นานาสาระ
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
16 พฤษภาคม 2551

ฉันเป็นคนหนึ่งในโลกใบนี้

~ เ มื่ อ ค ว า ม รั ก อ อ น ไ ล น์ ~ View : 2761 Vote : 1





การแสวงหาความรัก..ที่ออนไลน์อยู่บนโลกไซเบอร์ใบนี้
ไม่ได้ง่ายดายหรือยากลำบาก
ไปกว่าการแสวงหาความรัก..ในโลกแห่งความเป็นจริง
ที่มีผู้คนเดินสวนกันไปมาแม้แต่น้อย

..


มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากชีวิตจริง
คุณจะบอกได้ในทันที
ที่คุณเดินสวนกับใครสักคน และรู้สึกสะดุดตา
สะดุดความรู้สึกกับใครคนนั้นไหม ว่าคนๆ นั้นคือ
คนที่ใช่....คือใครบางคนที่คุณตามหา
หรือคือคนที่คุณมั่นใจว่าจะวางอนาคตไว้ร่วมกับเขา

..




แน่นอน...หากคุณยังมีเหตุผลเพียงพอ
ที่จะไม่ปล่อยให้อารมณ์อ่อนไหววาบหวามเป็นตัวบงการ
ว่าคนที่คุณคิดว่า เขาอาจจะใช่คนที่คุณรอคอย
คือ คนที่จะร่วมชีวิตกับคุณ
จนกว่าคุณจะได้เรียนรู้
และพิสูจน์คนคนนั้นอย่างชัดเจนเสียก่อน

..


การแลกเปลี่ยนทางความคิด
กับคนพิเศษ..ที่ออนไลน์มาพบกัน
อาจเริ่มต้นขึ้น..อย่างเปิดเผยและง่ายดาย
ความสวยงามของตัวหนังสือที่พิมพ์ส่งมา
อาจมีมนต์ขลังเสียจน..ทำให้หัวใจของคุณ...
ผูกมัดด้วยจินตนาการงดงามของภาพฝันอุดมคติ

..


แต่คุณจะด่วนสรุปได้อย่างไรว่า...นั่นคือ......ความรัก

..






จนกว่าคุณจะก้าวออกมา..จากโลกแห่งความฝันของคุณ
เพื่อมาพบกับความเป็นจริง..ที่คนคนนั้นเป็นอยู่
การปล่อยให้ตัวเองผูกพันกับจินตนาการ
มีแต่จะทำให้คุณ..พบกับความผิดหวังและปวดร้าว
หากภาพฝันนั้นไม่เป็นอย่างที่คุณคิด

..


ความรัก..ไม่อาจเริ่มต้นระหว่างคนแปลกหน้า
และไม่ว่าคุณจะออนไลน์
คุยกับเขายาวนานนับปี
ด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคยเปิดเผยเพียงไร
กำแพงแห่งความแปลกหน้า..ก็ไม่มีวันพังทลายลง
จนกว่าคุณและเขา..จะได้พบกันในโลกแห่งความเป็นจริง

..






รักแท้..ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายดายบนโลกสับสนใบนี้
และยิ่งไม่อาจค้นพบได้ง่ายดาย..ในโลกที่มองไม่เห็น
ความรักต้องการการเรียนรู้
และเข้าใจอย่างลึกซึ้ง..ระหว่างคนสองคน
ความรักคือการรู้จัก
เพื่อที่จะยอมรับในตัวตนของกันละกันอย่างแท้จริง

..


ดังนั้น..หากคุณกำลังคิดว่าคุณมีความรัก
หรือเจ็บปวด..กับคนพิเศษซักคน
ที่ออนไลน์มาพบกันประจำทุกวัน
ทั้งที่คุณไม่เคยได้ยินเสียง.. ไม่เคยเห็นหน้า
และไม่เคยจะรับรู้ความจริงว่า
เขาเป็นอย่างไรเมื่อใช้ชีวิตอยู่ในสังคมปกติ
หรือเพียงแต่หลงรักภาพอุดมคติ..ที่ตัวเอง เป็นคนสร้างขึ้นมา
ก็คือการพาเขาก้าวออกมา..จากโลกแห่งจินตนาการใบนั้น
เพื่อมาพบกันในชีวิตจริง

..


