Bloggang.com : weblog for you and your gang
คิดทุกคำที่พูด แต่อย่าพูดทุกคำที่คิด
Group Blog
เคล็ดลับดีๆๆ
เรื่องราวดีๆ
ปรัชญาชีวิต
ขำขัน
เพลงโปรด
เล่านิทานให้ลูกฟัง
TAG
เรื่องน่ารู้เพื่อสุขภาพ
ข้อคิดกับธรรมะ
กันยายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
1 กันยายน 2551
ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย
All Blogs
ชายชรากับลังเหล็ก
ตะปู
หินก้อนใหญ่
เตือนใจตัวเองและสอนลูกหลานคร่า
พร 3 ประการ
มุมมอง ขาวกับดำ
ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย
ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย
นานมาแล้วมีต้น แอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึงและก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึงชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวันเขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ลและก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ลเขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า " มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม " ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้วฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ " ฉันไม่มีเงินจะให้ .... เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย ต้นไม้ดูเศร้า......
วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม" ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้วฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเองเราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม"
" ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ .... เอาไปสร้างบ้าน"
ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข
อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า.... วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม
" เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม" " ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก
" ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้วไม่มีผลแอปเปิ้ลให้.... ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว "
" ฉันไม่มีฟันจะกินแล้วฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ
" ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย"
" ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว"
" รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้
...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ... หลับให้สบาย....."
เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม...และน้ำตาไหล........
นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่
เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่...
เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน
เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา
ไม่ว่าอย่างไร...พ่อและแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้
หวังเพียงเรามีความสุข
คุณอาจจะคิดว่า " เด็กน้อย" ในเรื่องโหดร้าย
แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร ?
........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย .....???
"ถ้าความรักคือการดูแลกัน งั้นเธอไปดูแลเค้า ส่วนฉันจะดูแลเธอเอง"
Create Date : 01 กันยายน 2551
Last Update : 4 กันยายน 2551 7:48:21 น.
50 comments
Counter : 503 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีครับคุณกัญ
ชอบเรื่องนี้จังครับ
อ่านแล้วนึกถึงเรื่องใกล้ตัวในตอนนี้
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:9:33:05 น.
เคยอ่านเรื่องนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง่คุณกัญ
อ่านแล้วก้อดประทับใจไปด้วยไม่ได้
บางครั้ง เราก็แสวงหาประโยชน์กับสิ่งรอบตัว โดยไม่เคยสนใจเลยว่า สิ่งนั้น ใหเคณค่ากับเราแค่ไหน จนกระทั่งเราสูญเสียมันไปนั่นละ จริงได้รู้
ขอบคุณมากค่ะที่นำมาฝากกันอีกครั้ง
โดย:
แค่คนหนึ่งคน
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:9:40:58 น.
แวะมาทักทายวันทำงานวันแรกค่ะพี่กัญ มีความสุข มาก มาก นะคะ
ตะเอ๋มีของเล่นใหม่แล้วนิ แหล่มเลยพี่
คิดถุงนะคะ...
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:12:27:04 น.
หวัดดีจร้าพี่กัญขอบคุณสำหรับรูปสุดหล่อที่เอาไปแปะให้นะ วันอวสานแระเฮ้อ ยังอยากดูอยู่เลยอ่ะ
คิดถึงปี้แสนอ่ะ
แต่ก็อะนะเรื่องใหม่มาก็น่าดูนะ ท่าทางหนุกอีกแหละ แหล่มเลย
ยิ้มสิพี่กัญถ่ายรูปหน่อย...
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:13:17:44 น.
..............................
คนไทยแอบเครียดกันมิใช่น้อย อยากให้ชวนเพื่อนคุณมาอ่านเรื่องนี้
แล้วจะรู้ว่าชีวิต มีค่ากว่าที่เราคิด เสมอ
..................................
กฎ 23 ข้อ ทำให้บล็อกน่าสนใจมากขึ้น
คลิกเยย
..................................
อยากให้ดูเรื่องนี้อีกครั้ง555
โดย:
พลังชีวิต
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:13:24:17 น.
สวัสดีค่ะคุณกัญ ประทับใจกับเรื่องนี้ค่ะ
โดย:
ม่านฟ้านาคราช
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:13:25:00 น.
อิอิเจิมมะทันอ่ะจิ คริ คริ ....
