พลันความคิดก็วูบขึ้นมาในมโนสำนึก
“อยากได้ธนบัตรสมเด็จพระเทพฯลงท้ายด้วยเลข ๕๙”

ทำอย่างไรหนอเราจะได้มา เพราะแลกได้แค่คนละ ๕ ใบ
โอกาสมีน้อยมาก คงยากจนมิอาจจะเป็นไปได้

ข้าน้อยคิดหาหนทางการแลกอยู่หลายครั้งในวันนั้น
ก่อนจะคิดได้ว่า ไม่เป็นไรหรอกนะได้แลกเก็บไว้เป็นที่ระลึกก็ดีนักหนาแล้ว

กลับจากขายหนังสือถึงห้องสี่ทุ่มกว่าๆ อาบน้ำเสร็จร่วมห้าทุ่ม
ข้าน้อยเข้าประจำที่หน้าหิ้งพระเล็กๆ และสวดอิติปิโส ๑๐๘ จบ
ถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์สมเด็จพระเทพพระรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ขออวยพระพรให้พระองค์ทรงพระเจริญ มีพระพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์
ทรงพระเกษมสำราญ และสถิตเป็นมิ่งขวัญให้ปวงชนชาวไทยตราบนานเท่านาน...

๓ เมษายน ณ สำนักงาน

พี่ ต : เฮลโล่ (เอ่ยทักทายขณะเปิดประตูเข้าที่ทำงาน)
ข้าน้อย : สวัสดีฮับป๊า
พี่ ต : พี่ น แลกแบงค์ใหม่มั้ย (พี่ที่ทำงานจะรู้ว่าข้าน้อยชอบเก็บแบงค์ใหม่ไว้ทำบุญ)
ข้าน้อย : แลกฮับป๊า
พี่ ต : เอาเท่าไหร่
ข้าน้อย : สักสองสามร้อย ป๊ามีเท่าไหร่ฮับ
พี่ ต : พันนึง
ข้าน้อย : งั้นแลกหมดเลยละกันป๊า

ข้าน้อยกุลีกุจอหยับธนบัตรใบละ ๑๐๐๐ บาทยื่นให้พี่ ต พี่ ต ยื่นธนบัตรใบละ ๑๐๐ บาทส่งมาให้
ข้าน้อยคิดว่าธนบัตรใหม่เฉยๆ ไม่คิดว่าเป็นลายใหม่ที่เพิ่งออกด้วย
ก่อนจะพลิกไปดูด้านหลังและพบว่าเป็นธนบัตรที่ระลึกสมเด็จพระเทพฯ
ข้าน้อยรีบพลิกกลับด้านหน้าและดูเลขท้ายก่อนจะพบว่าเป็นเลขชุด

“9 P 5539351 – 9 P 5539360”

ข้าน้อยสัมผัสธนบัตร 9 P 5539359 และธนบัตรทั้งหมดด้วยมืออันสั่นเทา
ก่อนจะเอ่ยปากขอบคุณป๊า ต ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความดีใจอย่างบอกไม่ถูก

ศิษย์พี่ศิลปากรผู้ได้ฟังเรื่องเล่านี้กล่าวว่า “เพราะทำถวายท่าน ท่านเลยให้”

ข้าน้อยรับรู้ว่าเป็นเพราะพระบารมีของพระองค์ท่านจริงๆ
ข้าน้อยเพียงคิดในใจเรื่องธนบัตรเลขท้ายนั้น มิได้เอ่ยบอกใครสักคน
และขณะสวดมนต์ก็มิได้ตั้งจิตขอสิ่งใดๆ เลยนอกจากขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ...

ไม่ใช่เพียงเรื่องเล่า
แต่เป็นปาฏิหาริย์ (อย่างน้อยก็สำหรับข้าน้อยคนนี้)

…

...

ปล. ขอขอบคุณพี่ ต เป็นอย่างยิ่งอีกครั้งนะขอรับ
ปล๒. ธนบัตรทั้งหมดได้รับการบรรจงเก็บรักษาอย่างดีใต้หิ้งพระเล็กๆ ของข้าน้อย
ปล๓. ความสุขของคนตัวน้อยที่ชอบตัวเลข ^^