Bloggang.com : นางสาวดุ่บดั่บ : Jeux d'enfants

Jeux d'enfants

มันจะทรมานแค่ไหนกันนะ ที่ได้แต่เก็บความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้ตลอดเวลาโดยไม่แม้แต่จะยอมรับกับตัวเองว่าความรู้สึกจริง ๆ นั้นเป็นอย่างไร...ไม่ต้องบอกก็รู้หรอกว่าจะทรมานแค่ไหน เพราะฉันเองก็มีความรู้สึกไม่ได้ต่างอะไร คงทั้งสับสน เหงา และเฝ้ารอคอยอะไรบางอย่างที่ไม่รู้ว่ามันจะมาถึงหรือเปล่า หรืออย่างน้อยก็ได้แต่ฝันถึงวันเก่า ๆ ที่เคยมีความรู้สึกนั้นมาเติมเต็มหัวใจ

Jeux d'enfants เป็นเรื่องราวที่(หลอกลวงคนดูว่า)เกี่ยวกับความรัก จูเลียนและโซฟี เด็กน้อยสองคนที่มีปมปัญหาในใจ และเริ่มต้นเล่นเกมส์ "Cap ou pas cap?" ที่แอบรู้กันเพียงสองคน จากเกมส์ที่เด็กสองคนท้ากันให้ทำอะไรแปลก ๆ อย่างก่อกวนอาจารย์ในห้องเรียน ฉี่รดกางเกงในห้องอาจารย์ใหญ่ ก็ลามไปใหญ่โตเกินตัว และเรื่องราวก็ไม่หยุดเพียงแค่เกมส์เด็กเล่น แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นของความเข้าอกเข้าใจและเติมเต็มซึ่งกันและกัน

ถ้าใครหลงกลและเชื่อว่าเป็นหนังรักโรแมนติคน้ำเน่าตามแผ่นโฆษณาหนังแล้วล่ะก็ คงต้องรอไปจนถึงนาที 85 (หนังยาว 90 นาที) กว่าจะมีฉากรักแสนประทับใจชวนให้น้ำตาไหลออกมาให้คนดูตื้นตัน แต่ถึงกระนั้นฉากที่ว่าก็เป็นแค่ความฝันด้วยซ้ำ หากแต่ความจริงของเรื่องราวจูเลียนกับโซฟีกลับไม่ได้มีภาพสวย ๆ อย่างที่ใคร ๆ ฝันถึง แต่บทจบที่น่าสะพรึงก็ทำให้เขาทั้งสองคนติดอยู่ในโลกของตัวเองโดยไม่มีทางแยกจากกันไปไหนได้อีก

Jeux d'enfants ดำเนินเรื่องอย่างรวดเร็ว ฉับไว มีฉากพูดบรรยายตลอดเรื่อง มีฉากแฟนตาซีเหนือจริงแทรกตลอดให้เคลิ้มฝัน ฉันโปรดปรานถึงกับดูเป็นรอบที่สอง ยังดีที่เคยดูแบบมีซับไตเติ้ลไทยมาแล้วไม่อย่างนั้นคงไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง ฉันโปรดปรานพลอตเรื่องที่แปลกและตื่นเต้น การเก็บงำความรู้สึกที่อึดอัด การตัดสินใจที่ผิดพลาด และโปรดปรานที่สุดคงจะเป็นฉากจบที่หักมุมและสมจริงอย่างเหลือเชื่อ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังคงไม่คลายความอึดอัดจนกระทั่งฉากดำขึ้นเลยด้วยซ้ำ

หนังใช้เพลง La vie en rose ในหลาย ๆ เวอร์ชั่นมาเป็นเพลงประกอบตลอดเรื่อง เพลงบอกกล่าวถึงความรักที่แสนหวานและแสนสุข ซึ่งช่างตรงข้ามกับความเป็นจริงในเรื่องอย่างตรงกันข้าม แต่กระนั้นเพลงหวาน ๆ กับทำนองติดหูก็ยังคงบรรเลงต่อเนื่องไป ดึงเอาอารมณ์ให้เชื่อว่าแม้ชีวิตจริงจะไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดฝันเท่าไหร่ แต่ตราบใดที่ยังมีกันและกัน...แค่นั้นก็ทำให้ชีวิตเป็นสีชมพูได้แล้ว

Des yeux qui font baisser les miens,
Un rire qui se perd sur sa bouche,
Voilà le portrait sans retouche
De l'homme auquel j'appartiens

สายตาที่มองต่ำลงมาทางฉัน
หัวเราะที่หลุดออกมาจากปาก
ภาพนี้ช่างสวยงามอย่างไม่ต้องตกแต่ง
และก็คือเขาที่เป็นผู้ชายของฉัน

Quand il me prend dans ses bras
Il me parle tout bas,
Je vois la vie en rose.

เมื่อเขาโอบฉันไว้ในอ้อมแขน
พูดเสียงต่ำ ๆ กับฉัน
ฉันก็พลันเห็นโลกเป็นสีชมพู

Il me dit des mots d'amour,
Des mots de tous les jours,
Et ça me fait quelque chose.

เขาพร่ำพูดด้วยถ้อยคำรักแสนหวาน
บอกอยู่ทุกวัน และนั่นก็ทำให้ฉันเคลิบเคลิ้ม

Il est entré dans mon coeur
Une part de bonheur
Donc je connais la cause.

เขาได้เข้ามาอยู่ในหัวใจฉัน
เป็นส่วนหนึ่งของความสุข
และฉันก็ได้รู้สาเหตุของความสุขนั้น

C'est lui pour moi. Moi pour lui
Dans la vie,
Il me l'a dit, l'a juré pour la vie.

ก็คือเขาเท่านั้น ที่เป็นของฉัน
เขาบอกฉัน สาบานกับฉันว่าจะเป็นของฉันตลอดไป

Et dès que je l'aperçois
Alors je sens en moi
Mon coeur qui bat

ทันทีที่ฉันรับรู้
ฉันก็รับรู้ได้ทันที
ถึงหัวใจที่เต้นรัวเร็วของฉัน

Des nuits d'amour à plus finir
Un grand bonheur qui prend sa place
Les ennuis les chagrins s'effacent
Heureux, heureux à en mourir.

คืนแห่งความรักได้จบลงไป
และความสุขยิ่งใหญ่ก็มาแทนที่
ความเงียบเหงาและความทุกข์ทนได้หายไป
มีแต่ความสุขและความสุขจนทะลักล้นเจียนตาย

Jeux d'enfants
รับชม : 27 พฤษภาคม 2553
สถานที่ : Amphithéatre à Lardy (Cavilam)

Create Date : 28 พฤษภาคม 2553

Last Update : 6 มิถุนายน 2553 19:46:20 น.

6 comments

Counter : 1164 Pageviews.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: นนนี่มาแล้ว

วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:39:30 น.

ชอบเพลงจากเรื่องนี้จังค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:46:02 น.

อ่านคุณปอยรีวิวแล้ว ผมรู้สึกเศร้าอะครับ มันต้องเศร้าแน่เลย แง

โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา

) วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:22:45 น.

ทักทายตอนเช้าๆ คร้าา^^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:29:35 น.

สาธุวันวิสาฯ จ้า

โดย: โมกสีเงิน

วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:15:32 น.

สวัสดีค่ะคุณปอย

ผ่านตามาเป็นครั้งที่ 2 แล้วสำหรับรีวิวเรื่องนี้
แต่ยังไม่ได้ไปหามาดูซักทีค่ะ

คุณปอยสบายดีนะคะ
ฟี่หายไปพักนึงจากสถานการณ์บ้านเมืองวุ่น ๆ ค่ะ
เจอกับเค้าไปด้วย เลยยังไม่หายอ่วม

โดย: Paulo

วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:59:36 น.