|
||||||||||||
เส้นทางกับยอดเขา กาเบรียล เกร์เซีย มาร์เกช. นักเขียนรางวัลโนเบลชาวอเมริกาใต้ ได้ส่งจดหมายลาเพื่อนๆเมือ่ใกล้เวลาที่เขาจะจากโลกไปด้วยโรคมะเร็จในต่อมน้ำเหลือง เขาเล่าถึงความคิด ความปรารถนา และบทเรียนต่างๆจากชีวิตที่กำลังจะปิดฉากและคุณค่าของเวลานาทีที่ผันผ่าน มีผู้นำจดหมายสั้นๆฉบับนั้นมาส่งต่อทางอีเมล์ 'I have learned that everyone wants to live on the peak of the mountain without knowing that real happiness is in how it is scaled ' "ฉันได้เรียนรู้ว่าทุกคนอยากจะอยู่บนยอดเขา โดยไม่เคยรู้เลยว่าความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ว่าเขาขึ้นภูเขานั้นอย่างไร" ในอดีต มาร์เกซเห็นว่าความสุขที่แท้จริงอยู่ที่การกระทำหรือเส้นทางไม่ใช่ตัวความสำเร็จ ซึ่งเขาอุปมาว่าเป็นยอดเขา มาร์เกซรู้เรื่องความสำเร็จอย่างลึกซึ้งเพราะนอกจากรางวัลโนเลบด้านวรรณกรรม แล้วเขามีผลงานจำนวนมากที่สุงด้วยคุณค่าจนเป็นที่ยอมรับกันว่าเขาเป็นนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ของโลกในศตวรรษที่ 20 งานที่ขายดิบขายดี ถูกแปลและตีพิมพ์เป็นภาต่างๆมากมายหลายภาษา "ฉันได้เรียนรู้ว่าทุกคนอยากอยู่บนยอดเขา โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ว่าเขาขึ้นภูเขานั้นอย่างไร" ยอดเขาของมาร์เกตมีความหมายครอบคลุมทุกอย่างที่เป็นความปรารถนา ไม่ว่าจะเป็นปริญญาบัตร ความก้าวหน้าในการงาน ความสุขในชีวิตแต่งงาน การจะมีบ้านเป็นของตัวเองสักหลัง แม้กระทั่งการมีใจที่สงบเย็น เป็นธรรมดาที่ชีวิตจะมีเป้าหมาย ทำให้มีพลังขับเคลื่อน เมือเรามุ่งมาดสิ่งใดก็จะขวนขวายให้ได้สิ่งนั้นมา แต่บ่อยนักที่เราทำความสุขแท้ตกหาย เพราะมัวแต่จับจ้องจุดมุ่งหมายที่ยังไปไม่ถึง เหมือนคนที่จดจ่อกับยอดเขาข้างหน้าจนลืมมองหาทางที่กำลังไต่ ลืมสนุกกับการย่างก้าวและรับรู้ คนที่ตั้งอกตั้งใจขึ้นภูเขานักมักจะขาดอารมณ์ขันถ้าล่าช้าก็มักจะร้อนรนถ้าสะดุดก็เสียใจถ้าพลาดหวังก๊เสียใจซ้ำร้ายอาจเพิ่มทุกข์ให้.ทุกข์กับความรุ้สึกขมชื่น อิจฉาริษยา แต่ละก้าวจะสูญเปล่าถ้ามีเหตให้ไปไม่ถึง หลายคนที่ไปถึงยอดเขาที่มาดหมายชื่นชมอยู่สักพักก็มองเห็นอีกยอดที่อยากจะขึ้นไปอยู่มากกว่า.. บางคนไปถึงยอดเขาแล้วก้อดีใจไม่นานเพราะพบว่าไม่เป็นอย่างที่คาดคิดไม่เป็นสุขแล้ว.จะลงก้อเสียดาย อยู่ก้อวุ่นวาย ความสุขหายไปไหนไม่รู้ การกระทำสำคัญกว่าเป้าหมาย ให้รู้ซึ้งถึงคุณค่าของทุกปัจจุบันขณะบนเส้นทางสู่ยอดเขา คุณค่าของการเรียนรู้จากอุปสรรคและทุกสิ่งที่พานพบ..ตลอดจนความสนุกสนานชื่นบานที่หาได้แม้ในสถานการณ์ที่อาจดุเหมือนมืดมัว หากรู้จักสุขที่แท้จริง ถึงจะพลาดหวังไปไม่ถึงยอดเขา ก็จะไม่เจ็บช้ำและไม่รู้สึกว่าความตั้งใจกับเวลาที่ใช้ไปนั้นสูญเปล่า ทั้งนี้เพราะเราเป็นผุ้ให้รางวัลกับชีวิตกับตัวเองอยู่ทุกย่างก้าว ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ด้วยนะครับ
โดย: sak (psak28 ) วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:16:35:03 น.