จำไว้ว่า ..หนึ่งปีที่คุยกัน...ก็ไม่เท่าหนึ่งวันที่ได้พบหน้า






เมื่อคุณพบเขา
คุณจะได้คำตอบกับตัวเองชัดเจนว่า
เขา.. คือคนที่คุณสมควรเรียนรู้
และรู้สึกพิเศษต่อไปหรือไม่
สีหน้า.. แววตา.. และภาษาท่าทางอื่นๆ ของเขา
คือสิ่งที่จะทำให้คุณรู้ชัดเจนได้มากกว่า...
ตัวหนังสือ.. ที่อ่อนหวานห่วงใยที่พิมพ์ส่งมา
หรือเสียงทางโทรศัพท์ว่าเขา..คือเพื่อนที่จริงใจ
และต้องการผูกมัดกับคุณอย่างจริงจัง

..


หรือเพียงแต่ต้องการให้คุณตกหลุมพราง
ความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษาเพื่อความสนุกในเกม
หรือผลประโยชน์ทางอารมณ์

..


หากคุณรู้ตัวว่า..คุณเป็นคนหนึ่งที่อ่อนไหว
เชื่อคนง่าย.. และมองโลกในแง่ดีเกินไป
ก็จงอย่าใช้.. หัวใจในการตัดสิน
และรับรู้ตัวหนังสือที่ผ่านมาทางอินเตอร์เน็ต
แต่จงใช้สมอง..ในการอ่านทุกตัวอักษรอย่างมีสติ
อย่าปล่อยให้กับดักของภาษา.. พันธนาการหัวใจคุณ
อย่างที่ตัวฉันเองและเพื่อนๆอีกหลายคนเคยเผลอไผลมาก่อน

..






แต่ถ้าคุณ..เป็นคนที่มีเหตุผล
และเท่าทันเกมสนุกในโลกไซเบอร์นี้
จนรู้สึกชินชากับทุกตัวหนังสือทุกตัวที่พิมพ์ส่งมา
ก็ได้โปรด..อย่าใช้ตัวหนังสือของคุณ
ตอบกลับไปในสิ่งที่ตัวคุณเองไม่ได้รู้สึกรู้สา
เพราะคนที่ได้อ่านข้อความของคุณ
อาจเป็นเพียงมือใหม่ที่อ่อนไหว ..
และตกหลุมพรางของถ้อยคำที่คุณใช้ได้ง่ายดาย

..



To handle yourself, use your head,
To handle others, use your heart.
จงใช้สมองดูแลหัวใจของคุณเอง
และจงใช้หัวใจเพื่อดูแลหัวใจดวงอื่นๆที่ออนไลน์มาพบกับคุณ...

..







ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกใบนี้.. View : 2795 Vote : 1





ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เธอใช้ทั้งหัวใจค้นหา


ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้าที่เธอแหงนมองดูได้


ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ จากก้านไม้ขีดไฟ


แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้ายให้เพียงเธอ









ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร


ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอ


ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่ไม่มีใครได้พบเจอ


แต่จะเป็นดอกไม้เดียวที่บานในใจเธอตลอดไป











ฉันอาจไม่ใช่สายฝนโปรย


ฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้


หากแม้เป็นหยดน้ำตา จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ


รอเวลาเหือดแห้งไป ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี











ฉันอาจไม่ใช่สายลม


แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้


ในหัวใจที่ว่างเปล่า…เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที


แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี…ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป











ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้


ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่


แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝันไร้ตัวตนบนความห่างไกล


ก็ลืมเถอะเธอ…ลืมฉันให้หมดใจ …ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ…


















ที่มา //ibrownie.blogbkk.com



Create Date : 16 พฤษภาคม 2551
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 21:40:08 น. 0 comments
Counter : 752 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mydreamwhite
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




[Add mydreamwhite's blog to your web]