BlogGang.com : : merf1970 : "หลบบ้าน"

"หลบบ้าน"

"กล้าบบบบ มาแล้วมาแล้วอ้ายกลับมาแล้ว
ส่งเสียงเจือแจวดังแว๋วดังเว้ามาแต่ไกล.."

ครับที่หายไปนานไม่ได้หายไป แก้บน เรื่อง กกต. เข้าซังเต แต่อย่างใดครับ หายไปเพราะว่าต้องกลับไปเฝ้าพ่อที่ล้มป่วยน่ะครับ

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่แล้ว กำลังเพลินกับการไล่ดูหนังอยู่ กะว่าวันเสาร์ดูซัก 3 เรื่อง วันอาทิตย์ดูอีกซัก 2 เรื่อง ก็คงจะเก็บหนังที่อยากจะดูได้หมด โดยไม่ต้องเสียเวลาดูในวันทำงาน ...

เริ่มตั้งแต่เรื่อง ALIBI รอบ 16.30 น. ที่โรง ลิโด้ หนังจบเดินออกมาตีตั๋วต่อเรื่อง Sophie Scholl รอบ 18.30 น. ที่โรง ลิโด้ โรงเดิม คนขายตั๋วคงจำหน้าเราได้ มองหน้าแบบแปลกใจ หนังเรื่องที่ 2 จบลง "ฮืมม์! ยังๆไหวอยู่" ตัดสินใจไม่กลับห้อง แต่มุ่งไป โลตัส บางกะปิ ต่อไปถึงก็ตีตั๋วหนังเรื่องที่ 3 คือเรื่อง Lady in the Water ต่อ ได้ดูรอบ 22.25 น. กว่าหนังจะจบก็ย่างเข้าสู่วันอาทิตย์ นับว่าเป็นการดูหนังที่ข้ามเลยทีเดียว คิดในใจ "เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บอีก 2 เรื่องที่เหลือ"

เดินออกจากโรงหนัง ก็เปิดโทรศัพท์มือถือได้ซักพัก มีสายเรียกเข้ามา ดูเบอร์ปรากฎว่าเป็น เบอร์พี่ชาย "โทรมาทำไมป่านนี้วะ!" อันนี้ก็คิดในใจอีกเช่นกัน กดรับสายได้ ยังไม่ทัน ฮาโหล ปลายสายแทรกเข้ามาก่อน "ไอ้นิ้ง! พ่อเข้าโรงพยาบาลอยู่ที่... ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว อาการไม่ดีขึ้นเลย หมอเอ็กซ์เลย์แล้วยังสรุปสาเหตุไม่ชัดเจน กูโทรหามึงตั้งแต่บ่ายแล้ว โทรไม่ติดเลย มึงปิดเครื่องทำไมวะ" ผมได้รับโทรศัพท์ก็อึ้งไปพักหนึ่งตั้งสติได้ ก็ถามว่าพ่อเป็นอะไรจนได้ใจความว่าพ่อน่าจะเป็นโรคเดิมที่เคยเป็นมาเมื่อ 3 ปีก่อน ก็คือโรคเส้นโลหิตตีบตัน จากนั้นก็บอกไปกับพี่ชายว่า"มึงทำไมพาพ่อไปโรงพยาบาลนั้นวะ" ที่พูดไปแบบนั้นก็เพราะว่าเมื่อ 8 ปีก่อน แม่ผมก็ไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาลนั้นแหละ ทั้งๆที่ถึงมือหมอ แล้วหมอก็บอกกับผมเองว่าไม่น่าเป็นห่วง ก็เลยบอกพี่ชายว่า คืนนี้ก็ให้นอนโรงพยาบาลนั้นไปก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าให้ทำเรื่องย้ายพ่อไปโรงพยาบาลที่หาดใหญ่ ที่นั่นมีญาติเป็นพยาบาลอยู่ น่าจะดีกว่าด้วย "แล้วพรุ่งนี้กูนั่งรถไปลงที่หาดใหญ่เลย" ผลสรุปก็เป็นไปตามความตั้งใจ ให้หมอทำเรื่องย้ายพ่อมาที่โรงพยาบาลหาดใหญ่ พ่อนอนที่โรงพยาบาลนั่ง 2 คืน ราคารวมแล้วก็พอกะราคาห้องพักโรงแรม 5 ดาว เลยศิริแล้วคืนละเกือบหมื่น แถมมีค่ารถ+พยาบาลในการส่งตัวคนไข้อีก 5600.- บาท นัยว่าครั้งนี้ถูกกว่าของแม่ ซึ่งทั้งแพงและไม่ได้ผลด้วย...

เช้าวันจันทร์ลงรถที่ขนส่งหาดใหญ่ได้ก็เรียกมอ'ไซค์รับจ้างไปโรงพยาบาลหาดใหญ่ ไปถึงก็ต้องตกตลึงกับจำนวนคนไข้ของโรงพยาบาลหาดใหญ่ ที่มีจำนวนมาก ยืนรอพี่ชายออกมารับ บอกตรงๆว่าไม่กล้ายืนใกล้ถังขยะเลย กันไว้ก่อนแบบว่ากลัวการซ่อนระเบิดน่ะครับ พี่ชายออกมารับก็เดินไปยังตึกผู้ป่วย อายุรกรรม ก่อนเข้าก็มี ตร.(ตร.นะไม่ใช่ยาม)ตรวจทางเข้าอย่างเข้มงวด ไม่มีบัตรสำหรับเฝ้าผู้ป่วยหมดสิทธิ์เข้าไป ต้องโชว์บัตรประชาชนว่าเป็นบุตรของคนไข้จึงจะเข้าไปได้ พี่ชายบอกว่า ช่วงนี้มีข่าวไม่ค่อยดีอยู่เกี่ยวกะเรื่องการก่อการร้าย...

ไปถึงก็ยิ่ง งง หนักเข้าไปอีก ว่าทำไมพี่ชายไม่เอาพ่อเข้าห้องพิเศษ เพราะเตียงที่พ่อนอนพักอยู่นั้นเป็นเตียงรวม ซึ่งคนไข้แต่ละคนนั้น เห็นแล้วพาลให้จิตใจหดหู่มาก สายเครื่องช่วยหายใจ ,สายอ็อกซิเจน,สายน้ำเกลือ เยอะแยะไปหมด แถมเตียงคนไข้ยังล้นออกมานอกห้อง วางเรียงตรงบริเวณทางเดินอีกด้วย ได้คำตอบจากปากพี่ชายว่า หมอแนะนำว่าให้คนไข้นอนเตียงรวมจะดีกว่าอยู่ห้องพิเศษ เพราะว่าคนไข้อยู่ในข่ยที่ต้องเฝ้าดูอาการ ถ้าไปอยู่ห้องพิเศษกลัวว่าจะไม่สะดวกในการดูแลของพยาบาล เพราะว่าห้องพิเศษนั้นเหมาะกับการพักฟื้นของคนไข้ หมอว่าไงก็ต้องตามงั้นแหละครับ

บริเวณทางเดิน เต็มไปด้วยเตียงผู้ป่วย (ส่วนมากจะเป็น มุสลิม)

บรรยากาศหน้าเตียงที่พ่อนอนอยู่ ดูเอาล่ะกัน
( ไม่รู้ถ่ายๆ กลัวจะเจอแบบ ซัตเตอร์กดติดวิญญาญจริงๆ

)

ไปถึงเตียงก็เข้าไปคุยกับพ่อ ดูจากภายนอกแล้วค่อยโล่งใจ เพราะพ่อยังสามารถพูดคุยได้ (เพราะว่าอาการเจ้าเส้นเลือดตีบตันนี่ถ้าเป็นล่ะก็ส่วนใหญ่จะพูดจาไม่ค่อยได้ เป็นเหมือนกับลิ้นจุกในปาก มือเท้าก็หงิกงอ) เห็นสภาพห้องรวมก้อดถามพี่ชายทั้ง 2 คนไม่ได้ว่า "แล้วเมื่อคืนพวกมึงนอนกันยังไงวะ" พี่ชายตอบ "กูก็เดินไปเดินมาแหละ ลงไปกินกาแฟบ้าง ออกจากพท.โรงพยาบาลไปสูบบุหรีบ้าง จนสว่างน่ะ ที่นอนก็เอาเสื่อเอาสาดปูนอนข้างๆด้านล่างใต้เตียงคนไข้นั่นแหละ" นึกภาพออกเลยครับ

