๐ เส้นตรงเส้นหนึ่ง

เรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์ท่านหนึ่งลากเส้นตรงขึ้นมาเส้นหนึ่ง
แล้วบอกให้นักเรียนลองทำให้เส้นตรงเส้นนี้สั้นลงโดยไม่ต้องลบ
นักเรียนต่างหาวิธีทำให้เส้นตรงนั้นสั้นลงไม่ได้
เพราะทุกคนติดอยู่กับภาพลักษณ์ของการลบ
เส้นเดิมทิ้งไปเพื่อให้เส้นเดิมสั้นลงไป

อาจารย์ท่านนั้นจึงขอให้นักเรียนรายหนึ่งเขียนเส้นตรงเส้นใหม่ที่ยาวกว่าเส้นเดิม
ภายหลังจากที่นักเรียนลากเส้นตรงเส้นใหม่ที่ยาวกว่าเดิมแล้ว

อาจารย์ท่านนั้นอธิบายให้นักเรียนฟังว่า...

"การที่มีคนลากเส้นตรงขึ้นมาเส้นหนึ่ง ไม่ว่าเส้นตรงที่ลากมาจะยาวแค่ไหน
เราสามารถทำให้เส้นตรงนั้นสั้นลงไปได้
โดยที่เราไม่จำเป็นต้องไปลบเส้นของคนอื่นให้สั้นลง
แต่เราสามารถทำให้เส้นของคนอื่นสั้นลง โดยที่เราลากเส้นของเราให้ยาวขึ้น
ยิ่งเราลากเส้นยาวออกไปมากเท่าไหร่เส้นเดิมที่ลากไว้ก็จะสั้นลงไปทุกที
เปรียบเหมือนการที่ใครซักคนทำในสิ่งหนึ่งที่ดีอยู่ประสบความสำเร็จอยู่
เราไม่ควรให้ความอิจฉาริษามาก่อให้จิตของเรารุ่มร้อน
และหาทางกลั่นแกล้งคนๆนั้น ด้วยการหาทางทำลาย
เหมือนกับการพยายามลบเส้นของคนอื่นให้สั้นลง
ตรงกันข้ามควรจะยินดีกับความสำเร็จของคนอื่น
เหมือนกับที่เรามองความยาวของเส้นตรงที่คนอื่นลากไว้
แต่เราหาทางพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
เหมือนกับการพยายามลากเส้นตรงเส้นใหม่ให้ยาวขึ้นเรื่อยๆโดยไม่ไปลบเส้นของคนอื่น
เส้นตรงที่เราลากก็จะยาวขึ้นเรื่อยๆ โดยเส้นเดิมที่เราลากไว้ก็จะสั้นลงไปเรื่อยๆ
โดยที่เราไม่จำเป็นต้องไปลบออกให้สั้นลง"

การคิดในเชิงสร้างสรรค์แบบนี้ทำให้จิตใจของเราโปร่งสบาย ไม่รุ่มร้อน
เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่ได้แข่งกับใครแต่เราแข่งกับตัวของเราเองอยู่ตลอดเวลา
และเราไม่ได้ไป สร้างศัตรูหรือไปก่อเวรกับคนอื่น
ตรงกันข้ามการแข่งขันระหว่างกันเป็นไปในทางเกื้อกูลกัน
ทำให้ระบบโดยรวมมีการเติบโตอยู่ตลอดเวลาไปในทางที่เป็นบวก
คงไม่สำคัญว่าคุณต้องชนะคนทั้งหมด

สิ่งสำคัญคงอยู่ที่คุณพยายามชนะตัวของคุณเองอยู่ตลอดเวลาต่างหาก
เพียงแต่เมื่อใดคุณสามารถชนะตัวของคุณเองได้
ชัยชนะที่ได้ก็จะมีความหมายและทำให้คุณเกิดความภูมิใจ
และถ้าคุณยังไม่หยุดพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง คุณก็จะชนะตัวคุณไปเรื่อยๆ
เมื่อคุณมองย้อนกลับมาเมื่อไหร่คุณก็จะมีแต่ความภูมิใจในชัยชนะที่ขาวสะอาด
ชัยชนะที่เป็นแรงขับดันให้คุณพยายามพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ

การประสปความสำเร็จในชีวิตของแต่ละคนมีอยู่หลายวิธี
บางครั้งผู้คนต่างพยายามเลียนแบบเส้นทางประสพความสำเร็จของผู้อื่น
แต่เมื่อเดินตามเส้นทางนั้นกลับพบว่าไม่ประสพความสำเร็จนัก
ความสำเร็จในชีวิตของผู้คนคงไม่จำเป็นต้องมีรูปแบบอย่างเดียวกันเสมอไป
และเส้นทางไปสู่ความสำเร็จก็ไม่จำเป็นต้องเป็นเส้นทางเดียวกันเสมอไป
สิ่งสำคัญน่าจะอยู่ที่ความสุขใจที่ได้เลือกเส้นทางที่เหมาะกับตนเองมากที่สุดมากกว่า

จงอย่าพยายามเลียนแบบเส้นทางไปสู่ความสุขของผู้อื่น
เพราะนิยามความสุขของผู้คนต่างกัน ความสุขที่เราเห็นผู้คนอื่นมีความสุขกันอยู่
ถ้าเราไปอยู่ในสถานะนั้นเราอาจจะไม่มีความสุขอย่างที่เราเข้าใจก็ได้
สุขและทุกข์แท้จริงอยู่ที่ใจของเรากำหนดต่างหาก
ลองมองทุกอย่างอย่างเป็นกลางๆ ไม่เอาความรัก ความโลภ
ความโกรธ ความหลง อคติ มาครอบงำ


แล้ววันหนึ่งเราอาจจะค้นพบความหมายของคำว่าความสุขที่แท้จริงของตัวเราเอง

Create Date : 07 ตุลาคม 2552		1 comments
Last Update : 7 ตุลาคม 2552 23:20:55 น.
Counter : 871 Pageviews.
Share Tweet