัวแรกแปลว่าขน ตัวหลังแปลว่าเท้า มันต้องเป็นสัตว์เลี้ยงแหงมๆ พวกหมา แมว ถึงซื้อของขวัญให้ไง ฟังดูเข้าท่าดี หันถามเพื่อนที่มาด้วยกันแบบมั่นใจมาก (ว่าถูกชัวร์)
Hey, what did they buy for their pets?
เพื่อนมันยังงงๆ ว่าอีนี่ถามเรื่องอะไร เราก็พยักเพยิดให้เพื่อนดูหัวข้อที่ว่า มันหัวเราะเราใหญ่ นี่แกไอ้ 毛脚 มันเป็นสแลงหมายถึง ลูกเขย คือประมาณว่าพ่อตาเซี่ยงไฮ้ซื้อของขวัญให้ลูกเขย ยังดีที่ไม่ถามเป็นภาษาจีนไม่งั้นแหกกว่านี้ ตอนนี้มันยังล้อเราอยู่เลยอ่ะแถมเอาไปเล่าให้คนอื่นในที่ทำงานฟังอีก
Create Date : 21 พฤษภาคม 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 21 พฤษภาคม 2549 8:34:07 น. |
Counter : 931 Pageviews. |
|
|
|