เป็นความจริงเลยคนเราบางครังคิดแต่ตั้งเป้าให้แก่ชีวิตว่าต้องมีเงินมีบ้านมีรถแล้วถึงจะมีความสุข
ก็เลยมัวแต่ก้าวไปข้างหน้าโดยลืมนึกถึงว่าชีวิตที่ดีต้องมีความสุขในทุกๆวันที่เราก้าวเดินไป... โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:17:42:43 น.
ต้องยอมก้าวกลับมาข่างหลังเพื่อที่จะได้ก้าวหน้าได้อย่างมั่นคงนะ
ชอบมากเลย^^ แลคต้ากะรถตัดหญ้าที่น่ากลัว โดย: RLacta วันที่: 20 สิงหาคม 2550 เวลา:18:17:52 น.
กำลังพยายามอ่าน ร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยวให้จบอยู่เลยครับ ตอนนี้
โดย: ฟ้าดิน วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:4:46:03 น.
มีความสุขในทุกย่างก้าว ... ทำให้เพียงแค่ก้าวเดินก็เหมือนอยู่บนยอดเขาได้แล้ว ...
ขอบคุณสิ่งดีๆ ค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกด้วยนะคะ โดย: ดวงลดา วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:16:24:16 น.
แวะมาอีกครั้ง
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะครับ ทุเรียนแช่แข็ง เหมือนไอติมเลยครับ อร่อยดี โดย: sak (psak28 ) วันที่: 21 สิงหาคม 2550 เวลา:18:08:34 น.
โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:2:41:39 น.
สวัสดีครับคุณgripenator
ลุงกล้วยคิดว่าถ้าคนเราพอใจและเป็นสุขกับสิ่งที่มีก็จะดีครับ โดย: ลุงกล้วย วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:8:57:33 น.
สวัสดีค่ะเจ้าของบ้านและทุกท่าน แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ โดย: ธิธารา วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:9:36:36 น.
มาอ่านบทความดีดี เพื่อเติมกำลังใจให้กับชีวิตค่ะ
โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:9:45:34 น.
รายทางระหว่างขึ้นสู่ยอดเขามีรายละเอียดชิ้นเล็กชิ้นน้อย ราวเรณูในระลอกลม ขึ้นอยู่กับเรามองเห็น
สิ่งเหล่านั้นระหว่าเดินทางไหม โดย: กวิสรา วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:12:36:12 น.
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านเรื่องดี ๆ ค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ โดย: ธิธารา วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:12:45:54 น.
ตั้งใจเอาดอกไม้มาฝากแต่ขนาดมันใหญ่เกินไป ขอโทษ ๆๆๆค่ะ
โดย: ธิธารา วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:12:47:42 น.
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
กว่าจะไปถึงยอดเขา ก็ต้องผ่านเส้นทางเยอะแยะไปหมด เส้นทางนั่นแหละที่ทำให้เราเรียนรู้อะไรมากมายน่ะค่ะ โดย: ดอยปุย วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:20:03:06 น.
สวัสดีคะ
Goodpeople เองคะ แวะมาเยี่ยมในวันหยุดจ้า ไปเที่ยวไหนหรือเปล่า ขอบคุณที่มาเยี่ยมที่ blog goodpeople นะคะ โดย: goodpeople วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:17:26:02 น.
|
gripenator
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |