|
๐ สายลมกับดวงอาทิตย์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... สายลมและดวงอาทิตย์เถียงกันไม่ตกว่า ใครคือผู้ที่มีพลังแข็งแกร่ง มากกว่ากัน ทั้งสองฝ่ายได้ตกลงกันว่าจะตัดสิน โดยการทดสอบว่า หากผู้ใดสามารถทำให้นักเดินทางที่เดินทางผ่านมาผู้หนึ่ง ถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกจากตัวของเขาได้ เมื่อนั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้มีอำนาจเหนือกว่าอย่างแท้จริง...
แรกเริ่มลมเป็นฝ่ายเปิดการจู่โจมก่อน ลมได้รวบรวมพลังที่มีอยู่ทั้งหมด สร้างพายุที่มีความหนาวเย็นและโหดร้ายโหมกระหน่ำ เข้าปะทะร่างของนักเดินทางผู้นั้นอย่างรุนแรง นักเดินทางจึงรีบดึงเสื้อคลุมที่เขาสวมใส่ให้แนบตัวอย่างแนบแน่น เพื่อไม่ให้มันสะบัดไปได้ตามแรงของลม และเมื่อการโจมตีของลมเป็นอันไร้ผล...
พระอาทิตย์จึงพูดขึ้น "ตาข้าแล้วสิน่ะ" พร้อมกับฉายแสงอันเจิดจ้า แสงอาทิตย์ที่ร้อนแรง ขับไล่ความหนาวเย็น ไปจนหมดสิ้น นักเดินทางผู้นั้น รู้สึกเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อดวงอาทิตย์ส่องแสงจ้า มากขึ้น มากขึ้น... ความร้อนของแสงอาทิตย์ ก็ทำให้เขาเดินทางต่อไปไม่ไหว ด้วยความอ่อนล้า เขาได้ถอดเสื้อคลุมของเขาออก และโยนมันลงไปที่พื้น จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งด้วยความอ่อนเพลีย เพราะเหงื่อที่ไหลออกมาจนเปียกชุ่มไปทั้งตัว...
เมื่อเขามองเห็นแม่น้ำ ด้วยร้อนจนสุดที่จะทนทาน ชายผู้นั้นจึงถอดเสื้อผ้าที่เขายังมีหลงเหลืออยู่ออกทั้งหมด แล้วกระโดดลงไปในแม่น้ำ เพื่อหวังที่จะให้น้ำช่วยผ่อนคลายความร้อน
ดวงอาทิตย์จึงเป็นฝ่ายชนะในการแข่งขันครั้งนี้...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
แม้นสายลมและดวงอาทิตย์ จะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่เหมือนกัน แต่ก็ให้ผลต่างกันในแต่ละอำนาจ การใช้เหตุผลควบคู่ไปกับการกระทำ ย่อมสำเร็จลุล่วงกว่าการใช้กำลังโดยไร้เหตุผล
Create Date : 02 ตุลาคม 2552 |
|
2 comments |
Last Update : 3 ตุลาคม 2552 0:20:09 น. |
Counter : 914 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|