Bloggang.com : สหายกุนเชียง : ๐ นี่มันอย่างไรกัน

๐ นี่มันอย่างไรกัน

สามเณรจ้อยเป็นเปรียญตั้งแต่ยังเป็นสามเณร
วันหนึ่งอ่านพระบาลี มหาปรินิพพานสูตร
ไปจนถึงภาณวารที่ห้า ได้พบข้อความว่า...

อิเม จ สุภทฺท ภิกฺขุสมฺมา วิหเรยฺยุ อสุญฺโญ โลโก อรหนฺเตหิ อสฺสฺ
(ล.๑๐ น.๑๗๖ บ.๑๓๘)

แปลเป็นใจความได้ว่า...

"ดูก่อน สุภัททะ ถ้าภิกษุทั้งหลายเหล่านี้
จะพึงเป็นอยู่โดยชอบไซร้ โลกก็จะไม่ว่างจากพระอรหันต์"

ดังนี้... สามเณรจ้อยเกิดฉงนอยู่ตลอดเวลาว่า
การเป็นพระอรหันต์นั้นเป็นกันได้ง่ายๆเช่นนี้
หรือว่าตนแปลพระบาลีนี้ผิด
เพราะไม่รู้เท่าถึงอย่างใดอย่างหนึ่งมีความกลัดกลุ้มเป็นกำลัง

สามเณรจ้อยจึงพาคัมภีร์นั้น เข้าไปหาเจ้าคุณหลวงพ่อผู้เป็นสมภาร
สอบถามถึงการแปลบาลี ตอนนี้ก็ได้ความตรงกันว่าสามเณรแปลถูก
จึงได้เรียนถามขึ้นว่า...
"จะเป็นพระอรหันต์กันได้ด้วยเหตุเพียงเป็นอยู่โดยชอบเท่านั้นแลหรือ"
ท่านเจ้าคุณได้ยืนยันว่า เป็นเช่นนั้นจริง
เพราะเป็นอยู่โดยชอบนั้นหมายถึง ตั้งอยู่ในมรรคมีองค์แปด

สามเณรจ้อยได้ถามขึ้นอีกว่า...
"ก็พระสงฆ์ทั้งหลายในบัดนี้ ไม่ได้เป็นอยู่กันโดยชอบดอกหรือ?"
ท่านเจ้าคุณได้โพล่งออกมา "ก็เป็นกันอยู่โดยชอบซิ"

สามเณรจึงเรียนถามต่อไปว่า
"ถ้าเช่นนั้นก็ต้องมีพระอรหันต์ กันอยู่ทั่ว ทุกวัดวาอารามนะ ขอรับ?"

เงียบกันไปขณะหนึ่งแล้ว ก็มีเสียงซึ่งใครๆ
แทบจำไม่ได้ว่าเป็นเสียงของ ท่านเจ้าคุณ
ดังลั่นขึ้นแต่เพียงว่า....

" อื้อ....อื้อ.... ง่า.... อื้อ..ง่า...อื้อ... นี่มันยังไงกันนี่หว่า!..ง่า....ไปเถอะ!"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...

มันเป็นการสุดวิสัยที่ใครจะตอบได้ เพราะพระบาลีนั้นก็ถูก
พระเจ้า พระสงฆ์ ก็เป็นอยู่โดยชอบจริง...
แต่แล้วก็ไม่มีใครเชื่อว่า พระอรหันต์ นั้นมีอยู่ตามวัดวาอารามทั่วๆไป
และใครเป็นคนที่น่าสมเพชกว่าใคร ในระหว่าง ศิษย์-อาจารย์ รายนี้...

จากหนังสือ นิทานเซ็น
โดยท่านพุทธทาสภิกขุ

Create Date : 08 ตุลาคม 2552

Last Update : 8 ตุลาคม 2552 20:43:47 น.

0 comments

Counter : 589 Pageviews.