ตาเห็นรูปในหลวงสีแดงบทพื้นคอนกรีต
ชั่วเสี้ยววินาทีงงก่อนจะประมวลผล "แบงค์ร้อยตก"
หันซ้ายหันขวา เหลี้ยวหลังไม่พบใคร
แต่แลหน้าเห็นคุณลุงคนหนึ่งกำลังเดินสวนมา

คุณลุงเข้าใจสถานการณ์ทันทีพร้อมเอ่ย

คุณลุง : เอาไปหยอดตู้ทำบุญก็ได้หนู
ข้าน้อยยิ้มและตอบ : ค่ะคุณลุง

ข้าน้อยคิดไม่ต่างจากคุณลุง
เพราะคงไม่อาจจะหาเจ้าของคืนได้เป็นแน่

ข้าน้อยถือธนบัตรใบนั้นเดินจ้ำเอาๆ กลับวัด
พลางมองและจดจำเลขดีและสวยบนธนบัตรใบนั้น

"6 J 2446569"

ข้าน้อยนำเงินจบพร้อมอธิษฐานถวายปัจจัยสร้างอุโบสถและชำระหนี้สงฆ์
ให้เจ้าของปัจจัย พร้อมขอให้ผลบุญนี้ส่งให้เจ้าของปัจจัยประสบแต่ความสุขสวัสดี

ข้าน้อยเดินกลับออกไปรอรถแดงด้วยใจเปรมปรีดิ์
เหมือนได้รับโชคลาภโดยบังเอิญ แม้จะไม่มีส่วนได้เสียใดๆ ก็ตาม
แต่รู้สึกจริงๆ ว่าตัวเองโชคดี และดีใจที่เก็บตังค์ได้ร้อยนึง ^^