หากว่าต้องผิดหวัง กับความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง ความรู้สึกดีๆที่เคยมี จะมลายหายไปด้วยหรือไม่?”
ก็คงแล้วแต่ว่าใครจะมองโลกในด้านไหนและกว้างได้เท่าไหร่ แต่ขึ้นชื่อว่าผิดหวังแล้วคนเราย่อมเกิดความเศร้า ความทุกข์ใจเป็นธรรมดา แต่อยู่ที่ว่าใครจะขึ้นมาจากหลุมแห่งความเศร้าเสียใจได้เร็วแค่ไหน ซึ่งถ้าไต่ขึ้นมาได้เร็วเท่าไหร่ก็จะเป็นผลดีต่อตัวเอง
เรายังมีหนทางต่างๆให้เลือกเดิน มีวันข้างหน้าให้มุ่งต่อไป อย่าปล่อยให้ความทุกข์ที่เกิดจากรักมาบั่นทอนความมีชีวิตชีวาและตัวตนของเราเลย และจงเก็บช่วงเวลาดีๆช่วงเวลาแห่งความสุขไว้ให้เราได้นึกถึงในวันที่เราท้อแท้หรือเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องต่างๆจะดีกว่า

กับคำถามแรก "คุณเคยรักใครซักคนมั๊ย"
คำตอบ "ไม่เคย"
คำถามที่ตามมาจึงไม่มี
และก็ยังคงเป็น เจ้าสาวที่กลัวฝนกันต่อไป

เอ่อ

ฉันเคยรักใครสักคน

รู้ว่ารัก เพราะอยากทำอะไรดีๆ ให้คนที่รัก มากกว่าทำให้ตัวเอง
เขาหิว อยากให้อิ่ม ฉันต้องอดก็ไม่เป็นไร
เขาเหนื่อย อยากช่วยให้หายอ่อนล้า ฉันจะเหนื่อยแทนก็ช่าง
เขาเจ็บปวด อยากทำให้หายเศร้า ถึงนั่นจะทำให้ความเจ็บปวดย้ายมาอยู่ที่ฉันแทน

ฉันเคยผิดหวังในความรัก
เมื่อได้รู้ว่า สิ่งที่ทำเพราะรักและหวังดี เป็นสิ่งที่ทำให้เขาอึดอัด ทรมาน
ฉันเคยผิดหวังในตัวคนรัก
เมื่อได้รู้ว่า สิ่งที่คิดว่าเขาน่าจะเข้าใจ เขาไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย

แต่แท้ที่จริงแล้ว
สิ่งที่ควรผิดหวัง ควรจะเป็นตัวเองมากกว่า
ทุกอย่างที่ทำลงไป อาจไม่ใช่ความหวังดี แต่เป็นการต้องการสิ่งตอบแทน
คาดหวังมากไป - ไม่ได้อย่างที่หวัง - โกรธ - เจ็บ - เสียใจ
ยิ่งคิด ยิ่งรู้สึกว่า ถ้าต้องมีใครสักคนแบกรับความผิด
คนผิดสมควรเป็นตัวเอง ไม่ใช่ใครอื่น...

จะเลิกสนใจเรื่องของคนที่รักไปแล้ว ช่างแสนยากเย็น
หลบหนีเข้าไปซ่อนอยู่ใต้เปลือกที่สร้างขึ้น
แต่หาเปลือกขังความคิดคำนึง ลำบากเหลือเกิน
มองหาเป้าหมายใหม่ให้กับตัวเอง ก็ไม่พบอะไรนอกจากความมืด
--- มันไม่ง่ายที่จะเปลี่ยนตัวเองให้ไร้หัวใจ

คำตอบทั้งปวงที่จริงล้วนมากเกินความจำเป็น
ในเมื่อรักก็คือรัก
และเมื่อต้องเลิกก็มิอาจไม่เลิกรา...
สิ่งที่ฉันกำลังพยายามเรียนรู้ คือ จะหัดรักตัวเองให้มากกว่านี้บ้าง
ถึงจะผิดหวัง แต่ฉันจะไม่ทำร้ายตัวเอง

