~ กามนิต ...ครวญ..~ จักกี่ชาติ กี่ภพ ก็จบสิ้น ปองยุพิน นางทิพย์ วาสิฎฐี รักฉับพลัน นั้นแรก แทรกฤดี อธิษฐาน รักนี้ มิพรากกัน กรรมตามแยก แตกหัก รักแบ่งข้าง แม่นวลปรางค์ จำแต่ง คู่หมายหมั้น กามนิต จิตดับ โดยฉับพลัน สิ้นอาสัญ ตัวตาย ร้ายรักโลม ไปสถิต แดนฟ้า ดาราน้อย เพียรเฝ้าคอย วาสิฎฐี แม่ฉายโฉม นางละกาย ได้เกิด เป็นดาวโคม จึงเฝ้าโน้ม สั่งวาที ที่รักนาง วิบากรัก หักหาญ แห่งใจสอง วาจาพ้อง ถึงกัน นั้นนาน..ห่าง โกฎิแสนปี สนทนา ..พร่าเลือนราง กรรมเจ้าสร้าง สั่งสม ปมอันใด รักของเรา คล้ายเช่น เป็นเช่นนี้ พบแต่รัก ..คนดี..เพียงนี้ใช่ แล้วลาร้าง ห่างสิ้น ซึ่งเยื่อใย เหลือเพียงใคร เฝ้าครวญ ป่วนอุรา กามนิต ผิดหวัง ยังได้พบ ได้ประสบ วาสิฎฐี บนเวหา ได้เคียงคู่ กระพริบรัก ดวงดารา อา...ตัวข้า ยิ่งกว่า กามนิต....ครวญ   Create Date : 20 สิงหาคม 2551 7 comments Last Update : 20 สิงหาคม 2551 16:01:56 น. Counter : 1423 Pageviews. Share Tweet

เพราะจังค่ะ หวานชอบอ่านเกี่ยวกับวรรณคดี จำได้ว่าแม่ซื่อให้ชื่อว่า นางในวรรณคดี มีรูปนี้ที่หน้าปกอ้ะค่ะ   โดย: หวาน (Phumpanit ) 20 สิงหาคม 2551 16:23:56 น.

แวะมาอ่านขอรับพี่น้องครับ อิอิ   โดย: คนสาธารณะ 20 สิงหาคม 2551 18:13:25 น.

ซึ้งใจมากค่ะ กลอนบทนี้   โดย: I_sabai 20 สิงหาคม 2551 19:46:25 น.

คุณหวาน ..แหมดีจังเลยที่มีคนชอบอ่านวรรณคดี..รูปนี้ผมหาเอามาจากในเวป นะครับ   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 23 สิงหาคม 2551 7:27:45 น.

ขอบคุณที่มาเยือนครับ คุณ สาธารณะ   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 23 สิงหาคม 2551 7:28:23 น.

คุณ I-sabai ขอบคุณที่ชอบครับ...เพิ่งหัดแต่งกลอนนะครับ..   โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) 23 สิงหาคม 2551 7:29:19 น.

เมื่ออยู่ใกล้กลัวพลั้งพลาดหวาดผวา ครั้นแรมราพรึงพรั่นยิ่งหวั่นไหว โอ้ความรักคงเป็นเหมือนเช่นไฟ ใกล้หรือไกลก็ร้อนหนาวได้เท่ากัน -สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์- ความเจ็บปวดของวานนี้ที่ได้รับ คุณ Taboonkam แต่งกลอนได้ซึ้งกินใจ ภาษาที่ใช้ก็คมคายทีเดียว ทุกบทกลอนเป็นจังหวะจะโคน ขอบคุณสำหรับการนำผลงานดีๆมาให้ได้อ่านนะค่ะ   โดย: CC IP: 124.122.89.50 22 มกราคม 2554 12:19:45 น.