ส่วนเรื่องอาการคนไข้นั้น ทางหมอแนะนำว่าให้ทางเรานำคนไข้ไปเอ็กซเรย์แบบพิเศษ คือเอ็กซเรย์ด้วยคลื่นแม่เหล็ก (MRI) ซึ่งสามารถให้ลายละเอียดได้ชัดเจนกว่าการเอ็กซเรย์ธรรมดา ซึ่งภาพที่ได้มาหมอไม่สามารถวินิจฉัยได้ว่าจุดดำๆที่เนนั่นน่านจะเกิดจากอะไร แต่ว่า การเอ็กซเรย์ MRI นั้นทางโรงพยาบาลหาดใหญ่ไม่มี ต้องส่งไปเอ็กซเรย์ที่ มอ. หาดใหญ่ ซึ่งต้องรอคิวนานประมาณ 2 เดือน (ย้ำว่า 2 เดือนครับ มิได้พิมพ์ผิดแน่) แต่ถ้าไม่อยากรอคิวก้สามารถไปเอ็กซเรย์ได้ที่ โรงพยาบาลกรุงเทพ(หาดใหญ่) ได้เลย แต่ว่าค่าใช้จ่ายจะสูงกว่ามากซึ่งก็ตกอยู่ประมาณ 16,000-20,000 บาท

"เรื่องเจ็บป่วยมันรอกันได้ซ่ะที่ไหนวะ" ผมนึกในใจ

เย็นวันนั้นพี่ชายทั้งสองก็ต้องกลับตรัง เพราะว่าต้องกลับไปทำงานต่อ ส่วนผมก็ทำหน้าที่เฝ้าพ่อแทน ก่อนกลับพี่ชายทั้งสองยังถามมาแบบไม่ต้องการคำตอบว่า "มึงอยู่ได้แน่นะ" "เอ่อ! อยู่ได้ อยู่ไม่ได้แล้วใครจะอยู่วะ"

คืนนั้นทั้งคืนครับ นอนฟังเสียงเครื่องช่วยหายใจบ้าง เสียงร้องโอดโอ้ยเตียงอื่นๆบ้าง เสียงเตือนจากเครื่องช่วยชีวิตบ้าง เสียงวิ่งไปมาของพยาบาลที่ทำการช่วยปั๊มหัวใจผู้ป่วยบ้าง แล้วก็ตามด้วยการเห็นภาพผู้ป่วยเข็นออกไปในสภาพที่ห่อผ้าขาว(ตาย)ไป 2 ราย ที่ต้องนำศพกลับตอนนั้นเลยก็เพราะพิธีกรรมของชาว มุสลิมน่ะครับ ว่าต้องฝั่งภายใน 24 ชม. (หรือก่อนตะวันตกดิน) นอนไม่หลับเลยครับ พอซัก ตี 3 ก็ออกมานั่งกินกาแฟหน้าโรงพยาบาล

บรรยากาศหน้าโรงพยาบาลหาดใหญ่ในช่วงตี 3
(ถ้าเป็น 3 จว.ที่มีเรื่องยุ่งๆกันอยู่ นั่งกินกาแฟดึกๆแบบนี้
มีสิทธิ์ไม่ได้กินอีกได้นะครับ ผมว่า..คงโดนพวกส่องซ่ะก่อน)