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:14:32:22 น.
ชอบมะ ชอบมะ
เป็นงายหนุกกะของเล่นใหม่อ่ะจะ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:14:34:35 น.
ลูกนี้ไม่เอาหรอกพี่เอามาคืนหนะ
555+เป็งงัยบ้างค่ะ
จึ๋ยพี่อ้อยลืมบอกไปว่าแบตหมดหนะ มะได้ถ่าย อิอิ...
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:14:37:42 น.
แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ
คุณกัญ สบายดีนะคะ
โดย: รัตตมณี (
kulratt
) วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:17:30:55 น.
แวะมาห่มผ้าให้คุณกัญจ ก่อนนะค่ะพรุ่งนี้จะแวะมาอ่านอีกที คิดถึงมากมายค่ะ บล็อกคุณกัญจ น่ารักจังค่ะ
ฝันดีค่ะ
โดย:
กชมนวรรณ
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:0:28:49 น.
วันนี้โหมดเนือยเหนื่อยครับคุณกัญ
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:10:41:59 น.
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:10:59:58 น.
สวัสดีค่ะคุณกัญ เรื่องนี้เคยอ่านแล้วค่ะ
และคิดว่าจะอ่านให้ลูกๆ ฟังบ้างแล้วค่ะ
เราก็สอนลูกผ่านนิทานนะคะ
โดย:
แป๋วภูเก็ต
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:11:42:29 น.
แวะมาทักทายคะ พี่กัญ ซำบายดีนะคะ
คนไทยต้องรักกันค่ะ
เมื่อเช้าดูข่าวแล้วก็เครียดเหมือนกันค่ะ เซ็งกับมนุษย์โลก อ้อยว่าจะหนีไปเป็นมนุษย์ต่างดาวแระค่ะ แหะ ๆ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:12:36:44 น.
อนาคตประเทศไทย จะเป็นไงไม่รู้เน๊าะ
โดย:
เป๋อน้อย
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:13:00:00 น.
ไปด้วยกันจริงเหยอค่ะ หน้าตาเป็นงัยก็ช่างเถอะค่ะ เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตามสิคะพี่กัญ หน้าตาแบบนั้นอาจจะสวยสำหรับโลกเขาก็ได้นะส่วนหน้าตาอย่างพวกเราคงเป็นของแปลกอะ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:14:32:59 น.
oน่านคุณอ้อย กะคุณกัญจ จะไปอยู่ต่างดาวกันหรอค่ะ อิอิ เฮ้อไปไกลกันจริง อย่าทิ้งกันเลยค่ะ อยู่ช่วยตะโกน แง้วๆๆ ให้คนไทยรักกันนะดีแล้ว
โดย:
กชมนวรรณ
วันที่: 2 กันยายน 2551 เวลา:15:45:43 น.
อ่านกี่ที ก็ยังรู้สึกดีทุกครั้ง..
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านกันจ๊ะ
โดย:
ริวคิ-mawin-maji-minic
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:3:24:03 น.
สวัสดีครับคุณกัญ
เช้าๆผมมัวแต่ยุ่งเรื่องงานครับ
กว่าจะได้จับคอม
เกือบเที่ยงแล้วหรือเนี่ย
โดย: ก.ก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:10:50:08 น.
แวะมาเยี่ยมคุณกัญค่ะ
เวลาโกรธตัวเองไม่ได้ใช้วิธีนับ 1- 100 ค่ะ เพราะยิ่งนับยิ่งโกรธ ว่าเมื่อไหร่มันจะถึง 100 เสียที
ขอให้มีความสุขในวันกลางสัปดาห์นะคะ
โดย:
แค่คนหนึ่งคน
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:15:16:49 น.
สวัสดีค่ะ
ปอแวะมาเยี่ยม
และมาเสริฟกาแฟแทนคำขอบคุณค่ะ
หวังว่าจะสบายดีนะคะ งุงิ
โดย:
Butterflyblog
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:18:20:59 น.
แวะมาทักทายค่ะ
เป็นเรื่องที่ให้แง่คิดดีค่ะ
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:29:21 น.
โดย:
ลุงแอ๊ด
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:21:32:06 น.
โดย:
อาลีอา
วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:22:26:44 น.
