ธรณีนี่นี้...ใครครอง (อาจมีสปอย)
ธรณีนี่นี้...ใครครอง

เพิ่งอ่านจบไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่าน แต่อารมณ์ยังคงเต็มอิ่มและรู้สึกสนุกกับมันอยู่ เราได้อ่านนิยายเรื่องนี้ จาก สนพ.พลอยจันทร์ ตอนแรกที่เห็นหน้าปก มันไม่ชวนหน้าอ่านเอาเสียเลย แต่เพราะ...ติดใจจากที่เคยดูละครตอนเด็กๆ แล้วชอบมาก ทำใ้ห้ตัดสินใจซื้อมาอ่าน แล้วเราก็ไม่ผิดหวัง เพราะนิยายเรื่องนี้สนุกจริงๆ มันเต็มอิ่ม และสุขใจจน"อยากจะมีชีวิตอย่างดรุณีและอาทิจบ้าง" แต่ก็รู้สึกว่า นิยายมันยังมีส่วนที่ขาดๆ ไปบาง ...เรารู้สึกว่า มันไม่มีคำอธิบายในบางเรื่อง
จนเมื่ออ่านจบแล้วไปดูละครในยูทูป เราเน้นดูตอนท้ายๆ เรื่อง เพราะอยากจะหาคำตอบในเรื่องที่สงสัย เรื่องที่สงสัยก็คือเรื่อง "ยาเสน่ห์" ที่ป้าแก้วไปของลุงเกร็งมา แล้วเราก็ได้คำตอบที่เราต้องการ เพราะในละครได้อธิบายเรื่องไว้อย่างดีเยี่ยม ทำให้ไม่รู้สึกว่า มันเป็นผลจากฤทธิ์ยาที่ทำให้ดรุณีกับอาทิจตกลงปลงใจกัน อย่างที่อ่านในนิยาย
แต่ในบางส่วนที่ละครทำให้ตัวละครในนิยาย กลายเป็นตัวตลกไป ซึ่งดูแล้วมันน่าสงสาร แต่ก็สนุก เพราะในละคร เขาเน้นให้เป็นเรื่องตลกๆ เลยต้องทำบิดเบือนตัวละครตัวนี้ คือ เวค์ทาง (เขียนงี้เปล่านะ ไม่ค่อยมั่นใจอ่ะ) ในละครเวค์ทางติ๊งต๊องมากกกกก จนเรารู้สึกสงสารเวค์ทางที่อยู่ในหนังสือนิยาย เพราะในนิยาย เวค์ทางค่อนข้างเป็นคนดี จริงๆ ก็ดีมากๆ แหละ เพราะเขายอมรับการตัดสินใจของดรุณี ที่รักเขาอย่างพี่ชาย และไม่ติ๊งตอง ไร้สาระอย่างอีตาที่เล่นอยู่ในละคร...(- -")
และในส่วนที่เป็นบทของตุลยานี เอง...ในละครก็หาทางออกให้ ไม่ปล่อยให้หายไปเฉยๆ อย่างในนิยาย เรียกได้ว่า...สนุกทั้งแบบที่เป็นละคร และนิยาย ต้องยอมรับว่า คนเขียนบทเรื่องนี้เก่งมาก ที่หาทางออกให้ตัวละครได้ และมีคำอธิบายดีๆ ที่นิยายไม่มีให้คนดูเข้าใจว่า "ถ้าคนเราจะรักกัน...มันไม่ต้องพึ่งสิ่งของอะไรเลย"
ดรุณีและอาทิจ เป็นคนที่จัดอยู่ในประเภทที่คิดถึงคนอื่นก่อน ไม่อยากได้หรืออยากมีในสิ่งที่ตนคิดว่า "มันไม่ใช่ของตน" และยอมที่จะทำทุกอย่างให้คนที่เรารักมีความสุข ดรุณีแสวงหาคนรักที่หล่อนคิดว่าเหมาะสมและดีเลิศมาให้อาทิจ ในขณะที่อาทิจก็ยอมที่จะปล่อยให้ดรุณีตัดสินใจเลือกเส้นทางชีวิตของการเป็นสะใภ้ผู้ว่าฯ ต่างคนต่างคิดถึงสิ่งที่ดีที่สุดเพื่ออีกฝ่าย...นั่นเพราะ เขารู้ว่าไม่มีสิ่งใดดีไปกว่า "การเห็นคนที่เรารักมีความสุขและได้รับแต่สิ่งดีๆ"
ถ้ามีโอกาสและเวลาอำนวย ก็จะกลับไปดูละครเรื่องนี้ในช่วงต้นๆ อีกครั้ง เพราะนักแสดงนำอย่าง พี่ป๊อกและพี่แอนดริว หน้าใสกิ๊ก ชวนหลงให้เพ้อและกรี๊ดไอ้อีกอ่ะ 555+ พี่ป๊อกหน้าไม่เปลี่ยนไปเลยจากเมื่อสิบปีที่แล้ว ยังสวยและหน้าเด็กได้อีก >_< ส่วนพี่ดริว หล่อเข้มขึ้นในแบบที่ผู้ชายที่โตขึ้น แต่ถ้าเทียบฝีมือการแสดงแล้ว พี่ดริวตอนนั้นเล่นได้ดีกว่าตอนที่กลับเล่น มงกุฎแสงจันทร์เยอะเลย 
เราได้ดูผ่านๆ แล้วรู้สึกเหมือนท่องบทเอา ไม่มีความเ็ป็นธรรมชาติ เหมือนอย่างที่เล่นเรื่องนี้ และเรื่องที่ผ่านๆ มา อาจเป็นเพราะร้างจอไปนานมากกกกกกก เลยทำให้ฝีมือตกไป
เรื่องหน้าจะมาเขียนถึง เสราดารัล ที่อ่านจบไปก่อนเรื่องธรณีฯ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ดูละคร เลยยังไม่อยากเขียนถึงเท่าไร... และเรื่องที่กำลังอยากจะดูมาก และอยากได้นิยายมาครอง คือ "เรือนไม้สีเบจ" ยังอินกับแอดริวอยู่ว่างั้น 55
เอาฉากสวีทๆ มาให้ดูแล้วกันนะคะ ถ้าอยากจะดูจนจบดูได้ในยูทูป ไม่ยาวมากวันเดียวก็ดูจบได้ค่ะ
Create Date : 15 เมษายน 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 15 เมษายน 2553 23:52:34 น. |
Counter : 4328 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: nikanda 15 เมษายน 2553 17:25:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: จขบ. (yamara-tee ) 15 เมษายน 2553 23:47:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: tew DR 16 เมษายน 2553 23:25:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: นัทธ์ 19 เมษายน 2553 21:17:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|