นี่แหละครับ อาหารยามดึก ข้าวเหนียว+ปาท่องโก๋+ชาร้อน

รุ่งวันหมอก็มาตรวจคนไข้ตามปกติ เป็นหมอหลายๆท่าน มีผู้หญิงด้วย หน้าตายังเด็กอยู่ คาดว่าน่าจะไม่เกิน 30 แต่ขอโทษ ดุจริงๆ ดุกว่าไอ้ไข่นุ้ยตอนมันโมโหซ่ะอีก เท่าที่ได้ยินหมอพูดกะคนไข้นะ ว่าทำไมไม่กินยาบ้าง ทำไมกินแต่ของต้องห้ามบ้าง ส่วนหมอของพ่อผมเป็นหมอผู้ชาย มีอายุพอสมควร คงจะเชียวชาญด้านสมอง บอกกลับผมว่าให้ผู้ป่วยอดอาหารก่อน แล้วบ่ายโมงจะมีรถจากโรงพยาบาลกรุงเทพ(หาดใหญ่) มารับไปเอ็กซเรย์ ยังไงให้เตรียมค่าใช้จ่ายไปด้วยเพราะที่นั่นเค้าเก็บเงินเลย ประมาณ 20,000.-

บ่ายโมงตรงก็มีรถมารับ ระหว่างทางผมก็นั่งไปข้างหน้าคนขับด้วย นั่งไปก็คุยกันไป คนขับเปิดวิทยุฟังข่าว ปากก็บอกว่าซ่ะใจๆ ผมก้ถามว่าซ่ะใจอะไรเหรอพี่ ได้คำตอบว่า 3 กกต. โดนตัดสินจำคุกครับ แถมยังบอกอีกว่า "ขออย่าให้มันได้ประกันตัวทีเถิด" (คงสมหวังคนขับรถโรงพยาบาลเค้าล่ะครับ)

นี่แหละครับ ห้องเอ็กซเรย์ MRI ที่ว่ากันว่ามีแค่ 2 เครื่องในภาคใต้

พ่อผมเข้าไปเอ็กซเรย์ในห้องนั่นอยู่ เกือบ 2 ชม. เต็ม ก็ได้ผลสรุปมาว่า "ผู้ป่วยมีเส้นเลือดในสมองตีบตันอยู่ และมีเซลล์สมองตายหลายจุด"

ตกเย็นพาพ่อผมกลับมาโรงพยาบาลหาดใหญ่ หมอก็บอกอย่างที่อ่านในสรุปแผ่นฟิมล์ แล้วก็บอกว่า ผู้ป่วยความดันลดลงแล้ว มีนำตาลในเลือดเกืบๆสูง เรื่องเส้นเลือดตีบตัน ก็ให้กินยา(ตลอดไป) ส่วนเซล์สมองนั้นเป็นเรื่องปกติของคนสูงอายุ ถ้าคนไข้จะกลับบ้านก้กลับได้เลยครับ แต่ผมบอกว่าขออยู่ต่ออีกคืน เพราะว่าตอนนั้นมันก็ค่ำแล้ว พี่ชายอยู่ที่ตรังก็คงมารับไม่สะดวก

เป็นอันว่าคืนนั้นก็ต้องนอนฟังเสียงเครื่องช่วยหายใจอีกหนึ่งคืน ครับ คืนที่สองตอนตี 2 ก็มีผู้ป่วยเสียชีวิตไปอีกราย (นอน 2 คืน เห็น3 ราย ... ปลงเลยครับ)

รุ่งเช้า..เดินออกมาหน้าโรงพยาบาลหาของกิน คราวนี้แวะร้านกาแฟข้างๆโรงพยาบาล ร้านนี้เห็นแว๊บแรกก็น่าจะพอรู้เลยว่าเป็นร้านอร่อยแน่ๆ เพราะคนนั่งกินกันเยอะมาก เข้าไปดูก็เห้นทุกโต๊ะมีแต่ โรตี ว่ากันว่าโรตีถ้าจะพิสูจน์ฝีมือว่าอร่อยหรือไม่อร่อยนั้นให้สั่งแบบไม่ใส่ไข่ครับ แล้วจะรู้รสชาติจริงๆของโรตี

นี่แหละครับแยกนมกะน้ำตาลมาด้วย ลองกินแป้งเปล่าๆดู อืมม์...อร่อยมากครับ

พอเที่ยงพี่ชายก็เอารถมารับ เป็นเสร็จสิ้นการรักษาอาการป่วยของพ่อผม คราวนี้ก็คงต้องดูแลเรื่อง ยา เรื่องอาหารการกินให้เข้มงวดขึ้นกว่าเก่าล่ะครับ