ฉันขอบอกคุณสักครั้ง... เป็นครั้งสุดท้าย

“ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง
ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมี ลงถ้ามันได้เกิดขึ้นแล้วสักครั้ง
คงไม่มีวันมลายหายชั่วชีวิต จนกว่าจะหมดลมหายใจ”

-------------------------------------------------
ขอเสื้อชูชีพด้วย กำลังจะจมน้ำตาแล้ว
เศร้ากันให้ตายไปข้างนึงเลยคร้าบพี่น้อง... แง้

เฮ้อ เศร้าชะมัด
ขอเสื้อชูชีพอีกตัว
ทั้งน้ำฝน ทั้งน้ำตา เอากันเข้าไป

โอ๋ จุนพี่

เครื่องหมายคำถามเยอะมากๆ
ไม่ต้องมาถามคนอื่นๆ เลย

ไปถามตัวเองดีกว่าค่ะ แล้วเอามาตอบให้ เพื่อนๆ น้องๆ
พี่ทั้งหลายฟังนะคะ

เศร้าจัง

โห !!!~ เขียนได้ตรงใจมาก ๆ ชอบจริง ๆ

มาอ่านแล้วได้น้ำตากลับไป ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ที่ทำให้ตาสว่างขึ้นค่ะ


ตอนนี้รู้แต่ตอบคำถามสุดท้ายได้ว่า . . .

“หากว่าต้องผิดหวัง กับความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง ความรู้สึกดีๆที่เคยมี ใช่จะมลายหายไปด้วยหรือไม่?”


ความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีจะยังมีอยู่อย่างนั้นตลอดไป

คุณเคยรักใครซักคนมั๊ยครับ?
- ถ้าไม่นับความรักแบบชายหญิง ก็เยอะเลยหล่ะค่ะ..

แต่เป้นบทความที่อ่านแล้วได้คิดดีค่ะ..

คุณPang: ใช้เส็จแล้วอย่าลืมส่งบันไดมาทางนี้บ้างนะครับ

คุณoa: ไม่รักก็ไม่ทุกข์ แต่ไม่ทุกข์ก็ใช่ว่าจะมีสุขนะครับ

จูรี่:

แพนด้า: บล็อกเค้าซึ้งๆทำซะเศร้าเลย

คุณoa: เอิ่ม มาช่วยกันวิดทิ้งดีกว่าครับ

คุณดาว: แหะๆ

แข: แล้วมาบอกชั้นทามม้ายยยยย

คุณหนิง: ว้าวววววววววว
ยาโฮ้วววววววววววววววววววว
ยิปปี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มีคนอ่านแล้วเก็ทสิ่งที่ผมอยากสื่อแล้ววววววว

คุณตุ้ง: มาแว้ว คนอ่านเข้าใจคนที่2

ทั้งน้ำฝน ทั้งน้ำตาเจิ่งนองไปทั่ว BLOG นี้แล้วค่ะ

"หากว่าต้องผิดหวัง กับความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง ความรู้สึกดีๆ ที่เคยมี ใช่จะมลายหายไปด้วยหรือไม่?”

ตอบ: คงไม่หายไปหรอก แต่มันจะยังคงฝังอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ หากว่าขุดขึ้นมาปัดฝุ่นเมื่อไหร่ เมื่อนั้นหัวใจเราก็จะยิ้มได้เสมอ

งั้นก็ลบคอมเมนต์ชั้นเลย ขอโทษที่มาทำให้เสียบรรยากาศ

อ่านจบแล้วต้องใช้เวลาสักระยะในการนั่งคิดทบทวนว่าจากประสบการณ์ที่ผ่านมา มันเป็นยังไง??


แล้วก็ได้คำตอบว่า...

"หากว่าต้องผิดหวัง กับความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง ความรู้สึกดีๆที่เคยมี ใช่จะมลายหายไปด้วยหรือไม่?”