แวะมาอ่านคะ
เป็นรื่องที่ให้แง่คิดยอดเยื่อมคะ
แตอ่านแล้วเศร้าคะ
ตอนนี้ไม่รู้เป็นไร อารมณ์มันอ่อนไหวง่าย
โดย:
อาลีอา
วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:9:26:56 น.
กะว่าก๋าเลือกฝ่ายเดียวครับ
เลือกฝ่ายนี้ครับ หุหุหุ
โดย: กะว่าก๋๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:11:01:43 น.
มองลูกโป่งเวลคัม เพลิน อิอิ....
น่ารักดีนะคะ
ปอเอากาแฟมาฝากค่ะ ^ ^
โดย:
Butterflyblog
วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:14:02:12 น.
จริงด้วยค่ะ เรามาเริ่มยิ้มกันในกลุ่มเล็กๆ ของเราก่อนดีไหมค่ะ คุณกัญจ อิอิ
แล้วค่อยขยายวงไป เริ่มที่เราก่อน ยิ้มๆๆ ค่ะ
มีความสุขมากๆ นะค่ะคุณกัญจ
โดย:
กชมนวรรณ
วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:16:35:38 น.
พ ฤ หั ส ส วั ส ดี จ๊ ะ
อย่าท้อแท้ อย่าสิ้นหวัง หลังราตรีมีอรุณรอเราอยู่
6 13 นี้ป้าลาพักชั่วคราว จะไปนั่งๆ เดินๆที่วัด
ฝากบ้านด้วย กลับมาประตูประต่างคงไม่หายไปกับลมแรง
ไม่ได้ให้สินบนน๊ะ แต่จะเอาบุญมาฝากจ๊ะ
พรุ่งนี้ก็คงไม่ได้เข้าบล็อกเช่นกัน เพราะต้องพาคุณแม่ไปเยี่ยมหมอ (ตามหมอนัด) จ๊ะ
จะรอเรื่องที่หนูนำมาแจมจ๊ะ
รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:17:24:45 น.
อรุณสวัสดิ์คะคุณกัญฯ
ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ อาลีไม่เป็นอะไรมากหรอกคะ เด๋วก็หาย
โดย:
อาลีอา
วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:4:51:59 น.
โดย:
กัญจนา
วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:9:07:57 น.
พาอนาคตผู้นำประเทศในอนาคตมาฝากครับคุณกัญ
โดย: กะว่าก๋๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:10:14:04 น.
โหยยยย....
วางระเบิดถี่ยิบเลยนะครับคุณกัญ 5555
โดย: กะว่าก๋๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:11:45:18 น.
ตะเอ๋
แวะมาตะโกนบอกว่าคิดถึ๊ง คิดถึง ก๊าบ....
หวาดดีเจ๊ คิดถึงเจ๊จังเลยอ่ะ ไม่ได้เล่นไปหลายวันเกือบลงแดงแหงะ พอดีคอมที่บ้านเสียค่ะ คิดถึงมั่ก ๆ แหม ๆ เจ๊กัญใจร้ายคิดจะยึดบล๊อกอ้อยเลยเหรอค่ะ ขอบคุณที่แวะไปหาซำเหมอนะคะ จุ๊บ ๆ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:16:14:16 น.
สวัสดีครับ
วันศุกร์แล้วขอให้มีความสุขครับ
โดย:
ลุงแอ๊ด
วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:19:35:01 น.
สวัสดียามสายวันเสาร์ค่ะคุณกัญจ รันเอายิ้มมายืนยันค่ะ ว่ายิ้มแล้วรันเริ่มยิ้มตั้งแต่เข้าบ้านแระ อิอิ
รักและคิดถึงนะค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าบล็อกค่ะ แต่ความคิดถึงยังคงเดิมนะค่ะ ยืนยันค่ะ
โดย:
กชมนวรรณ
วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:9:55:39 น.
ตะเอ๋ ...
แวะเอาซองแห่งความคิดถึงมาส่ง งับ....
มีความสุขกับวันหยุดนะก๊าบ...
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:11:27:00 น.
หวัดดีเจ๊เห็นชอบลูกนี้เลยเอามาเสริฟให้อ่ะ
ตรูม!!!!!
5555+ ชอบมะ ชอบมะ
วางระเบิดเสร็จแระขี่จักรยานเล่นก่า...
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:11:50:23 น.
โดย:
พลังชีวิต
วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:11:35:20 น.
สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
หอบความรู้สึกมาถึงนี่
วอนฝนฟ้าเมตตาปรานี
บอกเธอคนดีว่า ห่วงใย
ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า
เป็นนิทานที่สอนได้ดีมากเลยอะจ้า
โดย:
จอมแก่นแสนซน
วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:13:12:24 น.
แวะมาเยี่ยมเยีอน
เจ้าของบ้านอยู่ไหมหนอ
โดย:
อาลีอา
วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:18:58:20 น.
สวัสดีค่ะคุณกัญ
พิมมาแล้ววว
กลับมาพร้อมวันพระเลยค่ะ
เอ๊ะ....ยังไง ( เฮี้ยนจริงๆ..อิอิ )
โดย:
ม่านฟ้านาคราช
วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:0:06:49 น.
สวัสดีครนับคุณกัญ
เช้านี้ยิ้มกับหมิงหมิงไปหลายรอบแล้วครับ อิอิอิ
โดย: กะว่าก๋๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:11:15:25 น.
หวัดดีค่ะคุณกัญฯ
ทำงานให้มีความสุขนะค่ะ
โดย:
อาลีอา
วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:11:20:44 น.
แวะมาส่งซองแห่งความคิดถึงจร้า
ยิ้ม ยิ้มค่ะ พี่กัญ คิดถึงนะคะ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:12:49:37 น.
แวะมาทักทายค่ะซำบายดีนะคะ
เที่ยงแล้วไปทานข้าวกันดีก่าค่ะ
โดย:
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:12:50:55 น.
แวะมาทักทายคุณกัญค่ะ
คิดถึงนะคะ
โดย: รัตตมณี (
kulratt
) วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:17:31:36 น.
สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะ คุณกัญจ
อิอิ เรื่องยิ้ม ยิ้มน้อยยิ้มมากดีกว่า
เครียดใส่กันนะค่ะ
มายิ้มกันดีกว่า ใครจะว่ายังไง
อย่าไปสนเลยคร่า
ว่าแต่วันนี้คุณกัญจยิ้มมากหรือน้อยค่ะ นี่
ฝันดีค่ะคุณกัญจ
โดย:
กชมนวรรณ
วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:19:22:34 น.
สวัสดีคร้า อ่านแล้ว ทั้งน่ารัก และทั้งสะท้อนใจ มันเป็นสัจธรรม เราคงต้องเตรียมตัวเป็นต้นแอปเปิ้ล ต้นนั้นแล้วละ
ขอบคุณสำหรับเรืองดีๆ หน้าบล๊อก อันนี้ เด็กๆคงชอบเนอะ การตูนแยะเชียว
โดย:
ย่าชอบเล่า
วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:07:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
กัญจนา
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
free counter
เฉือฉ้มต้า ช่าฉุดฉุด Vol.1
เฉือฉ้มต้า ช่าฉุดฉุด Vol.2
X
X
Friends' blogs
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
ป้ามด
Nilz
Hawaii_Havaii
kulratt
กชมนวรรณ
Butterflyblog
จอมแก่นแสนซน
กะว่าก๋า
แป๋วภูเก็ต
ม่านฟ้านาคราช
ริวคิ-mawin-maji-minic
อาลีอา
ลุงแอ๊ด
แค่คนหนึ่งคน
ฟ้าสวยมาก
ร่มไม้เย็น
มัชชาร
sonnen
พลทหารไรอัน
ย่าชอบเล่า
อัสติสะ
หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท
whitelady
I_sabai
บ้านอุ่นรัก
ถั่วงอกน้อยค่ะ
Summer Flower
nLatte
nui_kiku
Second impact
สาวพิษณุโลก**
นางฟ้าของชาลี
แม่ส้มแป้น
คนสาธารณะ
แม่อ้วนคนสวย
katoy
Incheon
redclick
Artagold
ข้าวกับดิน
ญามี่
Gamoto-mouse..
อุ้มสี
กลับมายืนที่เดิม
nonnoiGiwGiw
pinkyrose
อิ่ม_Aim
ดอยสะเก็ด
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
chenyuye
kun_isara
pranfun
tuk-tuk@korat
เดินทางรอบโลก
myroom_pu
Webmaster - BlogGang
[Add กัญจนา's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
dhammajak
ธรรมะดิลิเวอร์รี่
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ชอบเรื่องนี้จังครับ
อ่านแล้วนึกถึงเรื่องใกล้ตัวในตอนนี้