เท่าที่คุยกับเพื่อนๆดู พ่อของเพื่อนๆที่อยู่ใน จว. ตรังมักจะเป็นโรคประเภทนี้กันเยอะ เพราะว่าอาหารเช้าของคนตรังมักจะมีของทอด ของมันกันเยอะน่ะครับ ไหนจะหมูย่างเมืองตรัง (แน่นอนหมูติดมัน หนังกรอบๆ) ขนมจีบทอด เกี้ยวทอด เส้นหมีพันเกี้ยวทอด ฯลฯ แล้วแบบนี้มันจะม่ให้เป็นโรคแบบนี้ได้ยังไงครับ ว่าไหม?.... ว่าแล้วก็ออกไปหาอะไรมากินซักหน่อยดีกว่า ไม่ได้กินอาหารเช้าแบบคนตรังมานานแล้ว

นี่แหละครับ อาหารเช้าแบบตรัง ชอบแบบไหนก็หยิบใส่จานเอาเลย

นี่ก็คือจานอาหารเช้าของผมครับ นับว่าไม่ได้กินแบบนี้มานานมากแล้ว...

ตอนนี้พ่อผมก็อาการดีขึ้นเยอะแล้วครับ ตอนนี้ก็ต้องค่อยๆหัดพยุงตัวเองเดินน่ะครับ นอนเสียหลายวัน เลยไม่ค่อยมีแรง... ส่วนผมก็ต้องกลับขึ้นมาทำมาหากินในเมืองหลวงต่อครับ

ปล. "หลบบ้าน" เป็นภาษาปักษ์ใต้ มีความหมายว่า กลับบ้านครับ

Create Date : 29 กรกฎาคม 2549

Last Update : 29 กรกฎาคม 2549 8:52:27 น.

30 comments

Counter : 7278 Pageviews.

ขอให้คุณพ่อสุขภาพดีขึ้นจนหายเป็นปรกติเร็วๆนะคะ
เพื่อนมังคุดก็คนเมืองตรังเหมือนกัน แต่ตอนนี้ทำงานอยู่ภูเก็ต
เมื่อก่อน ตอนมันอยู่กรุงเทพ
เวลามันกลับบ้านที ก็จะซื้อเค้กพุทราของเมืองตรังมาฝาก
มังคุดน่ะ ไม่ได้กิน พ่อมังคุดซัดเรียบ อิอิ
ส่วนหมูย่าง มันบอกว่า มันนั่งรถทัวร์มา
คาดว่า กว่าจะถึงมือมังคุด คงเน่าซะก่อน อิอิ

โดย: mungkood

วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:08:16 น.

แล้วคุณพ่อหายดีหรือยังค่ะ ขอให้คุณพ่อหายไว ๆ นะค่ะ

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์

) วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:17:25 น.

นอนรพ.เฝ้าอาการไข้นี่คุณเมิร์ฟยังได้ทำหน้าที่ซ้อนกันด้วยนะเนี่ย
บทหนึ่งก็บุตรกตัญญู อีกบทก็คนรักชาติ (ภาวนาถึงกกต.)

ขอให้บิดาท่านเมิร์ฟกลับคืนสู่พลานามัยสมบูรณ์แข็งแรงในเร็ววัน

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:22:13 น.

ว่าจะเปิดผ่านเผลอแป๊บเดวอ่านจนจบเลย เป็นกำลังใจใหคุณพ่อหายป่วยเร็วๆนะคะ
อาหารเช้าน่ากินจัง อิๆๆ

โดย: ไก่น้อย (psaekim

) วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:41:41 น.

มาส่งแรงใจให้คุณพ่อหายป่วยไวๆ ค่ะ

อยากกิน ปาท่องโก๋ อ่ะ

โดย: Malee30

วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:35:27 น.

ขอให้คุณพ่อหายไวๆนะครับ

สุขสันต์วันเสาร์ครับ ...

โดย: Cymry

วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:30:54 น.

คุณเมิร์ฟ ... มาเป็นกำลังใจให้คุณพ่ออาการดีขึ้นเรื่อยๆ นะค่ะ อย่างน้อยก็ไม่กำเริบเหมือนเดิมอ่ะค่ะ ...

เข้าใจเลยว่าป่วยทีลูกหลานก็เหนื่อยกันที แต่ก็เป็นการเหนื่อยที่เต็มใจอ่ะนะค่ะ เพราะว่าเป็นคุณพ่อเราเอง ขอให้ท่านดีขึ้นเรื่อยๆ น๊า

ฟังเรื่องการก่อการร้ายแล้วแย่จัง ทำไมไม่ละไม่เว้นมั่ง รพ. รร . แบบนี้ก่อการร้ายแบบไม่มีจรรยาบรรณเลย ... คนอื่นรบเค้ายังมีละเว้นบางสถานที่ แต่นี่ ฟังแล้วเศร้าใจคะ

โดย: JewNid

วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:31:32 น.

ขอให้คุณพ่อพี่หายเร็วๆเหมือนกันครับ

ยังไม่ได้ดู Lady in the Water เลย

โดย: nanoguy (nanoguy

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:05:59 น.

สวัสดีครับ เมื่อวานนี้ลุงกล้วยไม่ได้มาแวะขอโทษนะครับ เมื่อทราบว่าอาการของคุณพ่อท่านดีขึ้นมากแล้วก็ดีใจด้วยนะครับ ยังไงก็ขอให้คุณพ่อท่านกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมโดยเร็ววันนะครับ

โดย: ลุงกล้วย

วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:56:37 น.

เอาใจช่วยเรื่องคุณพ่อนะคะ
คงจะต้องเข้มงวดกับท่านเรื่องอาหารซักนิดนึงก็ดีนะ
อิฉันมีวิธีบอกกับผู้ใหญ่ทางบ้านว่า อยากให้อยู่ไปนานๆ ดังนั้น ลดของโปรดลงซักนิดก็น่าจะดีต่อสุขภาพมากกว่า
ลองหา Apple cider vinegar แบบ organic ผสมน้ำผึ้งให้ท่านดื่มเช้าเย็นซิคะ เห็นว่ามันช่วยล้างคลอเลสเตอรอลได้

โดย: นางกอแบกเป้

วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:15:38 น.

ขอให้สิ่งดีงามบันดาลให้คุณพ่อคุณเมิร์ฟเป็นปกติแข็งแรงไวๆนะครับ

ปล.เรื่องอยู่ห้องรวม ถ้าเป็นไร มีพยาบาลเห็นไวกว่านั่นจริงครับ

โดย: นายเบียร์

วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:19:20 น.

โอ้....ขอให้คุณพ่อพี่เมิร์ฟหายไวๆ
ดีวันดีคืน

เดี๋ยวไปเยี่ยมที่ตรัง

เห็นด้วยกะพี่นายเบียร์นะพี่เมิร์ฟ ยิ่งพี่ว่าคนไข้เยอะมาก หมอพยาบาลอาจจะดูแลไม่ทั่วถึงง่ะ

ปล. ทำไมตรังของกินมันน่ากินอย่างนี้

โดย: PADAPA--DOO

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:59:06 น.

เรื่องสุขภาพของคนสูงอายุนี่ดูแลยากจริงๆครับ แต่ยังไงก็ขอให้อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและพ่อหลวง
ช่วยดลบันดาลให้ท่านหายไวๆนะครับ

เคยมีโปรเจ็คที่ต้องไปทำงานที่สตูลตอนนั้นที่บริษัทขับรถไปกันเอง
แล้วออกจากกรุงเทพฯสายไปหน่อยเลยมีโอกาสได้นอนค้างที่ตรัง
1 คืน จำได้ว่ามีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งอยู่กลางเมืองและมีนกอาศัยที่
ต้นไม้ต้นนี้เยอะมากเลยครับ ถ้ามีโอกาสอยากจะไปเที่ยวตรัง
แบบจริงๆจังๆสักทีจัง

โดย: ST.Exsodus

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:28:38 น.

ลุงกล้วยมาขอให้คุณพ่อท่านหายป่วยเร็วๆ นะครับ

โดย: ลุงกล้วย

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:41:42 น.

ถ้าชอบก็อย่าลืมแวะไปฟังอีกนะคะ

โดย: Malee30

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:19:45 น.

ขอให้คุณพ่อหายป่วยไวๆนะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ

โดย: jayjayกะน้องถ้วยฟู

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:56:57 น.

ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆ นะคะ

โดย: rebel

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:28:34 น.

ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆนะครับ

แล้วก็สงสัยมากว่าดูหนังรวดทีเดียว 3 เรื่อง นี่พอออกจากโรงแล้วมันไม่ตีกันแย่เหรอครับเนี่ย

แบบพระเอกเรื่องนึงไปจับคู่กะนางเอกอีกเรื่องนึงไรประมาณนี้อะ

โดย: poser (poser

) วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:2:50:55 น.

แวะมาเยี่ยมครับ ขอให้คุณพ่อหายป่วย แข็งแรงๆเร็วๆครับ

โดย: Zantha

วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:8:12:54 น.

ขอให้คุณพ่อหายไวๆนะฮะ ก้อพยายามเข้มงวดเรื่องอาหารเป็นสำคัญแหละฮะ

เพราะอาป๋มเป็นเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงสมองมีเส้นเดียวอะ คือถ้าตีบไปนี่ซี้อย่างเดียวอะฮะ ก็ต้องเข้มงวดเรื่องอาหารมากกว่าคนที่ป่วยแบบนี้ทั่วไปอีกอะ

โดย: err_or

วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:10:27:03 น.

ขอให้คุณพ่อหายไวๆนะครับ คุณเมริฟ
อ่านเรื่องวันนี้ ได้เห็นสายสัมพันธ์ระหว่าง
ครอบครัว เเล้วปลื้มใจนะครับ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดของ
ผมด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ

โดย: Dark Secret

วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:11:33:48 น.

เป็นกำลังใจด้วยอีกคน
ขอให้คุณพ่อแข็งแรงขึ้นในเร็ววันน๊า
มีกำลังใจจากลูกๆ
ดีแล้วหล่ะทั่นmerf

..........

ไม่ทิ้งคอนเซ็ปพาชิมจริงๆ
อาหารน่ากินเหลือหลาย ขอบอก

นับถือเรื่องดูหนังอีกเรื่องนึงด้วย
หูย สามเรื่องวันเดียว

นิดนึง ..lady in the water
ตามความเห็นของทั่น
สนุกมั๊ย

โดย: prncess

วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:11:36:36 น.

ขอให้คุณพ่อสุขภาพฟื้นฟูแข็งแรงโดยเร็ววันนะคะ

"เรื่องเจ็บป่วยมันรอกันได้ซ่ะที่ไหนวะ"

เนอะ..มีใครวางแผนได้มั่ง ได้แต่ระวังจะได้ทำไรได้ทันกาล "มั่ง" แต่ส่วนใหญ่เวลาเจ็บป่วยนี่ก็เหมือนกับพายุพัดกระหน่ำทั้งกายใจ แบบว่า "ใจ" ของคนป่วยและคนรอบข้าง ประหนึ่งโดนกระแสลมแล้วแต่อาการ จึงต้องให้กำลังใจกันให้ดี ถ้า"ใจ" ดี หายเร็วคล้ายสิ่งมหัศจรรย์ไม่น่าเชื่อ คุณพ่อต้องอบอุ่นเป็นปลื้มกับลูกๆที่เฝ้าดูแลนะคะ ถือเป็นโอกาสที่ได้แสดงความรักกตัญญู..

สาธุ..และก็ พี่ชอบโรตีที่สุดเลยในบรรดาเมนูทั้งหลายที่นำเสนอ..

สรุปว่าไม่มีชัตเตอร์เครดิตติดวิญญาณใช่ป่าว..