=> สำหรับเรา มันคงหายไปบ้าง แต่คงไม่ทั้งหมดอ่ะ คงเป็นโชคดีของเราด้วยมั๊ง ที่พอแยกกันแล้ว ก็แทบไม่ได้เจอกันสักเท่าไหร่เลย ก็เลยไม่ต้องมานั่งจมอยู่กับความรู้สึกนั้นนานๆ แล้วพอนานวันเข้า ความชาชินเริ่มเข้ามาแทนที่ แต่ก็ยังแอบเอาอดีตมาทบทวนและคิดถึงมันบ้าง เป็นบางครั้ง จริงๆแล้ว เวลาเอาอดีตในช่วงที่มีความสุข ขึ้นมานั่งทบทวนบ้าง บางทีมันก็ทำให้เรายิ้มได้เหมือนกันนะ

ปล1. สารภาพว่า "ความรัก" กับ "ความหลง" เราก็แยกไม่ค่อยออกหรอก แต่ blog นี้ ทำให้ตาสว่างขึ้นจริงๆ

ปล2. ขอให้จขบ. หายไวๆเน้อ เพิ่งรู้ว่าจขบ.ซิ่งไม่หยอก อิอิ

เคยรักครับ...

เลิกกันแล้ว ก็ยังรัก...

เพราะรัก คือ รัก....
ความรู้สึกอื่นๆ อาจ แวะมาเยี่ยมมาเคาะประตูบ้านบ้าง แล้วก็จากไป..
..
ความโกรธ ความเกลียด ความแค้น ความอาย ความเศร้า ความเสียใจ ความดีใจ ความสุข ทุกอย่างงล้วนเป็นแขกเหรื่อ ที่แวะมาเยี่ยม ความรัก เป็นครั้งคราว
...
ส่วนความรัก
มันยังอยู่ในบ้านหลังที่มันเคยอยู่..............
...
..
...
......
....
............ด้วยกัน

ยัยคุณนาย: ยิ้มได้ก็ดีแล้วล่ะ

อิ๋ม: ขอโทษคร้าบบบ

คุณแร้: ไม่เจอนานทีเดียว มุมมองยังเก๋ไม่เปลี่ยนเลยนะครับ

ชั้นก้อยิ้มได้เสมอแหละย่ะพี่ชาย

นี่งัย...เห็นมั๊ย


(แต่...ก้อต้องใช้เวลานานนะกว่าจะยิ้มออก 555)

ไม่เคยรักใคร กลัวฝนเหมือนกัน

คุณเป้:

เศร้ามากๆเลยเพราะพึ่งโดยทิ้งมา เล้วเขายังพามาให้เห็นที่สำคัญเห็นกันเกือบทุกวัน แทบบ้าตาย อยากจะหลบไปให้พ้น ๆ แต่ทำไม่ได้เขาเป็นอาจารย์ เรานั้นเป็นศิษย์

ไม่ รุ้ จะแก้ นิสัยตัวเอง อย่างไร เหมือนกัล คือว่า มีผู้ชา ยคนหนึ่ง มาแอบ ชอบ แต่ เรา รุสึกว่ามันน่า รำคาน พอนานไป เ ค้าก้อเริก ติด ต่อกับ มาแต่ ยุ ดีๆๆ ก้อเกิด รักเค้า ขึ้ นมา ไม่รุ จะทั มไงดี เหมือ นกันไม่เข้า ใจ ตั วเอง เห มือ นกั นว่ ทัม มั ยถึ งเป นแบบ นี้

แระ ก้อ คิด ถึง รอเค้า กับมา แต่มัน ก้อ คง สายยยยย .. . .. .



*** ใคไห้ คำปรึสาได้ ติดต่ อมาที่ เมล นี้ ด้วยนะ funny_popo@windowslive.com เครียดมากมายย ใคไห้คำปรึสาได้ติดต่อมาด้วยนะเราจะรอ เครียดมากกกกก

คุณโอปอจังคุณหวาย: ไม่ทราบจะช่วยยังไงเหมือนกันครับ (ตอบก็ช้าแล้วยังไม่มีปัญญาช่วยอีก จขบ นี่น่าตีจิงๆ) เรื่องบางเรื่องคงต้องปล่อยให้สายน้ำแห่งกาลเวลาไหลเซาะไปทีละน้อยจนเลือนหมดไป

รอยแผลเป็นที่เราได้รับจากการเล่นซุกซนในวัยเด็กทิ้งริ้วรอยอันน่ารังเกียจและความทรงจำที่น่าหวาดกลัวไว้ก็จริง แต่หากคิดย้อนกลับไปอีกสักนิด ก่อนความเจ็บปวดนั้นก็มีช่วงเวลาแห่งความสุขแฝงอยู่ไม่น้อย...