คุณป้าทั้งสอง ข้าน้อย และเพื่อนสาวคนสนิทก็ร่วมวงกับเค้าด้วย
เพียงไม่นานคุณป้าทั้งสองก็รามือไปนั่งพัก ขณะที่ข้าน้อยกับเพื่อนฝน
ชื่นชมความงามของธรรมชาติและตื่นตาตื่นใจกับเจ้าดาวทะเลหลายสิบตัว
ที่กำลังเคลื่อนที่ไปมาในน้ำ ดูเพลินดั่งดาวหลายสิบดวงล่องลอยไปมา

พ่อชาวฝรั่งเศสกับลูกๆ หลานๆ กลับขึ้นที่พักไปแล้ว
ทิ้งไว้เพียงเราสองกับแอ่งน้ำดาวทะเลหลายสิบตัว
คราแรกเรากะจะทิ้งไว้เช่นนั้นรอน้ำขึ้นเจ้าดาวก็คงกลับสู่ทะเล
จะปล่อยลงทะเลก็เห็นได้ชัดว่าเจ้าดาวจะโดนคลื่นซัดกลับมา
เราสองยืนจ้องแอ่งน้ำอยู่สักครู่ พลางหันมองทะเล หันมองแอ่งน้ำ
พลันเพื่อนสาวก็เห็นคนเก็บดาวทะเลตามหาดใส่กระป๋อง
เราไม่รู้ว่าเขาเก็บไปเพื่ออะไร หากเขาเก็บไปปล่อยก็คงดี
แต่ด้วยความที่เราไม่เห็น เราจึงเป็นกังวล ก่อนจะตัดสินใจ
รวบรวมเจ้าดาวทะเลเท่าที่จะถือได้ใส่มือ มุ่งหน้าสู่ทะเล

ดาวทะเล บนฟ้า
เพิ่งได้เห็นกับตาก็คราวนี้เอง
เราปล่อยดาวทะเลจำนวนมากคืนสู่ทะเล
พยายามโยนและขว้างไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่างน้อยมันก็ยากขึ้นอีกนิด หากเขาจะเก็บดาวทะเลเอาไว้เอง
อย่างน้อยดาวทะเลหลายสิบตัวนั้นก็ได้อยู่ในทะเลนานขึ้นอีกสักนิด

ตอนเดินกลับมาเก็บเอาดาวทะเลไปปล่อยเพิ่ม
เด็กๆ ชาวเวียดนามที่เพิ่งมาเห็นเข้าก็มารุมดูกันยกใหญ่
เราจึงสอนเด็กๆ ให้พาเจ้าดาวกลับทะเล หากทิ้งไว้บนหาดมันจะตาย
เด็กชายหญิงหลายคนวิ่งขึ้นวิ่งลงนำดาวกลับสู่ทะเล
ภาพนั้นทำให้เราชื่นใจก่อนที่เราจะจากแอ่งน้ำว่างเปล่านั้นมา

….

ครั้งแรกกับการปล่อยดาวทะเลทำให้ข้าน้อยคิดถึงเรื่องราวที่เคยอ่าน
เมื่อนานมาแล้วของคุณ A- Academy ที่เล่าเรื่องดาวทะเลบนชายหาด ความว่า

“เนื้อเรื่องพูดถึงคนกลุ่มหนึ่งที่ออกเดินตามชายหาด
ซึ่งมีปลาดาวมาเกยตื้น และแห้งตายจำนวนมาก ตอนที่น้ำลงกลับไป
ทุกๆ วัน พวกเค้าจะเดินเลียบไปตามหาด และหยิบปลาดาวโยนลงไปในน้ำทะเลไกลๆ
หลายครั้งที่มีคนมาถามว่า
“จะเสียเวลาทำไปทำไม…
ในเมื่อพรุ่งนี้มันก็จะมีปลาดาวจำนวนมหาศาล มาเกยตื้นตายอีกรอบ
มันเป็นงานที่ไม่มีวันจบวันสิ้น ไม่เห็นจะสร้างการเปลี่ยนแปลงอะไรได้”
ประโยคที่ทำให้ผมประทับใจจนถึงวันนี้ คือประโยคที่พวกเค้าตอบกลับไปว่า
“เค้าอาจไม่ได้สร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ให้กับโลก
แต่กับปลาดาวเหล่านั้นที่พวกเค้าช่วย
มันถือเป็นการเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่ ซึ่งที่มีค่าเท่ากับชีวิตของพวกมัน”
จบเรื่องเล่า… จากความทรงจำ”

อ่านฉบับเต็มได้ที่นี่ขอรับ //www.a-academy.net/blog/starfish-on-beach/

เราอาจจะไม่ได้ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่
อาจจะไม่ได้ช่วยชีวิตเจ้าดาวทะเลจริงๆ
ทำได้เพียงยืดเวลาออกไปอีกนิด
แต่เราก็จากมาด้วยความสุขใจ
เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ทำสิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้ในขณะนั้นแล้ว

“รักษาตัวดีๆ นะเจ้าดาวทะเลน้อยใหญ่” ^^

ขอขอบคุณเพื่อนสาวเป็นอย่างยิ่งที่เก็บภาพประทับใจนี้ไว้ให้ข้าน้อยขอรับ ^^

ปล. ครั้งแรกกับการเปิดเผยภาพที่มีเจ้าของบล็อก เขินมากขอรับ พูดเลย
แต่เพื่อให้เข้าใจบรรยากาศก็จัดไปขอรับ ^^